Alexandria rondleiding voor de verandering

Vanochtend hoefde ik mijn wekker niet te zetten, maar Rick die van hem wel en die wekt me om tien voor zeven.  Hij moet al vroeg op pad en ik kan de slaap niet meer vatten.  Toch doezel ik nog wat tot kwart over acht.

Saskia is naar school voor haar eindtoets van haar zomerklas biologie.  Net na negenen loopt ze weer binnen, klaar met zomerschool.  Vanmiddag werkt ze ook voor het laatst bij de Whole Foods in Fair Lakes en heeft dan iets meer dan een week vrij voor haar school in Richmond weer begint.

Kai is ook net op en Saskia krijgt hem mee voor ontbijt bij South Block.  Ik heb namelijk al net mijn ontbijtquesadilla opgewarmd en koffie geschonken.  Ook wel leuk om die twee even samen op pad te hebben.  Kai vindt het maar moeilijk te schipperen tussen ons en Bea, die de nodige aandacht van hem wil.

Cosmo houdt mij gezelschap tijdens mijn ontbijt (hopend een hapje mee te krijgen wat natuurlijk lukt)

Voor mij staat vanochtend een gewichtenroutine op het programma.  Ik doe die al kijkend naar HGTV.  Kai skypet intussen met Bea.  Cardio hoef ik niet te doen, ik krijg mijn stappen vanmiddag wel bijeen.

Vanmiddag heb ik eens een andere rondleiding, namelijk in Old Town Alexandria.  Kai heeft aangegeven mee te willen om het stadje weer eens te bekijken en om kwart over elf vertrekken we.  Het is ongeveer een half uur rijden en ik wil er zeker van zijn een parkeerplek te hebben.

Die vind ik zonder problemen in de garage onder het stadhuis. Kai en ik besluiten te gaan lunchen aan het water bij Chart House.  Ons tafeltje is in de schaduw recht aan het water en we zien zeilboten en andere plezierboten langs varen.  We zouden willen dat we een motorboot konden huren om de Potomac op te gaan!

Kai neemt de heerlijke uitziende kokosnootgarnalen.  Ik kies een kopje gazpacho en hun "gehakte" spinaziesalade.  Die laatste vooral is heerlijk en mooi gepresenteerd.  Het is echt genieten hier.

Na het eten lopen we naar het bezoekerscentrum.  Hier heb ik op de hoek afgesproken met mijn gezin van vandaag.  Kai gaat zijn eigen ding doen en niet veel later zie ik een familie van vier aan komen lopen.  Inderdaad zijn het T., M., hun zoon J. en dochter J. Ik vind het heel leuk Alexandria weer eens te kunnen laten zien!

Dit plaatsje stamt uit 1749 en heeft een rijke geschiedenis, die ik beknopt beschrijf.  Daarna beginnen we aan onze wandeling. Er zijn hier grappige anecdotes te vertellen, want het was vroeger de drukste haven aan de oostkust met een robuuste slavenhandel.

 

We gaan de Torpedo Factory in, tegenwoordig vol ateliers van plaatselijke kunstenaars maar tot 1945 een heuse torpedofabriek.  We zien dan ook nog een torpedo hier met wat geschiedenis. Het is niet voor te stellen dat dit een fabriek was, want het ziet er allemaal heel artistiek uit en van sommige kunstenaars zou ik best wat willen kopen.

Via Captain's Row met kinderkopjes en achttiende-eeuwse huisjes lopen we naar het Presbyterian Meeting House.  In de 18e eeuw mochten alleen Anglikaanse (Episcopalian) kerken zichzelf "church" noemen, namelijk.

Graf van de onbekende soldaat uit de Revolutionaire Oorlog

Achter deze kerk ligt St. Mary, de oudste Katholieke kerk in Virginia.  We lopen hier even binnen en T. steekt een paar kaarsjes aan.  Voor mij is dit de eerste keer in deze kerk, mooie gebrandschilderde ramen zijn er vooral!

Door de oude straatjes en mooie huisjes en huizen bewonderend lopen we naar Washington Street.  Hier staat een controversieel beeld van een zuidelijke soldaat. Er is in de wet vastgelegd dat dit beeld hier moet blijven staan, ondanks allerlei protest vanwege het pro slavernij gehalte van de Confederatie, zoals de zuidelijke staten hier genoemd worden.

