Op zijn Nederlands op de fiets aan het strand

Ricks wekker gaat om half zes en hij maakt zich in de andere badkamer klaar zodat hij mij niet wekt.  Om zes uur schudt hij me toch weer wakker, want wonder boven wonder is Saskia's portemonnee met alles er nog in gevonden!  Wat een opluchting en het scheelt ons heel wat gedoe.

De dames mogen hem in Alkmaar op komen halen wat maar een korte treinrit van Castricum is.  Ze halen daarna ook de fietsen van het station en kopen een mooie bos bloemen voor L. en E. waar ze gelogeerd hebben, zie ik op L.'s Facebook.  Dan vertrekken ze naar Den Haag waar ze tot donderdag zullen logeren.  Ik ben zo blij voor ze dat ze weer verder kunnen genieten!

Rick vertrekt voor zijn lange rit terug naar ons gebied en ik slaap nog even verder.  Tegen achten ben ik echter klaarwakker en begin aan mijn dag.  Ik zet wat koffie, maar het is te winderig en koel om die buiten op te drinken.  Gelukkig moet het de komende dagen stukken beter worden.

Omdat Rick de van mee heeft zit ik vandaag zonder auto.  Ik sleep mijn fiets dus mee naar beneden en rijd naar Duck Donuts.  Daar bestel twee van mijn absolute favoriet, maple icing met bacon stukjes.  Ook neem ik een ijskoffie en geniet buiten aan een tafeltje van de net gebakken donuts.  Het is een populair restaurant met constante klandizie, maar er staat nooit een rij.

 

Na het eten fiets ik terug en loop naar het strand.  Het waait flink en ziet er zeer dreigend uit. Mijn hoop droog te blijven vervliegt dan ook al gauw.  Toch blijf ik lopen en ondanks de regen en wind geniet ik hier meer van dan een uur op de elliptical in de sportschool!

 

Verregend en verwaaid loop ik na een paar uur terug naar het appartement.  Onderweg bekijk ik nog even het "recreatiecentrum".  Dat is maar klein en donker. Er is een sportkamer zonder ramen, sauna, stoomkamer en binnenbad.  Dat laatste is vol met kinderen dus lokt ook niet (nog afgezien van hoe donker ook dat is).

Blij dat ik mijn beweging in de buitenlucht heb gekregen!  Ik neem een warme douche en fiets dan het plaatsje weer in.  Dit keer ga ik bij The Roadside lunchen.  Heel handig hebben ze hier overal fietsenrekken.  Er zijn dan ook heel wat mensen, die of hun eigen fiets mee hebben of er een huren. 

Het restaurant is druk, altijd een goed teken.  Voor een tafeltje zou ik moeten wachten, maar er is plaats aan de bar wat toch mijn voorkeur heeft.  Ik bestel een salade met een quinoa en zoete aardappel "burger".  Het smaakt werkelijk heerlijk en is ook lekker licht, wel goed na de donuts.

Vlakbij het restaurant ligt de Cotton Gin en op hun bord zie ik dat ze Pandora bedels verkopen.  Ik weet precies welke ik graag als herinnering aan deze vakantie wil hebben.  Het symbool voor Norfolk is een zeemeermin en die kies ik dus, want veel van de "strand"bedels heb ik al van andere plaatsen en een eendje (voor Duck) ook al.  Ik ben er weer heel blij mee!

Bij een ander leuk winkeltje koop ik een paar libelle oorbellen en een libelle ketting.  Ze hebben erg leuke spulletjes en ik moet me inhouden niet meer te kopen.  Gelukkig ben ik op de fiets en heb dus maar beperkt ruimte.

Dan parkeer ik mijn fiets in het rek bij het Duck Park en ga de houten "boardwalk" langs de Sound lopen.  Prachtig is het en het weer ook een stuk beter met zelfs zon.  Er staat alleen wel een venijnige wind, maar de zon maakt alles goed.

