Onze webcam

Cul-de-sac Cam

zondag, januari 03, 2016

Het eerste weekend van 2016

Zaterdag

Wonder boven wonder heb ik het gisteren bij het afscheid van Kai droog gehouden.  Hij heeft het zo leuk in Duitsland en dat stemt mij ook gelukkig.  Net voor hij aan boord zou gaan kreeg Kai te horen dat er een mechanisch defect was.  Daardoor had zijn vliegtuig een onbestemde tijd vertraging.

Rick en ik besloten te wachten tot we zeker wisten dat Kai zou vertrekken, maar om een uur kon ik echt niet meer.  Rick beloofde me te laten weten zodra Kai de lucht inging en inderdaad schudde hij me net voor tweeen wakker met die mededeling.  Arme Kai miste zijn trein naar Germersheim, maar kon die gelukkig makkelijk verzetten.  Pas na zevenen Duitse tijd schreef hij dat hij thuis was!

Rick en ik hebben dus de tweede korte nacht achtereen.  Ik sta dan ook pas na tienen op en ben de eerste beneden.  Ik laat de honden uit en rijd dan naar Starbucks om ontbijt voor iedereen te halen.  Ricks voorkeuren weet ik, maar Katja sms-t die van haar en Kevin.


Terug thuis is iedereen op en we eten samen.  Ik ben blij dat Katja en Kevin er nog zijn.  Dat maakt dit weekend nog heel gezellig.  Niet dat Rick en ik het samen niet fijn hebben en plezier maken, maar zo met zijn vieren is het leuker.

Veel fut om te sporten heb ik niet, maar toch dwing ik mezelf een half uur op de elliptical te doen en zo 5000 stappen bijeen te krijgen.  Dat is stukken beter voor mijn spieren, die met het koudere weer al gauw verkrampen als ik niet genoeg beweeg.

Na afloop maken we ons klaar voor ons avontuur van vandaag.  Dat is trouwens mijn woord voor 2016: Avontuur.  Ik doe niet aan voornemens en al zeker niet die niet leuk zijn, maar een woord om naar te streven vind ik een leuk idee.  Dit jaar streef ik ernaar in iedere dag of zelfs uur of moment een avontuur te zien en ze niet "gewoon" te leven.

In Ricks auto, waarvan de deuren als je met zijn vieren bent irritant zijn vind ik, rijden we naar Old Town Alexandria.  Daar is het gezellig druk met het zonnige weer.  Gelukkig vinden we met gemak een parkeerplaats in een van de garages.

Het is intussen al bij tweeen en we hebben zin in lunch.  Die gaan we eten bij het gezellige Virtue Feed & Grains.  We moeten even op een tafeltje wachten en doen dat in de bar.  Daar zie ik een man met een wel heel erg lekker uitziende bloody Mary met bacon en andere lekkernijen als "versiering".  Die bestel ik en hij smaakt net zo goed als hij eruit ziet, lekker pittig ook.

Al gauw krijgen we een tafeltje en Katja en ik delen de lekker luchtige hummus.  Daarbij heb ik het tonijn sashimi voorafje dat met kroepoek wordt geserveerd, heerlijk!  De anderen hebben burgers, Kevin een hamburger en Rick en Katja zalmburgers.

Na het eten beginnen we aan mijn rondleiding door het oude stadje.  We lopen langs de oude achttiende eeuwse huisjes en ik vertel er het een en ander over.  Bij het Old Presbyterian Meeting House zien we het graf van de onbekende Revolutionaire soldaat. 
De Christ Church kunnen we niet in, want er is een bruiloft gaande.  We zien de ijskelder van Gadsby's Tavern en als laatste het Carlyle House.  Over al die plekken en meer vertel ik de geschiedenis en de anderen vinden het duidelijk leuk en interessant.  Goed om te zien, want zij zijn mijn grootste critici. 

We nemen de George Washington Parkway met zicht op de monumenten in de stad aan de overkant van de rivier terug naar huis.  Daar besteden we een aantal uren spelletjes op onze diverse tabletten en telefoons spelend.  Katja en Kevin zijn helemaal in de ban van Simcity. Ik ben verslaafd aan Bubble en Candy Crush Saga, beiden vergen weinig hersenactiviteit.  Maar goed ook, want de late avonden beginnen me parten te spelen.

