Een sombere maandag met een goed einde

Gisteravond lukte het me maar niet in slaap te komen en vanochtend ben ik zeker niet klaar om op te staan als Rick dat doet.  Hij zal vandaag van huis uit werken en vanmiddag gaat hij op reis.  Wel gezellig om hem vandaag thuis te hebben, want het weer is saai en miezerig.

Na een ontbijtje samen vertrek ik naar Anytime.  Daar doe ik eerst wat cardio en dan komt Sharon me halen voor een half uur weerstandstraining.  Ze rekt en strekt me ook en ik moet zeggen dat het echt wel helpt.  Na nog wat cardio vertrek ik met een stuk minder pijn naar huis.

Rick heeft zijn kalkoen en andere overblijfselen van Thanksgiving om als lunch te eten. Een keer dat eten vind ik lekker, maar verder niet.  Ik haal mijn lunch van Noodles en we eten samen.  Dan gaan we serieus Cyber Monday koopjes bekijken.

Of althans, ik bekijk ze en vraag Rick (behalve natuurlijk als ze voor hem zijn, want ik vind een aantal heel goede koopjes voor hem) of ik ze zal kopen.  Op een gegeven moment moet Rick toch echt aan het werk en probeer ik me stil te houden.  Ik kan het ook niet helpen dat ik het gewoon zo gezellig vind zo samen, maar het is natuurlijk wel een werkdag voor hem.

Tegen de tijd dat Rick om kwart over drie afscheid neemt en naar het vliegveld gaat hebben we al heel wat cadeautjes voor iedereen gevonden.  Ik besluit ook nog even naar Bed, Bath & Beyond te gaan en neem Cosmo mee, zodat hij eens wat anders ziet dan de binnenkant van ons huis.

Deze Bed, Bath & Beyond is ook een World Market met allerlei buitenlandse produkten.  Ik kies hier dan ook het snoepgoed dat ik in de stockings van Rick en de kinderen (en dit jaar ook Kevin) zal doen.  Het neemt even, maar dan heb ik allerlei lekkers voor iedereen bij elkaar, zelfs veganistische chocolade voor Saskia.

Ze hebben er ook stroopwafels en ik besluit hetzelfde te doen als vorig jaar en ieder van onze buren een pakje te geven met iets kerstachtigs erbij. Vroeger maakte ik altijd van alles en nog wat, maar dat is me tegenwoordig teveel van het goede.  Stroopwafels vindt iedereen lekker.

Cosmo wacht geduldig in de auto en ik besluit hem thuis even een wandeling te geven.  Dat wordt met de nadruk op "even", want Cosmo heeft er ook weinig zin in in dit weer.  Ik protesteer niet, want ik heb het al de hele dag koud, maar zo krijg ik mijn 10000 stappen vandaag niet bijeen.  Nou ja, een dag is niet zo erg.

De nieuwe sokken zijn klaar

Thuis check ik weer eens de dokterssite, want mijn dokter heeft me toch wel wat angstig gemaakt vorige dinsdag en bloed afgenomen.  Eigenlijk heb ik weer het hele weekend een onderliggende stress daardoor gehad.  Ik moet eens leren dit soort testen niet voor een feestdag te laten doen!

Eindelijk zijn de uitslagen er dan en de zorg was weer eens voor niets.  Alles is meer dan goed.  Mijn goede cholesterol is zelfs drie keer zoveel als het minimum zou moeten zijn!  Mijn lever functioneert prima. 

Aan de ene kant vind ik het goed dat er zoveel controles zijn hier, aan de andere kant levert dat ook veel stress en onzekerheid als je dokter ook onzeker lijkt.  Ik ben blij met mijn Nurse Practitioner, maar ik krijg het gevoel dat we erg op elkaar lijken.  Eigenlijk heb ik iemand nodig, die niet alle kleine dingetjes meteen iets beangstigends vindt.  Maar ik blijf bij haar, want ze neemt me serieus.

Opgelucht besluit ik het te gaan vieren met mijn eigen persoontje.  Ik roep een Uber, die een minuut of tien later aankomt.  De vriendelijke chauffeur zet me af bij Matchbox.  Daar kennen de mensen aan de bar mij en vragen waar Rick is.  Ik ben vandaag alleen en word zeer in de watten gelegd.

Kevin maakt mijn favoriete zelf uitgevonden cocktail, een martini met Bloody Mary mix en het glas in Old Bay kruiden gedoopt.  Het smaakt helemaal goed!  David komt ook even kletsen en ik geef toe dat ik toch wel mis van ons hotelleven vorige zomer dat we hier zomaar even heen konden lopen.

Het is gezellig in de bar, maar ik wil hier niet nog eens eten (overkomt me vaak dat ik maar blijf).  Ik reken af en loop naar het Four Sisters restaurant.  Rick is geen grote fan van Vietnamees eten en ik zou hier iedere avond kunnen smullen.  Perfect dus om hier zonder hem heen te gaan.

Mijn favoriete voorafje is de Vietnamese loempia.  Die herinner ik me nog uit Senegal en is dus nostalgisch.  Verder neem ik het gehakt in druivenbladeren gegrilde gerecht. Die stukjes doe je in rijstpapier, zo lekker!  Ik geniet van elk hapje. 

Zelfs op maandag zit dit restaurant helemaal vol!  Ik neem me half voor hier morgen weer heen te gaan en eens iets heel anders te nemen.  Weet nog niet of ik dat ga doen.  Een andere Uber chauffeur brengt me weer keurig thuis.  Ik ben dol op die service, het maakt dat ik op donkere winteravonden niet meer thuis hoef te blijven (ik kan niet rijden in het donker).

Voldaan plant ik mezelf voor de tv en kijk lekker allerlei shows.  Het is wel heel stil zonder Rick, maar gelukkig is daar Cosmo om me gezelschap te houden. Ik kijk de aflevering van 90 Day Fiance van gisteravond en vraag me echt af hoe sommige van die stellen gaan overleven.  Kijkt iemand hier dat ook?