Angstvallig heb ik al de hele week het weerbericht voor vandaag in de gaten gehouden en het werd er maar niet beter op. Het ging van lichte regen af en toe naar de hele dag af en toe zelfs zware regen. Maar ja, het weer valt niet te beinvloeden dus ik kleed me erop.
Na een ontbijt van Smart Ones ei, ham en aardappel en een flinke kop koffie brengt Rick me naar de metro. Mijn Monet waterlelies paraplu gaat vandaag flink zijn werk doen. Gelukkig heeft de metro voor de verandering geen vertraging. Vandaag worden allerlei reparaties aan het systeem aangekondigd, maar ik ben blij te zien dat mijn route relatief onaangedaan zal zijn.
Een half uurtje later stap ik bij het Smithsonian station uit. Na even zoeken zie ik mijn groepje onder het afdakje van het NPS standje schuilen. Ik maak kennis met bloglezeres M., haar man O. en haar ouders M. en P.
Gelukkig zijn zij allemaal goed voorbereid op regen. Want dat doet het! Na een korte geschiedenis van de stad verteld te hebben lopen we naar het Washington Monument. Hier is het nog vrij druk, al zal het uitzicht niet mooi zijn met regen op de raampjes.
We lopen verder naar het Tweede Wereldoorlog Monument waar het vrijwel leeg is. Ook bij het Vietnam Veterans Memorial lukt het me een foto zonder mensen erop te nemen, ongekend in dit seizoen.
Als iedereen uitgefotografeerd is lopen we naar het Koreaanse Oorlogsmonument. Dit weer is eigenlijk perfect voor dit monument, want de soldaten hebben regencapes aan en dat doet denken dat het weer in hun realiteit ook nat was. Ook hier is het weer heel rustig, best bijzonder om de monumenten zo verlaten te zien.
We steken over naar het Tidal Basin en bij het Martin Luther King Jr. Memorial is het nat en leeg. Ik zie dat het pad langs de vijver vol enorme plassen ligt en soms zelfs onder water. We lopen dus over de gewone stoep naar het Franklin Delano Roosevelt Memorial.
Dit monument maakt indruk omdat het zo uitgestrekt en anders dan de anderen is. Hier begin ik voor het eerst te merken dat mijn paraplu me niet compleet drooghoudt. Het is eigenlijk ook werkelijk miserabel weer, maar we laten ons niet klein krijgen.
Ook bij het Jefferson Memorial vertel ik onderaan over de geschiedenis en gaan de anderen naar boven. Moeder M. en ik blijven beneden. Het is kwart voor twaalf 's ochtends en ik maak een foto van het Jefferson Memorial met niemand erop! Wij zijn (bijna) de enige gekken, die met dit weer toch de monumenten gaan bekijken.
Als we naar de Old Ebbitt Grill lopen gaat de gestage regen precies als voorspeld over in hardere regen. Mark begroet me enthousiast en vertelt dat Tony met pensioen is gegaan vorige week. Wat jammer, ik had die oude lieve man zo graag gedag gezegd! Mark belooft Tony te laten weten dat ik hem het beste wens.
We krijgen een gezellig tafeltje in de hoofdzaal. Tijdens het eten zien we dat het pijpenstelen regent. Binnen is het behaaglijk warm en we genieten van ons eten. Ik heb de flatbread, M. de zalmsalade, andere M. een kop soep met een kalkoenborst sandwich en de heren de fish and chips.
Eenmaal weer buiten heb ik het opeens koud, er staat meer wind dan vanochtend. We bekijken de voorkant van het Witte Huis waar mijn gezelschap morgen een rondleiding heeft. We hebben tijdens de lunch besloten dat we de metro zullen nemen van hier naar het Capitool. In dit natte weer is Pennsylvania Avenue ook niet aantrekkelijk.
Op weg naar het McPherson Square station gaan we het "kerkje van de presidenten" nog binnen. Dat is ook altijd interessant, want zo anders dan Europese kerken. Ik vind vooral de gebrandschilderde ramen prachtig.
In het station doe ik meer geld op mijn Smartrip kaart en dan hoeven we niet lang op de volgende trein te wachten. Bij het Capitol South station stappen we uit en lopen naar het Capitool. Ook hier is geen mens te bekennen, Washingtonians houden duidelijk niet van regen!
Na van alles over dat gebouw en het Hooggerechtshof aan de overkant te hebben verteld lopen we naar de Library of Congress. Ook daar zijn nogal wat trappen, die ik niet wil lopen, dus we lopen de ingang voor groepen en gehandicapten binnen.
