Gezellige lunch in de stad

We hebben goed geslapen en net voor zevenen word ik gewekt met een hondenzoen van Orion.  Rick staat op om hem naar buiten te laten, maar net te laat.  Duidelijk is zijn blaas nog iets te klein voor de hele nacht.  We gaan dus proberen hem iets vroeger uit te laten.

Rick neemt de honden mee naar beneden en ik blijf nog even liggen.  Een half uurtje later krijg ik een puppy op mijn buik.  Ik knuffel even met hem en sta dan ook maar op.  Rick vertrekt naar zijn werk maar heeft de koffie voor mij klaar staan.  Eigenlijk wilde ik eieren als ontbijt, maar die zijn over datum dus ik eet dan maar een Weight Watchers Smart Ones met ei, ham en kaas.

Dan ga ik naar boven om mijn uur op de elliptical te doen.  De honden volgen mij en dan heeft kleine Orion weer een ongelukje op het tapijt.  Ik besluit de elliptical te laten voor wat het is en in plaats daarvan de honden voor een wandeling mee te nemen, de eerste met hun tweeen.

Gelukkig heeft Shari me voor Orion ook een gentle leader meegegeven en die doe ik beide honden aan.  We wandelen een kilometer of drie en ik beloon hun goede gedrag af en toe met een snoepje.  Mijn hart zwelt van trots want over het algemeen lopen ze zo goed samen!

Als we langs mensen komen blaft Orion wel, maar houdt ook snel weer op als ik hem disciplineer.  Hopelijk kan ik hem dat afleren, of tenminste als mensen hier op bezoek komen.  Maar ik zie dat hij mij heel graag pleziert dus ik heb er alle vertrouwen in.

Eenmaal weer thuis hebben beide honden genoeg energie over om nog schattig te spelen.  Opeens heeft Cosmo er zin in.  Ik merk echt dat ze aan elkaar wennen en Cosmo laat de kleine ook af en toe goed weten dat hij er genoeg van heeft.

Na mijn douche laat ik de honden nog even plassen en doe Orion dan in zijn bench.  Ik blijf nog even, zodat hij niet denkt dat hij er alleen in moet als ik wegga.  Dat helpt niet echt, want als ik vertrek hoor ik hem toch wat janken.  Ik blijf in de van luisteren en het houdt ook snel weer op.

Met een gerust hart vertrek ik dus naar de metro.  Daar zijn heel wat parkeerplaatsen vrij.  Ik vraag me af of er veel minder mensen met de metro gaan tijdens deze werkzaamheden.  De trein staat al klaar en in West Falls Church moet ik weer overstappen.

Om half een stap ik bij McPherson Square uit.  Ik heb om een uur met Karin afgesproken te gaan lunchen dus besluit het halve uur te besteden aan Pokemon Go spelen.  Er zijn rond het Witte Huis veel pokestops.

Op een gegeven moment komt een verslaggeefster op me aflopen.  Zij werkt voor de Duitse tv zender N24 en vraagt of ik mee wil doen aan een kort interview over het debat van gisteravond.  Ze vraagt wie ik denk dat gewonnen heeft en ik antwoord Clinton.  Dan wil ze weten wat Trump moet doen om volgende keer beter te zijn.  Bijna antwoord ik zijn mond houden, maar ik zeg maar zich beter voorbereiden.

Intussen sms-t Karin dat ze bij de Old Ebbitt Grill is en ik loop er gauw heen.  Mark begroet ons en heeft meteen een leuke tafel voor ons.  Meestal krijg ik andere serveerders, maar dit keer is het dezelfde als gisteren.  Hij herkent mij echter helemaal niet, maar ja, het is ook zo'n druk restaurant.

Karin en ik bestellen een glaasje wijn en kijken al kletsend naar het menu. Ik neem meestal een van de drie goedkoopste gerechten dus vind het leuk eens te kiezen waar ik echt zin in heb. Dat wordt de BLT met mosterd in plaats van mayonnaise.  Karin neemt de crabcake sandwich, waarvan ik weet dat die ook erg lekker is.

We hebben heel wat bij te praten dus we vertrekken pas tegen half drie weer.  Het is intussen prachtig weer met een graad of 26.  We zouden eerst naar het American History Museum gaan, maar zonde om met dit weer een museum in te gaan.  Ook wil ik Orion niet te lang alleen laten.

Het dit weekend geopende Afrikaans Amerikaanse museum

We lopen dus een stuk langs de Mall.  We bekijken een paar van de mooie (beelden)tuinen en ik zou graag langer kunnen blijven.  Maar om half vier neem ik weer afscheid bij het Smithsonian station.  Karin heeft ook een hond dus die snapt het helemaal.

In het station zie ik dat de trein naar West Falls Church over een minuut komt.  Dat hebben ik goed getimed!  In West Falls Church moeten we even wachten op de trein naar Vienna.  Een andere dame en ik raken aan de praat met een van de Metro mensen, die ons de weg moeten wijzen.  Het blijkt dat zij allemaal gepensioneerden zijn, die gevraagd zijn te helpen tijdens deze "Safetrack" werkzaamheden.

Om half vijf ben ik weer thuis en heeft Orion dus vijf uur in zijn bench gezeten.  Dat is helemaal goed gegaan.  Het was duidelijk de juiste beslissing hem op te zetten.  Cosmo kreeg zo ook even wat rust, want het moet voor hem best een overgang zijn opeens dit kleintje erbij.

Het is nog zo lekker buiten dat ik op het deck ga zitten computeren terwijl de honden zich in de tuin vermaken.  Van graven is nu geen sprake dus ik denk dat het verveling c.q. eenzaamheid was gisteren.  De bench is duidelijk de oplossing.

Rick neemt avondeten mee van Whole Foods en een paar botjes voor de honden.  Orion gunt Cosmo echter zijn botje niet en steelt het telkens van hem.  Pas als ik tussen hen in ga zitten knauwen beide honden tevreden op hun botjes.  Ik ben eigenlijk dolblij hoe goed het allemaal gaat! De kleine hoort er al helemaal bij.