Onze webcam

Cul-de-sac Cam

donderdag, april 30, 2015

Holland in Haymarket

Rick en ik staan tegelijkertijd op voor de verandering.  Beneden zie ik een van de eekhoorns lekker smullen van de maiskolf.  Alleen ziet hij of zij op een gegeven moment Flapjack en loopt dan naar de rand van het deck om vervolgens Flapjack op zijn eekhoorns uit te schelden. 


Zo grappig!  Voor ons klinkt het als "kek, kek, kek", maar duidelijk heeft de eekhoorn van alles te vertellen.  Flapjack kijkt even toe en loopt dan verveeld weg.

Grinnikend maak ik ontbijt en rijd dan naar de Shell om de van vol te gooien.  Saskia zei gisteravond dat zij die mee naar Richmond wil nemen om haar spullen vast zoveel mogelijk te verhuizen.  Omdat ik volgende week iedere dag rondleidingen heb en Rick ook geen vrij kan nemen wordt het moeilijk voor ons om daarbij te helpen.  Hopelijk lukt het Saskia alleen, anders moeten we volgend weekend nog even naar Richmond.
Zo'n plezier om door de kleurige buurt te rijden!

Als ik terugkom is Saskia toch van gedachten veranderd. Ze vindt het wat eng om met die grote van te rijden en oefent liever eerst een beetje ermee.  Vanochtend neemt ze dus haar auto naar Richmond.  Aangezien ze haar portemonnaie is vergeten ga ik eerst even mee om dan die auto ook te tanken.

Eindelijk kan ik als Saskia weer op weg is mijn cardio gaan doen.  Ik heb maar tijd voor drie kwartier dus ga zo snel mogelijk om mijn stappen bijeen te krijgen.  Na 7500 stappen stap ik onder douche en overleg even met mezelf wat ik aan zal doen.

Er is veel regen en onweer voorspeld, maar daarvan zie ik nog niets op de radar.  Ik besluit toch een t-shirt met korte mouwen en een capri aan te doen.  De temperatuur is namelijk heerlijk.

Anja belt net na elven aan.  We willen naar het "Holland in Haymarket" lentefestival bij Burnside Farms gaan.  Het is nog wat vroeg om ergens te gaan lunchen dus we besluiten lunch mee te nemen.  Bij Panera bestellen we beiden de kip en hummus salade, nieuw voor ons allebei, maar klinkt erg goed.

De boerderij ligt ongeveer vijfenveertig kilometer bij ons vandaan en zonder oponthoud zijn we er in iets meer dan een half uur.  We besluiten eerst even te lunchen en smullen daarvan.  Die salade ga ik vaker bestellen!

Dan lopen we naar het hokje om kaartjes te kopen.  Ze hebben hier tot de winter het hele jaar verschillende bloemenvelden dus we besluiten een "paspoort" te nemen waarmee we ongelimiteerd terug kunnen komen.  Dat is maar $3 meer dan een enkeltje, dus zeker de moeite waard.  Grappig is dat het er ook als de voorkant van een Nederlands paspoort uitziet.

We lopen de velden in en zien meteen allerlei klompen liggen.  We nemen beiden een paar mee om met de tulpen te fotograferen.  Er zijn ook velden narcissen, maar die zijn duidelijk aan het einde.  De tulpen daarentegen zijn prachtig!

Onze fototoestellen doen goed hun best en we lopen door de velden.  Anja komt op een gegeven moment een man tegen, die Nederlands blijkt te zijn en veel van de bollen kwamen van zijn bedrijf.  Grappig is dat de man Engels blijft praten, ondanks dat Anja Nederlands praat.  Hij heeft een heel sterk accent dus het is niet omdat hij eigenlijk Amerikaans is.
Even spelen met een appje
 
Natuurlijk moeten we ook poseren in de grote klompen, alsof we in Nederland zijn!
 
Een medewerkster vertelt later dat de eigenaren niet Nederlands zijn, maar alle bollen dus wel.  Kennelijk zijn alle tulpen, die wij in winkels hier kopen, zuidelijk halfrond bollen en zien we hier als enige plek noordelijk halfrond bollen.  Weer wat geleerd!  Erg leuk dat ze dit doen, dat is zeker!

