Lekker genieten van de zomer, zolang het nog kan

Rick slaapt lang en ik ben al eerder wakker, maar kan mezelf er niet toe zetten op te staan.  Pas na negenen staan we op. Op het deck zijn maar liefst drie eekhoorns aanwezig, die Cosmo maar al te graag wegjaagt.  Daarna vindt hij iets onder de verrotte planken van het speelhuis dat we eigenlijk allang hadden moeten verwijderen.  Denkelijk zijn het chipmunks, die Cosmo natuurlijk te snel af zijn.

We halen ontbijt van Starbucks waar ze mijn favoriete suikervrije caramelsiroop niet meer hebben. Dan maar hazelnoot in mijn ijs-americano.  Ook hebben ze geen spinazie foldover, maar wel iets nieuws, Bantam bagels. Het zijn bagel bolletjes gevuld met cream cheese, ik neem er twee van en ze zijn heerlijk!

Thuis genieten we er buiten van en dan moet ik moed verzamelen om te gaan sporten.  Aangezien Sharon op vakantie is moet ik van mezelf een gewichten routine doen.  Gelukkig heb ik er een in mijn hoofd en met de tv aan gaat het allemaal best snel.  Na een half uurtje zijn alle spiergroepen aan bod gekomen.

De elliptical roept daarna mijn naam en ik kan die niet negeren.  Ik doe nog drie kwartier cardio en geef mezelf dan een denkbeeldig schouderklopje, want ik stond op het punt om vandaag niet te sporten.  Maar ja, ik heb veel pijn en weet dat die beweging gek genoeg helpt.  Ook nu is dat weer het geval.

Rick is intussen een aanval begonnen op de colonne mieren, die via een opening ergens, onvindbaar voor ons, onze keuken onveilig maken.  Het is werkelijk erg en volgens hem heeft hij al honderden mieren opgezogen.  Het was een week of wat geleden al zo erg dat Saskia een stel donuts weg moest gooien omdat de mieren ze gevonden hadden.

Het is een beetje dweilen met de kraan open, want iedere keer als Rick stofzuigt verschijnen er weer meer mieren.  Rick is dan ook zeer gefrustreerd als we lunch gaan halen.  Tot nu toe winnen de mieren het gevecht.  Vanmiddag gaat hij dan ook mierenvallen kopen en ik druk hem op het hart die weg te houden van Cosmo en Snickers!

Rick haalt een wrap van Mike's Subs, maar ik heb liever een salade van Chop't.  Die bak vol groentes en kaas crisps met een lekkere sriracha tzatziki (hoe is dat voor ongewone dubbele medeklinkers?) dressing gaat er thuis goed in. 

Het is heerlijk zomers weer, een graad of 32 en niet zo vochtig.  Ik maak me klaar voor het zwembad, maar Rick wil de Kia garages langs om te zien wat het aanbod aan tweedehands Souls is.  Hij vindt een aantal goede auto's voor redelijke prijzen, alleen is Saskia niet blij met de kleur.  We hebben het geld van de verzekering ook nog niet dus ze heeft even de tijd om aan het idee te wennen.

Bij het zwembad vind ik een open parasol en ga na een duik in het koele water op een ligstoel in de schaduw liggen.  Ik open mijn Duolingo app weer eens en begin met Frans.  Tijd om mijn talen wat bij te spijkeren nu we half oktober weer naar Europa gaan.

Als een van de zwembanen vrijkomt neem ik mijn vinnen en ga baantjes trekken.  Vandaag lukt het me er dertig te doen, 750 meter dus.  Ik hoop deze zomer nog tot een kilometer te komen. Misschien morgen, anders volgend weekend.

Rick komt terug van zijn auto jacht en samen genieten we van het water en de warme lucht.  We bespreken ook waar we willen eten en dat wordt Greenhouse Bistro.  Daar hebben ze een gezellig terras en de voorkant van het restaurant kan op zijn Frans helemaal open, zodat het lijkt of je toch binnen zit.

Eigenlijk hoef ik het menu niet in te kijken.  Ik wil de bucatini (een soort buisjes pasta) gemaakt met inktvis inkt in tomatensaus met gamba's en druiftomaatjes. Rick neemt de zalm sandwich, die mijn tweede keuze zou zijn.  Emily, onze Engelse serveerster, is heel attent en het smaakt allemaal zeer goed.