Voor het avondeten halen we soep van Natta Thai en snacken wat van de overgebleven hors d'oeuvres en salades.  Dan wordt het lekker bankhangen met een film.  De keuze valt op Minions, Katja en Kevin hebben die nog niet gezien en Rick en ik willen hem nog weleens kijken.  Zodra de film klaar is zoeken we ons bed op.

Zondag

Toch later dan ik gewild had staan we om een uur of half tien op.  Dat wordt weer wennen straks als Ricks wekker om zeven uur af zal gaan!  Katja en Kevin staan tegelijkertijd op en we rijden naar Fairfax.

Daar halen we eerst koffies bij de drive thru van Starbucks en daarna gaan we naar de nieuwe locatie vlakbij ons van Duck Donuts.  Ik ben gewoonlijk geen donuts fan, maar Kai en ik hebben deze zaak afgelopen lente in Duck, North Carolina, ontdekt en ze zijn zo lekker, omdat ze vers voor je gemaakt worden in de winkel.
Onze donuts worden gemaakt

We nemen er een dozijn mee, denkend dat Katja en Kevin de rest mee kunnen nemen voor hun ontbijt morgen.  Ik kies maple icing met bacon en "het strand", vanille icing met suiker en kaneel, voor de mijne.  Katja en Kevin zo ongeveer hetzelfde en Rick chocolade en glazed.  Ze smaken opperbest!
Mijn keuzes

Om die calorieen er wat af te werken en mijn spieren los te krijgen ga ik naar boven voor drie kwartier op de elliptical.  Ik stel hem op een zwaardere stand in, want ik heb me voorgenomen nog wat intensiever te gaan sporten.

Katja en Kevin pakken intussen hun spullen vast in.  Dan kiest Katja Le Pain Quotidien om te gaan lunchen voor ze vertrekken.  Kai schrijft via onze Facebook chat groep dat hij en Bea samen avondeten aan het maken zijn.  Die lovebirds zijn dus ook weer bij elkaar.

We genieten van het lekkere en vooral gezonde eten bij Le Pain Quotidien, althans mijn zalmtartine en boerenkoolsalade zijn gezond en Katja's linzensoep met avocadotoast ook.  De mannen zijn wat minder bezorgd om hun vitamines met een croque monsieur en een quiche Lorraine.

Thuis treffen we de doos met donuts op de grond aan, of althans ik zou moeten schrijven de doos zonder donuts.  Zeer goed samenwerkend hebben Cosmo en Django die zichzelf toegeeigend.  Katja zegt stiekem opgelucht te zijn, want ze wil morgen aan een gezond dieet beginnen en donuts horen daar natuurlijk niet bij.

Dan is het moment toch echt gekomen.  De dieren worden in de auto geladen, de laatste knuffels gegeven en weg zijn de oudste "kinderen".  We hebben weer veel mooie herinneringen gemaakt en kijken terug op een heel gezellige decembermaand.

Eigenlijk heb ik meteen helemaal genoeg van alle kerst"clutter", maar Rick weet me ervan te weerhouden nu op te gaan ruimen.  Hij heeft morgen ook nog vrij en wil zijn laatste uren genieten.  We stellen het grote werk (lees kerstboom weghalen) uit tot volgend weekend, maar ik zal gedurende de week gaandeweg wat andere spullen opruimen.

Voor nu stelt Rick voor een wandeling met Cosmo te gaan maken, want het is prachtig weer en niet te koud met een graad of 13.  Ik verwissel Cosmo's kersthalsband en -riem met een nieuwe met "De Sterrennacht" van van Gogh erop.  Hij is nu een echte Nederlandse hond!

Na de wandeling ververst Rick het water in de hot tub buiten en ik ruim de laatste etensrestjes weg.  Zo is de keuken tenminste weer zoals voor de feestdagen.   De boom gaat aan en eigenlijk is dat nog wel zo gezellig.

Rick heeft zin ergens te gaan eten waar ze veel verschillende soorten bier hebben.  Probleem is dat veel van die restaurants nogal zware menu's hebben en ik heb genoeg van zwaar eten.  Bij World Of Beer zie ik een aantal lichtere dingen op het menu staan dus de keuze valt daarop.  Voor mij is dit een nieuw restaurant, altijd leuk om te proberen.