Na een paar uur in de lekkere warmte met zelfs zon hebben we genoeg foto's.  We kijken nog even in het winkeltje en naar de kalkoen en geitjes ernaast.  Dan bedenken we dat het ook nog wel leuk zou zijn om naar een wijngaard te gaan op de terugweg.
Lois vertelde me gisteren over de Winery at Bull Run.  Een kwartiertje later rijden we daar het erf op.  Het is nog steeds droog al zien we veel dreigende wolken.  Binnen bestellen we beiden een glas rose en gaan dat buiten in een schommelstoel op de veranda met prachtig uitzicht opdrinken.

De wijn smaakt werkelijk loeilekker en het is maar goed dat deze wijngaard wel het dichtstbij ons is, maar toch ook nog ver genoeg om niet even heen te gaan.  Maar hier zie ik me nog wel vaker van genieten.

Intussen sms-t Saskia dat de ouders van haar flatgenote voor volgend jaar beiden op reis zijn en daarom nog steeds hun aanbetaling voor de flat niet kunnen doen.  Dat is een probleem, want die flats gaan als warme broodjes. 

Na overleg met Rick besluiten we tegen onze wens in toch maar ook hun deel van de aanbetaling te verstrekken.  Als het niet lukt met dit meisje zal Saskia een andere flatgenote moeten vinden, maar zaak is dat Saskia volgend schooljaar goede woonruimte heeft, natuurlijk. 

Gelukkig vindt Anja het goed als ik even bij de SunTrust stop op de terugweg.  Daar haal ik weer een cashiers check op.  Saskia gaat die morgen allemaal brengen, zodat ze tenminste een appartement voor de meisjes vasthouden. Duimen dat die nog niet allemaal weg zijn. 

Anja en ik nemen afscheid en ik ga nog even op het deck zitten.  Tot mijn verbazing hoor ik ver voor Laura had gezegd te komen voor mijn massage de deurbel.  Het blijkt mijn buurvrouw Lorraine te zijn.  Zij komt wat chocolaatjes en een bedankkaartje brengen voor het etentje van zondagavond.

Zij zijn werkelijk de liefste mensen!  Wij nodigden ze uit om te bedanken voor het verzorgen van onze katten de hele zomer.  Een etentje is daar maar een schamel bedankje voor, maar ja.  En dan komt Lorraine nog met een bedankje voor het etentje.  Zij antwoordt dat het verzorgen van de katten een plezier was voor hun dochter.

Op het deck kletsen we even over van alles en nog wat, maar dan komt eindelijk de regen.  Lorraine vertrekt weer naar hiernaast en Laura komt net als de bui losbarst.  Zij geeft mij een heel nodige, maar gelukkig ook heel goede massage.  Intussen trilt het huis van de zware donder!

Tot mijn spijt heb ik nog geen Rescye Remedy druppels voor Cosmo gekocht en hij is dus zenuwachtig, maar niet zo erg als anders.  Misschien helpt het om gewoon te doen als altijd of zo.  Hij ligt onder de massagetafel en hijgt enkel.

Rick weet hoeveel pijn de massages mij altijd doen en stelt voor als beloning sushi te halen vanavond.  Nou, daar zeg ik nooit nee tegen!  Ik geniet van ieder hapje.

Saskia komt thuis met haar vriendin Delaney. Voor haar zijn die 160 kilometers tussen hier en Richmond op het moment niets.  Ik denk dat dat volgend jaar zal veranderen, want dan moet Flapjack ook telkens mee.  Het is dus nog even fijn om haar zo vaak te zien!

Foto's van vandaag staan hier

woensdag, april 29, 2015

Schitterende lentedag

Rick komt melden dat het al lekker warm is buiten en dat maakt het opstaan des te makkelijker.  Prachtige blauwe lucht lacht me tegemoet als ik de lamellen opendoe.  Onder me zie ik een eekhoorntje van de mais eten. 


