Onze webcam

Cul-de-sac Cam

dinsdag, april 19, 2016

"Even" op en neer naar Richmond

Vandaag lukt het me, hallelujah!  Ik sta om acht uur op met Rick als mijn "cheerleader".  Hij vertrekt al snel naar zijn werk voor een vroege presentatie. Het is al zo warm buiten dat ik mijn gepocheerde eieren met spinazie en geraspte kaas en natuurlijk een flinke bak koffie op het deck geniet.  Het is nog niet blijvend, deze warmte, maar het blijft nu wel zeker voor Nederlandse begrippen lenteachtig weer.

Na het eten haast ik me naar boven en doe een uur op de elliptical.  Cosmo wil niet naar binnen dus ik laat de horrendeur dicht, zodat de katten niet naar buiten kunnen, en hem in de achtertuin.  Als ik klaar ben zie ik tot mijn verbazing Cosmo heel nonchalant op de trap liggen.

Hoe is hij binnengekomen?? Duidelijk kan hij de horrendeur openen, een nieuw iets.  Dat betekent echter ook dat Saskia's katten waarschijnlijk buiten zijn.  Inderdaad tref ik ze op het deck.  Gelukkig zijn het knuffelbeesten en heb ik ze gauw weer binnen.

Gauw maak ik me klaar, want ik heb Saskia beloofd haar katten naar haar te brengen.  Ik doe ze in hun dragers en sjouw ze de van in.  Flapjack is zo groot en zwaar dat hij in een drager van een klein hondje reist.  Hij weegt zeker 12 kg!  Pig is een stuk lichter.


Om tien voor half elf sms ik Saskia dat ik op pad ga.  Pig gaat al gauw slapen, maar Flapjack heeft de hele weg een zielig miauwtje, arm dier.  Toch is het niet ergerlijk.  Ik luister naar CNN en kom af en toe in zwaar verkeer terecht.  Dat is gewoon hier op de I-95.

Als ik Richmond binnenrijd bel ik Saskia.  Zij wacht mij voor haar appartement op, want er zijn geen parkeerplaatsen dus ik moet dubbel parkeren om de katten uit de van te halen.  We dragen ze samen naar boven.
Een van de vele muurschilderingen in Richmond op weg naar Saskia's appartement

Saskia heeft veel problemen met haar huisgenote en besloten dat ze volgend jaar niet meer samen kunnen wonen.  Zodra ik het appartement binnenloop snap ik Saskia helemaal.  Het stinkt naar kattenpis en -poep en de kattenbak zit vol!  Saskia's katten waren er niet dus het is van Bella's katten. Zo vies!! 

De rest van het appartement is ook een zwijnenstal en Saskia laat zien dat het allemaal Bella's troep is. Hoe het dan volgend schooljaar moet is nog een discussiepunt.  Saskia en Kaylee willen samen gaan wonen, maar Saskia zit vast aan het huurcontract met dit bedrijf.  Ze zal dus waarschijnlijk naar een ander appartement van het bedrijf verhuizen, hopelijk niet veel duurder.

Eerst dachten we vanmiddag te gaan lunchen en dan naar de mooie botanische tuin in Richmond te gaan.  Saskia heeft echter nog huiswerk te doen voor haar klas vanmiddag en het is meer dan dertig graden, dus wel erg warm.

We besluiten de botanische tuin te laten varen en gewoon gezellig te gaan lunchen.  Ik rijd naar Main Street waar Saskia me aangeeft te parkeren.  Dan lopen we naar de gezellige Cary Street buurt en The Daily Kitchen, ons favoriete restaurant hier.

We krijgen een tafeltje op hun gezellige terras en bestellen al gauw.  Ik neem de quinoa met feta salade en Saskia de veganistische burger.  De salade is enorm, maar blijkt na enig onderzoek vooral heel veel groene groentes.  Ik kan het niet allemaal op, maar het is zeer smakelijk!

Saskia vertelt hoe ze ernaar uitziet deze zomer weer thuis te wonen.  Dat kan ik me na haar appartement te hebben gezien goed indenken!  Behalve Bella's troep zijn hun keuken en badkamer ook verschrikkelijk, schandalig dat ze hier zoveel huur voor vragen!  Hopelijk kan ze volgend jaar ergens anders heen.

Na Saskia weer bij haar appartement te hebben afgezet, begin ik aan mijn terugweg.  Mensen schrijven vaak hoeveel relaxter het rijden in de VS is dan in Europa.  Dat gaat niet op voor de I-95.  Het is constant goed opletten! 