Het is leuk om de interesse, die het gezin in alles toont, te zien.  Zij zijn al vaker in dit gebied geweest en wilden wel weer eens wat anders zien.  Alexandria biedt dat zeker.  Het heeft veel Coloniale, Revolutionaire en Burgeroorlog geschiedenis.

Bij de Christ Church waar zowel George Washington als Robert E. Lee diensten bijwoonden moeten we even wachten op de docent.  Hier zit Kai ook te wachten.  Ik stel hem voor aan mijn gezelschap en als de docent komt gaan we met nog een groepje uit San Francisco en Parijs naar binnen.

Op de donkere panelen staan de gebeden sinds 1772, de witte achtergrond is met de tijd donker geworden

De docent vertelt interessant over de geschiedenis van de kerk en gelukkig waren mijn verhalen ook correct.  Altijd goed, want ik wil natuurlijk niet op een onwaarheid betrapt worden.  We nemen nog even plaats in het gedeelte waar George Washington altijd zat en gaan dan weer op weg.

Pittoreske straatjes

Kai wordt uitgenodigd mee te lopen, maar hij heeft het volgende gedeelte al gezien.  Wij lopen dus verder langs huis waar George Washington hier verbleef, de oude 18e eeuwse Gadsby's Tavern en als laatste het Carlyle House, wat ik het interessantste gebouw in het stadje vind.

Dan zijn we weer terug bij het bezoekerscentrum en vragen ze mij nog mee voor een drankje.  Dat nuttigen we op het terrasje van de Warehouse Bar and Grill.  We bestellen allemaal cola, de meesten light en eentje gewoon.  We kletsen nog gezellig verder en Kai komt er ook weer even bij.

Er is een ijszaak naast het restaurant en ik denk dat zij daar nog wat zoets gaan bestellen.  Wij nemen afscheid en op weg naar de auto stelt Kai voor om een gelato ijsje te nemen.  Bij Dolci hebben ze allerlei smaken en ik neem traditioneel citroen en aardbeien.  Heerlijk!  Precies zoals ik het me uit Italie herinner.

Old Town is echt zo'n bestemming waar ik vaker heen zou willen, maar het komt er niet van.  Er is zoveel leuks hier.  Gewoon al door de oude straatjes dwalen of op een terrasje mensen kijken, of een boottochtje ergens heen nemen, er is van alles.

Wij rijden terug naar huis waar Kai meteen aan de skype gaat met Bea.  Ik heb geen Pokeballen meer voor Pokemon Go en dat is een probleem.  Ik lijn Cosmo aan voor een wandeling door de buurt en bij de twee Pokestops hier krijg ik weer wat ballen. 

Niet genoeg echter en ik besluit Vienna nog in te rijden en rond te lopen voor meer.  Zo vind ik bijvoorbeeld de oudste boom in Vienna, wie had dat ooit gedacht!  Nu ik hier toch ben gooi ik ook meteen de van maar vol, want we hebben zaterdag plannen een eind te gaan rijden.

Als Kai klaar is met skypen met Bea rijdt hij ons naar de Tysons Biergarten waar Rick ons al opwacht.  Het is er een drukte van jewelste en gelukkig is er valet parkeren, want de parkeerplaats staat vol.

Rick heeft stoelen aan de bar voor ons vrijgehouden. Kai bestelt een heel zuur biertje en ik een Delirium Red, een fruit bier uit Belgie.  Rick heeft ook een lekkere, maar zo'n enorm glas!  Ik hoef niet zo'n plas bier in mijn buik.

We besluiten bij Barrel and Bushel te gaan eten.  Daar ziet het er erg druk uit, maar we krijgen nog een tafel op hun gezellige terras buiten.  We delen gevulde eieren en dan kies ik het broodje met lokale krab en watermeloen met zeezout.  Daar krijg ik geen spijt van! De anderen genieten ook van hun maal.

Intussen is mijn Pokemon ballen"tas" weer vol, dus helemaal goed.  Thuis gaan de voeten omhoog en kijken we met zijn allen tv. Saskia komt ook thuis en vertrekt meteen naar bed.  Morgen heeft zij een doktersafspraak, want ze voelt zich telkens heel moe.  Ze gaat mijn nurse practitioner zien dus ik hoop dat die haar goed kan helpen.