Achtentwintigjarige huwelijksverjaardag en een rustige zondag

Zaterdag

Achtentwintig jaar geleden werd ik balend wakker op de twintigste augustus. Het was onze trouwdag en het plensde!  Iedereen probeerde me nog te troosten dat regen een vruchtbaar huwelijk betekende, maar ik vond het maar niets. Gelukkig werd het toch een prachtige dag. Nu zijn we beiden (Rick dit jaar) al meer dan de helft van onze levens met elkaar getrouwd, wauw!

Hier snijden we onze bruidstaart aan

Vandaag is het wel een schitterende zomerse dag, die we graag toen gehad hadden.  Zoveel is er gebeurd in de tussentijd en toch lijkt het nog als gisteren.   Rick staat wat eerder op dan ik en geeft me een prachtig boeket bloemen.  Het lijkt echt niet zo lang geleden dat we elkaar het ja woord gaven!

Saskia's ongeluk gisteren maakt dat we beiden eigenlijk meer bezorgd zijn om haar. Saskia heeft nu wel erge nek en rug pijn en we drukken haar op het hart om echt naar een dokter te gaan. "Wat kan een dokter doen?", vraagt ze terecht.  Online lees ik inderdaad dat ijs erop doen het beste is dus ik weet er geen goed antwoord op. 

Saskia moet ook werken en gelukkig kunnen vrienden haar brengen.  Intussen regelt Rick via onze verzekering een huurauto voor haar, die ze morgen kan gaan gebruiken.  Kijkend naar foto's van haar auto zijn wij ervan overtuigd dat de verzekering die total loss gaat verklaren.  Dat wordt dan snel een tweedehands auto voor haar vinden.

Intussen hebben we trek in ontbijt en Rick stelt voor naar Peet's (Rick vindt dit altijd "mijn" cafe) te gaan.  Daar bestellen we ijskoffies (voor mij een americano) en Rick neemt een broodje ei, ham en Goudse kaas en ik de spinazie en geitenkaas wrap. Ik heb een coupon voor een dollar korting.  Op het deck thuis smaakt het allemaal prima.

Mijn "sporten" bestaat vandaag uit op de plaats "hardlopen" op het deck.  Rick gaat een fietstochtje maken.  Als ik achtduizend stappen bijeen heb lijn ik Cosmo aan en neem hem mee voor een wandeling door Southside Park. Het is lekker weer, niet te vochtig met een verkoelend windje.

Al lopend speel ik Pokemon Go en Southside Park heeft een aantal Pokestops. Cosmo loopt gedwee mee, maar op een gegeven moment heeft hij er genoeg van.  Hij kijkt me echt uitdagend aan van durf mij eens terug te nemen naar die Pokestops!  Ik loop dus maar verder.

Opeens begint Cosmo te blaffen zoals hij doet als er herten in de buurt zijn.  Ik zie echter geen hert.  We lopen verder en dan heeft hij wel reden tot blaffen, want in de achtertuin waar we langs lopen staat een groot hert. Ik probeer het te fotograferen met mijn telefoon, maar vergeet het maar. Cosmo blaft zo hard dat het dier snel wegspringt.

Thuis besluiten Rick en ik lunch te gaan eten bij Panera. Ik bestel een Thaise flatbread en Rick een rosbief sandwich.  Het is gezellig zo met zijn tweeen en ik bedenk me dat wij toch eigenlijk elkaars allerbeste vrienden zijn. Zo is het lege nest ook helemaal niet zo erg.

Mijn beste vriend gaat na de lunch aan ons gazon werken.  Met de hete temperaturen groeit het nauwelijks, maar even maaien is wel geraden. Ik ga naar het zwembad waar de muziek een stuk minder hard staat gelukkig.

Het water is een stuk koeler dan het was, maar nog lekker.  Ik spring erin en ga dan liggen lezen.  Rick komt een uurtje later en na samen nog een duik genomen te hebben lezen we een uurtje.  Dan is het tijd om ons klaar te maken voor ons huwelijksdag diner.

