Genieten van de jaarlijkse "Zoofari"

Rick is al bijtijds uit de veren, maar al ben ik wakker, ik blijf tot bijna negen uur doezelen.  De beloofde zon is er dan ook (nog) niet al voelt het buiten al een stuk aangenamer. Ik vul de vogel- en eekhoornvoeders bij en dan mijn eigen maag met een paar geroosterde wafels en sloten koffie.

Intussen kijk ik de foto's, die Saskia van hun reis online zet.  Voor degenen, die het leuk vinden, vandaag gingen ze naar Amsterdam.  Ze bezochten o.a. het Vondelpark en het van Gogh museum en aten rijsttafel.  Saskia leidde Kaylee rond, want zij was tenslotte vorig jaar nog in Nederland.

Personal training is vandaag pas om elf uur dus ik krijg mijn cardio uur bijeen voor Sharon me komt halen. We werken vooral aan mijn knieen, want die doen weer pijn.  Het is duidelijk iets met mijn spieren of pezen, niet de gewrichten zelf.  Ik zie dat maar als een goed iets, maar ik moet een manier vinden om die pijnen te verminderen.

Na twee uur sporten vind ik het weer meer dan genoeg en ga huiswaarts.  Het is al na het middaguur en ik maak me gauw klaar om Vienna in te gaan.  Eerst gooi ik de van vol, want Rick en ik gaan morgen op een avontuur.

Bij Rite Aid haal ik medicijnen op en daar blijkt een van de recepten niet gevuld te zijn. Mijn maag knort inmiddels flink want het is al half twee.  Toch wacht ik tot het klaar is, want ik heb nog maar een paar tabletten en geen zin om terug te gaan.

Tegen tweeen  parkeer ik dan eindelijk bij Chopt en kies een lekkere combinatie voor een salade.  Onze burgemeester Laurie is er ook en we kletsen even.  Met een volle bak salade ga ik huiswaarts.  In gezelschap van Snickers en Cosmo, die er heel wat interesse in hebben, eet ik het op ons vlinderbankje voor op.

Daar blijf ik ook nog even lezen en zie onze overburen met hun nieuwste kindje thuiskomen. Carter John werd gisteren geboren en aan de foto's op Facebook te zien zijn zus Ella en broer Miles erg trots.  Tijd om naar een babycadeautje te zoeken.  Al kent men hier geen kraambezoek, zoiets wordt toch altijd gewaardeerd.

Cosmo houdt me gezelschap en likt mijn salade bak uit

Tijdens Cosmo's wandeling neem ik foto's van de mooie bloemen in de buurt.  Cosmo geniet ook van de wandeling. Geen enkele keer staat hij stil dat hij niet verder wil dit keer. Het is dan ook heerlijk de zon weer te zien. Zo'n periode van grijs en grauw weer zijn wij niet (meer) gewend.

Op het deck geniet ik van de af en aan vliegende vogeltjes terwijl ik verder lees in Christine's boek.  Het is zo grappig dat ik allerlei dingen uit haar leven terug zie komen in deze roman.  Als je een boek van een willekeurige auteur leest ken je die persoon meestal niet.  Ik ken Christine goed en "hoor" haar helemaal in het boek. Volgens mij is de brand erin ook geinspireerd door de brand in Kai's kamer.

Rick komt vroeg thuis, want vanavond gaan we naar de Zoofari bij de National Zoo.  Dat is maar twintig kilometer rijden, maar wij kennen het verkeer in de stad en vertrekken anderhalf uur van tevoren. Maar goed ook, want vijf minuten voor de hekken opengaan komen we aan!

We halen het welkom biertje en glaasje champagne en beginnen dan aan de liflafjes.  Er is van alles en nog wat, ik geniet vooral van de vishapjes en koude soepjes, terwijl Rick meer voor de vleesgerechten gaatt.  Tussendoor proeven we verschillende wijnen, het is genieten!

Mijn favoriet, helaas helemaal op als ik er terugkom voor een tweede

Ik ben dol op een hap liflafjes (dit is inktvis met avocado, erg lekker!)

Gelukkig werkt het weer ook heel erg mee.  We hoeven zelfs onze meegebrachte jassen niet aan.  Jammer genoeg raken sommige restaurants al snel al hun hapjes kwijt.  Meestal zijn dat de nieuwere, maar ook erg lekkere restaurants.  Net als het donker wordt hebben wij echt genoeg gegeten en gaan huiswaarts.

Chocolade ganache, die Rick helemaal opeet, ik neem een beetje en het is mij te zoet

Ceviche met plantaan chips

 

Dit evenement is ieder jaar weer erg leuk en lekker.  Volgend jaar hoop ik genoeg energie te hebben om ook wat dieren te bezoeken net als vorig jaar.  Nu ben ik blij weer huiswaarts te gaan, want mijn energie niveau is niet waar ik het zou willen hebben.

Thuis gaan de benen dan ook weer omhoog en na het schrijven van dit blog ga ik naar bed. Morgen gaan we op reis richting North Carolina.  Ik zie ernaar uit en hoop dat het weer meewerkt!

Vier katten!