Onze webcam

Cul-de-sac Cam

dinsdag, november 03, 2015

Naar Las Vegas

Nog steeds helpt het uur verschil me op tijd op te staan.  De kinderen zijn echter al naar school met D en zijn vader dus ik tref alleen mijn zus beneden aan.  We eten samen ontbijt en dan moet A aan het werk.


Als D en zijn vader terugkomen kletsen we een uurtje gezellig.  Dan moet ook D beginnen met werken.  D en A werken beiden voornamelijk van huis uit, tenzij D op reis moet wat nogal vaak is. 

D's vader, J, en ik laten Layla en Rosie nog even uit.  Ik heb J al jaren niet gezien, maar hij is iemand waarmee je makkelijk converseert.  We blijken een gezamenlijke interesse in Amerikaanse geschiedenis te hebben en J vertelt me over een interessant boek dat hij aan het lezen is.

Dan is het tijd voor Jeff en Rosie om afscheid te nemen en terug naar New York te rijden.  Ik neem Layla mee de achtertuin in en "sport" daar.  Ik krijg zo heel wat van mijn stappen bijeen in het warme zonnetje.  Layla ligt intussen lief takjes te knauwen, iets wat ik Cosmo niet zou laten doen, maar A vindt het goed.
De rode Japanse esdoorn en parasol lenen zich goed voor het nieuwe maandthema "Color Pop"
 

Om kwart over elf ga ik me klaarmaken en mijn spullen inpakken.  Met vereende krachten dragen we mijn bagage van zolder naar de grote Yukon.  Dan zit mijn bezoek hier er alweer op en rijden A en Layla me terug naar Boston Logan Airport.

Het is altijd weer even moeilijk afscheid te nemen, vooral als ik niet weet wanneer ik ze weer zal zien.  Even slikken dus, maar Layla zorgt voor humoristische afleiding door meteen mijn passagiersplaats in te nemen en haar kop uit het raam te steken.

Bij de Premier balie staat er niemand dus ik ben mijn tas vrijwel meteen kwijt.  Ook TSA Pre gaat snel en binnen het kwartier ben ik door check in en veiligheidscontrole!  Nu heb ik nog bijna twee uur voor we aan boord zullen gaan.

Aangezien ik nog geen lunch heb gehad neem ik plaats aan de bar van Legal Seafoods.  Ik bestel hun lobster roll zonder mayonnaise.  Hier in New England moet ik gewoon kreeft eten!  Het smaakt ontzettend lekker moet ik zeggen!

Voor ik het weet is het tijd om aan boord te gaan.  Mijn eerste vlucht is naar Chicago.  Het wordt een gerieflijke 2,5 uur en dan landen we alweer in O'Hare.  Ik moet van de B naar de C gates lopen en zie vlakbij mijn gate een bar. 
Hoe vaak ik op O'Hare al niet door deze gang gelopen heb!

Daar komt net een stoel vrij die ik gauw in beslag neem.  Onder het genot van een glaasje mousserende wijn eet ik een snack van kerstomaatjes en mozzarella balletjes.  Het is gezellig en iedereen kletst met elkaar.  Zo gaan de twee uur wachttijd hier ook snel.

De vlucht naar Las Vegas zit helemaal vol en ik ben blij dat ik Economy Plus heb met extra beenruimte.  Het is een nieuwe 737 van United en de stoelen voelen erg krap.  Verder vind ik het wel een mooi vliegtuig met een heel modern toilet. 

Voor mijn avondeten bestel ik de "tapas" doos.  Er zitten olijven, bruschetta, hummus, smeerkaas, crackers en meer in.  Dit is altijd mijn favoriet bij United al haalt het natuurlijk niet bij een gewone maaltijd (niet in het vliegtuig).

Als mijn laatste boek van Rysa Walker uit is haal ik mijn laptop tevoorschijn en typ dit blog vast.  Om de een of andere reden gaat deze vlucht tergend langzaam.  Het helpt ook niet dat het snikheet is en de man naast me me het hoekje indrukt. 

Eindelijk, na bijna vier lange uren is het zover, we zetten de landing in.  Ik zit jammer genoeg aan de verkeerde kant om de Strip te zien, maar zie de lichtjes uit het raampje van mijn overbuurman.  Mijn tas komt vrijwel meteen van de band en ook bij de taxi's gaat het vlot.

De taxichauffeur is een vrolijke klets, die me van alles en nog wat aanraadt om te gaan doen.  Ik ben te daas van de reis om er echt naar te luisteren.  Voor mijn gevoel is het na middernacht. 

Bij het hotel ben ik snel ingecheckt en krijg een kamer in de pyramide op de vijfde verdieping.  Jammer genoeg is het uitzicht naar het Mandalay Bay hotel dus geen Strip.  Ook is de kamer wel erg aan renoveringen toe.  Maar ach, het bed ziet er schoon en aanlokkelijk uit dus helemaal goed.  Morgen ga ik op avontuur uit.

5 reacties:

Anoniem zei

Aan het aantal vlieguren kun je pas begrijpen hoe groot Amerika is.
Heel veel plezier in Vegas!
Anja L.

Becs zei

Afscheid nemen is niet leuk. Veel plezier on Vegas!

Becs zei

Afscheid nemen is niet leuk. Veel plezier on Vegas!

Anoniem zei

Veel plezier in vegas! Ga je nog een gokje wagen? ;-)
Groetjes
Evelyn

Petra zei

@Anja - Inderdaad, ik voelde dat vooral terugkomend van Hawaii en Alaska

@Becs - Dank je, we raken aan het afscheid nemen gewend, maar het is nooit makkelijk

@Evelyn - Natuurlijk!