Vannacht heb ik een stuk minder goed geslapen. Mijn brein ging maar niet "uit". Met wat moeite sta ik dus om half negen pas op. Daardoor zit ik wat later aan het ontbijt dan de vorige dagen, maar al het lekkers is net bijgevuld dus helemaal goed. Voor het laatst lekkere gerookte zalm en meer.
Kai is intussen volgens mij allang helemaal klaar. Ik loop naar zijn kamer en bedenk weer eens hoe handig de Germersheimer Hof gelegen is. Als Rick en ik hierheen gaan wil ik er weer logeren en dan ook de kamer, die ik had, nummer 320, weer vragen. De enige "klacht", die ik heb is dat er geen drinkglazen zijn, enkel kleine spoelglaasjes voor het tanden poetsen.
Kai en ik rijden de auto naar het hotel en laden mijn bagage in. Het is vreemd warm, met zo vroeg al achttien graden. De zon laat zich af en toe zien, maar het echt mooie weer lijkt gedaan. Bij de receptie breng ik de sleutel terug.
Dan rijden we naar de Penny Markt. Die is het dichtst bij Kai's kamer, zo'n tien minuten lopen schatten we. Kai koopt in voor de hele week en alweer verbaas ik me over de lage prijzen. Voortaan ga ik echt balen van hoeveel onze boodschappen kosten! Maar ja, andere dingen, zoals kleding en schoeisel zijn in de VS meestal weer goedkoper bedenk ik maar.
We brengen de boodschappen naar Kai's kamer en besluiten dan naar het Germersheim Fort op zoek te gaan. Dit is de "toeristenattractie" hier. Het is wel interessant hoe delen ervan de stad omgeven. Vlak naast waar Kai woont is een van de torens. We zien zo ook wat meer van het plaatsje.
Het is een beetje jammer dat het niet wat meer sfeer heeft, zoals de andere plaatsjes, die we deze week bezochten. Maar denkelijk (hopelijk) zal het gezelliger worden als de studenten terug zijn. Kai en ik zijn erg benieuwd wie zijn huisgenoten gaan zijn, maar ook hij weet nog niet wanneer ze zullen komen.
Als het lunchtijd is hebben we beiden zin in nog een Flammkuchen. Ik zie online dat het Ambtstubl cafe een hele lijst om uit te kiezen heeft. We bestellen beiden degene met ham, Edam, feta, tomaat en pepers. Alleen zijn ze de ham vergeten, maar dat laten we maar gaan.
En natuurlijk een Radler erbij
We zitten nog lekker zonder jas buiten, maar net als we het eten ophebben begint het te spatten. We lopen gauw terug naar Kai's kamer en zodra we binnen zijn breken de hemelsluizen open. Ik blijf nog een tijdje Trivia Crack in het Duits spelen met Kai, maar als het droog wordt is het toch echt tijd om afscheid te nemen.
Al een uur probeer ik de tranen tegen te houden, maar dat lukt toch niet. Ik snik het even uit en dan krijgt Kai het ook te kwaad. Na een paar heel strakke omhelzingen dwing ik mezelf de auto in te gaan en zwaai nog eens. Dan rijd ik de straat uit en zie Kai teruglopen naar zijn nieuwe woonplek.
De waterlanders houden maar niet op, maar ik spreek mezelf streng toe. Dit is wat Kai wil. Hij gaat het hier een stuk leuker hebben dan thuis waar hij niemand van zijn leeftijd had. Bovendien moet ik me echt concentreren op de weg, die nat is en niet veel later begint het nog te plenzen ook.
Daardoor duurt het langer dan de GPS zei voor ik bij het vliegveld aankom. De regen komt met bakken uit de hemel en ik moet nog tanken, want de auto moet vol afgeleverd. Ik negeer de GPS en tot mijn grote opluchting zie ik een Esso (of althans de rode lijnen van het station) door de regen opdoemen.
Het kost hier bijna twee keer zoveel als in Germersheim per liter diesel, maar dat kan me niet schelen. Nu moet ik vinden waar ik de huurauto in dit zeer uitgestrekte vliegveld terug moet brengen. Mijn zicht wordt ernstig belemmerd door de stortbui en ik ben blij "car rental return" te zien!
Er staat niet bij welke terminal het is, dus op hoop van zegen. Natuurlijk blijkt het terminal 2 te zijn, terwijl ik terminal 1 moet hebben. De vriendelijke medewerkers dringen aan dat ik naar terminal 1 rijd, want de trein nemen zou veel tijd kosten. Ze leggen uit hoe ik er kom en vooruit dan maar.
Inderdaad vind ik die teruggave plaats ook makkelijk. Opgelucht overhandig ik de sleutel aan de medewerker. Was alles goed, vraagt hij. Ja, hoor, alleen kregen we iedere 300km een waarschuwing over de urea. Ik denk ik vermeld het maar, maar het kan hem duidelijk niets schelen.
