Kerstfeest van Ricks werk

Zaterdag

Rick en ik staan voor ons doen bijtijds op rond kwart voor negen. Rick zet koffie en thee en begint een lekker ontbijtje te maken.  Als ik echter melk in mijn koffie wil doen is die voor de zoveelste keer helemaal geklonterd nog voor de verloopdatum op het pak.  Ik begin me af te vragen wat we daaraan kunnen doen.

Rick houdt niet van thee zonder melk en ik niet van zwarte koffie.  Rick gaat naar Starbucks en niet veel later genieten we van een door Rick gemaakt broodje ei en grande Starbucks koffies.

Na het eten ga ik naar boven om mijn cardio routine op de elliptical te doen.  Rick gaat de laatste gevallen bladeren uit de tuin halen.  Daardoor hoort hij de Peapod bezorger niet en ik ga compleet bezweet de boodschappen in ontvangst nemen.  Als ik me verontschuldig zo te druipen zegt de beste man tot zijn eigen schrik "Ik hou van bezwete vrouwen".  Hij verschiet en weet niet hoe gauw hij weg moet komen!

Gauw leg ik de boodschappen weg en maak dan mijn routine af.  Ik moet wel lachen om Rick, want hij komt verkondigen dat hij zo blij is nog even de tuin af te hebben gemaakt voor Peapod zou komen.  Hij heeft helemaal niet gemerkt dat ze allang geweest zijn.

Voor de lunch haal ik een soba noodle bowl van Panera.  Rick heeft Thanksgiving kalkoen ingevroren en maakt daar boterhammen mee.  De tijd gaat veel te snel en ik moet me haasten naar mijn afspraak om mijn haar en make up te laten doen voor het feest vanavond.

Taylor wacht me al op bij Lofty Salon.  Zij en Mona bespreken wat ze gaan doen met mijn haar.  Gedeeltelijk opgestoken, gedeeltelijk gekruld is de beslissing.  Het wordt werkelijk heel mooi!

Als mijn kapsel in goede banen is geleid doet Taylor mijn make up.  Ze gebruikt dit keer veel zilver en het is wat zachter dan vorig jaar.  Ik vind het erg mooi.   Nu is het zaak om het mooi te laten voor de uren tussen nu en het feest!  Mijn haar staat in ieder geval stijf van de lak.

Thuis pakken Rick en ik in voor een nachtje hotel en we brengen Cosmo naar de buren voor zijn logeerpartij bij Apollo, de Deense dog.  Dan laden we alles in Ricks autootje en rijden naar Washington.

Bij het Hyatt Regency hotel dichtbij het Capitool laat Rick de auto valet parkeren en ik check alvast in.  Ik heb nog steeds platinum status en daarom krijgen we een kamer op het Club niveau.  Het is de hoogste verdieping en we kunnen nog net "Freedom", het standbeeld op het Capitool boven de gebouwen zien uitsteken.

Nadat onze bagage is gebracht gaan we naar de Regency Club waar gratis hapjes klaarstaan en ze wijn en bier e.d. verkopen.  We hebben een fles champagne meegenomen en hopen hier glazen te kunnen krijgen.  De vriendelijke serveerster heeft ze niet, maar belt room service of ze ons een paar champagne glazen kunnen bezorgen.

Niet veel later wordt er op onze deur geklopt en komt Rick met twee glazen terug.  We toasten op een gezellige avond en het is een feestelijk begin van deze jaarlijkse traditie.

Zoals ieder jaar zal Rick vanavond ook weer zijn smoking dragen.  Thuis heb ik hem nog op het hart gedrukt er zeker van de te zijn dat hij alle onderdelen daarvoor meeheeft, want hij is al eens het strikje en de band vergeten. 

Als Rick het doosje met zijn manchetknopen echter opent zijgt hij in wanhoop op het bed neer.  Het is het verkeerde doosje en zo heeft hij de knopen voor het overhemd niet.  Het is toch niet waar!  Gelukkig weet de hotel concierge raad en geeft Rick het telefoonnummer van de herenzaak Joseph A. Bank, die vlakbij in Union Station een filiaal heeft.

Opgelucht hoort Rick dat zijn een set overhemdknopen en bijpassende manchetknopen hebben.  We kleden ons gauw in avondtoilet en nemen dan een taxi naar het station.  De vriendelijke chauffeur is bereid te blijven wachten met mij, terwijl Rick verder aangekleed wordt bij de winkel.

In vol tenue met alle nodige knopen komt Rick even later terug.  De taxi brengt ons naar het National Air and Space Museum en het feest kan beginnen. We krijgen een welkomstdrankje en een programmaatje waarin staat welke delen van het museum open zijn.

Dat zijn onder andere de simulators en dat vinden we wel erg leuk om te doen.  Rick wordt gauw wagenziek dus we slaan degene, die over de kop gaan maar over.  Er zijn er echter ook twee, die een stuk rustiger zijn en we kiezen degene met een film over de space shuttle Discovery en de Hubble telescoop, erg interessant.

