Soms zijn er van die dagen dat er eigenlijk maar een ding in mijn hoofd speelt wat later op die dag gebeurd is. Vandaag is er een van. Maar ik ben dit blog als een soort dagboek begonnen dus zal de dag in chronologische volgorde beschrijven.
Ricks wekker gaat al vroeg af en heel ongewoon voor hem doet hij niet bepaald stil bij het opstaan. Ik ben dus ook meteen wakker, maar probeer nog wat door te slapen. Tegen half negen ga ik ook naar beneden waar Rick de koffie al klaar heeft staan.
Na het halve uur doe ik nog wat cardio, maar het is zulk mooi weer buiten dat ik besluit mijn laatste paar duizend stappen buiten bij elkaar te gaan krijgen. Daartoe haal ik de iPhone uit de van en ga Pokemon Go spelen. Er zijn hier een heel aantal Pokestops en ik vul mijn lege ballenmand ermee.
Zo kom ik ook langs grappige plekken hier in Vienna. Sommigen daarvan kende ik helemaal niet. Zo is er een haai ergens, schijnt. Ik klik op de Pokestop, maar vind de haai nergens. Best leuk zo wat meer van ons stadje te leren, eigenlijk, nu moet ik volgende keer echt op zoek naar de haai!
Tijd voor wat boodschappen, als eerste haal ik medicijnen op bij Rite Aid. Die zijn nog niet klaar, maar gelukkig hoef ik niet lang te wachten. Dan rijd ik naar Birdwatchers, want mijn gevederde en viervoetige vriendjes op het deck hebben hun eten alweer op.
Tegen de tijd dat ik de boodschappen uitpak is het lunchtijd. Ik heb geen zin in iets uitgebreids en haal een dunne BLT met avocado bagel van Manhattan Bagel.
Saskia stuurt me een foto van een bank, die ze bij een tweede hands winkel heeft gevonden, en ik maak er geld voor over op haar kaart. Tot dusver is het een doodnormale dag.
Op het deck geniet ik met bedelende hond en kat, want zowel Cosmo als Snickers kunnen er wat van, van de bagel. Het is erg lekker weer, niet zo vochtig, en mijn schommelstoel zit heerlijk. Maar ik heb me voorgenomen naar het zwembad te gaan dus verkleed me in badkleding.
Net als ik op het punt sta naar buiten te lopen krijg ik een sms van Saskia. Iemand heeft haar van achteren aangereden en zij is daardoor op de auto voor haar geklapt. Ik schrik me lam en verzeker me er eerst van dat zij niet gewond is!
Saskia heeft een kras op haar scheenbeen, maar verder voelt ze zich goed, gelukkig. De mensen, die op haar in zijn gereden, zijn niet zo fortuinlijk. De bestuurster heeft niets, maar de man naast haar droeg geen riem en is bewusteloos. Er zijn ook twee kindjes, waarvan er een haar hoofd heeft gestoten, duidelijk ook niet in autostoeltjes, zo onverantwoordelijk!
Rick en ik proberen Saskia zoveel mogelijk bij te staan, maar natuurlijk moet zij het gros zelf doen. De politie en ambulance komen en de mensen, die haar aanreden, blijken geen verzekering te hebben. De persoon waar Saskia op inreed wel, maar zowel Saskia als zij hebben geen schuld.
Saskia's auto lekt vloeistoffen dus de politieagent zegt haar er niet mee te rijden. Ze belt AAA om hem te laten slepen. Kijkend naar de foto's, die ze stuurt, heb ik er een hard hoofd in dat de auto gemaakt kan worden. Hij is al meer dan vijf jaar oud en flink beschadigd. Ik verwacht een total loss, maar zeg dat nog maar niet tegen Saskia.
Intussen loop ik toch maar naar het zwembad, want naar Richmond rijden heeft met het vrijdagavond verkeer helemaal geen zin. Na een snelle duik ga ik weer naar mijn telefoon en maar goed ook, want in alle verwarring heeft Saskia vergeten de kaart, die toegang tot haar flatgebouw geeft, van haar autosleutels te halen. De auto is intussen al weet ik waar.
Nu kan ik eindelijk ietsje helpen en bel het verhuurbedrijf van het appartement. Daar zijn ze allerminst behulpzaam en alles kost tussen de $50 en $100 en ze blijven zeker geen minuut langer om Saskia te helpen. Heel ongewoon hier in de VS, maar wij vinden dit verhuurbedrijf allang zeer klantonvriendelijk.
Gelukkig kon een vriend van Saskia haar ophalen en liet iemand van haar flatgebouw haar binnen, maar ze moet vanavond nog naar haar werk. Ze vindt een buurvrouw bereid haar daarna het gebouw in te laten. Saskia's sleutel zal ze pas op zijn vroegst maandag terug kunnen krijgen, want het bedrijf is in het weekend gesloten.
Rick en ik hebben zo met Saskia te doen! Wat een dag, maar gelukkig lijkt ze ok. Uit ervaring weet ik echter dat whiplash later zijn kop op kan steken. Ik had hetzelfde jaren geleden toen ik aangereden werd. Ik heb Saskia dan ook aangeraden ijs op haar nek en schouders te doen vanavond.
Intussen ergeren Chris en ik ons aan de harde muziek in het zwembad. We betalen best een flinke duit voor het lidmaatschap, maar tegenwoordig lijkt het wel een disco voor de lifeguards. Waarschijnlijk ben ik al in een slecht humeur door de gebeurtenissen van vandaag, maar ik heb het opeens gehad en ga vragen of het wat zachter kan.
