Dag 1 Trinidad: Luieren in de warme zon

Na heerlijk geslapen te hebben (wij hebben thuis ook de Hyatt matras dus het voelt zeer bekend) sta ik om kwart over acht op.  Het is hier een uur later dan thuis dus voor mijn gevoel kwart over zeven.  Maar dat is goed, want morgen moet ik vroeger op dus ik kan maar beter direct aan het tijdverschil wennen.

Nu kan ik mijn uitzicht goed zien en dat is op het water en de haven.  Ik zie net de veerpont van Tobago naar Trinidad binnenkomen.  Ook ligt er een Holland America cruise schip, de Maasdam.  Het is wel wat bewolkt, maar volgens mijn app 30 graden!

Met mijn Diamanten Hyatt lidmaatschap kan ik gratis ontbijt eten in de Regency Club.  Meestal ligt die op dezelfde verdieping als de Club kamers waarvan ik er een heb.  Ik vraag een van de schoonmaaksters waar het is, maar ook zij weet het niet.

Dan ga ik maar naar de lobby en een heel vriendelijke dame leidt me naar de club.  Het was dus op de begane grond.  Erg leuk, want zo kan ik mijn ontbijt naar buiten nemen en met zicht op palmbomen eten. 

De lucht ziet er wel erg donker uit en ik ga wijselijk onder de enige parasol zitten.  Inderdaad volgt er een korte stortbui, maar ik zit heerlijk droog.  Het smaakt me ook prima, veel vers fruit, gerookte zalm en een lekker mini omeletje met champignons en ui.  De koffie is ook goed sterk.

Ik was bang geen letterfoto's te kunnen vinden op vakantie, maar deze zag ik al bij het ontbijt: U

Na het eten besluit ik de omgeving van het hotel eens te verkennen.  Er ligt een cruise schip hier dus ik verwacht wel wat leuke winkeltjes e.d.  Helaas valt dat erg tegen.  Ik voel me ook niet op mijn gemak als vrouw alleen. Meteen word ik door een aantal bedelaars benaderd en het voelt gewoon niet fijn.

Dan zie ik een aantal cruise toeristen en besluit met hen mee te lopen.  Er staan opeens een aantal mensen van het Trinidad toeristenbureau met stadskaartjes.  Ik vraag een van hen waar de winkels zijn en ze wijzen een promenade aan, maar zeggen  dat het wel wat "shady" kan zijn.  Tja, dat geeft me geen vertrouwen en ik besluit alles maar met mijn gids te gaan bekijken.

Zeventien jaar geleden was ik ook in Port of Spain met mijn ouders.  Toen vonden wij het ook niet zo'n fijne stad, maar ja, dingen veranderen in zoveel tijd.  Dit kennelijk niet en ik ben heel blij wat rondleidingen geboekt te hebben.

Vandaag had ik toch al besloten van de dingen, die dit prachtige moderne hotel te bieden heeft, te genieten.  Om te beginnen begeef ik me naar de fitnessruimte.  Ik kan zien dat dit een nieuw hotel is, want ze hebben dezelfde ellipticals als het Hyatt House waar we na de brand verbleven.  Na mijn uren zwoegen heb ik zes minute stroom geproduceerd voor de hybride machine.

Mijn tienduizend stappen heb ik bijeen dus ik mag gaan luieren.  Dat doe ik ook letterlijk.  Ik kleed me in bikini, neem mijn Kindle en telefoons mee en neem de lift naar het zwembad.  De liften zijn hier ook heel veilig, want je moet je kamersleutel gebruiken en de verdieping ingeven.  Wel een fijn gevoel moet ik zeggen.

Het zwembad is prachtig, een "infinity pool" met zicht op zee, waardoor het lijkt of je in zee zwemt.  Er staan allemaal heel comfortabele ligbedden en ik kies een in de schaduw, want de zon is me dan weer te warm met 32 graden.

Inmiddels is het lunchtijd en ik bekijk het menu.  Daar staat een lekkere gegrilde vis sandwich op, die ik bestel.  Ook zie ik andere mensen met een zeer lekker uitziend rood drankje.  Ik vraag wat het is en het blijkt hun versie van shandy te zijn, bier met grenadine siroop.  Dat moet ik natuurlijk proberen en het is heel lekker!

Zelden laat ik mezelf zo luieren, maar wat is het dan ook lekker!  Ik ga het lekker koele zwembad af en toe in om wat af te koelen en lees intussen in mijn leuke boek over een Engelse, die druiven plukt in Frankrijk. 

Ook houd ik contact met de rest van ons gezin dat zich, met uitzondering van Kai, voorbereid op een sneeuwstorm, die tussen de 40 en 75 cm sneeuw moet brengen, afhankelijk waar ze zijn.  Saskia heeft geen verwarming in haar appartement en uiteindelijk belt Rick het verhuurbedrijf dat hij wil dat ze het maken.  Bij dit schrijven is dat nog niet het geval en Saskia en Bella zien er als eskimo's gekleed uit binnen, zo koud is het.

Tegen half zes ga ik terug naar boven om me klaar te maken voor het avondeten.  Als ik boven op de twintigste verdieping ben, hoor ik de afscheidstoeters van de Maasdam en kijk hoe het schip de haven van Trinidad weer verlaat.

De douche hier is fantastisch!  Niet alleen is het een stortvloed van warm water over me heen, intussen kan ik door het glas naar de tv kijken, geniaal!  Lekker opgefrist en ietwat zon gekust loop ik weer naar de Regency Club.

Daar is het een stuk drukker dan vanochtend!  Ik maak een klein bordje met nootjes, gerookte zalm en wat salade en schenk een glaasje witte wijn in.  Helaas zijn er buiten geen stoelen meer vrij, maar binnen smaakt het ook goed en zo voorkom ik waarschijnlijk muggenbeten. Ik heb alweer een aantal van die rotdiertjes zien vliegen en ze vinden mij altijd heerlijk.

Voor mijn avondeten wil ik sushi gaan eten.  Het hotel heeft een gezellige sushi bar en het voelt bijna alsof ik buiten zit met de schuifdeuren wijd op en de zachtjes waaiende palmbomen.  De sushi is heerlijk, al is een rol wel heel pittig!  Echt Caribisch waar alles net wat pittiger is.  Het is een smakelijk einde van een heerlijke dag!

Boven op de kamer zet ik de tv aan.  Er zijn allerlei Amerikaanse kanalen beschikbaar, alsof ik thuis ben.  Morgen ga ik wat van het eiland zien met een gids dus ik ga bijtijds slapen.