Als we er uitkomen zien we de ene bekende na de andere en kletsen met deze en gene tot het buffet klaar wordt gezet.  Rick is een van de weinigen in smoking, maar veel vrouwen hebben ook lange jurken aan.  Ik zie een aantal erg mooie voorbij komen.

 

Het eten is verrukkelijk.  Er is o.a. filet mignon, zeebaars, lekkere salades en  meer.  Alleen jammer dat er dit jaar geen sushi is, maar we kunnen niet alles hebben.

De tijd vliegt voorbij en rond tien uur wordt er een heerlijk dessert buffet neergezet.  Ik vind vooral de mini macarons zeer smakelijke hapjes.  Grappig genoeg zijn onze vrienden uit Ricks werkkring allemaal stellen, die of beiden of een van de partners eerste generatie immigranten zijn.  Shadi en Frank zijn Iraans en Duits, Nancy en Lars Kenyaans en Deens en Ursula en Alban Amerikaans en Frans. 

De meeste mensen blijven tot het feest om middernacht is afgelopen dus dan is het opeens een drukte van jewelste voor taxi's.  Wij roepen maar een Uber en die staat er al voor we onze jassen hebben!  Dat is nog eens snel!

We hebben enorm genoten en in het museum zijn maakte het nog eens extra speciaal.  Eigenlijk heeft Rick niet alles wat hij had willen zien gedaan dus we moeten er maar weer eens terug overdag.

Zondag

We slapen heerlijk uit al ligt onze kamer duidelijk op het oosten en schijnt de zon al vroeg meedogenloos naar binnen.  Om kwart voor tien vind ik het tijd om op te staan en schudt Rick ook wakker.  We willen namelijk gaan brunchen en de reservering is voor half elf.

Na het uitchecken rijden we naar de gezellige Capitol Hill buurt.  Het is even zoeken voor een parkeerplaats, maar we hebben mazzel en er rijdt net iemand weg.

 

In het Belga Cafe is het gezellig druk.  Ze hebben dan ook een heerlijk brunch menu!  Ik vind het moeilijk kiezen, maar uiteindelijk wint de gerookte zalm en gepocheerde eieren met asperges op een English muffin.  Rick neemt hun groene eieren met bacon, een woordspeling op het boek "Green Eggs and Ham" van Dr. Seuss.

De koffie is goed sterk en mijn mimosa en Ricks cassis kriekenbier passen er goed bij.  Jammer dat dit restaurant vrij ver rijden is voor ons, want ik zou ook de verschillende verse wafelgerechten wel willen proberen.

Op de terugweg naar huis besluiten we een bezoek te brengen aan de nationale Kerstboom en de 54 kleinere boompjes uit alle staten en territories.  Alweer vinden we in alle drukte toch een parkeerplek dichtbij en Rick laat zijn auto zichzelf inparkeren.  Wat zou ik die mogelijkheid graag hebben in mijn van!!

Het is schitterend weer en druk met families, die de bomen bekijken.  Er zijn verscheidene "dorpjes" rond de grote boom gebouwd en er rijden allerlei treinen om heen.  We maken de nodige foto's en filmpjes en gaan dan huiswaarts.

Daar haal ik als eerste ons hondenkind op.  Die is dolblij dat we er weer zijn, maar Lorraine vond het erg leuk hem te hebben en vindt het voor herhaling vatbaar.  Nou, dat is goed om te weten, maar we zullen niet te vaak gebruik van hun goedheid maken.

Het is zelfs zulk lekker weer dat ik voor het huis in het zonnetje ga zitten lezen. Ik heb voor Sinterklaas van Kevin een Zits stripboek gekregen en lees het in een keer uit.  Heerlijke humor vind ik het en vaak zo herkenbaar.

Om toch wat stappen bijeen te krijgen en niet helemaal lui te zijn lijnen Rick en ik Cosmo aan voor een wandeling door de buurt.  Dan rijden we naar Dogfish Head Alehouse voor een biertje, want Rick is gek op hun bier. 

Mooie zonsondergang onderweg

Het volgt dan ook om in hetzelfde winkelcentrum bij Total Wine & More zijn jaarlijkse kerstbieren te gaan halen.  We vinden er ook nog een paar leuke dingetjes voor bierliefhebber Kevin en mijn favoriete sauvignon blanc (Brancott uit Nieuw Zeeland voor de nieuwsgierigen).

Een paar weken geleden is Rick met wat collega's bij Stone's Cove Kitbar geweest en hij weet zeker dat ik dat ook een lekker restaurant ga vinden.  Nou daar heeft Rick gelijk in.  We delen eerst hoorntjes met kreeftsalade erin waarvan ik er wel tien zou kunnen eten.  Dan nemen we beiden een flatbread, die van mij met kaas, groentes en garnalen, voor onze ogen gemaakt.  Hier wil ik wel vaker heen.

Dit is ook een leuk einde van een super leuk weekend.  De feesttijd is duidelijk begonnen en de buurt schittert van de vrolijke lichtjes als we er doorheen rijden.  Rick neemt wat andere zijstraten om zoveel mogelijk verlichte huizen te zien.  Ik kan daar zo van genieten!