Over vuurtorens en wilde paarden

"Wat is dat felle licht dat onze kamer binnen schijnt?", vraagt Rick grappend.  Het is zomaar de zon!  Dat niet alleen, er is geen wolkje aan de lucht en de temperatuur al zeer aangenaam met negentien graden.

We maken ons gauw klaar en rijden dan naar de Nags Head pier waar het Fish Heads restaurant adverteert ontbijt te serveren.  Pas net na tienen komen we eraan want we verkijken ons op de afstanden hier.  Het is niet eens zo ver, maar erg druk en duizend stoplichten en langzaam rijdende toeristen.

Het restaurant is wel erg leeg valt ons op.  We hebben keuze van alle tafeltjes en kiezen er een buiten in de zon.  Een serveerster komt ons vertellen dat ze om elf uur open gaan, maar dat ze ons een drankje kan brengen.  Wij willen graag ontbijt eten vertellen we haar.  Dat is ook prima, gelukkig, en ze brengt ons menu's.

Dan komt er een andere serveerster langs, die nogmaals verkondigt dat de keuken pas om elf uur open zal gaan.  Wij leggen uit dat we hier voor het ontbijt zijn, maar volgens haar wordt dat pas na Memorial Day (volgend weekend) geserveerd. Wij vinden dat slecht nieuws, want onze magen knorren en het dichtstbijzijnde ontbijtrestaurant is een eindje weg.

Gelukkig komt de eerste serveerster niet veel later excuses maken.  Ze hebben ontbijtsandwiches en zetten speciaal voor mij koffie.  Echt heel aardig en het is hier goed vertoeven met zicht op zee.  Wat een verschil met gisteren toen het strand vrijwel leeg was, nu zijn er allerlei zonnebaders en mensen zwemmen zelfs!

De Engelse muffins met ham, kaas en ei gaan er zeer goed in en de koffie is lekker sterk.  Een half uurtje later kunnen we er dus weer tegenaan.  We rijden naar de Bodie Island vuurtoren waar we zondag te laat waren om naar boven te kunnen.  Misschien een geluk bij een ongeluk want het is vandaag veel mooier weer.

Rick koopt kaartjes terwijl ik wat rondloop.  Niet veel later komt hij naar buiten met de mededeling dat we een uur moeten wachten voor we naar boven kunnen.  We besluiten de brug over te rijden naar Hatteras Island.

Daar rijden we het Pea Island National Wildlife Refuge in.  We rijden tot aan Mirlo Beach door prachtig kustlandschap met veel vogels vooral.  Op de terugweg stappen we ook even uit om het mooie ongerepte strand te bewonderen.

Net voor we terug zijn bij de vuurtoren stopt Rick de van opeens.  Hij heeft een schildpad ontdekt in het gras.  Ik herken hem meteen als een snapping turtle, maar Rick gelooft me niet.  Op mijn telefoon zoek ik het op en het is wel degelijk een "gewone" snapping turtle.  Er is ook een alligator snapping turtle, die Rick in gedachten had. Het zijn prehistorisch uitziende dieren.

Keurig op tijd melden we ons bij de park ranger bij de ingang van de vuurtoren.  Hij vertelt ons eerst een interessante geschiedenis van de vuurtorens hier in de VS en natuurlijk voornamelijk van deze vuurtoren.  Ik heb iets met vuurtorens hier, zoals ik dat met kastelen in Europa heb.

Daarna mogen we naar boven, maar er mag maar een persoon tegelijk op elke van de tien trappen (219 treden).  Rick en ik zijn eerst en kunnen zo mooie foto's nemen van de spiralen trappen.  Ik draai mijn hand niet om voor tien trappen en ben zelfs niet buiten adem als we aan de top komen.

Van hieruit hebben we prachtig uitzicht over de Outer Banks.  Er zijn een paar park rangers boven, die interessant vertellen over hoe dit licht vroeger vele wrakken voorkwam.  De Outer Banks staan bekend als de begraafplaats van de Atlantische oceaan, duizenden schepen vergingen hier. 

