Een rustig Labor Day weekend met zijn tweeen

Zaterdag

Rick is al vroeg op voor zijn doen, maar er staat niets op ons schema dus ik blijf nog een tijdje liggen.  Ten oosten van ons komt wat er over is van orkaan Hermine langs vandaag en het weerbericht is niet fantastisch.

We zijn dan ook verbaasd als de zon gewoon lekker schijnt al waait het flink.  Het is zeker te koel voor mij om naar het zwembad te gaan en dat vind ik een grote teleurstelling want dat sluit maandag.  Daarentegen is het heerlijk vertoeven op het deck en we eten samen buiten ontbijt.  Voor mij een muffin met een paar koppen koffie en dan moet ik aan sporten geloven.

De geraniums staan er heel goed bij!

Rick maakt zich klaar om boodschappen te gaan doen, want zijn neef Luke en zijn vrouw en dochtertjes zullen voor het avondeten komen.  Net als Rick in de auto zit belt Luke echter dat het toch niet gaat lukken.  Hij moet overmorgen voor elf weken weg voor training (hij is militair) en heeft nog teveel te doen.  Begrijpelijk en wat in het vat zit verzuurt niet zullen we maar denken.

Dat maakt dat onze dag opeens open is.  Rick gaat nog wel boodschappen doen, maar gewoon voor de week.  Als hij terugkomt ben ik klaar met mijn marteling, ook bekend als een uur cardio op de elliptical.  Nu kan de leuke kant van de dag beginnen.

Er zijn weer een aantal nieuwe restaurants geopend vlakbij en eten is nu eenmaal "the spice of life" dus wij gaan Cava Mezze eens proberen.  Die keten heeft al heel wat restaurants in de omgeving en nu ook een vijf minuten bij ons vandaan.

Overal stond altijd een te lange rij en daardoor koos ik altijd een ander restaurant.  Ik heb hier dus nog nooit gegeten en Rick ook niet.  De rij valt als wij aankomen mee en ook dit restaurant heeft weer een allerlei ingredienten waar je uit kiest, zoals Chop't en Spice 6.  Het is absoluut de trend op het moment. Zo heeft bijna niemand hetzelfde maal.

Rick gaat eerst en ik copieer een beetje wat hij doet.  Eerst een groene bladgroente met rijst of linzen, in mijn geval de laatste.  Dan wat gegrilde kip en allerlei verse gehakte groentes en tzatziki en harissa, die laatste flink pittig.  Je kunt er dan nog een dressing op krijgen maar dat is ons beiden teveel.

We nemen het mee naar huis en smullen er op het deck van.  Ik heb me lang afgevraagd waarom Cava zo populair is en die vraag is nu beantwoord.  De veelzijdigheid aan smaken maken het een gezonde en heerlijke lunch.

Na de lunch halen we samen onze verloren zoon Cosmo op.  Die is weer zo blij ons te zien!  We nemen hem zodra we thuis zijn mee voor een lange wandeling door de buurt.  Het is heerlijk weer, alleen niet warm genoeg voor het zwembad, althans niet voor mijn spieren. Het is een graad of 25, met een flinke wind.

Hij is er weer

De rest van de middag lezen en computeren we op het deck.  Ik geniet van de af en aanvliegende vogeltjes, waaronder ook de kolibrietjes.  Het is ook weleens heel lekker om gewoon van het buiten zijn te genieten. Voordeel van de wind is dat er geen muggen zijn.

Snickers ligt nooit op mijn schoot binnen, maar buiten is een ander verhaal kennelijk, hij slaapt er zeker een uur, zo lief

 

Iedere keer als ik een reservering maak bij de Old Ebbitt Grill (of andere restaurants) heb ik de Open Table app gebruikt.  Inmiddels heb ik meer dan vijftig keer gereserveerd en daarmee een cadeaubon van $50 voor het nieuwe restaurant (onze keuze) Requin verkregen. Die gaan we vanavond gebruiken.

Rick stelt voor eerst een drankje te gaan drinken in de gezellige B Side bar, ook in het Mosaic District.  Mijn iPhone gaat mee, want Mosaic is een paradijs voor Pokemon Go.  Op het menu van B Side zie ik lambrusco staan.  Daar bestel ik een glas van, want die heb ik al jaren niet gedronken!  Hij komt uit Emilia Romagna, waar Bea ook vandaan komt, dus ik stuur Kai een foto van het menu.

