Onze webcam

Cul-de-sac Cam

donderdag, april 07, 2016

Een onverwachte en stormachtige rondleiding

Zoals ik al had verwacht regent het als ik om kwart voor acht opsta.  Het is zo grijs dat Rick zich verslapen heeft, want hij wilde om zeven uur opstaan.  Hij haast zich naar beneden om koffie en thee te zetten terwijl ik douche en me klaarmaak.

Na een snel ontbijt laat ik Cosmo even uit terwijl Rick zich klaarmaakt.  Dan brengt hij mij in de stromende regen naar het metrostation.  Daar staat al een trein klaar en al zal ik daarmee veel te vroeg in de stad aankomen neem ik hem toch maar.

Regen als we wegrijden

Om half tien stap ik bij het Smithsonian station uit.  De trein van P. en J. uit New York zou om half tien aankomen dus het zal nog even duren voor zij hier zijn.  Ik loop naar het Smithsonian kasteel voor een pit stop en ga dan in het station wachten, want buiten zou ik doorweekt worden.
Natte viooltjes buiten het Smithsonian kasteel

Mijn vriend Michael is er ook weer en vandaag verkoopt hij paraplu's om de daklozen te helpen.  We kletsen even en dan gaat hij weer buiten in de regen verkopen, want in het station heeft hij weinig succes.

Net als ik denk maar eens naar de andere uitgang te gaan kijken of ze daar uitgestapt zijn komen twee dames, die ik van hun Facebook foto's herken, door de poortjes.  Ik zwaai al vriendelijk, maar ze lopen me straal voorbij.  Ik roep ze en we maken in persoon kennis.  Deze rondleiding hebben we gisteren pas geregeld dus ik ben blij dat ik de dag vrij kon maken.

Als eerste worden P. en J. klanten van Michael, want ze hebben geen regenkleding of paraplu's mee.  Michael vertelt ze dat ik de beste ben en dat ze een prima dag tegemoet gaan.  Heel aardig, maar ik moet wel lachen, want hij heeft nog geen stap van mijn rondleiding gedaan.

Vanwege de regen en de hoop dat het vanmiddag op gaat klaren besluit ik de rondleiding om te keren.  We lopen dus eerst in de richting van het Capitool.  Maar goed ook, want nog geen vijf minuten later gaat de gestage regen over in een stortbui met harde wind!  Ik verbeeld me ook bliksem te zien.

Gelukkig kunnen we met een stel anderen een beetje schuilen onder het afdak van het Smithsonian kasteel.  Maar flink nat zijn we toch wel geworden, vooral de broeken.  De temperatuur valt mee dus we lopen nat weer verder zodra het wat mindert.

Als we het Capitool naderen is het niet alleen plotseling droog, we zien zelfs blauwe lucht. We lopen naar de Library of Congress, die zoals altijd veel indruk maakt.  Dit gebouw is een verborgen juweel in de stad.

We lopen terug Capitol Hill af en het waait flink en af en toe een bui.  Bij de eerste Starbucks waar we langskomen op 7th Street nemen we een koffie en thee pauze.  Het is ook even lekker te zitten en, wat ik altijd leuk vind tijdens de rondleidingen, de "klik" is er. Zij zouden zo vriendinnen kunnen worden als we niet in verschillende landen zouden wonen.

Voor de lunch lopen we Pennsylvania Avenue af langs het afzichtelijke enorme blauw witte Trump Hotel bord en naar de voorkant van het Witte Huis.  Inmiddels zien we de zon regelmatig wat helpt opdrogen, want de temperatuur gaat daar ook mee omhoog.

Eerst is mijn idee om bij Cosi te gaan lunchen, maar daar is het onaangenaam warm binnen.  Dan toch maar naar Potbelly.  Daar genieten we van de broodjes, voor mij mijn gewoonlijke mushroom melt.  De andere twee hebben flatbreads, die hen ook goed smaken.