Deze enorme bald faced hornet noemen Rick en ik George. Hij koelt zijn kop aan mijn waterglas (niet goed te zien, maar tenminste twee keer zo groot als een wesp)

Rick heeft nog wel zin in profiteroles als dessert.  Dan neem ik wel het kaasplankje met prosciutto,  want dat ziet er heerlijk uit.  Dat is het ook!  Vooral van de superzachte geitenkaas had ik meer gewild.  Toch is het me teveel en ik neem de helft mee naar huis. 

Op de terugweg laat Rick me allerlei Pokeballen vangen bij de verschillende Pokestops in Vienna.  We leren er ook allerlei nieuwe dingen van.  Zo staat er een permanente menorah, die ons nooit is opgevallen, en een kleine Eiffeltoren ergens, die we niet eens kunnen vinden. Het blijft een grappig spel.

Zondag

Al had ik me voorgenomen vanochtend vroeger op te staan, het loopt weer tegen negenen als Rick en ik lui ons bed uitkomen. We halen ijskoffies van Starbucks bij een ander filiaal dan gisteren.  Hier hebben ze nog wel suikervrije caramelsiroop en de overheerlijke spinazie foldover.

Op weg naar huis steekt een hele familie hert de straat vlak voor onze auto over.  Ik blijf dat zo bijzonder vinden, midden in het stedelijk gebied. Er zit een echte bambi bij met stippels, zo lief!

Na ontbijt en koffie begeef ik me naar boven voor een uur op de elliptical.  Rick gaat fietsen en ik zou graag meegaan, maar mijn schouders en nek doen veel pijn en dat wordt op de fiets enkel erger. Het uur op de elliptical gaat snel met kijken naar Mexico Life waar mensen huizen in Mexico zoeken.  Ik heb meteen zin erheen te gaan!

Als Rick terugkomt stelt hij voor lunch te gaan eten bij Moby Dick.  Dit is een van de vele kabob restaurants in de omgeving.  We bestellen dan ook ieder een kabob, Rick biefstuk, ik kip, met een Griekse salade.  We gebruiken de tzatziki erbij als dressing en smullen er op hun terrasje van.

Intussen zie ik dat er een Pikachu pokemon in de buurt is.  Ik loop dus en Rick rijdt naar Harris Teeter, de grote supermarkt vlakbij, waar we boodschappen hopen te doen.  Helaas, Pikachu verdwijnt weer voor ik hem kan vangen.  Harris Teeter is ook een grote teleurstelling, ze hebben er nauwelijks vers vlees en we nemen enkel wat pakjes rijst mee uiteindelijk.

Dan maar weer eens naar Whole Foods.  Daar halen we avondeten voor vanavond en morgenavond.  Rick mag weer grilmeester spelen met dit lekker zomerse weer (hoewel het morgen in de stad weer erg heet zal zijn voor een rondleiding).

De middag ligt nog voor ons open en we gaan die aan het zwembad liggend besteden.  Wat zal ik dit volgende week weer missen nadat het maandag 5 september sluit voor het seizoen.  Ik krijg wel het gevoel dat we er dit jaar meer gebruik van hebben gemaakt dan andere jaren.

Mijn voorgenomen veertig baantjes zwem ik niet, want ik heb een vervelende hoofdpijn, die maar niet weg wil gaan.  Het blijft dus bij een paar koele dips en op de ligstoel mijn boek uitlezen.  Ik kan iedereen de "Out of Time" serie van Monique Martin van harte aanraden.  Dit tiende boek speelt tijdens de Revolutionaire oorlog en is zoals altijd weer spannend.

Tegen vijven lopen we terug naar huis.  Daar zie ik dat iemand een "lure" op de kerk achter ons huis heeft gedaan waar dus meer Pokemon op afkomen.  Ik loop er even heen en ben verrast buurvrouw Jeanine er ook te zien.  Zij blijkt ook Pokemon Go te spelen, zo grappig!  Mijn doel voor vandaag, niveau 20 bereiken, lukt ook.

Thuis is Rick bezig met de biefstukken, voor mij een prachtige filet mignon.  Ik maak intussen de tomatensalade en maak de maiskolven schoon.  Het wordt een heerlijk maaltje, alweer buiten genoten.

Het weekend ging weer veel te snel voorbij!  We zien een drukke en afwisselende werkweek  tegemoet dus zullen bijtijds ons bed opzoeken.