De dag erna en toerist in eigen omgeving

Zaterdag

Gisteravond hebben we met afgrijzen gekeken naar beelden uit Parijs. Als kind heb ik jarenlang op de Franse school gezeten in Senegal en ik voel me nog steeds sterk verbonden met Frankrijk.  Ik heb er slecht door geslapen, mijn gevoelens van de terreuraanslagen van 2001 speelden weer door mijn hoofd.  Rick is dan ook een stuk eerder op dan ik.

Als ik om half negen opsta is Ricks auto weg.  Niet veel later komt hij met ontbijt voor ons thuis.  Starbucks koffie en zo attent, een egg mcmuffin van McDonald's voor mij.  Gisteren liet ik vallen dat ik daar wel weer eens zin in zou hebben en dat heeft Rick meteen ter harte genomen.

Terwijl we eten komt Jose, onze klusjesman, met zijn medewerkers.  De kozijnen aan de achterkant en zijkant van ons huis zijn van hout en aan het verrotten.  Die worden de komende dagen onder handen genomen en daarna hoeven ze jarenlang niet meer gedaan te worden.

Er wordt dus gekrast en gehamerd.  Rick en ik hangen eindelijk de prenten van Utrecht op en ook het mozaiek dat Rick uit Marokko meenam.  Ik doe ook nog mijn uur op de elliptical en we facebooken met de kinderen.

De ochtend is dus zo voorbij en ik moet opletten de mannen, die aan de ramen van onze slaapkamer werken, niet meer te laten zien dan ze zouden willen.  Gewoonlijk verkleed ik me in de slaapkamer, maar dat kan even niet.

Ik heb mijn Nederlandse vlagje eens anders gedraaid voor mijn "color pop" foto, zo wordt het de Franse vlag

Gelukkig zien de ogen van de raamwerkers niets wat hun dag kan bederven.  Als ik klaar ben met mijn toilet heb ik flinke trek en Rick inmiddels ook.  Waar gaan we eten, vraag ik, en Rick zegt Panera.  Daar zijn we niet de enigen, maar we vinden nog een tafeltje.

Vandaag is het het koudst sinds april en daar ben ik nooit blij mee, maar ik kan nu wel mijn nieuwe warme jas aan!

 

Rick heeft een heel Amerikaanse kalkoensandwich met gerookte Goudse kaas (die ik echt verschrikkelijk vind) en mayonnaise.  Ik kies mijn favoriete gerecht hier, de edamame soba noodle bowl.

Thuis gaat Rick X-Box spelen met Kai en ik kijk een aflevering Tussen Kunst en Kitsch.  Ons plan voor laat vanmiddag is het reuzenrad in National Harbor te gaan doen.  We rijden erheen en komen dan in een file terecht.  Het blijkt dat vanavond de kerstboom hier verlicht wordt met allerlei festiviteiten. Rick en ik kijken elkaar aan en besluiten het reuzenrad naar morgen te verplaatsen.

In plaats daarvan gaan we naar het gezellige Old Town Alexandria aan de Virginia kant van de rivier.  We maken een reservering bij een restaurant waar we allang niet meer hebben gegeten.  Vlak daarbij vinden we een parkeerplaats in een garage.

Het is nog vroeg dus we lopen door het gezellige plaatsje.  Er hangt een Franse vlag uit bij een huis.  Bij een restaurant zijn franse wijnen goedkoper uit solidariteit, maar het bijzonderst is de zangeres met een prachtige opera stem, die geld ophaalt voor de mensen, die geliefden hebben verloren.

Er hangt ook hier wel een sfeer van spanning.  Washington is tenslotte de hoofdstad en heeft ook al te maken gehad met terreuraanslagen.  Maar mensen genieten ook van de gezellige atmosfeer.

Rick en ik drinken wat en eten hummus met chips bij Virtue Feed and Grain.  Het is zo leuk hier dat we er bijna blijven eten, maar we hebben onze reservering bij Bilbo Baggins al.  Bij dat restaurant hebben we al een aantal keren gegeten, maar wel jaren geleden.

We krijgen een tafeltje beneden wat ik wat jammer vind, want boven is het gezelliger.  Het wordt echter een lekker maaltje.  Ik bestel de Aziatische groente "loempia's" en de portobello champignon met brie en zongedroogde tomaatjes.  Het is heerlijk!

Rick wil graag ook nog de chocolade wafel met ijs en vruchtjes als dessert en ik "help" hem het opeten.  Jammer genoeg is de wafel droog, maar de rest smaakt prima.  Dit was even een leuk uitstapje in een stadje waar ik regelmatig kom, maar Rick vrijwel nooit.