We rijden naar het Reston Town Center en Rick parkeert op een van de plaatsen voor electrische auto's.  Terwijl we eten krijgt zijn BMW-tje ook te "eten".  Rick is dol op de auto, maar ik blijf het een onding vinden als je met meer dan twee mensen rijdt.  Zo'n dans voor de mensen op de achterbank om erin en uit te komen!

World of Beer is echt een bierlokaal.  Er wordt eten geserveerd, maar een restaurant wil ik het niet noemen.  Op de tv's spelen de football wedstrijden van de NFL, de laatste gewone wedstrijden van het seizoen.  Onze Washington Redskins zijn zowaar in de playoffs, dus hebben nog tenminste een wedstrijd te spelen. Mijn tweede favoriet de Seahawks zijn nog beter en wie weet gaan we begin februari de 12 weer zien in Seattle.

Ze hebben hier maar liefst 58 bieren en ciders van de tap en nog veel meer flesjes bier.  Het neemt dan ook even om te kiezen wat we willen drinken.  Ik kies een cider, die best lekker is, maar zo'n enorm glas ervan is me teveel.  Ik ga toch over op een sauvignon blanc tijdens mijn eten.  Rick daarentegen geniet van een biertje.

Als eten bestellen we tonijn taco's als voorafje, erg lekker. Dan heb ik de crabcakes als hoofdgerecht en Rick de steak frites.  Ik probeer gezond te eten, maar mijn handen luisteren niet en stelen de frietjes van Rick's bord! Mijn Seahawks winnen ook en de crabcakes zijn lekker. 

Ieder jaar neemt Rick de maandag na de feestdagen (of 2 januari, afhankelijk hoe Nieuwjaarsdag valt) ook vrij.  Dat vinden we beiden erg fijn om nog een dag samen te hebben .  We bedenken wat leuks om morgen te doen. Eigenlijk wilden we een brouwerijtoer doen, maar die blijken alleen op het weekend te zijn.  We vinden echter een alternatief en ik zie ernaar uit. 

Foto's van Alexandria staan hier

5 reacties:

Tineke zei

Wat leuk om avontuur als motto van het jaar te nemen, ik zie er ook wel wat in.
Verder heb ik me voorgenomen om wat bewuster dankbaar te zijn voor alles.
Wij hebben gisteren de kerstboom en kerstspullen, op de kerstgroep na, die tot drie koningen op 6 januari blijft staan, opgeruimd.
Onze boom staat altijd voor het grote raam met uitzicht op de tuin en het geeft nu weer lekker veel licht binnen.

Anoniem zei

Wat een gezellig weekend.
Een goed idee om elke dag als een avontuur te zien.
Ik ben in november al begonnen met mijn Fitbit en heb op 2 dagen na mijn goal van 10000 gehaald. Dat is mijn doel van dit jaar.
Ben benieuwd wat jullie avontuur van vandaag is.
Groet, Bea

Anoniem zei

Elke dag een avontuur is een goed voornemen.
Altijd even afkicken na de feestdagen!

Annemiek

Becs zei

Het moet een stuk fijner zijn voor jou om te weten dat Kai het zo naar zijn zin heeft in Duitsland, hoewel ik me voor kan stellen dat je hem heel erg mist! Wat leuk om een motto te nemen voor het jaar! Je hebt gelijk, voornemens zijn van die rare dingen, waarom moet je daar mee wachten tot het nieuwe jaar?

Petra zei

@Tineke - Ik neem aan dat de Kerstgroep een stalletje is? Ik ben ook altijd weer blij met extra licht als onze boom weg is, want die staat ook voor een van de ramen.

@Bea - (Nu moet ik iedere keer aan Kai's vriendin denken als ik je naam schrijf :)) Vandaag geen 10000 stappen voor mij, maar na vandaag ga ik er weer aan.

@Annemiek - Ja, dat is het wel, maar dit jaar heb ik er ook wel behoefte aan weer in het gareel te komen, andere jaren eigenlijk nooit, vreemd.

@Becs - Voornemens zijn gewoon ook gedoemd te falen, omdat ze meestal iets zijn wat je eigenlijk niet wilt doen.