Die is als de wiedeweerga vertrokken als ik de deck deur opendoe.  Het is al lekker genoeg om in het zonnetje buiten te ontbijten en dat doe ik dan ook.  Wat zou het makkelijk zijn om gewoon hier uren te blijven zitten genieten van de zingende vogels en mooie kleuren.
Heerlijk weer blauwe luchten, warme temperaturen en lekker koffie op het deck

Dat zit er echter niet in, want ik heb om kwart over tien personal training met Sharon bij Anytime Fitness. Dit uur besteedt Sharon meer tijd aan mij rekken en strekken om te helpen met de pijn in mijn heup en benen.  We doen wel wat gewichten, maar alleen bovenlichaam.

Na afloop voel ik me ook echt een stuk beter gelukkig.  Vooral ook omdat Laura heeft ge-emaild dat ze morgen inderdaad voor een massage komt.  Natuurlijk moet ik eerst de deurbel horen voor ik het geloof, maar ik ben, zoals ze hier zo mooi zeggen, voorzichtig optimistisch.

Thuis lijn ik een blije Cosmo aan voor een wandeling door de buurt.  Het is zo mooi, nu beginnen de azalea's ook te bloeien.  Grappig is dat veel voortuinen hier een groot deel van het jaar saai groen zijn, behalve in de lente als de azalea's bloeien.  Er staan vrijwel overal flinke struiken van in allerlei kleuren.

Voor ik mijn haar ga laten doen lunch ik bij Noodles & Company.  Hun buff bowls zijn een en al vitamines!  Ik neem de Bangkok curry bowl met garnalen en eet die met veel smaak, zittend in het zonnetje op hun terras, op.

Bij Lofty Salon wordt mijn haar door Carmen weer bijgekleurd.  Terwijl ik wacht geniet ik van een lekker glaasje witte wijn, altijd zo luxe bij de kapper!  Mona knipt mijn haar bij en dan zie ik er weer presentabel uit.

De rest van de middag lees en computer ik buiten op het deck.  Om een uur of half zes komt Lois me ophalen voor een wandeling bij Meadowlark Gardens.  Zij heeft daar een jaarpas voor en toen ze mijn foto's ervan zag vroeg ze of ik eens mee wilde.

Natuurlijk wilde ik dat en het wordt een gezellige wandeling.  Lois loopt hier heel vaak en kent een paar paden waar ik nog nooit geweest ben.  We kletsen gezellig bij en voor we het weten is het bijna sluitingstijd van het park. 

Lois zet me weer thuis af en we hopen dit vaker te doen.  Rick gaat eten halen, Turks voor hemzelf en Sunflower veganistisch eten voor mij.  Saskia is ook thuis vanavond en gaat met een vriendin bij Sunflower eten.  Handig voor haar dat pa dan ook gelijk kan betalen, want ze is haar portemonnaie in Richmond vergeten.

Grappig is dat Rick en ik dachten de komende avonden met zijn tweeen te hebben, maar Saskia kwam als verrassing.  Het is ook wel zo gezellig, dat empty nest zal snel genoeg komen.

Foto's van vandaag staan hier

dinsdag, april 28, 2015

Kai wegbrengen ging bijna mis!

Rick staat heel vroeg op om nog wat te kunnen studeren voor zijn examen dat hij vanochtend moet doen.  Hij heeft er niet veel fiducie in dat hij het gaat halen, maar wil het toch proberen.  Het is een verplicht examen voor zijn baan en hij moet het in ieder geval voor september halen.


Kai en ik staan ook bijtijds op.  Kai pakt in en na mijn ontbijt doe ik 7500 stappen op de elliptical.  Rick is intussen toch wel zenuwachtig vertrokken.  Het examen zal drie uur in beslag nemen en gelukkig krijgt hij wel meteen de uitslag na afloop.

Voor we naar het vliegveld vertrekken halen Kai en ik nog even lunch bij Manhattan Bagel.  Ik bestel mijn dunne bagel met een beetje cream cheese en gerookte zalm.  Alleen ziet de bagel er verdacht veel uit als een gewone bagel, al zweert de medewerkster van niet.  Hoe dan ook smaakt het prima.

De rit naar Dulles Airport verloopt voorspoedig en ruim op tijd komen we er aan.  Er staat niemand in de rij voor internationale vluchten bij United en Kai checkt dus met gemak in.  Alleen ziet de baliemedewerkster geen label voor Kai's koffer.

