Dag 3 en 4 Muskegon: gezellig met vrienden en de terugreis

Zaterdag

Het is iedere keer zo koud als ik wakker word en ik hoor de wind weer langs het gebouw vieren.  Op mijn telefoon zie ik dat het min vijf is en blijf nog lekker onder het warme dekbed.  Rick is toch ook nog niet wakker.

Even na negenen moeten we er toch aan geloven en de kou trotseren.   Rick doet de verwarming even aan, want dat is wel nodig.  Het weerbericht voor Virginia is gelukkig een stuk warmer, want dit winterse weer vind ik maar niets.

We rijden naar de Starbucks en halen broodjes en koffies.  Aan de overkant is Best Buy en ik breng mijn daar gekochte koord voor mijn laptop terug.  Via Amazon heb ik een koord van Lenovo zelf voor een veel betere prijs verkregen. Grappig genoeg hebben we nu beide dingen, die we hier vrijdag kochten, teruggebracht.

Terug in het hotel begeef ik me naar de fitnessruimte en doe een half uur cardio op de elliptical.  Rick gaat naar zijn vader en haalt daar Katja en Kevin op.  Als ik klaar ben zijn zij terug en rijden we naar het huis van onze vrienden Brent en Tammy.

Hun huis is zo mooi en vooral met Kerst, want Tammy heeft het heel gezellig versierd.  We kletsen wat en Rick gaat de nieuwe tractor van Brent bewonderen.  Zij wonen zo anders dan wij.  Ze hebben veel land, verbouwen dingen, echt het plattelandsleven.  Maar grotere levensgenieters kennen we niet en ze reizen ook veel.  Ooit hopen we samen een reis in Europa te maken.

Brent en Tammy stellen Porto Bello voor als restaurant om te lunchen.  Dit is in het leuke stadje Grand Haven.  Volgens Brent is men in Muskegon ook bezig die stad gezelliger te maken.  Het is inderdaad opvallend hoeveel leuker de omliggende plaatsjes zijn.

Het wordt een gezellig en lekker maal.  Ik neem de tomatensoep (te zwaar dus ik eet het niet allemaal) en een kleine pizza.  Ze hebben hier ook ansjovis en daar ben ik dol op.  De rest griezelt ervan, maar de pizza smaakt eindelijk weer eens echt Italiaans.

Na de lunch besluiten we de gezellige Main Street nog af te lopen.  We zijn hier in een gebied met veel Nederlandse afstammelingen.  Dat is te zien aan de vele Nederlandse namen of verbasteringen daarvan van bedrijven e.d..  In de delicatessenzaak zien we ook Nederlandse chocolade kerstkransjes en Bolletje koekjeskransen.  Ik neem ze toch maar niet mee, die overleven de vlucht niet.

Bij de Grand Haven Brew House nemen Brent en Tammy ons naar binnen voor een toast met Rum Chata.  Dat is hun kerstdrankje en het smaakt erg lekker! Het is altijd zo gezellig met Brent en Tammy en we zouden nog uren kunnen doorbrengen met hen, maar wij moeten verder.

We nemen afscheid en rijden naar Carols huis.  Daar helpt Rick Dad en Carol met computerproblemen. Intussen kletsen Katja, Kevin en ik gezellig met Carols dochter Deb.  Deb is verpleegster en dat is de kant, die Katja ook op wil gaan.

Voor het avondeten hebben we voor zeven personen gereserveerd bij C. F. Prime.  Het is ons laatste maal hier deze reis.  Mijn keuzes vind ik heerlijk, ik neem een voorafje met St. Jacobsschelpen en een salade met boerenkool.  De anderen hebben allemaal enorme biefstukken, behalve Carol, die de zalm koos.  Het smaakt ons allen prima.

Na het eten nemen we afscheid van Deb en Carol.  Jammer genoeg is de puppy bij Carol dus daar hebben we vanmiddag voor het laatst mee kunnen knuffelen.  Bij Ricks vader praten we nog wat verder en ik geniet nog van een paar hapjes van zijn heerlijke zalmdip, al heb ik eigenlijk helemaal geen trek.

