Een luie Labor Day

Rick is allang het bed uit als ik eindelijk na negenen naar beneden ga.  Ik heb heel veel spierpijn dus misschien wel wat te enthousiast geweest dit weekend.  Ik besluit het vandaag rustig aan te doen, even geen sporten of veel lopen.

Het is al flink warm buiten, de zomer duurt deze september zeker voort!  Rick werpt zich op als ontbijtkok en maakt allerlei lekkers.  Ik krijg een dunne bagel met gepocheerd ei en gerookte zalm voorgeschoteld.  Voor de anderen maakt hij roerei en bacon.  Dat laatste ruikt heerlijk, maar ik proef er wat van en het is niet mijn ding.

Na het eten ga ik toch boven op de elliptical een half uurtje de knopen uit mijn spieren "lopen".  Ik lees mijn roman uit en ga dan op zoek naar een nieuw boek.  Ik dacht er een gevonden te hebben van Bess McBride, die erg humoristische tijdreis romans schrijft, maar ik blijk die al gelezen te hebben.  Het is echter zo'n leuk verhaal dat ik toch blijf lezen.

Katja wil graag onze nagels gaan laten doen dus we laten de mannen thuis en gaan naar Pro Nails 3.  Daar is het druk!  We moeten dus even wachten voor we aan de beurt zijn.  Ik kies een glitterende koperachtige kleur voor mijn tenen. 

Diezelfde kleur is er niet voor de gel, blijkt later, maar we vinden een goed alternatief met oranje-bruin en glitters.  Ook krijg ik het telefoonnummer van mijn favoriete styliste, Thu, die naar een andere salon is gegaan.  Katja laat haar nagels ter ere van de Virginia Tech footballwedstrijd vanavond donkerrood en oranje verven, de kleuren van haar college team, de Hokies.

De mannen hebben intussen trek gekregen en we besluiten met zijn allen bij Noodles & Company te gaan lunchen.  Op hun terras smullen we van de lekkernijen.  Ik heb een Buff Japanese Pan, spinazie in plaats van pasta en andere groentes met een pittig sausje.  Ik heb mijn groentes voor vandaag zo wel binnen!

Het plan was om voor Katja en Kevin terug naar New Jersey rijden naar het zwembad te gaan.  Dat gaat na vandaag dicht tot volgend jaar mei.  Het is zo snel gegaan weer, deze zomer!  Helaas staat er echter een dikke rij om te wachten naar binnen te gaan, want het maximum nummer bezoekers is in het zwembad (dat lijkt trouwens altijd maar vrij weinig, want het bad is allerminst vol).

Jammer, maar dan besluiten we maar lekker te gaan bubbelen in de hot tub.  Dat is ook wel zo ontspannend en mijn spieren zijn er zeker blij mee.  We kletsen gezellig met zijn vieren, want Kai heeft geen interesse.  

Dan moeten Katja en Kevin zich helaas klaarmaken om terug naar New Jersey te rijden.  Zorro gaat ook weer mee en Django natuurlijk.  Nu hebben we nog enkel Cosmo, Meike en Snickers hier, voor het eerst in lange tijd maar twee katten!  Het weekend is voorbij gevlogen en het is even slikken bij het afscheid.

Chris schrijft op Facebook dat zij het zwembad na twintig minuten binnen is gekomen.  Even weifel ik of ik niet toch wil gaan, maar zo laat in de middag beginnen ze al met alles op te ruimen en dat vind ik altijd deprimerend. 

Daarom besluit ik lekker terug te gaan in de hot tub.  Terwijl de stralen op mijn rug kloppen en de pijnen verlichten lees ik ontspannen verder in mijn boek.  Intussen voorziet Rick mij af en toe van een natje en droogje en ik geniet van de rondvliegende vlinders en eekhoorns, die van de besjes aan de bomen in de tuin eten.  Veel idyllischer dan een vol met gillende kinderen zwembad, maar toch is het jammer dat we daar vandaag niet nog even van konden genieten.

Pas na zessen kom ik uit het warme water van de hot tub.  Gauw maak ik me presentabel en dan gaan Rick en ik dit Labor Day weekend afsluiten met een etentje bij Matchbox.  Hier aten we vorig jaar toen we in het hotel logeerden vaak.  Gek te bedenken dat we daar een jaar geleden nog steeds "woonden".

Ook vanavond is het weer zeer goed vertoeven aan de bar hier.  We kijken de eerste American footballwedstrijd van de Hokies (Virginia Tech) tijdens het eten.  Katja en Kevin vertrokken daarom ook eerder, zodat ze de wedstrijd konden zien. 

Beiden zijn Hokies, want als je bij Virginia Tech hebt gestudeerd ben je dat voor je leven.  Rick is daarom een Spartan, de mascotte van Michigan State.  Mensen hier zijn hun hele leven trouw aan de sportteams van hun "alma mater"s (de colleges waar ze heengingen).

Rick en ik delen een voorafje en dan neemt hij een salade als hoofdgerecht en ik de gegrilde zalm, mijn favoriete gerecht hier.  Voor Kai brengen we een pizza mee.  Intussen laat Rick zijn auto opladen in de garage.  Katja sms-t dat ze weer veilig thuis zijn en zo eindigt een heel leuk Labor Day weekend! 

Morgen weer een rondleiding, dus op tijd naar bed voor mij!  De scholen in onze county (provincie) beginnen ook weer, maar daar hebben wij sinds vorig jaar niets meer mee te maken.  Het blijft een vreemd gevoel na al die jaren. 

Grappig is wel dat zowel Katja als Saskia onafhankelijk van elkaar zeiden de hoorn, die ze vroeger op de eerste schooldag kregen, te missen.  Langdurige bloglezers zullen zich die misschien herinneren.  Ik had er geen idee van dat de kinderen die zo op prijs stelden!

Nog een leuke familiefoto, ik ga ze allemaal weer missen, maar ben blij dat we het zo goed met elkaar kunnen vinden