Thuis kijken we het Democratische debat.  Het is zo anders dan het Republikeinse, al zijn de kandidaten het heus niet altijd eens.  Misschien is het omdat ik Democratisch leun de komende verkiezingen, maar ik ben het op veel fronten met alle drie de kandidaten eens.

Zondag

Oei, we hebben een drukke dag voor de boeg, maar worden met schrik pas om negen uur wakker.  Gauw halen we onze zondagse ontbijtje, ik mijn sandwich van Panera en Rick de koffie en zijn sandwich van Starbucks.

Het is werkelijk schitterend weer, een stuk warmer dan gisteren en er is geen wolkje aan de lucht.  We hadden geen beter weekend voor de raamkozijnen kunnen kiezen.  Als we terugkomen zijn de werkers er dan ook weer en zullen het vandaag afmaken. 

Rick gaat de bladeren uit de tuin halen en ik doe een half uur op de elliptical.  Jarige Cosmo, die vandaag alweer negen jaar is, ligt naast de elliptical.  Hij vindt die hamerende en schurende geluiden maar niks.  Gelukkig voor Cosmo gaan ze al gauw tot schilderen over wat natuurlijk geen lawaai maakt.

De jarige Job

 

De bladeren zijn nog niet van de bomen voor ons huis

Tegen lunchtijd rijden we weer naar National Harbor in de hoop onze plannen van gisteren door te kunnen zetten.  Het is inmiddels maar liefst 18 graden en veel mensen zonnen in het park aan het water. 

We parkeren de auto in een van de garages en gaan dan op zoek naar een lunchrestaurant.  Het stikt hier van de restaurants, maar het lijkt ons leuk uitzicht op het water te hebben.  Dat vinden we bij Sauciety in het Westin Hotel.  We krijgen het brunch menu en smullen van een omelet met crab en groentes.

Heerlijke mimosa ook!

Na het eten lopen we naar de pier en kopen kaartjes voor het Capital Wheel.  Het is er helemaal niet druk en we kunnen vrijwel meteen instappen.  Het uitzicht is heel mooi met dit weer, maar ze adverteren ermee dat je de Mall in Washington kunt zien en dat valt wat tegen.  Alleen het Washington Monument is goed zichtbaar in de verte (wij hadden ook niet anders verwacht).

 

 

Zo'n twintig minuten later stappen we weer uit en besluiten een wandelingetje door het winkelcentrum te maken.  Eerst halen we een koffie bij Starbucks en in de zon kan mijn jas zelfs uit, heerlijk!  De terrasjes zitten dan ook vol.

Er is hier ook een vrij nieuw outlet center geopend.  We halen de auto op en rijden naar de Tanger Outlets om eens te zien welke winkels er zijn.  Veel van de grote merken zijn er vertegenwoordigd dus dat is weleens een bezoekje waard.  Vandaag hebben we er echter geen tijd voor.

Thuis zijn de werkmannen vertrokken en wij halen Cosmo op. Bij Petco gaan we verjaarscadeautjes kopen.  De verkoopster is helemaal weg van Cosmo en als ze hoort dat hij jarig is krijgt hij allemaal koekjes van haar.  Zijn dag kan al niet meer stuk.

Vanavond krijgt Cosmo een lekker blikje vlees en verder krijgt hij een nieuw speeltje en een bully stick van ons.  Bij de Giant halen we nog wat boodschappen en nemen dan een paar uur rust.  Zo'n bully stick duurt lekker lang en Cosmo ligt tevreden te knauwen.

Er zit geen vulling in de haai, maar wel piepertjes waar Cosmo dol op is

Snickers wil ook wel een hapje van dat feestmaal

De Microsoft Store geeft vanavond tien procent korting aan medewerkers van Microsoft en Rick hoopt de juiste maat Band te vinden.  We gaan dus naar Tysons Corner waar we eerst bij Earls gaan eten.  Ik bestel de tonijn met groente melange en zwarte rijst en die zou ik wel iedere dag kunnen eten! Zo lekker!

Dan lopen we naar de Microsoft Store.  Daar wordt Rick door heel wat mensen begroet en we zien er Shadi en Frank.  Rick koopt zijn Band, al hebben ze de medium niet op voorraad krijgt hij toch de korting en wordt de Band zodra ze hem hebben opgestuurd. 

Intussen voel ik me steeds slechter qua pijn.  Ik ben dan ook blij als we huiswaarts kunnen gaan.  Gelukkig heb ik woensdag weer een massage, want het zit allemaal overal weer goed vast in mijn spieren. 

We hebben een heel leuk weekend achter de rug!  Het is leuk om zo samen toerist in eigen omgeving te spelen.  En nu gaat de tweede helft van november alweer in!

Meer National Harbor foto's staan hier