Tegen negenen vertrekken Rick en ik naar het hotel.  Daar kijken we het staartje van het debat tussen de Democratische presidentskandidaten.  Wat een verschil met de Republikeinen, het klinkt allemaal zo doordacht.  Andere jaren was het soms moeilijk te bepalen voor wie te stemmen, maar nu zijn we er beiden wel van overtuigd dat het de Democratische kandidaat gaat worden.  

Zondag

Om kwart over acht gaat Ricks telefoonwekker.  Ik zit weer helemaal in de knoop dus slik eerst even wat ibuprofen en blijf nog even liggen tot die de ergste pijn wat weghaalt.  Rick maakt zich klaar en brengt me een kop koffie.

Dan moet ik er ook aan geloven en sta op.  Wel erg jammer dat ik vandaag geen kans heb te sporten, want dat helpt altijd alles was losser te krijgen. We pakken in, checken uit en rijden naar de McDonald's.

Daar bestellen we egg mcmuffins en koffies bij de drive thru voor onszelf en Katja en Kevin.  Bij Ricks vader is iedereen gelukkig op en klaar om te gaan.  We eten snel even ontbijt en nemen dan afscheid van Dad.

Op weg naar het vliegveld gaan we nog even langs Ricks tante Sue. Zij maakt ieder jaar met Kerst allerlei lekkers voor ons en meestal stuurt ze dat op.  Maar nu we hier toch zijn geeft ze Rick een grote doos.  Hij heeft er ruimte voor in zijn koffer dus helemaal goed.

Zonder oponthoud komen we op Grand Rapids vliegveld aan.  We staan al in de rij om de huurauto in te leveren als de Avis medewerkster zegt dat Rick beter de tank vol kan gooien, want ze rekenen maar liefst $10 per gallon als hij dat niet doet.

Rick meende zich te herinneren dat hij voor een tank betaald had, maar luistert toch maar naar haar.  Katja en Kevin gaan vast inchecken en Rick en ik op zoek naar een benzinestation.  Dat neemt nog even, maar dan zien we eindelijk een Shell station.

Terug met volle tank neemt de medewerkster de gegevens van de auto op en je raadt het al, Rick had inderdaad al voor een tank betaald.  Ze verontschuldigt zich en markeert het bonnetje zodat Rick dat bedrag terug kan krijgen.

We geven eerst de bagage af en dan loopt Rick naar Avis waar hij zijn geld terugkrijgt.  De veiligheidscontrole met de TSA Pre gaat snel en we vinden Katja en Kevin terug bij de gate.  Beide vluchten blijken van dezelfde gate te vertrekken, die van hun ongeveer een uur eerder, dan die van ons.

Tegenover de gate is een gezellige bar.  We drinken wat en bestellen lunch, een mozzarella en tomaat flatbread voor mij.  Dan moeten Katja en Kevin aan boord en nemen we tot volgend weekend afscheid.

Wij vertrekken een uurtje later ook op tijd en na iets meer dan een uur landen we weer op Dulles Airport.  Zoveel gerieflijker dan de 14 uur durende autorit, die we meestal maken!  We lopen van de A terminal naar de baggage claim en onze tassen zijn er al.

Een taxi brengt ons thuis en dan hebben we ongeveer een uur voor we uitgenodigd zijn voor een kerst open house.  Rick vertrekt naar de kennel om Cosmo op te halen en haalt bij Whole Foods wat Belgisch bier als cadeautje voor vanavond.

Intussen maak ik mijn toilet, want ik voel me maar vies na al dat gereis.  Ik doe mijn knalrode jurk aan en schoenen met hakjes.  Rick kleedt zich ook feestelijk en dan vertrekken we naar het jaarlijkse kerst open house bij Tatiana en Edu.

Een heerlijke cider punch

Ook hun huis is altijd zo gezellig versierd.  De hapjes zijn heerlijk, vooral de zelfgemaakte mini empanadas.  We kletsen wat me deze en gene, maar blijven niet lang, want zijn beiden moe van het weekend.  En nu op naar de Kerstdagen!