Bij Fredericksburg schrik ik erg, want opeens staat iedereen na een snelheid van 130 km/u stil!  Ik doe mijn knipperlichten aan, want de mensen achter mij vliegen op me af.  Wat dat nu was?  Er stond een politieauto met lichten in de berm.  De I-95 vind ik een vreselijke weg om te rijden in onze omgeving!

Gelukkig heb ik niet veel oponthoud en om een uur of half vier ben ik weer thuis.  Ik lijn Cosmo aan en neem hem mee voor zijn wandeling.  Het is warm, bewolkt en ook wat vochtig.  Terwijl ik wandel "klets" ik op Facebook met Kai, die gisteren weer met school is begonnen.
Een mooie tulp
Een witte en paarse azalea "getrouwd"
 

Kai neemt dit semester een Nederlandse grammatica klas en vertelt over zijn eerste les.  Ook helpt hij Saskia met haar Duitse huiswerk. Als ik Cosmo vraag "Waar is Kai" gaat hij echt zoekend rondkijken.  Dan kijkt hij mij verward aan, eigenlijk gemeen van mij, want Kai is na mij Cosmo's "mens".
Na de wandeling rijd ik naar Whole Foods om vlees voor het avondeten te halen.  Ik kies de "Theo Steakhouse" gemarineerde kip spiezen.  Daar zit zoveel vlees aan dat we aan anderhalve spies genoeg hebben!

Thuis ben ik klaar om mijn voeten omhoog te doen en te ontspannen.  Ik ga lekker op het deck zitten, maar als de zon tevoorschijn komt wordt het opeens een stuk koeler.  Ok, van 30 naar 21 graden, maar met de wind vind ik het te koel om buiten te blijven.

Rick komt thuis en grilt de kip, we hebben er erwtjes en worteltjes bij en zoete aardappel tots.  Hoe die te beschrijven?  Heel klein gesnipperde zoete aardappel gevormd in een ronde vorm en dan gebakken.  Ach, tijd voor jullie Nederlandse en Belgische lezers om die hier in de VS te komen proeven, ze zijn erg lekker!

Vanavond is het dus weer alleen Rick, Cosmo (ons kind, toch?) en ik en onze oude van dagen, Meike en Snickers. Ik ben doodmoe van de 330+ kilometers, die ik vandaag weer even heb gereden.  De fibromyalgiepijnen zijn terug. Gelukkig heb ik donderdag een massage!


10 reacties:

Jurgen de Bruin zei

De foto's zien er weer lekker zomers uit. Ik krijg gelijk weer zin in vakantie.
Het rijden in de VS blijf ik toch veel fijner vinden dan in Nederland. De I-95 is wel druk en er zijn veel ongelukken maar iedereen blijft redelijk op dezelfde baan, zit niet te duwen achter je en je hebt geen rijbaansignalering waarvan mensen schrikken. In Nederland (ik rij iedere dag 180KM heen en weer naar mijn werk in Amsterdam)zijn er altijd wel een paar die zigzaggend door de file proberen te komen, remmen sommige mensen uit alle macht als ze zien dat de signalering op 70KM staat, hebben 3 banen nodig omdat ze op de middenbaan druk met de telefoon bezig zijn en is de angst om geflitst te worden levensgevaarlijk. Bij een flitser wordt namelijk eerst geremd en dan pas gekeken wat de snelheid is. Het bellen achter het stuur zie ik in de VS overigens ook regelmatig maar omdat de wegen veel breder zijn heb je er niet zo'n last vast als iemand daardoor een beetje slingert.
Ik zou er een boek over kunnen schrijven over de dingen die je meemaakt op de weg, maar dan heb ik het zelf ook te druk met andere zaken achter het stuur. :)
Gelukkig mag ik in 2017 weer flink wat kilometers in de VS maken. We gaan in februari naar Florida (daar is het echt heel relaxed rijden!) en ergens rond september naar Las Vegas, Yellowstone en Denver. Ik heb er enorm veel zin in.
Misschien kom ik die aardappeldingetjes wel tegen en ga ze dan zeker eens proberen.

