Een bijzondere lunch

Gisteravond voelde ik het al en vannacht werd ik met veel pijn wakker, ik heb om de een of andere reden een opleving van mijn fibromyalgie.  Ik weet eigenlijk niet waarom ik altijd naar een reden zoek, meestal is er geen.  Ik word dus ook met veel pijn wakker.

Gelukkig hoef ik er niet vroeg uit en ik blijf nog wat liggen.  Rick is allang beneden en heeft mijn koffie al gezet ruik ik.  Ik weet dat het niet goed is te blijven liggen dus om half negen hijs ik mezelf met moeite uit bed.

Dit spechtje vond het kolibrie suikerwater lekker, maar verkiest gelukkig het "gewone" vogelvoer daarboven, zo hoef ik het kolibrie voer niet constant om te draaien

Rick vertrekt naar zijn werk en ik maak een paar gepocheerde eieren als ontbijt.  Dan is het tijd om te sporten.  De elliptical wacht geduldig en al Olympische Spelen kijkend gaat het uur best snel.  Ik blijf nog ietsje langer doorgaan om mijn 10000 stappen bijeen te krijgen.

Dan douche ik en kleed me in blouse en golf skort.  Vanmiddag heb ik een bijzondere lunch afspraak.  Via mijn vriendin Melanie in de jaren tachtig leerde ik Ginny kennen, haar moeder is Amerikaans en haar vader Nederlands en zij is in Nederland opgegroeid.  Nadat ik Melanie een paar jaar geleden weer zag werden Ginny en ik Facebook vriendinnen aangezien zij vlakbij ons woont.

Recentelijk zag ik opeens dat Shadi, een andere vriendin, die Ricks collega is en we ook sinds de jaren tachtig kennen, ook Facebook vrienden met Ginny is.  Het leek ons leuk om gedrieen af te spreken voor een lunch en dat is dus vanmiddag.

We hebben afgesproken bij de Lebanese Taverna in de Tysons Galleria mall. Ik ben er als eerste en vraag me nog even af of ik wel op de juiste plek ben als Shadi aan komt lopen. Niet veel later volgt Ginny, die ik dus al meer dan twintig jaar niet heb gezien, en we vragen een tafeltje op het terras buiten. Eindelijk is het weer eens niet te warm daarvoor.

Het wordt een heel gezellige lunch!  We bestellen allemaal de "chef's platter" met kleine hapjes van verschillende gerechtjes. Ginny blijkt veganistisch te zijn en er is maar een gehaktballetje op dit bord dat ze niet kan eten.  Ik houd het in gedachten voor Saskia dat Libanees eten ook veganistisch vriendelijk blijkt.

 

De tijd vliegt en Shadi heeft om twee uur een afspraak dus we moeten onze gesprekken afbreken en afrekenen.  Intussen geven de dames aan dat ze graag mijn rondleiding willen doen, want beiden wonen natuurlijk in dit gebied, maar weten eigenlijk niet veel over de bezienswaardigheden.  We spreken voor zaterdag 17 september af. Lijkt me leuk het weer eens in het Engels te doen.

Thuis lijn ik Cosmo aan voor een wandeling door de buurt.  Het is eindelijk niet bloedheet (hoewel 31 graden voor Nederlandse begrippen wel die titel zou krijgen vermoed ik) en we lopen door het bos voor het eerst in weken.  Cosmo geniet ervan en besnuffelt iedere boom.

Ondanks dat het wat koeler is, is het nog vochtig genoeg dat ik druip als ik thuiskom.  Gauw doe ik mijn bikini aan en loop naar het zwembad.  Nog steeds heb ik erg veel pijn dus ik besluit enkel een dompel in het bad te nemen en dan te gaan lezen.

Intussen is Rick nog steeds bezig met het contract voor Saskia's appartement.  Het is makkelijker een huis te kopen, geloof ik! Hopelijk is alles in kannen en kruiken als de meisjes morgen hun contract eindelijk afleveren.

De eekhoorn is er weer!

Er is geen greintje energie meer in mij, dus als Rick en Saskia eten voor haar gaan halen blijf ik met mijn voeten omhoog zitten.  Ik heb kennelijk mijn "muur" bereikt, want als Saskia terugkomt speelt ze luide muziek, die als nagels op een schoolbord is voor mij, terwijl ik het best mooi vind. Gelukkig snapt zij het als ik vraag het zachter te zetten.

Met behulp van Kaylee, Laura en Rick laadt Saskia haar spullen in haar auto.  Ze zal begin volgende week terugkomen voor haar katten en wat er niet in haar auto paste. Toch voelt dit afscheid moeilijk. Ik hoop zo dat dit het schooljaar voor Saskia gaat worden dat ze uitvindt dat ze het allemaal echt kan!

Rick weet precies waar ik op een pijndag zin in heb en stelt voor dat hij sushi zal halen.  Daar zeg ik natuurlijk geen nee tegen! Het smaakt bijzonder goed en dan kijken we weer een van de laatste avonden Olympische Spelen.