Iedereen komt zonder problemen door de veiligheidscontrole en we nemen de lift naar de bovenste verdieping, de grote leeszaal. Die maakt altijd grote indruk, zoals het hele gebouw trouwens. Vooral de bibliotheek van Thomas Jefferson, want dat iemand in de achttiende eeuw zo'n gevarieerde persoonlijke bibliotheek had is toch wel bijzonder.
Ook vandaag zijn er toevallig een paar Alles Amerika forummers in de stad. Ik sms Sonja en David dat ik op weg ben naar Elephant & Castle. Daar vraag ik alvast een tafeltje, blij om eindelijk uit de regen te zijn. Ik bestel vast een Blue Moon terwijl ik op ze wacht.
Een half uurtje later komen Sonja en David binnenlopen. Ik heb hen al eerder ontmoet in 2012 tijdens de forumbijeenkomst in Nederland, maar toen hadden we niet veel tijd om te praten. Nu is het gezellig even bij te praten. Jammer genoeg voel ik me ook doodmoe dus ik hoop niet te saai te zijn geweest.
Rond kwart voor zes nemen we weer afscheid en gaan zij op zoek naar een restaurant om te eten. Ik loop naar het Federal Triangle station waar ik gelukkig niet lang op een trein hoef te wachten. Er is ook nog genoeg zitplaats. Ik sms Rick dat ik op weg ben.
Hij staat me op te wachten in Vienna en we besluiten bij Pazzo Pomodoro te gaan eten. Daar zijn we kind aan huis en Jonna weet zelfs al welke drankjes we willen (natuurlijk vraagt ze wel eerst of dat het gaat worden). Ik probeer eens wat anders, de scampi, en die zijn heerlijk! Rick eet de grootste karbonade, die ik ooit gezien heb!
Thuis maken we een felicitatie slinger voor Katja. Zij en Kevin zijn onderweg hierheen voor het Moederdag weekend. Ik hoop echt dat mijn knie beter wordt zodat ik alles kan doen wat we willen. Ik heb er een zak ijs op liggen, op hoop van zegen!
6 reacties:
Ondanks de regen toch mooie foto's! Het schiet al op met de renovatie van Capitol Hill. De top vrij van steigers. Gr. Greet
Niets is mooier dan een strakblauwe lucht en de Washington monumenten, maar in de regen geven ze de grimmigheid goed weer, bijzonder.
Wat vervelend van je knie hoop dat de pijn snel verdwijnt, maar of dat vanzelf zal gaan...
Nogmaals bedankt voor de leuke dag! Ondanks de regen hebben wij er van genoten. En dat de zo'n er toch nog was en hebben we gisteravond gezien toen we nog een stukje hebben gelopen.
Fijne Moederdag met Katja, Kevin en Saskia!
Jammer, dat het uitgerekend tijdens de rondleiding zo regende. Met zon ziet alles er zoveel mooier en vrolijker uit. Soms zouden we het graag voor het kiezen willen hebben.
Wat een vrolijke slinger voor Katja! Dat maakt het extra feestelijk. Fijne Moederdag!
Hoi!
Wat vervelend van je knie. Hoop dat de pijn snel weer wegtrekt en dat het lekkerder weer wordt.
Wij zijn net weer terug van onze vakantie in 'New England'. Onze reis (route) hebben we laten bepalen door de weerberichten, Boston en Washington dus maar niet ;)
White mountains deed zijn naam eer aan, er lag sneeuw, erg mooi! En het uitzicht op cadillac mountain (acadia) was prachtig! Geweldig blauwe lucht!
En omdat jij altijd schrijft dat er hele lekkere donuts zijn, zijn we ook op zoek gegaan naar een 'andere' donut dan Dunkin Donuts (wat zijn er daar ontzettend veel van) In Saugus hebben we bij 'kane's donuts' echt een heerlijke donut op, niet te vergelijken idd! Ik heb er zelfs eentje voor onze dochter meegenomen naar Nederland :)
Dit gedeelte van Amerika kende we nog niet. Veel drukker, echt Europees druk op de wegen. Werkelijk niet te vergelijken met de interstates van bv Denver. Niets 'stay-your-lane', maar gewoon opletten geblazen ;)
Groetjes Marjon
@Greet - Ja, het is bijna klaar met het Capitool gelukkig
@Sonja - Hopelijk gaat ijs en een beetje rust helpen. Inderdaad zagen de monumenten er nu extra sober uit
@Marieke - Dank je! Gelukkig blijft het een mooie stad, zelfs als het druilerig is
@Marion - Dank je, jij ook!
@Marjon - Wat grappig dat jullie op zoek zijn gegaan naar goede donuts. Ik ben blij dat ik gelijk heb gekregen :). En ja, deze kust is een heel stuk drukker.
Een reactie posten