 

Onderweg kom ik langs allerlei leuke winkels en ga af en toe naar binnen.  Zo ook bij Nags Head Hammocks waar we drie jaar geleden onze hangmat kochten.  Ik ben op zoek naar een "hangstoel", want mijn Adirondack stoel op het deck is ernstig aan vervanging toe.  Ik zie de perfecte schommelstoel!  Ik wil die morgen aan Rick laten zien en als hij hem ook leuk vindt in wit met blauw bestellen.

Er is ook een leuke dierencadeautjeswinkel, die Outer Barks heet, ha ha.  Daar zie ik echter niets leuks, want de enige Aussie op een vlaggetje is geen bleu merle zoals Cosmo.  Ik loop de boardwalk af en ga dan terug. 

Bij de gezellige openlucht Coastal Cantina bestel ik een diet Coke.  Het is echter wel koud met de wind, dus ik drink zo snel mogelijk.  Langzaamaan komt er echter blauwe lucht en zon en dat maakt de temperatuur een stuk aangenamer. 

In het natuurgedeelte zonder winkels zoek ik een bankje uit de wind om even te genieten van het uitzicht, het geluid van de klotsende golfjes (door de wind) en de zingende vogels.  Het geeft me rust in mijn brein dat de afgelopen dag weer veel te druk bezig is met een situatie, die ik niet kan veranderen.

Het is zo sereen hier

Tegen vieren ben ik terug bij mijn fiets en ga terug naar het appartement.  Vandaag laat me wel zien dat in de winter een paar weken alleen in een huisje in Florida niets voor mij is, hoe lekker warm ook.  Ik vul de uren echt tot Rick terugkomt, al vermaak ik me best, maar meerdere dagen zou ik me gaan vervelen.

Inmiddels is het lekker zonnig en ik neem mijn laptop mee naar buiten.  We hebben geen zicht op zee, maar wel op de Sound dus ook mooi.  Op Facebook zie ik een link naar een blog dat een wereld van herkenning is. 

Soms denk ik dat toeval niet mogelijk is, want dit had ik vandaag zo nodig, te weten dat ik niet de enige ben.  Helaas heeft het proberen toch wat contact te houden niet gewerkt en doet me nu teveel pijn.  Om mezelf te beschermen kies ik er weer voor het contact te verbreken. Veel mensen begrijpen dat niet, maar het zou een boekwerk vergen om het uit te leggen. Het gaat tenslotte om meer dan een halve eeuw aan redenen.

Nu die beslissing is genomen voel ik ook een vrede over me heenkomen.  Ik hoef niet meer van mezelf.  Nu nog even mijn gevoelens ook weer in goede banen leiden, want pijn doet het wel.  Maar mensen zijn niet te veranderen, hoe graag je het ook zou willen.

Voor mijn avondeten fiets ik weer naar het centrum van Duck.  Ik heb gezien dat Red Sky Cafe soft shell krabben op het menu heeft staan en in dit seizoen kan ik die niet vaak genoeg eten!  Het is een gezellig restaurant en er is nog een tafeltje voor mij.

Als voorafje bestel ik een kopje she crab soep, een plaatselijke specialiteit, want ik heb het koud.  Wat een heerlijke soep is dat!  Mijn soft shell krabben vraag ik pan gebakken, want ik vind ze zo lekkerder dan gefrituurd.  Het smaakt allemaal voortreffelijk, maar ik eet toch liever aan de bar als ik alleen ben.  Ik heb zo het gevoel dat iedereen naar me staart omdat ik alleen ben (verbeelding is dat vast).

Rick belt net als ik terugfiets.  Hij schiet lekker op en zal rond half twaalf terug zijn.  Ik doe terug in het appartement mijn voeten omhoog en de tv aan.  Ik ben best moe van al dat fietsen en lopen en waarschijnlijk ook van het vroege wakker worden.  Toch wil ik opblijven tot Rick terug is.  Morgen hebben we nog een heerlijke (met veel beter weer voorspeld) dag hier.

Eindelijk een mooie zonsondergang