Moederdagweekend vol wijngaarden en sushi

Zaterdag

Om een uur of zeven word ik wakker want het is zo licht in de kamer.  We hebben een paar van de lamellen de laatste paar weken open gehad, omdat het anders zo donker was in de kamer dat we niet wakker konden worden.  Maar wat zie ik vandaag? Zon!!!

Rick ligt nog in diepe rust dus ik draai me ook nog een heel aantal keren om. Tegen negenen staan we op.  Katja en Kevin blijven lekker uitslapen, maar we zouden samen gaan ontbijten en ik heb trek dus een uurtje later vraag ik of ze op kunnen staan. 

Koffie!

Met zijn vieren halen we eerst koffies bij Starbucks en dan crepes bij Crepe Amour.  Katja en Kevin nemen de Papa Smurf met bosbessen en honing, Rick een met kip en gruyere (die er ook erg lekker uitziet) en ik de Atlantico met gerookte zalm, spinazie en een beetje cream cheese.  Buiten op hun terrasje smullen we ervan. Zo fijn dat het weer lekker genoeg is om buiten te ontbijten!

Om mijn knieen de kans te geven wat te herstellen heb ik me voorgenomen dit weekend niet te sporten.  Ik heb echter wel beweging nodig om mijn spieren los te krijgen en Rick en ik nemen de honden mee voor een wandeling door Southside Park.  Het is heerlijk weer en we genieten.

Thuis vul ik het vogel- en eekhoornvoer bij en zie ook het kolibrietje weer.  Zij drinkt nu ongeveer per dag een buisje leeg, maar ik zie haar ook van de azalea bloemen drinken.  Zo bijzonder zo'n klein super snel vogeltje!

We hebben bijna 10 cm regen gehad de afgelopen week!

We maken ons allemaal klaar en nemen Goudse kaas (nogmaals dank, Ingeborg!) en crackers mee voor een picknick bij een wijngaard.  De keuze is op Stone Tower gevallen, een grote wijngaard bij Leesburg, waar Rick en ik al eerder zijn geweest, maar Katja en Kevin nog niet.

Een half uurtje later rijden we de onverharde weg naar de wijngaard op.  Aan weerszijden staan koeien te grazen.  Dat mis ik soms wel in ons stedelijke gebied, we moeten best ver rijden om boerderijen te zien.

Bij de wijngaard is het gezellig druk, maar we vinden een tafel met prachtig uitzicht.  Voor onze ppicknick kopen we nog een mozzarella, prosciutto en basilicum rol en een lekker vers ciabatta broodje.  Daarbij nemen we een glas wijn, voor Rick en mij rose en voor Katja witte wijn en Kevin is meer van de rode wijn.

Eerst is het wat bewolkt, maar al gauw komt de zon door en is het hier heerlijk vertoeven.  Het uitzicht over de wijngaarden doet mij denken aan Frankrijk.  We kletsen en eten en verkennen daarna de gezellige gebouwen van de wijngaard.

 

Dan gaan we naar de volgende wijngaard (op de terugweg), die bijna niet anders zou kunnen zijn.  Stone Tower is een en al volwassenen, hoewel er ook een familiegedeelte is.  Quattro Goomba's is families en honden, pizza en zelfs ook een micro brouwerij. 

Wij hebben geen trek meer dus die pizza laten we voor wat het is.  Katja en ik nemen wel een glas rose en de mannen willen eigenlijk bier, maar er blijkt een Virginia wet te zijn dat wij onze wijn niet mee mogen nemen naar de brouwerij. 

We kletsen dus en bewonderen een blue merle Aussie, die wel op Cosmo lijkt, terwijl Katja en ik onze, het moet gezegd erg lekkere, wijn drinken.  Als die op is gaan we de brouwerij binnen waar Kevin en Rick een biertje bestellen.  We zien dat ze hier ook lekkere snacks op het menu hebben staan.  Wellicht iets om eens met vrienden, die ook van bier houden, te doen.

Vanaf deze wijngaard zien we een buurt met gigantische huizen en we zijn allemaal benieuwd hoe die eruit ziet.  Op het bord staat dat ze tussen de $1,5 en $6 miljoen kosten.  Unaniem besluiten we te gaan kijken.

We zijn niet verbaasd als er een hek is en een heel stijf mannetje komt vragen wat we komen doen.  Rick zegt geinteresseerd te zijn in een huis hier en we krijgen richting aanwijzingen naar het modelhuis van $2,5 miljoen.

Van buiten ziet dat er best mooi uit.  Al deze huizen liggen aan een golfbaan wat natuurlijk de prijs ook lekker omhoog haalt, want verder is er hier in de omgeving niet veel te doen.  Beverly, de sales manager, begroet ons vriendelijk en nodigt ons uit het huis te verkennen.

Meteen valt me op dat wij hier nooit zouden willen wonen.  Het is zo ouderwets, niet alleen qua inrichting wat je natuurlijk zelf in de hand hebt, maar ook qua muren met bloemetjes betimmering.  De keuken vind ik helemaal niet mooi, geef mij dan onze keuken maar (die niet eens veel kleiner is).

