Naar de film met mij, mijzelf en ik

Langzaamaan komen de overblijfselen van orkaan Patricia, de zwaarste orkaan ooit, onze kant op.  Gelukkig zullen wij enkel zware regen krijgen morgen, maar het is vandaag al bewolkt.  Ook zaak om nog van de herfstkleuren te genieten, want ik vrees dat veel bladeren morgen van de bomen zullen komen.

Rick vertrekt naar zijn werk en ik geniet van een paar koppen koffie en weer een flatbread met ei, kaas en spinazie.  Ik voel me lui vandaag en kom maar moeilijk op gang.  Ik sms met Saskia en gelukkig lijkt Pig aan de beterende hand, hopelijk blijft dat nu zo! Ze zegt in ieder geval de dierenartsafspraak af.

Tegen tienen heb ik geen excuses meer en neem mezelf en Cosmo mee naar boven voor cardio op de elliptical.  Eerst een half uur interval en dan nog een half uur afwisselende hoogtes.  Twee verschillende programma's maken dat het uur minder lang duurt.

Na afloop lijn ik Cosmo aan en loop een stuk door de buurt.  De kleuren zijn bijna niet normaal zo mooi, ondanks dat de zon niet schijnt.  Ik voel me wel een beetje melancholisch dat het einde alweer in zicht is.  Afijn, misschien valt het morgen allemaal mee.

Er liggen er al heel wat op de grond

Zo rood als de auto!

In maart hebben we een paar heel leuke tekeningen van Utrecht gekocht van kunstenaar Jurjen Bertens gekocht. Al die maanden stonden die heel goed ingepakt in onze slaapkamer, maar eindelijk heb ik ze bij Michaels laten inlijsten.  Ik ga ze ophalen en ben heel blij met het resultaat.  Ik weet ook al dat ik ze hier in de family room boven mijn tafeltje wil hebben hangen.

Nu ik toch in dit winkelcentrum ben strijk ik neer bij Pho Thang Long.  Op zo'n grijze kille dag is pho mijn favoriete lunch.  Ik geniet van de hete soep en krijg het heel warm van de hitte, zowel temperatuur als pittigheid.

Al weken wil ik heel graag de film "The Intern" met Robert de Niro en Anne Hathaway zien.  Om half twee speelt die in het Angelika Theater.  Met nog drie andere mensen zit ik in de bioscoop, toch fijn dat ze films spelen voor een handje vol mensen overdag.  Ik kan me niet voorstellen dat de zalen midden op de dag ooit vol zitten.

De film is alles wat ik ervan gehoopt had en meer.  Wat een leuk verhaal en wat passen die tweee acteurs goed samen.  Ik vind het echt jammer als de film af is gelopen.  Een grote aanrader is het.

Buiten miezert het inmiddels.  Ik loop nog even rond om mijn zwartwit foto voor vandaag te vinden en duik dan mijn auto in.  Vandaag draag ik winterkleding, maar morgen en overmorgen wordt het weer twintig graden of warmen.  Herfst in Virginia is nooit saai!

Zwartwit foto voor het maandthema

Thuis computer ik erop los, lekker een paar uur gewoon niksen.  Ik laat het mezelf niet vaak toe, realiseer ik me.  De blogs zouden anders ook zo saai zijn.  Kun je je voorstellen: "ik heb de hele dag tv shows gekeken".  Jarenlang was dat mijn leven en nog steeds voelt tv overdag deprimerend daardoor.

Er is een vrij nieuw restaurant hier in Vienna dat overal hoog aangeschreven staat.  We hebben er al een paar keer gegeten, maar op het moment moet je twee weken van tevoren reserveren!  Vanavond lukte het een reservering te krijgen bij Clarity.

We krijgen een tafeltje in het gezellige restaurant, maar de airconditioning staat recht op ons.  Ik ben blij mijn winterjas aangedaan te hebben!  We vragen de serveerder of het iets minder kan en niet veel later kan mijn jas tenminste uit. 

Het voorgerecht is erg lekker! Geen idee wat fluke is in het Nederlands (vis) 

De gestreepte baars uit Maryland

Rick had graag soep gehad, maar die staat niet op het menu.  Ik bestel een voorgerecht met rauwe vis dat erg lekker is.  Als hoofdgerecht heeft Rick de varkenskarbonade en ik een zeebaars met groentes, beiden erg smakelijk.  Toch vinden we beiden dat we zaterdagavond in het veel goedkopere Eritreaanse restaurant een meer uitzonderlijk maal hadden, zowel qua ervaring als qua smaak.

Meestal vind ik de opblaasfiguren niet zo bijzonder, maar deze wel

 

Morgen heb ik een dag waar ik tegenop zie.  Niet alleen wordt het slecht weer en voel ik dat nu al in mijn spieren, maar ik moet een kroon laten vervangen.  De tandarts vindt niemand leuk, maar voor mij met mijn fibromyalgie is zoveel uren in "de stoel" liggen ronduit marteling.  Ze doen er alles aan om het zo makkelijk mogelijk te maken, maar het blijft een kwelling.