Weer eens een heel andere rondleiding

En ja, hoor, alweer is het donker en grijs als we opstaan.  Rick heeft zich er zelfs wat door verslapen en samen eten we ontbijt.  Rick vertrekt naar zijn werk en ik vul eerst het kolibrie buisje met meer suikerwater, want ze heeft het bijna leeggedronken.

Dan is het weer tijd voor de elliptical.  Een uurtje later ben ik klaar en blij ook, want mijn rechterknie speelt me parten.  Hopelijk kan Laura dat vanavond wat masseren.  Het is duidelijk spier en pees pijn, geen gewrichtspijn, dus dat is wel gunstig.

Na Cosmo nog een korte wandeling te hebben gegeven maak ik me snel klaar.  Ik heb afgesproken om K. en haar tienerzoon D. van het Vienna metrostation.  Het miezert wat als ik erheen rijd, maar het lijkt erop dat we geen ernstige regen gaan krijgen vandaag.

Mijn DRAAKJE wordt meteen herkend en we maken kennis.  K.'s man gaat mogelijk voor de Wereldbank werken, net als mijn vader meer dan drie decennia geleden.  Hij heeft vandaag zijn gesprek en het lijkt hen leuk in onze omgeving te wonen.  Die ga ik ze vandaag dus laten zien.

Als eerste rijd ik door onze buurt, die ze goed bevalt.  Dan laat ik Madison High School zien waar onze kinderen heengingen en D., mochten ze inderdaad in deze buurt komen te wonen, ook heen zou gaan.  Ik probeer het schoolsysteem hier wat uit te leggen, maar hoe het precies van het Nederlandse naar hier gaat weet ik niet.  Ik kan K. wel in contact brengen met andere Nederlanders, die deze stap hebben genomen.

Door de historische buurt (nou ja, met een aantal 19e eeuwse huizen) rijd ik naar Church Street.  Dit is het gezellige winkelstraatje van Vienna.  Jammer genoeg is het niet zoals Old Town Alexandria, maar wel waar de buurt bijeen komt met Kerst en kermis.

Bij de locomotief aan het W&OD pad parkeer ik de van even en we stappen uit.  We komen net aan als de Freeman Store opengaat.  K. zoekt een kleinigheid om mee te nemen naar de mensen waar ze vanavond voor het avondeten genodigd zijn en ik meen me te herinneren dat ze hier blikjes Virginia pinda's hebben.

Well behaved women rarely make history!

 

 

Dat is niet het geval, maar de verkoopster, die op krukken loopt en overal heen hobbelt, maakt het museumpje boven open voor ons.  Daar ben ik ook nog nooit geweest dus wel leuk om even te zien.  Dit gebouwtje was van alles, waaronder een ziekenhuis tijdens de Burgeroorlog.  Er is ook een leuk poppenhuis waar ik dol op ben. Als we vertrekken vraagt de vriendelijke krukken dame of ik de OPEN borden buiten op wil hangen.  Natuurlijk!

Voor de kleinigheid voor vanavond kiest K. twaalf heerlijke bonbons van Cocoa Vienna aan de overkant.  Dan rijd ik door naar Tysons Corner waar ik denk te gaan lunchen.  D. houdt van pizza en California Pizza Kitchen lijkt me leuk voor ze.

Als we bij de mall zijn zegt K. dat D. graag naar een long board winkel zou gaan. Die blijkt in Fair Oaks Mall te zijn. Die mall is niet ver weg en ik stel voor daar dan heen te gaan (achteraf weet ik die winkel ook in Tysons Corner, maar de naam van de winkel zie ik pas bij Fair Oaks).

In plaats van CPK kies ik dan The Cheesecake Factory om te lunchen.  Dat is een succes, want echt lekker Amerikaans met grote glazen frisdrank en even grote porties.  Het menu is een boek! Ik weet bijna meteen mijn keuze, de lunchportie luau salade en K. volgt mij daarin.  D. neemt de nacho's, die er stiekem wel heel erg lekker uitzien naast ons konijnenvoer (zonder gekheid, de salade is heerlijk).

Voor we verder gaan kopen K. en D. nog een stuk cheesecake om mee te nemen.  De keuze is ruim, maar hij valt op de zoute caramel cheesecake.  Dat is ook mijn favoriet dus hopelijk vinden zij het ook lekker.  Ik bedwing me, gelukkig ben ik niet zo'n zoetekauw.

Onze volgende stop is Great Falls Park waar we door de mooie rijke buurt van Great Falls heen rijden.  Het is rustig in het park en we lopen naar de uitkijkpunten over de rivier.  Tot mijn verrassing is de rivier een kolkende massa waar het vorige week nog lieflijke watervallen waren.

Als laatste breng ik K. en D. naar de Giant in Vienna.  Zij zijn nog niet eerder in een grote supermarkt in de VS geweest. Ik laat ze de cereal schappen zien, want daar zijn zoveel soorten!  Of de pasta sauzen, ook zoveel keuze. Met een flesje Cola en een zakje noten verlaten we de winkel weer.

Bij ons thuis geef ik ze een rondleiding in ons huis.  Het is een voorbeeld van een vrij modern huis hier, hoewel het waarschijnlijk nog stukken "Amerikaanser" is dan het gemiddelde Nederlandse huis. Het is een grote stap voor ze om hierheen te verhuizen, maar ik hoop te hebben laten zien dat het hier zeker aangenaam vertoeven is.

Na ze weer afgezet te hebben bij het Vienna metrostation laat ik Cosmo nog even uit. Dan wacht ik op Laura voor een broodnodige massage.  Vooral mijn heupen en benen doen ontzettend veel pijn.  Gelukkig werkt Laura daar hard aan.  Hopelijk helpt het want ik heb mijn benen natuurlijk hard nodig!

Rick komt thuis en we gaan naar Chevy's omdat het Cinco de Mayo is.  Amerikanen vieren graag feest en de Mexicaanse restaurants zijn vanavond dan ook erg druk. We krijgen te horen dat er een uur wachttijd is en daar heb ik eigenlijk geen zin in.

We gaan echter naar de bar en Rick is er zeker van dat daar al gauw twee stoelen vrij zullen komen.  Dat is inderdaad het geval.  Ik begin met een margarita, maar die vind ik te zoet en geef hem aan Rick.

Om te toasten, maar niet mijn favoriet

Eenmaal aan de bar krijgen we lekker warme tortilla chips met salsa.  We bestellen beiden fajita's. Rick met biefstuk en kip en ik met garnalen. Het smaakt allemaal goed al blijft Tex-Mex (want echt Mexicaans is het niet) niet mijn favoriete cuisine.

Thuis doe ik een zak met ijs op mijn rechterknie.  Ik baal van de pijnen, die ik daarin heb.  Morgen zal het een natte rondleiding worden volgens het verhaal.  Hopelijk valt het mee.