Dit huis heeft vier slaapkamers en de "master" is best mooi en groot met inloopkasten en een luxe badkamer.  Deze is op de begane grond (wat laat zien dat men een ouder clientele in gedachten heeft hier).  De andere drie zijn boven en we zijn niet onder de indruk.  Al zouden we het geld hebben, we zouden nooit $2,5 miljoen voor dit huis overhebben.

Toch fascineert ons de levensstijl van kopers hier en we vuren heel wat vragen af op Beverly.  Zij beantwoordt ze geduldig.  Of ze doorheeft dat wij niet werkelijk kandidaten zijn laat ze niet doorschemeren.  Met een brochure en haar kaartje verlaten we het huis weer.

We rijden nog door de buurt en zien een aantal huizen, die volgens mij niet eens zo groot in Nederland te vinden zijn, of het moet een paleis zijn.  Sommigen hebben zes garages!!! Toch is er geen enkele waarvan ik denk "goh, woonde ik daar maar".  Te groot, teveel, te van alles en nog wat.

Thuis laten we de honden uit en geven ze eten.  Dan gaan we naar het Mosaic District en bestellen mint juleps bij Matchbox, het traditionele Kentucky Derby drankje.  De Derby wordt rond kwart voor zeven gelopen en Nyquist, de favoriet, wint inderdaad.  Nu hopen dat hij een triple crown kan rennen, want dat zou wel bijzonder zijn twee jaar achtereen (vorig jaar deed American Pharaoh dat).

We lopen naar Iron Chef House waar we gereserveerd hebben.  Daar genieten we van heerlijke sushi, al vinden Katja en ik dat onze rollen teveel saus hebben.  Bij dit restaurant maak ik ook altijd de fout teveel te bestellen.  Hun sushi is stukken groter dan elders.

Tijdens het eten vraagt Katja of Kevin al een cadeautje voor zijn moeder heeft.  Dat is niet het geval. We stellen voor bij wat winkels in het Mosaic District te gaan kijken, maar Kevin zegt dat hij wel met het cadeau van een van zijn broers of zus mee zal doen.  Ook goed, wat mij betreft gaat het toch niet om de cadeautjes, maar om het gezelschap, maar Kevins moeder is wellicht anders daarin.

De anderen hebben kaartjes voor de Captain America film, maar ik heb geen zin om stil te zitten in de bioscoop dus blijf met de honden en katten achter. Heerlijk rustig ook wel even, want Cosmo en Django zijn blij met hun botjes en Snickers en Zorro met hun snacks.  Voeten omhoog en tv kijken, lekker ontspannen.

Zondag

Vannacht heb ik niet goed geslapen.  Mijn ouders komen naar mijn zus in Massachusetts en we zouden komend weekend daarheen rijden om zaterdagavond met ze te eten.  Echter met alle pijnen, die ik heb, zie ik het helemaal niet zitten om twintig uur in de auto te zitten voor een avond (het is 1899 km retour). 

Het is de enige manier om mijn ouders dit keer te zien, maar het gaat me gewoon niet lukken lichamelijk.  We hebben al een hotel geboekt, maar dat kan geannuleerd worden.  Als ik van mezelf eindelijk toestemming heb het af te zeggen val ik in slaap.

Toch ben ik voor mijn doen ook weer vroeg wakker, mijn bed is het gewoon niet dit keer.  Rick wordt tegelijk wakker en gaat koffies halen bij Starbucks.  We worden getrakteerd op een heerlijke dag met volle zonneschijn.

Rick pocheert ook een eitje voor me om toch iets in mijn maag te hebben. Onze brunch is pas om elf uur en we zitten lekker op het deck te genieten van het weer.  Als Katja en Kevin beneden komen krijg ik mijn cadeautjes.

Van Rick krijg ik de Pandora bedel van de jurk van Doornroosje.  Ik ben daar zo blij mee, want Doornroosje is mijn favoriete Disney prinses. Rick en ik dansten onze eerste dans tijdens onze bruiloft op "Once Upon A Dream" wat een melodie van Tsjaikovsky gebruikte.  Ik heb ook de jurken van Belle, Sneeuwwitje en Assepoester om mijn nek hangen.

Katja geeft me een kettinkje met de initialen van mijn drie kinderen eraan, ook erg leuk.  Beide cadeautjes komen vergezeld met een lieve en grappige kaart.  De beste dingen komen echt in kleine pakketjes!

Kai en Bea maakten een lieve video voor hun moeders.  Ik krijg een brok in mijn keel als ik ernaar kijk, zo lief!  Ze hadden er ook duidelijk plezier in, want Kai stuurt me later wat "mislukkingen".  Saskia heeft haar Facebook profielfoto tijdelijk veranderd in een foto met mij en er een lieve tekst bij geschreven.  Zij komt vanavond zodat we samen uit eten kunnen gaan.

Voor de brunch rijden we naar Washington en geven de auto aan de valet parkeerder.  We krijgen de vraag of we binnen of buiten willen zitten.  Ik zie buiten wel zitten, maar de anderen zijn daar niet op gekleed, want het is wat koel voor korte mouwen.  Binnen wordt het dus.

