Een brouwerij, football, sneeuw en lekker eten

Zaterdag

Saskia moet vanochtend al snel weer terug naar Richmond om vanmiddag te werken. We eten dus gauw ontbijt en helpen haar haar kamer opruimen.  Saskia's en Katja's kamers zijn nog bijna net zo vol met spullen als toen ze nog thuis woonden.  Eens zullen beiden door hun kasten moeten gaan, want duidelijk zijn er heel veel dingen, die ze niet meer nodig hebben.

Als we Saskia uitgezwaaid hebben stelt Rick voor Cosmo mee te nemen voor een lange wandeling. Daar zeg ik nooit nee tegen, veel leuker dan weer op de saaie elliptical.  De zon probeert ook langzaam door de wolken te komen en de temperatuur is een aangename acht graden.

Onze trol begroet iedereen die ons bezoekt vriendelijk, maar we zijn het nog altijd niet eens over zijn naam

 

We lopen naar het metrostation en daar doorheen naar de andere kant.  Hier zijn hele nieuwe buurten gebouwd en door de ramen van de appartementen kijken we hoe die eruit zien van binnen (nog niet bewoond, natuurlijk).  We vinden beiden de keuken doodsaai en niet modern.

Dan lopen we naar het Cross County Trail, dit pad is bijna zeventig kilometer lang en loopt van noord naar zuid in onze county (provincie). Natuurlijk lopen wij er maar een deel van.  Bij de ingang zien we dan het hek langs de weg helemaal verwoest is.  Volgens een paar andere mensen, die er ook naar kijken zijn er vannacht een paar racende auto's doorheen gereden.  Het ziet er niet goed uit voor die auto's!

Als we na zo'n anderhalf uur weer terug thuis zijn hebben Rick en ik beiden onze doelen van 10000 stappen al behaald.  Dat is fijn en op een leuke en gezellige manier ook nog.  Cosmo is ook heel tevreden, twee dagen achtereen een fijne lange wandeling.  Helaas voor hem wordt het volgende week veel te koud om lang buiten te zijn.

Het is inmiddels lunchtijd en we bestellen online van Panera.  Als we dat op gaan halen zijn we blij voor de app, want er staat een rij tot bijna buiten de deur!  De quinoa bowl smaakt prima!

Dan maken we ons snel klaar om erop uit te gaan.  Lois en Jim komen ons om twee uur ophalen.  We rijden naar de Bad Wolf brouwerij in Manassas.  Daar staan Kathy en Randy, kennissen van ons, met hun nieuwe hot dog standje.  Zij zijn van plan om over een aantal jaren naar Florida te verhuizen daarmee.

Het is een gezellig bierlokaal en we bestellen eerst wat biertjes.  Lois en Jim nemen een "flight", soortgelijk aan wijn proeven, kleine glaasjes met zes verschillende smaken bier.  Rick neemt een pint, een flink glas, en ik een klein glaasje. Hun bieren zijn allemaal vrij bitter en dat is niet mijn ding. Ik ben echt meer een wijnmens.

Ze hebben tien bieren en allemaal te bitter voor mij

Na een uurtje halen we een hot dog.  Hun hot dogs worden "Chicago style" geserveerd en zo heb ik er nog nooit een op (ik kan eigenlijk de hot dogs, die ik in mijn leven heb gegeten, op vingers natellen, maar goed, daarvoor zijn we hier eigenlijk).

Chicago style betekent met tomaat, augurk, ui, iets wat Amerikanen "relish" noemen (ook met augurk) en mosterd.  Het smaakt prima, al vind ik de hot dog zelf wel erg "verdronken" in de zure dingen.  Ik proef het worstje zelf eigenlijk alleen aan het einde en dat is jammer, want ze zijn wel lekker.

Er komen nog wat mensen, waaronder de vrouw waarvan Saskia Flapjack kreeg.  We praten over Flapjacks achtergrond, want hij is wel erg groot.  Het blijkt dat hij inderdaad waarschijnlijk Noorse boskat in zijn "stamboom" heeft.  Dat vermoeden had ik al.

Lois en ik spelen nog even cornhole. Dit heb ik nooit eerder gespeeld, maar het ziet er niet moeilijk uit.  Ik blijk echter nauwelijks te kunnen gooien.  Ik denk dat het te maken heeft met mijn nek- en schouderproblemen, want ik kom niet ver als ik de zakjes werp.  Het doet ook pijn dus jammer genoeg houden we er na een paar rondes mee op.

Maakt niet uit, het blijft gezellig en pas tegen vijven nemen we afscheid.  Onderweg terug bedenken we andere dingen, die we in het weekend samen kunnen ondernemen.  Nu de kinderen het huis uit zijn hopen wij vaker zulke dingen met vrienden te kunnen doen.

Ook vandaag zijn er weer football playoffs.  We kijken een groot deel van de wedstrijd tussen de New England Patriots en Kansas City Chiefs.  Als we denken dat het wel zeker is dat de Patriots gaan winnen besluiten we te gaan eten.

We hebben een 15% kortingsbon voor Passion Fin en ik zeg natuurlijk nooit nee tegen sashimi en sushi! Rick bestelt een curry, gelukkig voor hem hoeft hij niet altijd sushi en sashimi te eten, al vindt hij het meestal wel lekker.

