Om een uur of acht zijn Rick en ik en Berend-Jan en Ana Maria op. Kai en Athena liggen nog lang op een oor. Rick vertrekt naar zijn werk en wij eten ontbijt. We kletsen zoveel dat het voor ik het weet al kwart voor tien is!
Gauw haast ik me naar boven voor een uur interval op de elliptical. Berend-Jan en Ana Maria gaan een stuk lopen door de buurt. Tegen de tijd dat ik klaar ben zijn zij terug en is Athena ook op. We maken ons klaar om naar de dierentuin te gaan.
We besluiten de metro te nemen, want in de zomer is er altijd te weinig parkeergelegenheid. De metro heeft echter zijn eigen problemen. Zo is er natuurlijk weer eens vertraging op de oranje lijn. Eindelijk vertrekken we dan eens!
In het Farragut West station komen we weer stil te staan. We moeten in Metro Center overstappen op de rode lijn, maar er is een rode lijn station, Farragut North, praktisch aan de overkant. Berend-Jan stelt voor daarheen te lopen. Prima plan!
Langs allerlei heerlijk ruikende food trucks lopen we door een parkje naar de ingang van Farragut North. Het kost iets meer, maar tijd is ook geld vinden we. De trein naar Woodley Park komt vrijwel meteen en als we er uitstappen hebben we allemaal zin in lunch.
Aan de overkant is er een Noodles & Company en de Lebanese Taverna. De keuze van de Grieks-Canadezen valt op het Libanese restaurant. Daar krijgen we een tafeltje op hun terrasje en genieten van hummus, linzensoep, watermeloen en feta salade, pita's met knoflookpasta en meer.
Het is heerlijk weer, zo'n dertig graden met lage luchtvochtigheid. Ik zou hier wel uren kunnen zitten. Maar ons doel is toch de dierentuin en we lopen zo'n vijfhonderd meter naar de ingang van de dierentuin. Daar loop je hier in Washington zomaar binnen, want er is geen toegangsprijs.
We zien als eerste onder anderen de rivierotters, die heel speels zijn. We lopen door naar de panda's maar daar wacht ons de eerste teleurstelling. Omdat de vrouwtjespanda waarschijnlijk zwanger is is het pandahuis gesloten en ze zijn niet buiten.
Ook het olifanten- en giraffenhuis is gesloten. Vreemd, want de zomer is de drukste tijd qua bezoekers. Zogenaamd zouden de dieren buiten zijn, maar dat is niet het geval. We lopen dus maar verder het kleine zoogdierenhuis in.
Hier zien we allerlei leuke en actieve dieren en blijven er een tijdje. Athena vindt het duidelijk allemaal erg leuk en daar gaat het om. Ik vind het zo leuk om haar beter te leren kennen! Blij dat ik volgende week nog een paar nachten naar Ocean City ga om met hen te besteden.
Ook de gorilla's krijgen we nauwelijks te zien, want die zijn buiten, maar hun tuin is voor ons afgesloten om de een of andere reden. Gelukkig zien we een heel aantal reptielen in het reptielenhuis en, weliswaar slapende, leeuwen en tijgers.
In het reptielenhuis zien we verschillende leguanen waaronder de blauwe leguaan uit Grand Cayman
Via de zeehonden en zeeleeuwen lopen we terug naar de uitgang. We lopen de heuvel af naar het metrostation en rennen om de trein, die net aankomt, te halen. Bij Metro Center stappen we over en alweer komt de oranje trein net aan.
Daardoor duurt het maar veertig minuten om weer in Vienna aan te komen, versus de anderhalf uur naar de stad vanochtend! Thuis is Rick er ook vrijwel meteen en we ontspannen met een biertje (de mannen) en Aperol spritz (Ana Maria en ik) op het deck tot het tijd is voor het avondeten.
Athena en Berend-Jan spelen eindelijk eens met ons schaakspel dat we al vele jaren hebben
We hebben een reservering bij Pazzo Pomodoro en worden daar als oude bekenden (wat we ook zijn) begroet. De eigenaar Jimmy komt gezellig kletsen en is blij dat we familie mee naar zijn restaurant hebben genomen.
Eerst smullen we van hun prosciutto en verschillende kazen bord met zijn allen. Berend-Jan, Athena en Rick nemen pizza, ik weer mijn favoriete zwarte pasta met garnalen en zongedroogde tomaat en Kai en Ana Maria andere pastagerechten. Het blijft heerlijk!
Als toetje kiest Athena panna cotta, Kai cannelloni en Ana Maria en ik delen de baci di Sofia, Sofia (Loren) kusjes. Dat zijn pure chocolade bakjes met zabaione en een framboos erop. Berend-Jan bestelt ook grappa, die we allemaal proeven. Rick en Berend-Jan genieten ook van een bakje gelato ieder.
Als we weer op de parkeerplaats lopen zegt Rick dat het internationale ruimtestation over vijf minuten weer over zal vliegen. We blijven er op wachten en de Canadezen zijn er ook van onder de indruk. Het is ook echt wel cool om te zien.
Thuis kijken we op Athena's verzoek Family Feud en dan gaat langzaam iedereen naar bed, behalve ik. Ik wil ten eerste dit blog afschrijven, maar ook heel even gewoon tijd voor mezelf hebben. Ik dacht altijd dat ik heel extravert was, maar ik merk dat ik op een gegeven moment echt alleen moet zijn.
Foto's van vandaag staan hier.
4 reacties:
Gezellig zo'n familiedag. Vooral als je elkaar niet zo vaak ziet. Leuk dat je hen straks nog een paar dagen zult zien.
Heel herkenbaar, dat je even alleen wil zijn na een hele dag mensen om je heen.
@Petra - Ja, ik bemerk toch wel dat ik niet zo sociaal ben als ik dacht. Op een gegeven moment wil ik rust en stilte. Gek eigenlijk.
Gezellig allemaal, zo met de familie. Ik las net dat de panda is bevallen van een tweeling. Ook toevallig dat jullie net rond die tijd daar waren.
@Marion - Leuk, he? Ik hoop dat de kleintjes beiden overleven.
Een reactie posten