Het was ook een populaire piratenbestemming, onder anderen van Black Beard.  De piraten hingen een lamp om de nek van een paard en lieten dat paard heen en weer lopen op het strand zodat het een vuurtorenlicht leek in het donker.  De legende is dat daar de plaatsnaam Nags Head vandaan komt (nag = oud paard).

Ook de naam van de plaats Kill Devil Hills heeft met vergane schepen te maken.  Volgens het verhaal spoelden er zoveel vaten sterke rum aan dat die de duivel zelfs zouden doden.  Leuke legendes, of ze waar zijn weet niemand.

Rick en ik lopen weer naar beneden en nog eens de boardwalk af naar het water.  Daar zien we een waterslang wegzwemmen en een aantal witte reigers vissen.  Het is zoveel mooier met zon en lekker warme temperaturen.

Onze magen rommelen alweer en we besluiten ook te gaan lunchen bij Fish Heads.  Het is het enige restaurant op een pier en heeft een lekker menu.  We krijgen een tafeltje aan het raam wat opgerold is.  We hebben de vissers op de pier en de surfers in het water als uitzicht.  Beter kan het niet.

 

Het eten kan ook niet beter en is verrassend goedkoop voor de locatie.  We delen een gerookte vis dip en die is net zo lekker als die Ricks vader maakt!  Het broodje gegrilde mahi mahi smaakt ook voortreffelijk. Ik heb er een gember limoen shandy bij, die lekker fris is.  We besluiten ter plekke hier morgen weer te gaan lunchen!

De tijd vliegt vandaag helaas en we hebben geen tijd om een strandwandeling te maken. We stoppen wel even bij de Nags Head Hammocks winkel in Nags Head. Ik wil Rick de schommelstoel laten zien, die ik graag voor ons deck wil.  Die hebben ze hier niet voorradig, maar wel de dubbele schommelstoel.  Die proberen we en is ook erg gerieflijk, maar te groot voor ons deck. Morgen dan maar naar de winkel in Duck.

Rick heeft op een benzine tank van ons gebied hierheen gereden en vandaag ook zonder tanken tot nu toe.  Tot onze schrik zien we opeens dat er nog maar 8 kilometer in de tank zit!  Natuurlijk zien we nu geen benzinestations aan onze kant van de weg.  Met maar 3 kilometer te gaan volgens de van neemt Rick er dan maar een aan de overkant.

Dan rijden we naar Corolla naar het Wild Horse Adventure Tours kantoor.  Kai en ik deden deze 4WD tour door het gebied met de wilde paarden ten noorden van hier vorig jaar.  We genoten ervan en Rick wil het ook weleens meemaken.  We tekenen onze formulieren en wachten dan op de safari voertuigen.

Onze gids, Ben, is ontzettend leuk en vertelt veel onderweg naar het strand.  Op een gegeven moment net ten noorden van Corolla wordt de NC 12 letterlijk een strandweg, die alleen met vier wiel aandrijving bereden kan worden.  Ben vertelt hoeveel mensen dat negeren en vast komen te zitten.  De man met de sleepwagen vraagt $200 voor elke sleep en heeft een prachtig huis hier (zien we later).

Terwijl we over het strand rijden zit ik aan de zeekant en opeens zie ik allemaal dolfijnen.  Ben rijdt wat langzamer zodat we ze goed kunnen zien.  Het lukt me niet een foto te maken, maar ik vind het altijd zo leuk ze te zien!

We rijden naar de kant van de "sound", het water tussen de Outer Banks en het vaste land.  Daar zien we de eerste wilde paarden.  De paarden zijn hier zo'n vijfhonderd jaar geleden gekomen.  Waarschijnlijk wilden de Spanjaarden, die hier destijds kwamen, hun schepen lichter maken zodat ze niet aan de grond raakten.  Daartoe lieten ze de paarden naar de kust zwemmen, die redden zich wel.