Ik krijg ook nog gezelschap van een mooie libelle

We hebben gereserveerd bij Marcel's en nemen er een Uber heen. We hebben een goede slag om de arm genomen qua tijd, want het verkeer naar de stad kan erg slecht zijn.  Vanavond valt dat echter alles mee en we komen een half uur voor onze reservering aan.

Niet getreurd, dan drinken we eerst wel een drankje aan de mooie bar. We kletsen met Richard de bartender onder het genot van een biertje voor Rick en een glas mousserende rose voor mij.  Om klokslag half zeven kunnen we aan tafel.

We krijgen een menu aangereikt waar "Happy Anniversary" boven staat.  De hele avond wenst iedereen ons dat, heel attent.  Als eerste krijgen we een amuse bouche van kreeftmousse met wat forelcaviaar.  Heel erg lekker! 

Van het menu kun je vier, vijf, zes of zeven gerechten kiezen en je mag zelf weten welke dat zijn.  Rick en ik denken meer dan genoeg te hebben aan vijf gerechten dus doen dat.  Ricks keuzes zijn meer vlees gericht en die van mij meer vis. 

Mijn eerste gerecht is gerookte steur met steur caviaar.  Alsof er een engeltje op mijn tong pist! Rick begint met mijn tweede gerecht, de St. Jacobsschelp met baby inktvis en prosciutto, ook heerlijk. Dan heb ik een roggevleugel en Rick lamsboutjes.  Rick blijft het vierde gerecht bij vlees met de filet mignon en ik heb Chimay kaas met rozijnenbaguette.  Dit is heel lekker, maar mijn minst favoriet vanavond, laat wel zien hoe exquisiet alles verder was.

We sluiten af met dessert.  Ik heb de bessen shortcake en Rick de chocolade ganache.  Alles smaakt even prima, een super afsluiting van een bijzonder diner.  Met de rekening krijgen we nog een paar mini macarons en dan roept Rick weer een Uber om ons thuis te brengen.

Daar geven we elkaar onze cadeautjes.  Ik weet al wat ik krijg, want heb het in Aruba zelf mogen uitkiezen.  Het is een prachtig gouden ringetje bezet met regenboogkleursaffiertjes.  Voor Rick heb ik de GoPro 4, die hij heel graag wilde.  Helaas komt er dan alweer een einde aan deze feestavond.

Zondag

Rick blijft lekker lang liggen dus ik ook maar.  Pas na negenen staan we eens op.  We hebben niets gepland voor vandaag dus doen het lekker rustig aan.

Saskia sms-t dat ze haar huurauto heeft inmiddels.  Daarmee wil ze vanavond naar huis komen.  Ik kan niet wachten haar in persoon te knuffelen.  Gelukkig zijn de nek en rug pijn van gisteren stukken beter, vertelt ze.

Rick en ik halen ontbijt bij Starbucks en eten dat op het deck op.  Er worden onweersbuien voorspeld maar vooralsnog is het droog en zonnig.  Het is lekker vertoeven in mijn schommelstoel en ik heb helemaal geen zin in de elliptical.

Terwijl ik deze foto nam werd ik opgegeten door muggen, rotbeesten!

Rick stelt voor in plaats daarvan een wandeling met Cosmo te gaan maken.  Daar ben ik meteen voor! We lopen naar Southside Park en door het bos daar.  Zo door de buurt lopend merken we op hoe ontzettend groen die is.  Je kunt bijna de huizen niet zien staan met alle bomen!

Voor de lunch gaan we naar Chop't.  Daar bestel ik een boerenkoolsalade met verschillende andere groentes en parmezaanse kaas crisps. Op de terugweg rijden we door de vandaag geopende rotonde, de eerste in Vienna.  Ik hoop dat ze er meerdere maken, want ik ken nog wel een stel kruispunten dat er een zou kunnen gebruiken.