Voor mij wordt er een heerlijke bord met sushi en sashimi bereid.  Voorafje voor ons beiden is een kop lekker warme miso soep.  Ik kan zo genieten van zulke maaltijden!  Ieder hapje is een cadeautje op mijn tong (of zoals mijn opa zei: "Alsof er een engeltje op je tong piest"). 

Thuis kijken we naar de tweede football wedstrijd voor de AFC kampioenschappen.  Toen ik hier pas woonde was ik enorme fan en deze wedstrijd is tussen de Green Bay Packers en de Arizona Cardinals.  Toen ik in de VS kwam waren het de St. Louis Cardinals en zo denk ik nog steeds over ze.  Zo vreemd hoe hele teams van stad kunnen veranderen! 

Ook dit is een spannende wedstrijd.  Dat is leuk, want soms heb je dat het iedere keer al snel duidelijk is wie wint.  Mij maakt het niet echt uit wie deze wedstrijd wint, maar door de spanning blijf ik toch kijken. In overtijd winnen de Cardinals na een heel spannende wedstrijd.

Zondag

Eigenlijk moet ik mezelf er aan wennen eerder op te staan, want ik moet woensdag voor dag en dauw op.  Het lukt me echter niet me aan mijn warme bed te onttrekken voor Rick ook opstaat tegen negenen.  Ach, misschien merk ik het vroege opstaan niet zo als ik goed uitgerust ben zullen we maar denken.

We gaan ons wekelijkse ontbijtje halen bij Panera en Starbucks en zien de eerste vlokjes neerdwarrelen.  Ik zag bij sommigen van mijn Facebook vrienden foto's van een laagje sneeuw en vind het grappig dat het ook bij ons sneeuwt.  Dat is niet vaak het geval tegelijkertijd.

Met de kleurloosheid buiten zijn de bloemen binnen extra fijn

Terwijl we zitten te eten melden alle drie de kinderen ook sneeuw waar zij zijn.  Bij ons zal het alleen op het gras en bomen blijven liggen, maar het ziet er wel gezellig uit, die dwarrelende vlokjes.  Voor volgend weekend wordt een grote storm voorspeld, maar dan geniet ik hopelijk van de Caribische zon.

Al spelletjes spelend krijg ik vijftig minuten vol op de elliptical.  De verdere 2000 stappen tot de 10000 doe ik later vandaag wel.  Trouwens, als jullie rare spelfouten zien (ik zag net verdure i.p.v. verdere) komt het omdat de auto correct aanstaat op deze Surface. Hij is van Rick dus ik wil dat er niet afhalen.

Intussen is er wel een mysterie gaande met de USB port van deze Surface.  Iedere keer als ik mijn foto's van mijn telefoon wil halen ermee zegt het dat er teveel stroom op de USB port staat.  Na heel wat puzzelen vinden we uit dat er op het USB kabel van mijn autooplader een stuk meer stroom staat dan op een gewone kabel. Een andere laptop ging er zelfs door uit.  Dit is USB-C dus wees gewaarschuwd, zelfs Rick wist dit niet.

Mysterie opgelost gaan we Vienna in voor lunch en wat boodschappen.  Het sneeuwt nog steeds, maar blijft niet liggen op de wegen gelukkig.  Rick heeft zin in chili en wil naar Potbelly.  Dat vind ik prima, ik bestel mijn favoriete mushroom melt met hete pepers.  Het smaakt prima.

Bij de Giant halen we boodschappen voor de week.  Een stuk minder nu we met zijn tweeen zijn, vooral omdat ik halverwege de week op reis ga.  Ik zoek me een ongeluk naar zonnebrandspray en het neemt drie verschillende medewerkers om eindelijk een bus voor me te vinden!

Inmiddels is de footballwedstrijd tussen onze favoriet, de Seattle Seahawks, en de Carolina Panthers begonnen.  In de eerste helft staan de Seahawks zo ver achter dat het geen interessante wedstrijd lijkt te zijn.  In de tweede helft maken ze het echter nog flink spannend, maar halen het net niet.  Geen "12" dus in Seattle straks voor Rick en mij, zoals vorig jaar.

Ook in de "bergen" van Fairyville heeft het gesneeuwd

De tweede wedstrijd vanavond is tussen de Denver Broncos en Pittsburgh Steelers.  We besluiten die wedstrijd weer bij BJ's te gaan kijken.  Alweer hebben we geluk de laatste twee barstoelen te krijgen.  Er is een mix van Steelers en Broncos fans.  Wij zijn voor de Broncos, al is Pittsburgh dichterbij.

Terwijl we kijken delen we eerst een flatbread. Het is om te beginnen een vrij saaie wedstrijd, maar dat wordt al gauw anders.  Pittsburgh staat telkens een punt voor dus spannend is het zeker.

Voor mijn "hoofdgerechten" neem ik de voorafjes van de spruitjes en gevulde champignons, net als vorige week.  Alweer smaakt het me allemaal prima.  De wedstrijd blijft spannend en uiteindelijk winnen de Broncos op het laatste moment.

Thuis kijken we naar het Democratische presidentskandidaten debat.  Wat een verschil met de Republikeinen!  Natuurlijk zijn hier maar drie kandidaten, maar ze praten over echte dingen, die er spelen, in plaats van elkaar aan te vallen.  Ik ben er nog niet uit voor wie ik ga stemmen, maar het wordt wel een Democraat.

Vandaag is de 17e letter van het alphabet: Q