Het rijden hier is gelukkig helemaal goed gegaan, maar ik vond het een stuk vermoeiender dan in de VS. Zelfs in gebieden daar waar de automobilisten volgens de Amerikanen zo "agressief" zijn haalt het nog niet bij hier! Maar ik heb het zonder kleerscheuren volbracht.
Met wat zoeken (en bijna met een bagagekar achterover van een roltrap te zijn gevallen) vind ik het Sheraton hotel weer. Daar krijg ik weer een kamer in de Executive toren. Mooie kamers zijn het en ik vraag me af wat een gewone kamer hier is.
Het eerste wat ik wil doen is uitvinden waar ik morgen heen moet. Frankfurt vliegveld vind ik overweldigend. Ik vind uit waar United gewoonlijk incheckt en de gates, die zij gewoonlijk gebruiken. Ook vind ik eindelijk eens een lift naar beneden. Na die bijna val van eerder hoef ik met mijn bagage de roltrap niet weer te nemen!
Het plafond hier biedt wel een goede zwartwit foto voor het maandthema
In de hoop ergens Pandora bedels verkocht te zien worden loop ik langs de winkel "avenues". Helaas, er is geen Pandora te bekennen. Toch zou ik graag een Duitse bedel verkrijgen. Ik vergat er in Mannheim naar te zoeken. Misschien dat ik er online een vind.
Terug in het hotel neem ik een lekker lange douche. Dan kleed ik me wat luchtiger, want wat ik aanhad was veel te warm. Beneden in de bar bestel ik een wijntje en "klets" bij met Rick en de kinderen.
Als mijn maag begint te rommelen begeef ik me naar het Taverne restaurant waar Kai en ik de eerste avond hier ook aten. Nog steeds hebben ze een Oktoberfest thema. Ik bestel dan ook weer dezelfde gulash met linzen en spaetzle. De serveerder herinnert zich mij nog en is super aardig!
Morgen rond het middaguur vertrekt mijn vlucht naar Washington en ik denk dat ik dat allemaal op mijn gemak kan gaan doen. Nu even BVN kijken, heb ik opeens gevonden, maar weet niet of het leuk wordt.
17 reacties:
Ik kan me die gevoelens heel goed voorstellen, hoor! Maar dat maakt ons menselijk, toch? Sterkte nog op de lange reis naar huis.
Ach Petra, ik voel de melancholie door je tekst. Je hebt een heerlijke week met Kai achter de rug, precious time die niemand jullie afneemt, hij heeft een goeie start gehad en nu gaat hij vast een heerlijke tijd tegemoet met allemaal nieuwe vrienden en leeftijdsgenoten. Gelukkig is er whatsapp en facetime en over ruim 2 maanden is hij alweer bij jullie. Toen Katja nog studeerde kwam het ook voor dat je haar 2 maanden niet zag.
Hoe het na de kerst gaat lopen zie je dan wel weer, ongetwijfeld gaan jij en Rick Kai binnen niet al te lange tijd eens bezoeken en genieten van al zijn nieuwe ervaringen.
Het gaat helemaal goedkomen. Ik hoop dat je een beetje een goeie nacht hebt, gelukkig kun je morgen rustig aan doen en met wat films, een goed boek of wat spelletjes ben je zo weer in de VS.
Liefs
Hoi Petra, Cis zit wekelijks twee dagen in Hassloch. Vlakbij Germersheim. Moest Kai ooit hulp oid nodig hebben laat het dan maar weten.
Duitse Pandora bedels zijn gewoon te koop in de VS. Was gisteren in een Pandora store in Oklahoma en ze hadden twee verschillende duitse bedels. Moet dan ook bij jullie zo zijn.
Succes met de terug reis.
Je kan in ieder geval terug kijken op een fijne week met Kai. Moet je toch goed doen dat je nu weet hoe en waar hij woont.Ook voor hem zal het best moeilijk zijn geweest afscheid te nemen.Uiteindelijk begint voor hem een nieuwe fase in zijn leven.Dat zal hem zeker goed doen . Als hij een stel fijne medestudenten en/of vrienden krijgt dan komt het zeker goed.
Komt Rick je van het vliegveld halen, dat zou wel fijn voor je zijn.
Ik wens je een goeie vlucht.
Groetjes Wil
En de hemel huilde dus met je mee......De kunst van het loslaten ;-) Kai gaat deze tijd nooit vergeten.....
Hele goeie terugreis!
Groetjes
Evelyn
Grappig dat je in het Sheraton verbleef. Mijn man had daar maandag en dinsdag een meeting van zijn werk. Goede reis terug!
Boodschappen in Duitsland zijn ook goedkoper dan hier in Nederland.
Veel mensen die bij de grens wonen gaan daarom ook in Duitsland winkelen.
