Onze webcam

Cul-de-sac Cam

vrijdag, januari 29, 2016

Een ijzige dag

Als Rick opstaat hoor ik de wind al om het huis huilen.  Het is ook flink bewolkt en ziet eruit alsof het zal sneeuwen.  Rick vertrekt naar zijn werk en als ik aan de koffie en gepocheerde eieren zit vliegen de witte vlokjes inderdaad langs het raam.

Kleur in huis, mijn cactus bloeit nog steeds!

Het blijft niet echt liggen, maar heeft toch altijd wel wat.  Het is me wel veel te koud om lang buiten te zijn dus krijg mijn 10000 stappen bijeen op de elliptical.  Ik ben helemaal in Candy Crush Saga.  Tijdenlang heb ik me er ver van kunnen houden omdat ik wist dat dit zou gebeuren.  Het maakt het sporten wel sneller gaan, dat is zeker.

Als ik beneden kom hangt er een eekhoorn in de horrendeur en probeert van het vogelvoer te eten!  Cosmo heeft hem niet meteen door dus ik maak gauw een paar foto's.  Als ik dan goed kijk zie ik dat er maar liefst vier eekhoorns op het deck zijn!  Een ervan verdedigt de maiskolf agressief waardoor de anderen het met de mais op de grond moeten doen of zoals de smiecht op de horrendeur het vogelvoer opzoeken.
Na een tijdje laat ik Cosmo toch maar naar buiten, want ik wil de eekhoorns niet in het vogelvoer hebben.  Ook sluit ik de horrendeur meteen, zodat ze er minder makkelijk bij kunnen.  Onvoorstelbaar wat een slimme acrobaatjes die beestjes zijn!

De wind gaat door merg en been en ik neem Cosmo mee voor een korte wandeling, maar ben zelfs daarna verkleumd.  Helaas zijn de griepachtige pijnen ook weer terug, grrr! Dat duurde niet lang, ik had zo gehoopt een tijdje ervan bevrijd te zijn.

Om Cosmo toch wat anders dan de binnenkant van ons huis te laten zien neem ik hem mee om mijn lunch op te halen.  Ik heb de avgolemono soep van Plaka Grill besteld. Die staat al klaar en thuis genieten Cosmo en ik er samen van (ik geef hem altijd de pita, die erbij wordt geserveerd).

Dan gaan we er weer samen op uit.  Bij Michaels koop ik een nieuwe fotolijst voor een foto van Saskia in Aruba.  De vorige lijst brak Rick tijdens de sneeuwstorm met zijn ladder.  Als ik door deze winkel loop krijg ik allerlei creatieve neigingen!  Zoveel leuks om te doen, maar ik houd me bij het fotolijstje.

Bij de Safeway haal ik wat drankjes en dan is het tijd voor Cosmo's uitje, Petco. Hij verveelt zich telkens zo binnen en piept en zeurt dus ik zoek naar wat dingen, die hem langer dan een paar minuten bezighouden. 

Petco alleen al maakt Cosmo heel enthousiast.  Hij ruikt van alles en wordt geknuffeld door een aantal kinderen daar. Uiteindelijk neem ik een "everlasting treat ball" mee, een speeltje met piepje voor honden, die alles stuktrekken (lees Cosmo) en bully sticks (stieren je weet wels). 

Thuis geef ik Cosmo de treat ball en wauw, het duurt een uur voor hij die op heeft!  Eindelijk eens iets wat niet binnen een paar minuten op of uitgevogeld is.  Hij is er ook moe van en ik hoor zelfs geen gezeur om eten! 

Dan heb ik een uurtje en kijk de nieuwste aflevering van Downton Abbey.  Ik ga die serie echt missen!  Grappig, want ik kwam pas laat bij de fanclub.  Ik hoorde van alle kanten wat een leuke serie het was en toch keek ik seizoen 1 t/m 4 achtereen op een gegeven moment.

Rick komt vroeg thuis, want we hebben een vergadering met onze financiele adviseur.  Ik voel me niet lekker en dat is een goed excuus wat Rick gebruikt, want Geoff is zo aardig, maar hij praat en praat maar!  Na anderhalf uur is alles voor elkaar en stelt Geoff voor een drankje te gaan drinken bij Chef Geoff's beneden (grappig dat de naam van het restaurant hetzelfde gespeld wordt als Geoffs).