 

Rick heeft nog wat werk te verrichten voor morgen en ik ga op het deck genieten van het weer.  Terwijl ik daar zit komen er zeker drie kolibries vechten om ons suikerwater.  Ze maken zo'n grappig geluidje, volgende keer wil ik het filmen.  Eentje wint en komt telkens weer drinken en in de boom tegenover zitten. Het is beter vertier dan een boek of computer deze natuur in de tuin.

Tegen drieen wordt het wel heel donker in het westen en voor ik het weet vallen de eerste dikke druppels.  Een half uur later is er drie centimeter regen gevallen!  Het dondert en bliksemt wel wat, maar gelukkig voor Cosmo niet te erg.

Rick en ik hebben kaartjes voor de film Pete's Dragon en tegen de tijd dat we vertrekken is het weer droog.  Als het goed is wordt het de hele komende week schitterend zomerweer, nu de onweersbuien de luchtvochtigheid verdrijven.

De film is ontzettend leuk!  Robert Redford speelt mee en dat maakt het helemaal leuk.  De draak is schattig en ik moet eerlijk gezegd af en toe een traantje wegpinken.  Ik vind het belachelijk van mezelf bij een kinderfilm, maar het is allemaal zo goed gedaan!  Echt een aanrader is het.

Tegen half zeven staan we weer buiten en besluiten een hapje te gaan eten bij Coastal Flats.  We delen de gevulde eieren en dan bestel ik het broodje met kreeftsalade.  Dat wordt met frietjes en een gegrilde maiskolf geserveerd.  Rick moet enorm lachen, want eigenlijk eet ik alleen de kreeft van het broodje en wat frietjes.  Ik heb gewoon niet meer trek.

Een heel Amerikaans maal, vooral in het noordoosten

Intussen speel ik Pokemon Go om mijn pokeballen aan te vullen, want we zitten hier tussen vier Pokestops.  De serveerster ziet dat en vindt dat ik zo "cool" ben dat ik het speel.  Ik vertel haar dat ik gisteren (na het diner) zelfs bijna Pikachu te pakken had en dat maakt haar helemaal fan.  Zo grappig, maar het spel zorgt er wel voor dat mensen met elkaar gaan praten.

Als we naar buiten lopen zien we een van de mooiste zonsondergangen in tijden.  De lucht lijkt wel in brand te staan!  Er is net nog een onweersbui overgekomen dus de wolken daarvan zorgen voor spectaculaire luchten.  Jammer genoeg is dat nooit helemaal zoals je het met het blote oog ziet op de foto over te brengen.

Thuis gaat de sluitingsceremonie van de Olympische Spelen aan.  Al met al een erg leuke paar weken sporten die we gewoonlijk niet kijken.  Rick en ik blijven ons, met vele anderen, wel ergeren aan de uitzendingen van NBC en we hopen van harte dat ze de rechten eens kwijtraken aan een andere zender.

Dan horen we opeens de garage opengaan. Saskia staat voor de deur!  Wat ben ik blij haar in levende lijve te zien.  Ze vindt het duidelijk overdreven hoe ik haar omarm, maar jammer dan, ik ben zo blij dat ze geen whiplash of andere narigheid van het ongeluk heeft! 

Zij moet 26 september als getuige bij het proces tegen de mensen, die achterop haar reden, zijn. Zij waren om meerdere redenen strafbaar.  Rick gaat dan mee om Saskia bij te staan, want ik heb helaas een rondleiding uitgerekend die dag.  Hopelijk draagt de rechter hen op ons ook te betalen aangezien hun verzekering verlopen was.

Intussen ben ik weer benieuwd wie hier zoal meeleest.  Ik zie mensen uit Woodside, New York, en Geldrop, Nederland.  Ik vind reacties altijd erg leuk dus stel je voor, zou ik zeggen!