Dat gebeurt nauwelijks en ik heb eigenlijk ook geen zin meer hier te zijn. Als ik naar de uitgang loop valt me op dat de muziek opeens stukken zachter staat. De manager blijkt gearriveerd te zijn. Ik besluit vanavond eens een email te sturen om te klagen. Zo krijg ik ook mijn agressie tegen de mensen, die Saskia aan hebben gereden, uit mijn systeem.
Nieuw leven bij de Libanese buren, hun tweeling is geboren, een jongen en een meisje
Rick en ik raden Saskia aan een lekker veganistisch diner te laten bezorgen op onze kosten. Dat heeft ze wel verdiend. Wij gaan bij Pazzo Pomodoro eten en dat is ook erg lekker. Kaylee gaat vanavond nog naar Richmond, ik vind het fijn dat Saskia niet alleen is vannacht.
Zo eindigt een emotionele dag. Wat ben ik blij dat Saskia haar beschermengeltje bij zich had! Het had zoveel erger kunnen zijn! En zo zie je maar, leef ieder moment alsof het je laatste kan zijn. Gelukkig was dat vandaag niet het geval en ik probeer maar niet aan de "wat als" te denken!
10 reacties:
Wat zal dat schrikken zijn geweest Petra en ik kan me voorstellen dat je je enorm machteloos hebt gevoeld. Godzijdank is het goed afgelopen (die mensen die haar aangereden hebben klinken wel als giga aso's zonder verzekering etc en wie heeft er hedentendage geen riem meer om, kan echt niet).
Ik hoop dat jullie inmiddels zijn bijgekomen van de schrik.
Goed weekend,
Evelyn
Wat een schrik, vooral voor Sasika.
En dan zie je maar weer hoe oud ze ook zijn ze kunnen nog niet buiten papa en mama.
Jammer dat die mensen die op Sasika zijn ingereden geen verzekering hebben.
En het woordje als moet is eigenlijk een k.twoord
Leef de dag prettig weekend!
Wat een schrik zeg. En dan is het jammer dat je zo ver weg bent en haar niet even kunt knuffelen. Saskia is wel heel zelfstandig zodat ze alles zelf goed kan regelen. Veel succes met de nasleep en niet teveel denken aan wat er nog meer had kunnen gebeuren....Fijn weekend, Greet
Oei, dat kan een lange verzekeringskwestie worden, wat een onverantwoordelijke mensen zeg! Maar het belangrijkste is dat Saskia er goed vanaf is gekomen. Sterkte voor haar en ook voor jullie, het is niet niks als je er niet kunt zijn om haar een dikke knuffel te geven!
Groetje van Henny Breedijk.
Wat een dag. Maar gelukkig valt het voor Saskia zelf mee.
Ik zeg altijd, een auto is maar een ding, een mens is veel belangrijker.
Hoe het mogelijk is dat je als gezin met kinderen geen auto verzekering neemt is me een groot raadsel.
Veel sterkte voor jullie allemaal.
Groet, Bea
Iedereen heeft het al gezegd, maar gelukkig dat Saskia ok is, want dat moet toch een behoorlijke klap en schrik geweest zijn. En dan zo vervelend dat je alleen zo van afstand steun kan geven. Een virtuele brassa voor elk van jullie, Tosca
Pfff,aan de auto,s te zien,is dat een behoorlijke klap geweest,
hopelijk houd Saskia er niks aan over.
Maar al "blij" dat het niet nog erger is...dit is maar een schrale troost he.
Logisch dat je dan met heel andere gedachten aan het zwemband zit
ook nog met zulke harde muziek erbij..zeer irritant,
ik stoor me er ook altijd aan,waarom dat zo hard moet.
Sterkte voor jullie allemaal!
groetjes Joke
Wat een schrik! Maar wat fijn dat Saskia geen letsel heeft of lijkt te hebben. Wel ontzettend balen dat de veroorzaker niet verzekerd is. Ongelooflijk dat mensen zo onverantwoordelijk kunnen zijn. Veel succes met de afhandeling.
Sandra
Jeetje Petra dat is even schrikken zeg! Wat stoer dat Saskia alles oplost en gewoon gaat werken! Een dame om trots op te zijn!
Super fijn dat het zo is afgelopen en nu idd duimen dat ze morgen niets of alleen maar wat spierpijn heeft!
Dikke knuffel
@Evelyn - Helaas doen haar nek en rug nu flinke pijn. Hopelijk alleen spierpijn.
@Mexigirl - Ja, maar ik wilde er zo graag voor haar zijn en dat kon alleen van verre. Ze heeft het heel goed gedaan in haar eentje! Ik weet niet of ik dat op mijn twintigste had gekund.
@Greet - Het is niet eens zo ver weg (160km), maar met verkeer had het vele uren geduurd erheen te gaan.
@Henny - Gelukkig zijn wij wel goed verzekerd, maar onze premie zal wel weer omhoog gaan :(
@Bea - Nou, inderdaad, maar het kan zijn dat ze het gewoon niet konden betalen. Saskia heeft nu wel flinke nek en rug pijn, hopelijk alleen spierpijn.
@Tosca - Dank je wel, het was inderdaad flink schrikken en ik maak me nog zorgen om haar.
@Joke - Ze had vandaag veel nek en rug pijn, hopelijk geen whiplash. De auto is waarschijnlijk total loss.
@Sandra = Het moet nog blijken of dit geen blijvend effect op Saskia heeft, ze had vandaag erge nek en rug pijn. En ja, belachelijk dat een kleintje niet goed genoeg vastzat en gewond raakte!
@Wendy - Zeker zijn we trots op haar. Ik hoop alleen dat haar pijnen van vandaag tijdelijk zijn.
Een reactie posten