Het menu is drie gangen prix fixe en ongelimiteerde bellini's, mimosa's of bloody Mary's.  Ik probeer de aardbeien bellini en die vind ik heerlijk.  Niet te zoet en lekker fris is het.  De anderen nemen de gewone perzik bellini.

 

Als eerste gerecht ben ik ook de enige, die de gerookte zalm quiche niet bestelt.  Die klinkt heerlijk, maar de gele tomaat gazpacho met burrata ziet er nog beter uit.  Rick geeft mij een hapje van zijn quiche, erg lekker, maar te zwaar.  De gazpacho is precies goed.

Ons hoofdgerecht is unaniem.  We bestellen allemaal de filet mignon met asperge en vingeraardappeltjes.  Rick en ik vragen de Hollandaise saus er apart bij, Katja en Kevin hebben die op hun biefstuk.  Het is perfect bereid en we zijn er allemaal zeer tevreden over.

We kletsen gezellig en de gerechten komen met de juiste tussenpozen dat je niet het gevoel hebt het restaurant uitgewerkt te worden.  Voor het dessert ben ik alweer de enige uitzondering.  De anderen nemen allemaal de chocolade lava cake, maar ik vind het frambozen pistache taartje heerlijk klinken en bestel dat.

Daar krijg ik geen spijt van!  Het hapje van Ricks chocolade cake smaakt goed, maar mijn dessert is alsof er een engeltje op mijn tong pist!  Ik bied Rick ook een hapje aan, maar hij zegt dat ik ervan moet genieten.  Voor ik het weet is het op en vraagt Rick plagend waar zijn hapje is.  Oeps!

Met de rekening krijgen we ieder nog een lekkere macaron en vragen dan de auto weer terug.  Terwijl we daarop wachten komt er een man langs, die aanbiedt een familiefoto te maken.  Dat nemen we grif aan.  Hij wordt erg leuk.

Terug thuis pakken Katja en Kevin weer in.  Cosmo en Django spelen met de Deense dog van de buren.  Helaas hebben die slecht nieuws over hem, Apollo heeft kanker en nog op zijn hoogst drie maanden te leven. Hij is pas zes jaar oud, zo verdrietig, zo'n lieve hond. Ik kijk naar Cosmo en hoop dat hij nog heel wat jaren in zich heeft, want ook hij is niet de jongste meer.

Katja en Kevin nemen afscheid en Rick en ik rijden weer naar het westen voor nog een paar wijngaarden.  We beginnen bij Cana, een van mijn favorieten.  Ik bestel een glas rose, die hier ontzettend lekker is.   Rick is vanmiddag de BOB dus houdt het bij water.

Het uitzicht hier is weer prachtig en we genieten van de live muziek.  De eigenaren komen langs en ik vraag eens hoe ze aan de naam "Cana" zijn gekomen.  Dat blijkt een mooi verhaal uit de bijbel waarbij Jezus van zes vaten water de beste wijn maakte bij een bruiloft in Cana, nadat de wijn opraakte.  Ze hebben hier ook zes "vaten" staan als fonteinen en hun logo heeft die vaten ook.

Dan bezoeken we een voor ons nieuwe wijngaard, 50 West.  Daar geniet ik van een sauvignon blanc en delen we wat prosciutto.  Hier vinden we de muziek beter en blijven wat langer luisteren.  Dan gaan we terug naar de drukke metropool.  Ik kan me echt helemaal ontspannen bij die wijngaarden, niet alleen om de wijn, maar ook de omgeving.

 

Thuis maait Rick het gras en werkt wat in de tuin, terwijl ik lekker op het deck zit. Vandaag krijg ik maar 5000 stappen bijeen, maar ik denk dat mijn knieen dat fijn vinden, want ze doen minder pijn tot ik ga zitten.  Zitten is funest, zo vermoeiend!

De deurbel gaat en daar is Saskia met haar twee katertjes.  Die blijven hier nu voor de zomer dus we hebben weer vier katten en ik ben zo blij Flapjack weer hier te hebben!  Ik houd natuurlijk van alle katten, maar Flap is mijn favoriet.

Van Saskia krijg ik een boeket oranje bloemen, macarons en een heerlijk ruikende rozenparfum.  Met haar gaan we ook Japans eten, dit keer bij Sushi Yoshi.  Saskia en ik delen groente dumplings en ik bestel vooral sashimi en een hand rol met soft shell crab.  Het smaakt allemaal prima en ik ben zo blij mijn jongste weer echt zichzelf te zien zijn.  Dat is eigenlijk op zichzelf al een groot moederdag cadeau!

 

Saskia vertrekt na het eten naar vrienden en Rick en ik kijken tv.  Het was een prachtig Moederdagweekend en ik ben zo verwend!  De kinderen en Rick hebben dit echt zo speciaal gemaakt.  Ik voel me heel rijk met zoveel liefde en ook wel een beetje overdonderd, want ik had nooit gedacht dat ik een man en kinderen zou hebben, die mij ook nog echt liefhebben!