Daar werd niet naar gevraagd, zegt Kai.  Hij probeert het nog eens en inderdaad niets over bagage inchecken.  Dan kijkt de medewerkster naar Kai's instapkaart en vermeldt dat we op het verkeerde vliegveld zijn!  Nee, toch!!!

Gelukkig ben ik iemand die altijd heel ruim de tijd wil hebben, dus niet getreurd.  Reagan National Airport is vijfendertig minuten rijden, maar Kai heeft nog meer dan anderhalf uur voor zijn vlucht naar Newark vertrekt als we er arriveren.  Goddank!

Eenmaal binnen kan Kai zijn koffer meteen afgeven en nemen we afscheid bij de veiligheidscontrole.  Dit vliegveld is zoveel makkelijker ook nog dan Dulles!  Alles gaat er veel sneller.  Een uurtje later krijg ik een sms dat Kai in het vliegtuig zit.  Het was wat gestress, maar het is goed afgelopen.

Het is zulk ontzettend mooi weer met een graad of 21 dat ik bedenk waar ik mijn "natuur"foto van vandaag eens kan gaan maken.  Op de terugweg rijd ik langs Theodore Roosevelt Island en besluit die paden weer eens te gaan lopen.  Het is een beetje vreemd zonder Cosmo, maar al gauw geniet ik volop van de prille lente natuur.
Aan Theodore (Teddy) Roosevelt hebben we de nationale parken en teddy beer te danken

Onvoorstelbaar hoe groen het in minder dan een maand is geworden in deze omgeving.  Ik zie een mooie tor, herten, die gauw weggaan als ze mij en mijn fototoestel zien en een kikker in de modder.  Het is eb dus het moeras ligt bijna droog.
 
Na een paar uur genieten van dit prachtige stukje natuur zo vlakbij de stad ben ik terug bij de van.  De weg naar huis is ook nog mooi, want de George Washington Memorial Parkway staat ook in bloei.  Opvallend vind ik nog steeds de planten, die hier gewoon in het wild groeien, zoals blauwe regen.

Thuis wandel ik een stukje met Cosmo en doe dan een heel aantal achterstallige huishoudelijke klusjes.  Daaronder valt een stapel gebruikte handdoeken uit de badkamer van de kinderen.  Onvoorstelbaar, het is een wonder dat we nog schone doeken hebben!

Rick komt helemaal blij thuis, want hij heeft zijn examen gehaald!  Dat had hij echt niet verwacht!  Maar goed dat we vanavond gereserveerd hebben bij het nieuwste restaurant in Vienna, Clarity.  In Ricks leenauto rijden we erheen.  Het is echt wel een cool autootje, die BMW i3!

De maaltijd wordt heerlijk!  Het is duidelijk dat ze hier streven naar een hoge standaard eten en bediening.  De bediening vooral is uitzonderlijk.  Het is een nieuw restaurant dus er zijn een paar dingen niet helemaal zoals besteld. 

Zo krijg ik het tonijnvoorafje in plaats van de salade.  Dat vind ik uiteindelijk niet erg, want ik had al een "voorafje"met freekeh dat een flinke salade bleek te zijn en samen is het genoeg eten.  Toch vraag ik voor de zekerheid of dit wel de salade is.

Eerst zegt de serveerder van wel, maar dan komen er van alle kanten verontschuldigingen voor de fout, want het blijkt toch het voorafje te zijn.  Dat dacht ik al, maar het smaakt prima dus geen probleem. 

Maar nee, niet alleen krijgen we oprechte verontschuldigingen en het kaartje van de eigenaar om de beste tafel te krijgen volgende keer.  Het gerecht wordt van de rekening genomen, ik krijg extra rose in mijn glas en we krijgen een dessert mee naar huis. 

Dat niet alleen, maar zodra we thuis zijn belt de manager dat hij ons nog een chocolade mousse wilde meegeven.  Er is hier een uitdrukking "kill them with kindness" en die ging vanavond helemaal op!  We gaan hier zeker terug, omdat het eten heel goed en smakelijk was.

Intussen doet mijn rechterbeen gemeen pijn.  Gewoon lopen gaat wel redelijk, maar als ik ga zitten is het een vlijmscherpe pijn.  Natuurlijk precies voor ik een hele week achtereen rondleidingen heb volgende week.  Duimen jullie even mee dat Laura donderdag voldoende hersteld is om mij een goede massage te geven?