Afstammelingen van die paarden zien wij dus nu.  Er zijn er vier en we mogen de auto uit om foto's te maken.  Ben verzekert zich ervan dat we niet tot dichter dan 20 meter bij ze komen.  Daarop staat een $500 boete en al is er niemand om te beboeten, wij respecteren die regels.

Wat me tijdens de tour ook bij blijft is het respect dat dit bedrijf voor de natuur heeft.  Ze hebben bijvoorbeeld een heel stuk land opgekocht om te zorgen dat dat niet bebouwd wordt.  Het merendeel van het land hier is namelijk prive en grote kans dat daar meer en meer vakantiehuizen worden neergezet.  Zonde! 

Na de nodige foto's gaan we verder.  Er staan prachtige huizen, maar wie wil er nu anderhalf uur door het zand moeten rijden om bij de eerste winkel of restaurant te komen?  Ik moet er echt niet aan denken!  Het enige wat er te doen is, is op het strand zitten of vissen.

Als wij het strand weer oprijden zien we daar een groep van negen paarden aan de rand van het water.  Ben is daar al heel enthousiast over, maar later zien we er nog veel meer!  Ik denk wel dat we tegen de dertig paarden aan het strand zien!

Ben rijdt langs allemaal en ik hoop een heel aantal mooie foto's gekregen te hebben. Hij laat onze rondleiding langer duren ervoor en daarvoor krijgt hij natuurlijk na afloop een ruime fooi.  Op de terugweg denken we nog wat paarden te zien in zee, maar dat blijken drie herten te zijn!  Dat heeft Ben ook nog nooit gezien.

Net na zessen zijn we terug bij het hoofdkantoor en bedanken Ben heel hartelijk, wat een prachtige rit!!  Hij vond het zelf duidelijk ook fantastisch.  Dat is het leuke aan gids zijn, ik herken het helemaal.  Je klanten zijn super tevreden en jijzelf hebt ook een unieke ervaring gehad.  Daarom is gidsen nooit saai.

Rick is moe en wil in het appartement wat rusten.  Begrijpelijk, want hij heeft er gisteren een flinke rit opzitten en is vandaag ook weer chauffeur geweest.  Ik ga met mijn laptop op het deck zitten en zie de drie herten, die hier altijd zijn, weer.

Om half acht rijden we naar Aqua, nog geen vijf minuten verderop.  Dit restaurant ligt aan het water en de zonsondergang belooft prachtig te zijn.  We vragen dus een tafeltje aan het water. JB is onze ober en hij houdt ervan te kletsen.  Zeer vriendelijk, dat is zeker.

Rick en ik toasten onze laatste avond hier met een prosecco voor mij en een Chimay biertje voor hem.  Als voorafjes bestellen we soep. Rick neemt de krab en mais soep en ik de groente bisque.  Ieder hapje smaakt naar meer.

Langzaam zinkt de zon achter de horizon.  Het is een idyllisch gezicht en zo welkom na zo lang grijs en grauw weer!  Vandaag heeft iedereen, mens en dier, van de stralen genoten.  Dat hebben wij overal gezien en zelf ook gedaan.

Als hoofdgerecht heeft Rick de eendenborst en die vindt hij lekker, maar hij weet ook weer dat hij niet van eend houdt.  Dat gebeurt mij ook weleens. Eend blijft wat vettig. Ik smul van mijn heel malse tonijnbiefstuk met jicama salade en rijstnoedels met Thaise saus.  Een heel goede keuze was dit restaurant.

 

Na afloop lopen we nog even over de boardwalk, maar alles is al gesloten en het wordt snel fris nu de zon weg is. Wat een heerlijke dag was dit!  We hebben hier slecht internet dus ik zal mijn betere foto's later plaatsen.