Tegelijkertijd met Rick sta ik op. Het is weer schitterend weer en warm genoeg om ontbijt buiten te eten. Daar geniet ik nog even van, want de komende dagen wordt het weer koeler. Met de geraniums ziet het er al zo zomers uit. De bomen worden ook steeds groener en de vroege lentebloesems bloeien uit (helaas).
Als Rick naar zijn werk vertrekt, ga ik naar "mijn werk", want zo voelt het vaak wel. De elliptical wacht geduldig en met mijn telefoon en Kindle gaat het uur toch snel. Ik ben lekker vroeg klaar vandaag en douche gauw, zodat ik optimaal het mooie weer kan beleven.
Cosmo gaat maar al te graag mee voor zijn wandeling vandaag. We lopen naar Southside Park en de vele kleuren azalea maken de buurt nu een en al fleur en kleur. Van wit tot roze tot rood en paars, alle kleurschakeringen staan er.
In het park bedenk ik me net dat ik al een tijdje geen herten heb gezien als ik er een in het beekje zie drinken. Dat is toevallig, lijkt wel of mijn gedachten ze opriepen. Het andere hert loopt net ons pad op en gelukkig houdt Cosmo zich even rustig zodat ik een foto kan nemen. Zodra het hert beweegt begint hij te blaffen en zou ze zo graag achterna gaan.
De tafeltjes op het grote terras zitten vol, maar er is nog meer dan genoeg plek aan de bar. Ik hoef niet eens een menu in te kijken. Ik bestel een "kale-aid" drankje, met groente- en fruitsap. En dan natuurlijk de crudite's, een bak vol rauwe groentes met twee dipsausjes. Ieder hapje is een genot.
Op de terugweg rijd ik Vienna even in en haal avondeten bij Giant en Whole Foods. Giant omdat ik zin heb in spinazie en zij hebben zakken, die je in de magnetron kunt koken. Om de een of andere reden heeft Whole Foods die niet meer.
Intussen heb ik meer dan 20000 stappen bijeen en het weerbericht is er niet over eens wanneer we onweersbuien zullen krijgen. Ik besluit mijn plan om naar Scott's Run te gaan te laten varen. Ik heb geen zin in onweer terecht te komen.
In plaats daarvan besluit ik een rustmiddagje te nemen. Ik heb wel weer eens zin om wat zentangle te doen en neem mijn spullen daarvoor mee naar buiten. De volgende paar uren ben ik bezig met bloemen en insekten te "zentanglen". Wat een heerlijke rustgevende bezigheid is dit! Ik concentreer me er zo op dat ik een telefoontje van mijn zus niet eens hoor!
Van onweersbuien niets te merken, in tegendeel, het is zonnig en lekker warm met een windje. Als mijn tekening klaar is lees ik verder in mijn boek en voor ik het weet is Rick terug uit zijn werk. Hij werkt nog wat in de tuin, terwijl de zoete aardappelfrietjes in de oven bakken.
De blackened (een kruidencombinatie hier in de VS) zalm is al door Whole Foods bereid, want ik wist dat Rick niet zou willen grillen mocht het onweren. De spinazie is snel klaar uit de magnetron en we hebben een heerlijk maaltje.
Nog steeds geen onweer of zelfs bewolking dus we eten lekker aan de tafel op het deck. Bij het schrijven van dit blog om half tien is er nog niets van zwaar weer of regen te merken. Ik hoop dat ze het weerbericht voor de komende dagen ook verkeerd hebben, maar vrees van niet.
2 reacties:
Wat een mooi kunstwerkje heb je gemaakt. Het kan zo aan de muur! Heerlijk om dat lekker in het zonnetje te kunnen doen.
Dat is zeker een gezonde lunch, zeg. Alleen drinkbare boerenkool klinkt me niet zo goed in de oren, haha. Maar ik neem aan dat de andere smaken overheersen?
@Marion - Ja, die zentangle tekeningen zijn zo leuk om te doen en ik vind het resultaat ook altijd mooi. Ja, het smaakt absoluut niet naar boerenkool dat drankje, is heerlijk fris.
Een reactie posten