Foto's van vandaag staan hier.


maandag, april 27, 2015

Koningsdag

De zon schijnt vrolijk als ik opsta.  Rick belooft het vergeten pak koffie vanochtend nog van Starbucks op te halen.  Dat betekent wel dat ik voor een keer oploskoffie drink, maar ik vind de VIA van Starbucks lekker dus geen probleem.


Daarbij maak ik een ham, kaas en ei scramble van Smart Ones.  Het smaakt goed en geeft me energie om vroeger naar de sportschool te gaan.  Ik heb er al een half uur cardio opzitten als Sharon me voor het uur personal training komt halen.  Ik ben haar altijd dankbaar voor de korte massage na het sporten, want ik heb hard een echte massage nodig.  Hopelijk is Laura donderdag voldoende hersteld van haar longontsteking om te komen.
Flapjack kijkt intussen gebiologeerd "vogel tv"

Kai gaat morgen op reis en is weg om wat kleding te kopen en zijn haar te laten knippen.  Als hij terugkomt eten we samen lunch van de lekkernijen overgebleven van gisteravond. 

Kai heeft zijn oranje "Made in America from Dutch parts" t-shirt aan ter ere van Koningsdag.  Ik draag mijn tulpenoorbellen, maar vind het weer te koud voor mijn oranje t-shirts.  Dan maar mijn hoodie met half Nederlandse, half Engels tekst om mijn gespleten persoonlijkheid weer te geven.

Helaas krijg ik Kai niet zover om met mij op pad te gaan vanmiddag.  Ik vraag me af of ze op deze Koninsdag nog wat ondernemen bij het Netherlands Carillon (nee, maar 4 mei om 14 uur is er wel Dodenherdenking) en rijd daarheen.  Ik parkeer bij het Iwo Jima Memorial, altijd al imposant maar nu trainen er ook mariniers bij wat het nog interessanter maakt.

Na even naar de oefeningen waarbij ze perfect synchroon moeten marcheren te hebben gekeken loop ik naar het carillon.  Daarvoor staan de veldjes met wel vijftien verschillende soorten tulpen mooi in bloei.

Het is zo jammer dat het carillon zelf er zo slecht bijstaat.  Er is veel roest en op het bord dat er ook uitziet als uit de vorige eeuw staat dat de laatste verfbeurt twintig jaar geleden was!  Tijd voor de Nederlandse sponsorbedrijven om de verfkwast weer eens te voorschijn te halen hier.

Gelukkig maken de tulpen veel goed en ik fotografeer naar hartelust.  Een paar Amerikaanse dames komen langs en vragen wat er op mijn trui staat.  Ik laat het ze zien en vertel dat het vandaag ook een goede dag voor hen is om dit carillon te bezoeken, aangezien de Nederlandse koning jarig is.  Ze vinden dat duidelijk een erg leuk feit en vragen nog het een en ander over Nederland, want zij zijn beiden alleen ooit in Amsterdam geweest.

Voor het spitsuur haast ik me na een uurtje genieten van de kleuren naar huis.  Daar sms-t Chris of ik zin heb onze maandagse wandeling te maken.  Dat heb ik zeker en de honden ook.  In het park komen we een man met twee Australische herders tegen en hij en ik wisselen wat ervaringen uit terwijl de honden kennis maken.  Hij heeft zijn honden helemaal uit Pennsylvania en Missouri!  Ik hoop niet dat wij zo ver weg hoeven voor onze volgende Aussie!

Om op de koning te toasten drinken Kai en ik een glaasje Campari - jus.  Volgens mij vindt Kai het niet lekker, maar ik heb er zulke goede herinneringen aan uit mijn studententijd.  We zijn het er wel over eens dat het leuk zou zijn eens een Koningsdag in Amsterdam mee te maken.

Rick komt enthousiast toeterend thuis.  Hij mag een nieuwe BMW i3 testrijden de komende dagen.  Het is een electrische auto en als Rick inderdaad besluit hem te leasen zullen we voor de garage een oplaad"station" krijgen.  Ik vind het in ieder een heel leuke auto en Rick is er ook enthousiast over.