Groeten,
Jurgen

Anoniem zei

Ben weer terug van 3 weken heerlijk zonnig Florida weer.
Vandaag terug naar 12 graden, brrrr.
Wat een viezigheid in Saskia's haar appartement.
Hoop dat ze volgend jaar meer geluk heeft.
Groet, Bea

Anoniem zei

Inderdaad wat een viezigheid. Hoe kan iemand zo leven? Vervelend voor Saskia dat haar flatgenote het schijnbaar niet deert. Mike had destijds in Delft ook zo'n heerschap in zijn studentenflat. Ieder had zijn eigen kookgerei maar dat van die jongen stond dagen in de keuken. Zo smerig en stinken!!! Douche en toilet was ook gezamenlijk en je raadt het al ; ook smerig. Mike was constant aan het schoonmaken en sprak die student er op aan maar die weerde het gewoon af.
Het is te hopen dat Saskia het 't komend jaar beter zal treffen.
Huren zijn ook hier behoorlijk hoog en zeker voor studenten. Mijn schoondochter is pas verhuisd naar een 1-kamer appartement en betaalt er ruim 500 euro voor. Het is absurd.
Fijne dag en geniet van de zon. Hier is het me te koud om buiten te zitten.
Groetjes Wil

Becs zei

Heh bah, ik kan me voorstellen dat dat een reden is voor Sas om niet meer samen te willen wonen. Jammer dat ze aan een contract vast zit. Ik hoop dat ze volgend jaar toch met haar andere vriendin kan samen wonen.

Corry zei

Getver zo'n vieze huisgenoot. Je moet er toch niet aan denken. Hopelijk volgend jaar beter?

Anoniem zei

Hopelijk kan ze wat anders vinden. Het is overal in de college towns zo dat de huurprijzen omhoog gekrikt worden, mensen worden uitgemolken omdat er geen andere keus is. Niels had ook zo'n pech op het community college met appartementsgenoten (de 2 broers hadden telkens geluk op dezelfde school). Hij is een een paar keer van appartement veranderd binnen hetzelfde complex, maar telkens hetzelfde liedje (feestende, luidruchtig, en een paar drugsgebruikers). Gelukkig kon hij weekenden naar huis komen, en hij is toch goed geslaagd, maar niet leuk. Nu zit hij in een appartement met maar 2 kamers; vorig jaar alleen, en dit jaar een stille jongen. Het is een moeilijke tijd, maar ik zou zeggen Hang in there!
Annemiek

Marion2 zei

Wat een ellende, zeg, zo'n huisgenote. Heel erg vervelend als er geen hoop op verbetering is.

Ik verbaas me ook altijd wel een beetje als mensen zeggen dat het in de VS overal zo relaxed rijden is. Volgens mij ligt het er maar helemaal aan waar je bent. Ik vond het bij Miami werkelijk doodeng en in Silicon Valley, waar veel Indiërs en Aziaten op de weg zijn, ook. Maar buiten de drukke, stedelijke gebieden vind ik het prettig rijden in de VS.

Anoniem zei

Studenten woningen zijn, volgens mijn zoon, altijd rommelig (en smerig). Hij vertelde me dat ze alleen opruimden als 1 van de moeders op bezoek kwam. Kan me zoiets echt niet voorstellen, want ze zijn thuis toch anders gewend.
Voor een kat zorgen is heus niet moeilijk, iedere dag gewoon een schepje om de "klontjes" eruit te halen. Kan me niet voorstellen dat iemand de bak zo vuil laat worden.
Groetjes, Ida

Petra zei

@Jurgen - Deze "Northeast corridor" tussen New York en Washington vind ik wel stressvol rijden, hoor. Er zijn genoeg gasten, die zig zag rijden en je ook nog eens afsnijden. Ik ben altijd weer blij heelhuids op bestemming te zijn.

@Bea - Oei, wat een overgang! Hopelijk was het heerlijk in Florida?

@Wil - Saskia is ook niet supernetjes, maar dit loopt echt de spuigaten uit

@Becs - Dat hopen wij ook!

@Corry - Haar beste vriendin is heel netjes, gelukkig

@Annemiek - Katja had ook wat problemen met huisgenoten en dat is goed gekomen. Hopelijk volgend schooljaar beter voor Saskia.

@Marion - Inderdaad, ons gebied is na Los Angeles het drukste verkeer in het land en dat rijdt niet prettig.

@Ida - Het hoeft echt niet keurig te zijn, maar het meisje verwaarloost haar katten dus ook en daar heeft Saskia nog de meeste moeite mee.

Anoniem zei

Ja Petra, Florida was heerlijk. Ik roep nu: wij hebben in ieder geval alvast 3 weken zomer gehad.
Zeker nu we weer terug gaan naar 8 graden dit weekend. BRRR.
Groet, Bea