Goede terugreis, Bea
Dit 'moeder-zoon' weekje is goed verlopen. Zo te lezen zal Kai in de toekomst zijn weg wel vinden.
Voor jou Petra is het een geruststellende gedachte dat hij in zo'n rustige omgeving is terechtgekomen en hopelijk krijgt hij goede huisgenoten.
Bij de 'Car rental return' doe je een klacht over de 300km waarschuwing 'UREA', wat betekent dit?
Voor vandaag wens ik jou een rustige terugvlucht naar Washington en een blij weerzien met Rick.
Jullie mogen trots zijn op jullie 3 kinderen, die dank zij jullie een goed leven tegemoet gaan.
Groeten van Hilde uit B.
Normaal he, dat het een emotioneel afscheid is, het is toch ook een beetje een 'tijdperk' dat je afsluit.
Nog een goeie vlucht straks en een goede thuiskomst.
Het ergste heb je in ieder geval gehad. Ik kan me voorstellen dat het moeilijk is om Kai alleen achter te laten. Maar zoals je over hem schrijft denk ik dat hij het best naar zijn zin gaat hebben.
Hele goede vlucht vanmiddag!
Anja L.
Begrijpelijk dat het heel erg zwaar valt om afscheid van Kai te moeten nemen. En dan ook nog in je eentje, zonder iemand om mee te praten, door de plensregen naar het vliegveld. Heel naar. Maar jullie hebben een mooie week achter de rug. Zo alleen teruggaan, lijkt me ook wel vreemd en niet echt prettig. Maar je gaat lekker naar huis en als je er eenmaal bent, is dat ook wel weer fijn.
Ik was van de zomer in Duitsland en heb toen ook geprobeerd een bedel voor mijn Pandora armband te kopen. In een officiële winkel hadden ze toen alleen wijnglazen en een burcht (vonden ze karakteristiek voor Duitsland. Uiteindelijk heb ik in een niet-officiële winkel een trosje druiven gekocht (vond ik toepasselijk, omdat we in de wijnstreek rondom de Moezel verbleven en heel veel druiven zagen).
@Pascale - Ja, gelukkig hebben we zo'n band dat we elkaar missen
@Marion - Helemaal gelijk, hoor. Het fysieke afscheid was moeilijk, maar nu is het prima. We gaan horen hoe het verder met Kai gaat.
@Carine - Lief aangeboden, ik zal het in gedachten houden
@Anita - Welke hadden ze? Ik heb de Brandenburger Tor al uit Berlijn
@Wil - Inderdaad, Kai had het ook even te kwaad gisteren. Ik hoop dat hij leuke huisgenoten krijgt en veel vrienden gaat maken. Nu is het daar nog wat eenzaam voor hem
@Evelyn - Inderdaad, de hemel huilde vele malen erger dan ik!
@Marieke - Nou, zeg, dat is zeker toeval!
@Bea - Ik vraag me af waarom dat is.
@Hilde - Wat die "urea" nu precies was konden Kai en ik ook niet vinden. Iedere 300 km kregen we een waarschuwing dat die over (de laatste) 1200km de auto niet meer zou laten starten. Heel ergerlijk, maar gelukkig hebben we "maar" 1000 km gereden en startte de auto nog prima.
@Ann - Inderdaad, dat is het ook. Rick en ik zijn nu echt empty nesters, even wennen
@Anja - Ik denk ook dat hij het naar zijn zin gaat hebben. Het was er nu nog wel eenzaam voor hem, maar hij is ook makkelijk alleen. Dat zou niets voor mij of de meisjes zijn geweest!
@Marion - Eigenlijk was ik de regen bijna dankbaar, want daardoor had ik geen tijd me zielig te voelen eenmaal op weg. En inderdaad, het is heel fijn weer thuis te zijn (ik persoonlijk zou er niet aan moeten denken in Germersheim te moeten wonen!)
De urea-melding heeft iets te maken met het toevoegen van adblue aan de brandstof. Dat hebben veel diesels om de verbranding schoner te maken
@Marieke - Dank voor de uitleg, maar ik vind het dan eigenlijk slecht dat wij de auto zo meekregen. Zij wisten niet hoeveel kilometers wij gingen rijden. Maar goed.
Je hebt helemaal gelijk Petra. Er zou veel beter gecontroleerd moeten worden welk onderhoud een auto nodig heeft voordat hij wordt meegegeven voor verhuur, maar je wil niet weten hoe vaak wij tijdens vakanties in Amerika niet terug geweest zijn met een huurauto, omdat er olie bij gevuld moest worden, de banden volledig kaal waren, de remschijven volledig op waren, de ruitenwisservloeistof op was of iets in die categorie. Verhuurmaatschappijen interesseert het blijkbaar niet echt. Het enige wat belangrijk is, is geld verdienen!
Inderdaad, hier in de VS kunnen sommige verhuurbedrijven er ook wat van;
Een reactie posten