Onderweg naar huis heeft Rick Thais eten gehaald.  Ik heb een lekker pittige groentesoep en een flink heet hoofdgerecht met varkenshaas, groentes en verse peperkorrels. 

Intussen kijken we met ontzetting naar de gebeurtenissen in Baltimore.  Die stad ligt hier maar drie kwartier rijden vandaan en er wordt gevochten met de politie en zaken beroofd en in brand gestoken.  Vreselijk!  Ik hoop maar dat het allemaal gauw wat kalmeert, want onschuldige mensen worden hier de dupe van. 

Foto's van vandaag staan hier 

zondag, april 26, 2015

Taste of Vienna, Koningsdagfeest en meer

Zaterdag

We slapen ruim uit, ik ben zelfs eerder wakker dan Rick en dat gebeurt zelden.  Saskia is al naar een vriendin vertrokken als we beneden komen.  Kai slaapt nog langer en heeft Cosmo bij zich, dus die hoeven wij niet meteen uit te laten.

Niet lang voor we aardbeien hebben

Mijn koffieleverancier, a.k.a. Rick, heeft zijn gisteren bestelde pond koffie bij Starbucks vergeten.   We hebben alleen decaf nu en daar ga ik niet voor.  We gaan dus naar Starbucks en bestellen daar behalve onze koffies, voor mij een venti americano met mocha smaak, ook sandwiches. 
Zelfs op de parkeerplaatsen lopen we onder de bloesems door

Thuis neem ik ruim de tijd om te ontbijten, maar dan is het ook echt tijd om te gaan bewegen.  De motivatie moet ik even zoeken, maar als ik dan eenmaal op de elliptical sta krijg ik zomaar mijn tienduizend stappen in een uur bijeen, al lezend en Trivia Crack spelend.

Het is erg somber weer vandaag en er dreigt regen. Vanmiddag zijn we uitgenodigd voor het jaarlijkse Koningsdagfeest en ik wil wat oranjes aan.  Maar ik heb alleen t-shirts en die zijn veel te koud.  Ik kies dus een blauwe capri en blauwe top en mijn "hamster" sjaal, die ook veel oranje heeft.
Die gekke sjaal moet het vandaag maar doen

Met Kai en Rick ga ik vervolgens naar Taste of Vienna.  Dit is het derde jaar dat dat gehouden wordt en er zijn dit jaar beduidend meer restaurants.  We zijn wat laat voor lunch, maar het is er nog druk.  Ik neem een paar hapjes van Ricks keuzes, waaronder een Zuid Afrikaanse "boerewors", maar bestel voor mezelf een garnalen taco van Bazins en een papaya salade van Tara Thai.
Lekker fris, die papaysalade

Terwijl ik daarvan geniet zie ik Nelly.  Grappig genoeg zag ik haar een paar dagen geleden ook al bijj het postkantoor.  Nelly heeft ook een Australian shepherd en we praten bij over de honden en eventuele nieuwe puppies.  Net als we vroeger praatten over de kinderen, bedenk ik me.
Het is, ondanks het weer, een populair evenement

Als toetje is de salted caramel macaron van Sweet City Desserts voortreffelijk.  Die is zo lekker dat ik me voorneem daar eens langs te gaan.  Dan zijn we alle drie verkleumd en al te blij huiswaarts te gaan. 

Daar ontspannen we allemaal even.  Rick en Kai spelen Age of Empires op hun telefoons en ik kijk een aflevering van Tussen Kunst en Kitsch.  Eigenlijk zouden we de rest van de middag en avond wel zo door kunnen gaan, maar Rick en ik willen ook wel erg graag naar het Koningsdagfeest.

Het is nog steeds droog, maar erg koud voor de tijd van het jaar.  Ik doe dus ook mijn winterjas aan en krijg daar geen spijt van.  Het "Holland House" van Myrthe en Dennis in McLean is weer mooi versierd en door een boog van oranje ballonnen lopen we de tuin in. 
Daar is het een stuk minder druk dan andere jaren, maar we zien meteen onze bekenden.  Het wordt erg gezellig en na zo'n anderhalf uur houdt het hoofd van de JSF groep hier een speech en krijgen we allemaal oranje bitter of jus d'orange om mee te toasten.
Overal oranje, zelfs bij de kleinste "fans"
 

Dat doen we met een gemeend "Dat hij leve" luid gesproken door Nederlanders en anderstaligen samen.  Rick is dol op oranje bitter en dat weten de mannen hier.  Hij heeft dan ook een extra groot glas.  Mij geeft het de rillingen en ik krijg nauwelijks de paar slokken op, brr!
Dat hij leve!

