Onze webcam

Cul-de-sac Cam

donderdag, januari 14, 2016

Een iets warmere en gelukkig ook betere dag

Rick heeft al afscheid genomen als ik om negen uur naar beneden druppel.  De zon schijnt uitbundig en het zal vandaag tenminste iets warmer worden dan gisteren.  Na mijn gepocheerde eieren en koffie haast ik me naar de sportschool.


Daar wacht Sharon me al op en we doen een ongewoon uur personal training.  Ik heb zoveel last van mijn fibromyalgia dat ik nauwelijks gewichten kan doen.  Sharon masseert en laat me veel rek en strek oefeningen doen.  Na het uur voel ik toch weer beter, zoals altijd.

Op de elliptical doe ik nog wat cardio tot ik 7000 stappen bijeen heb.  Ik hoop de rest later bij elkaar te krijgen, maar misschien dat ik vandaag die 10000 gewoon eens niet ga halen.  Soms denk ik dat ik wat te hard voor mezelf kan zijn, acht kilometer per dag lopen is toch best veel.

Thuis laat ik Cosmo even uit.  Ik vind het vervelend voor hem dat ik op het moment liever niet te lang buiten ben.  Ik mis onze wandelingen in de natuur, maar ik krijg het gewoon te snel koud op het moment.

Als ik terugkom wil ik iets op mijn laptop opzoeken, maar die is helemaal bevroren.  Ik probeer hem opnieuw op te starten, maar hij geeft er de brij aan. Het keyboard blijft knipperen en het scherm blijft donker.  Er zit niets anders op dan Lenovo te bellen.  Ze proberen me nog wat dingen te laten doen zonder succes. Morgen gaat hij dus naar de Lenovo dokter, hopelijk ben ik hem niet te lang kwijt.

Intussen is het lunchtijd en ik heb enorme zin in een heel gezonde lunch.  Ik rijd naar het Mosaic District en neem plaats aan de bar bij True Food Kitchen. Ik weet mijn bestelling al zonder het menu te zien: de Kale-Aid, een heerlijk groentesap drankje, en de crudités, een bak met allerlei knapperige rauwe groentes met twee dipsauzen.

Het smaakt me prima, ik voel de vitamines gewoon mijn lichaam binnengaan.  Precies op tijd ben ik klaar voor mijn nagelafspraak verderop in het winkelcentrum.  Gauw verwissel ik mijn schoenen voor teenslippers, die korte afstand van de van naar Mint kan ik wel met blote voeten overbruggen.

Met mijn reisje naar het Caribisch gebied volgende week in gedachten kies ik een blauwgroene kleur nagellak, die me aan de zee doet denken.  Thu doet eerst mijn teennagels.  De masseerstoelen hier zijn zo goed!  Ik wil er gewoon niet uit als Thu klaar is! Op mijn vingernagels doet Thu er ook nog glittertjes bij.  Het ziet er weer prima uit. 

Dankzij Rick heb ik nu een van zijn Surface tabletten om op te typen.  Ik zet die op als ik thuiskom.  Het zal moeilijker zijn om foto's te delen, helaas.  Ik wilde dat graag doen in Trinidad, maar moet misschien wachten tot ik mijn laptop terug heb.

Het is de tweede donderdag van de maand en dat betekent Meet Up happy hour bij Sea Pearl. Alleen is het op het moment alleen Sara en ik, want de andere Meet Up dames hebben onze Facebook groep (nog) niet gevonden.  Ik vind het wel best, want ik vind Sara een heel leuk iemand en ben niet zo'n groepliefhebster.

De Uber auto, die ik bestel, is er vrijwel meteen en ik ben dan ook vroeg in het restaurant.  Geen problem, ik bestel een lekker glaasje champagne terwijl ik op Sara wacht.  Om half zes is zij er ook en we kletsen gezellig bij. 

Al is zij alleenstaand en kinderloos, we hebben veel gemeen.  O.a. onze reislust en we houden van dezelfde films en boeken.  Ik krijg een paar namen van schrijfsters, die ik wil gaan proberen, van Sara.

Vanavond na ons happy hour gaat Sara met een groepje vriendinnen naar Williamsburg.  Dat is drie uur rijden hiervandaan, hoewel meer zo 's avonds met de spits. Ze gaan dit lange weekend allerlei knutsel- en tekendingen doen, klinkt prima!

De vriendin, die met Sara meerijdt, is echter eerder bij Sara's huis dan gedacht.  Gauw neemt Sara afscheid en ik sms Rick dat ik nu alleen zit.  Hij is zelf bij een happy hour, maar komt zo snel hij kan.  Ik vermaak me intussen wel met wat sushi en sashimi voor heel lage prijzen.

Als Rick komt bestellen we avondeten.  Hun gefrituurde spruitjes zijn mijn absolute favorite!  Ook bestel ik mijn andere favorite, de crispy rice cake.  Het is zo lekker allemaal!  Eten is het genot tussen alle pijnen door. 
Dit zou ik iedere dag kunnen eten!

Saskia is inmiddels thuisgekomen.  Haar beste vriendin Laura gaat na dit weekend weer terug naar school en zij willen elkaar even zien.  Dat zal moeilijk worden als Saskia naar de andere kant van het land verhuist, maar toen ik dat opbracht was dat niet iets wat haar zou weerhouden.

Vandaag ook weer leuke foto's van Kai en vriendin, die samen kaasfondue aten.  Zo fijn om te weten dat hij gewoon een jonge man is daar in Duitsland, in plaats van achter zijn computer te zitten zonder contact met leeftijdsgenoten hier thuis!  Ja, het is ver weg, maar hij is gelukkig en dat is wat wij willen.

3 reacties:

Anoniem zei

Als je je zo rot voelt lijkt 8km een hele mooie afstand hoor.
Wat een geluk dat je een tablet kan lenen van Rick, ik hoop dat je je laptop snel terug hebt.
Je nagellak is heel toepasselijk voor een weekje zon en zee.
Wat moet het een geruststelling zijn dat Kai het naar zijn zin heeft in Duitsland.
Fijne vrijdag!
Anja L.

Anoniem zei

Oh boy, wat een narigheid met je spieren.
Ja dan is 10.000 stappen heel veel.
Ik heb ze 3 keer niet gehaald sinds ik de Fitbit heb.
Ik ben er helemaal verslaafd aan.
Wat fijn dat Kai het zo naar zijn zin heeft. Dat is inderdaad wat je als ouders graag ziet.
Heel fijn weekend, Bea

Petra zei

@Anja - Zeker geluk met deze Surface! Wat zou ik anders doen?? Misschien zelf wel een Surface kopen, want ik vind het een heerlijk ding!

@Bea - Ja, die Fitbit is verslavend. Ik prober hoe ik me ook voel toch meestal wel de tienduizend stappen te halen.