We vinden een tafeltje in de bar en bestellen een drankje, de mannen een biertje, ik een glas cava.  Geoff is een heel aardige man en met de jaren hebben we hem beter leren kennen dus het gesprek wordt meer persoonlijk.  We hebben allemaal te maken met college studenten en dat kost!

Rick en ik hebben een reservering voor ons avondeten bij Seasons 52 dus we bedanken Geoff hartelijk voor zijn werk en het drankje waar hij ons op trakteerde.  De mall is heel druk en er zijn vrijwel geen parkeerplaatsen, maar we hebben geluk dat iemand net vertrekt vlakbij de ingang.

In het restaurant krijgen we een tafeltje in een kleiner zaaltje.  Onze serveerster Beth is zeer attent.  Rick begint met een kop chili en ik met een kop van hun heerlijke paddestoelensoep.  Daar zou ik liters van op kunnen!

Voor mijn "hoofdgerecht" bestel ik de anderhalve gegrilde artisjok en de kreeft ravioli, beiden voorgerechten op het menu (waar ook de calorieen bijstaan, zo fijn).  Het smaakt allemaal ontzettend lekker!  Ook Ricks varkenshaas ziet er goed uit en ik "help" hem met de spruitjes waar hij niet van houdt.

Thuis "werken" we aan mijn laptop, die vers terug is.  Arme Rick moet er meer dingen aan doen dan gewoonlijk.  Zoals hij zegt haat hij electronica soms.  Ik kan het me helemaal voorstellen want had er vanmiddag ook al moeite mee met mijn laptop.  Gelukkig was het dus niet mijn onwetendheid.

Morgen gaan we naar de andere kant van het land.  Ik moet zeggen dat ik het niet erg vind de witte wereld achter te laten, ook al wordt het regenachtig in Seattle.  Ik herinner me mijn eerste keer daar en het regende en regende, maar alles was zo groen! 

8 reacties:

Anoniem zei

Veel plezier in Seattle! Groetje van Henny Breedijk.

Marion2 zei

Wat een aandoenlijke foto van Cosmo! En die eekhoorntjes: ik zou er naar blijven kijken, denk ik. Ze zien er zo schattig uit (al zijn ze dat misschien niet eens).

Kleine kinderen kleine zorgen, grote kinderen grote zorgen. Hier gaat dat in ieder geval ook op. Je helpt en steunt waar je maar kunt en verder probeer ik soms, voor mijn gemoedsrust, wat afstand te nemen. Ik denk dat het in deze tijd minder gemakkelijk is om volwassen te worden dan vroeger. In mijn tijd hoefde je en zag je ook niet zoveel.

Wat leuk om er weer een paar dagen tussenuit te gaan. Hopelijk niet teveel regen. Hier lijkt het wel een grote, grauwe, grijze regenbui.

Anoniem zei

Wat een boeven die eekhoorns.
Ik heb ook een slopertje, ik kocht een keer een beestje, volgens het filmpje in de winkel sloop proof. HAHAHA, hij had 5 minuten nodig om het finaal te slopen.
Terug komen op de kids in het algemeen, zouden ze ook steeds wisselen van studie en school als ze alles zelf moeten betalen.
Mijn schoonzoon moest alles zelf betalen van zijn ouders en die kwam hier binnen met een studieschuld van meer dan 40.000 Euro.
Veel plezier in Seattle, Bea

Petra zei

@Henny - Dank je!

@Marion - Ja, ik probeer me ook iets te distancieren. Ze moeten het tenslotte zelf maken. Ik vond het ook moeilijk om volwassen te worden, hoor, dus ik weet niet of het van deze tijd is per se. Het is in Seattle hetzelfde klimaat als in Nederland dus ik bereid me voor op nattigheid.

@Bea - Soms vraag ik me dat ook af, maar S. zou zelf moeten betalen dus wat haar betreft is dat niet zo.

Anoniem zei

Veel plezier in Seattle - heb gehoord dat het een mooie stad is en veel te zien. Ga je ook even kijken/informeren bij het a.s. college van Saskia?
Ja als ouders heb je soms veel te maken met je kinderen, maar ik denk dat het altijd wel zo zal blijven. Eigenlijk het enige wat je kunt doen, en je doet het eigenlijk al, is om te blijven luisteren en natuurlijk to love them.
Groetjes, Ida

Becs zei

Veel plezier in Seattle.

Becs zei

Veel plezier in Seattle.

Petra zei

@Ida - Saskia wil daar al niet meer heen. NIets zo veranderlijk als een jong volwassene!

@Becs - Dank je