Het drupte tot nu toe wat, maar nu begint het echt te regenen en dat maakt het nog kouder ook.  We gaan allemaal onder tenten staan en eigenlijk is dat heel gezellig. Buiten draagbare open haarden bieden wat warmte.  Rick smult nog van wat hamburgers en eet zijn avondmaal hier.  Ik snack wat van de heel lekkere kipsate.

We kletsen zo leuk dat het opeens half acht is en dan heb ik het ook echt veel te koud.  Eigenlijk had ik al veel eerder naar mijn lichaam moeten luisteren, maar ik vond het ook zo fijn weer eens met mensen, die ik al een tijdje niet had gezien, bij te praten. 

Rick en ik nemen afscheid en in de auto doe ik meteen de stoelverwarming aan en de verwarming helemaal hoog. Ik heb nog wel een beetje trek, want geen hamburgers voor mij, al waren de sate en blokjes kaas ook erg vullend.  Ik bestel dus wat sushi van Yama wat we op de terugweg ophalen.

Zelfs nu ik dit blog schrijf ben ik nog niet helemaal opgewarmd!  Toch ben ik blij dat we gegaan zijn, ik vond het eigenlijk het leukste Koningsfeest ooit.  Ik ben nooit zo van de enorme bijeenkomsten en dit was meer intiem en makkelijker om met deze en gene te praten.

Zondag

Als ik mijn ogen open zie ik zowaar prachtig blauwe lucht.  Dat is een verrassing want er was een regenachtige dag voorspeld.  Het is zoveel vrolijker wakker worden met een vriendelijk zonnetje!

Rick en ik gaan ons zondagse ontbijt halen.  Hij haalt de koffies bij Starbucks en ik de sandwiches bij Panera.  Die van mij met ei, kaas, extra spinazie en extra tomaat.  Thuis zijn de kinderen inmiddels ook op en met zijn vieren ontbijten we gezellig.

Dan begeef ik me weer naar boven, dit keer voor een half uur interval op de elliptical.  De rest van de stappen hoop ik er vanmiddag tijdens een wandeling met Cosmo bij te krijgen.  Het is al meer dan twee weken geleden dat ik de 10000 stappen niet haalde en ik wil proberen dat tenminste een maand achtereen te volbrengen.

Voor Saskia terug naar school gaat wil ze boodschappen halen bij Whole Foods.  Rick en ik kiezen ondertussen avondeten uit.  We gaan grillen en onze buren komen eten.  Ik neem wat sushi mee naar huis voor mijn lunch.

Na de lunch nemen Rick en ik Cosmo mee voor een wandeling door de buurt.  Beiden halen we zo onze 10000 stappen.  Het is heerlijk lenteweer en zo'n bonus in plaats van het druilerige weer dat voorspeld werd!  We zijn ook lang niet de enigen op pad, iedereen geniet van het buiten kunnen zijn.
Zelfs niet gemaaide tuinen zijn mooi op het moment
Een robin paar heeft een nestje in onze magnolia

De rest van de middag lees ik buiten in het zonnetje met Snickers naast me op het bankje voor.  Saskia neemt weer afscheid tot volgend weekend.  Zij heeft nog minder dan twee weken te gaan op school en dan is haar eerste jaar college alweer voorbij!

Rick en ik bereiden het avondeten vast voor.  Chuck en Lorraine van hiernaast komen om een uur of acht en dan eten we kip spiesjes, gegrilde maiskolven en gegrilde wortels.  Als toetje hebben we mini fruittaartjes van Whole Foods.

Het is heel gezellig en pas na tienen nemen we afscheid.  Het was weer een heel gezellig laatste weekend in april.  Onvoorstelbaar dat het volgende week alweer mei is!

Foto's van de bloeiende buurt vandaag staan hier