Bij Requin krijgen we een tafeltje aan het raam en de bediening is zeer attent!  Alleen bestelt Rick een Duvel en de serveerder weet duidelijk niet hoe die te schenken.  Rick krijgt een glas vol schuim.  Gelukkig ziet de manager dat en ontfermt zich verder over Ricks Duveltje.

Het eten is voortreffelijk!  Rick en ik delen een visdip met heerlijke crostini.  Dan heb ik de tonijn tartaar, weer heel anders geserveerd dan anders.  Rick neemt de boudin blanc, een lekker worstje met verschillende sauzen.  Dan heeft Rick een salade met salami en frisee en ik de mahi mahi met linzen. Dat gerecht ga ik hier zeker meer eten!

 

Met $50 korting valt de rekening enorm mee. Het is druk als we vertrekken dus het restaurant loopt goed.  Dat is fijn om te zien, want de voorganger hield het minder dan een jaar vol. Daar hebben we toen we in het hotel logeerde een paar keer gegeten en dat was ook van een gerenommeerde chef, maar het menu sloeg gewoon niet aan. Dit menu doet dat zeker wel!

Rick stelt voor een gelato "lolly" te gaan halen bij Dolcezza en daar heb ik ook zin in.  Als je hier een gelato haalt, zelfs een kleine, is het nog steeds teveel voor mij. Die "lollies" zijn echter precies genoeg.  We nemen beiden de salted caramel, heerlijk!

Gelato en Pokemon Go, wat wil je nog meer?

Buiten op een bankje eten we het op en intussen vang ik ook Pokemon. Hier zijn een aantal pokestops dus dat gaat goed.  Opeens wijst Rick naar de lucht, die wel in brand lijkt te staan!

We nemen gauw de lift naar het bovendek van de parkeergarage waar we prachtig uitzicht hebben.  De camera's laten het nog niet eens zien zoals we het met het blote oog zien, maar het gaat ermee door. 

Waarschijnlijk door Hermine ten oosten van ons is het een spectaculair kleurenspektakel! Het is romantisch zo hand in hand naar de zonsondergang te kijken.  Het is dan wel niet aan het strand, maar ook erg mooi.  Aan het strand wil je dit weekend ook niet zijn hier, ik heb te doen met kennissen, die er nu zijn! Daar houdt het namelijk wel flink huis en er wordt veel schade verwacht.

Zondag

We slapen weer lekker uit tot een uur of negen.  Het weerbericht is stukken beter dan een paar dagen geleden toen men nog dacht dat we de regens van Hermine over ons heen zouden krijgen.  Het is prachtig zonnig, al waait het wel wat en is koeler dan ik zou willen.  Te koel voor het zwembad wat mij betreft, alweer.

Vorig jaar was ik razend op Rick dat hij mijn gentiaan uit de grond had getrokken, maar kennelijk niet alles, want hij bloeit weer!

Om te beginnen halen we ons zondagse ontbijt van Starbucks.  Gelukkig is er nog een filiaal dat onze suikervrije hazelnoot en caramel siroop heeft, maar helaas zal dat ook niet van lange duur zijn.  Nu vind ik vanille ook een lekkere smaak, maar Rick heeft daar niets mee. 

Na het ontbijt probeer ik de zelfdiscipline bijeen te rapen om een gewichtenroutine te doen. Rick gaat een fietstochtje maken en het lukt mij mijn gewoonlijke rijtje met gewichten af te werken.  Saskia vertelt Katja, die ook met gewichten wil beginnen, dat zij een goede routine heeft.  Ik vraag haar die ook aan mij te sturen.  Misschien dat verandering van oefeningen het weer wat interessanter maakt voor mij.

Op de elliptical doe ik nog drie kwartier cardio en dan heb ik het wel weer gezien voor vandaag.  Tijd om van het lekkere weer te gaan genieten.  Ik neem Cosmo mee voor zijn wandeling door de buurt, al Pokemons vangend.