Het blijft gelukkig droog en de zon laat zich af en toe zien.  We lopen via de achterkant van het Witte Huis naar de monumenten.  Beginnend met het Washington Monument lopen we via het Tweede Wereld Oorlog Monument naar het Vietnam Veteranen monument, oftewel "de Muur".

Er is een groot verschil tussen de twee.  De Muur is heel sober en op die manier indrukwekkend, terwijl het WO II monument groots en opmerkelijk is.  Er ligt vandaag veel aan brieven en bloemen en is weer indrukwekkend in zijn eenvoud.

Het Lincoln Memorial is natuurlijk bekend bij iedereen.  We zien hem weer op zijn troon zitten en ik hoor een Park Ranger iets vertellen wat ik nooit wist.  Namelijk dat het plafond ook marmer is, terwijl het eruit ziet als glas.

Het weer blijft meewerken en we bezoeken mijn favoriete memorial, het Koreaanse oorlogsmonument.  Die negentien roestvrij stalen soldaten zien er zo levensecht uit. Het is wel jammer dat er weer zoveel schoolgroepen zijn, maar ja, met 20 miljoen toeristen per jaar is het niet verwonderlijk dat het druk is.

We lopen door naar het Tidal Basin waar we via het Martin Luther King Jr. Memorial aankomen.  We bekijken de vier kamers van het Franklin Roosevelt memorial en als laatste natuurlijk Jefferson in zijn tempel. 

Van daaruit zien we al zeer donkere luchten in het westen, die zeker deze kant uitkomen.  Gelukkig lopen we nu terug naar het Smithsonian metrostation en ik ben blij als ik de M zie en het nog droog is!

We nemen dezelfde trein en twee stations verderop nemen P. en J. afscheid.  Zij zullen lees ik later de trein van net na zes uur terug naar New York nemen.  Ik ga natuurlijk door naar Vienna.  In de trein krijg ik al een "severe thunderstorm warning" op mijn telefoon en zodra we bovengronds zijn slaat de regen inderdaad tegen de ramen.

Eenmaal in Vienna plenst het nog steeds.  Ik bel Rick om te kijken of hij mij op kan halen, want ik heb helemaal geen zin om nog eens kledder te worden.  Hij belooft meteen op weg te gaan en ik wacht dan wel zo'n twintig minuten, geen probleem.

Samen gaan we naar Whole Foods en halen ingredienten voor een van Ricks befaamde omeletten.  Thuis gaat Rick aan het avondeten en ik copieer paspoorten en geboortebewijzen. Niet zeker of dat moet, maar ik ben maar liefst voorbereid.

Wat zal ik blij zijn als dit hele paspoortgedoe voorbij is. Katja kon eerder vandaag haar paspoort ook nog eens niet vinden, maar na veel zoeken kwam het tevoorschijn, hoera!  Kevin en zij en de dieren zijn onderweg hierheen en Saskia komt ook vanavond.

Mijn voeten gaan omhoog en Ricks omelet is om van te smullen.  Of ik op kan blijven tot de kinderen hier zijn weet ik niet.  Ik heb er zo'n zestien kilometer opzitten vandaag en morgen moeten we vroeg op. 

Meer foto's van de rondleiding staan hier


5 reacties:

marielle zei

Hoi Petra, toch leuk dat het gelukt is om Patty en haar vriendin rond te leiden. Grt Marielle

Anoniem zei

Mooi! Echt "Hollandse" luchten!

Anja L. zei

Ik hadd vandaag het geluk. Dat ik steeds na een buitje uit de winkels kwam zodat ik toch droog thuis kwam na het boodschappen doen. Ik werd pas nat toen ik (eigenwijs) de vogelnetjes ging vervangen in de tuin.
Fijne vrijdag!

Anoniem zei

Leve dit seizoen.... kunnen we weer meegenieten van je rondleidingen!!
Groetjes en fijn weekend,
Greet

Petra zei

@Marielle - Nog bedankt voor het promoten van mijn rondleiding!

@Anoniem - Inderdaad, dat zeiden wij ook tegen elkaar

@Anja - Oh wat balen dat je toch nat werd!

@Greet - Ja, wat een heerlijk seizoen!