Als Rick terugkomt rijden we naar Tysons Corner.  We kregen gisteren een coupon in de post van Roll Play Grill, een Vietnamese "fast food" restaurant.  Dat moeten we natuurlijk gaan proberen! Het is meteen duidelijk dat het een populair restaurant is en er zijn veel Vietnamezen, altijd goed nieuws als landgenoten hun eigen cuisine komen eten.



Het is modern opgezet en een van de medewerkers legt uit hoe we via een tablet onze keuzes kunnen maken. We kunnen kiezen tussen rollen van rijstpapier met groentes en een keuze van vijf verschillende proteines, bowls met noedels en groentes en vlees, banh mi wat Vietnamese stokbroodjes zijn en pho. 

Na wat twijfelen kies ik de rijstpapier rollen met alle groentes en garnalen.  Ik krijg drie rollen, werkelijk heerlijk en ook licht. Rick neemt de banh mi en vindt die ook lekker.  Volgende keer ga ik de pho proberen, hoewel het moeilijk zal zijn mijn favoriete Pho Thang Long te overtreffen. 

We eten op hun terrasje in de zon en zijn het erover eens dat dit voor herhaling vatbaar is.  Ik ben altijd heel blij als Rick een Aziatisch restaurant ook lekker vindt, want het zijn mijn favoriete cuisines. 

Bij de ABC winkel naast het restaurant halen we een nieuwe fles Aperol.  Waarschijnlijk de laatste deze zomer, want we drinken dat alleen met warm weer. Na nog even in La Vie Sucree te hebben gekeken, een patisserie met petit fours en allerlei lekkere snoepjes (maar we houden ons in), rijden we weer huiswaarts.

Rick gaat het onkruid op ons platje met de onkruidbrander, die ik hem gaf, te lijf.  Ik zoek mijn hangmatstoel op en werk wat rondleidingscorrespondentie af.  De eerste aanvraag voor volgend jaar is alweer een feit! Maar eerst heb ik ook dit jaar nog acht rondleidingen te boek staan.

Intussen geniet ik van het geruzie van de kolibrietjes en ga op jacht naar een foto voor ons "Dialoog met de Natuur" maandthema.  Ik zie vlindertjes met elkaar flirten (en meer, ik had niet gedacht vlinderporno gade te gaan slaan!) en maak een foto van de twee samen.  Vrees niet, de foto is het voorspel zonder seksuele tint.

Rick en ik hebben zin in een film en de keuze valt op Bad Moms bij het Angelika Theater in het Mosaic District.  Wat een ontzettend leuke en grappige film is dat!  Ik lig regelmatig dubbel en dat zegt wat voor mij.  Een grote aanrader is het! 

Alleen is het in de zaal alsof we in de vrieskast van een slagerij zitten. Als zelfs Rick het ijskoud heeft zegt dat wat!  Hij wil nog graag een manager vinden om te klagen, maar die is in geen velden of wegen te bekennen.  Ik zie veel mensen met lange mouwen dus anderen hebben hun les al geleerd.

Naast de bioscoop ligt Matchbox en daar gaan we eten.  We vinden meteen plaatsen aan de bar tegenover de pizza ovens. Heerlijk, wat warmte, langzaam ontdooien we!  Die ijskou was niet plesant en heeft me nek- en hoofdpijn bezorgd, grrr!

De pizza's smaken ons goed en intussen vangen we heel wat Pokemon. Er worden namelijk allemaal "lures" op de pokestops hier gezet, die Pokemon aantrekken.  Als we weer naar buiten lopen is het dan ook heel druk met mensen op hun telefoons.  Rick vindt het zeer vermakelijk en ik eigenlijk ook wel. 

We zien een jochie niet ouder dan vijf spelen, maar ook een man, die in de zeventig lijkt.  Hele gezinnen spelen samen, ook leuk om te zien.  Rick begint ook een beetje op te warmen ervoor en samen lopen we langs de pokestops.

Gewoonlijk schrijf ik dan dat het weer een leuk weekend was, maar we hebben dit keer nog een dag! Morgen is het Labor Day en heeft Rick nog vrij.  We genieten dus nog even verder van dit onofficieel laatste weekend van de zomer.