Dr. Martin Luther King Jr. Day

Sinds vorig jaar heeft Rick vrij op Dr. Martin Luther King Jr.'s Day.  Op deze dag rond zijn verjaardag (hij zou 88 zijn geworden dit jaar) wordt de burgerrechtenleider herdacht.  Dit jaar des te belangrijker vanwege de raciale haatmisdaden die na de verkiezing van Trump ernstig omhoog zijn gegaan.

We hoeven ons dus niet te haasten en staan rond half negen op.  Na de honden uitgelaten te hebben maken we ontbijt.  Ik heb Egg Beaters met geraspte Parmezaanse kaas en tomaat op mijn "menu" staan.  Maar waar zijn de tomaten, die Rick zich toch zeker herinnert gisteren in de tas te hebben gedaan.  Waar we ook kijken, ze zijn er niet.  Dan maar ontbijt zonder, smaakt ook lekker.

Rick gaat zijn haar laten knippen en boodschappen doen terwijl ik naar de sportschool ga.  Daar doe ik eerst wat cardio en dan komt Sharon me halen.  Ik heb mijn Simply Fit board weer mee en we doen er allerlei gewichtenoefeningen op.   Dan nog wat cardio en ik heb het sporten weer gehad voor vandaag.

Als ik thuiskom is Rick er met de honden op uit.  Heerlijk, even die taak op zijn schouders te weten, zo'n puppy is toch wel vermoeiend!  Ik merk ook dat ik niet meer ben wie ik tien jaar geleden was of misschien is het door de winter en mijn daardoor toch altijd verminderde energie.

Na een lekker warme douche kom ik opgefrist weer beneden en zijn Rick en de honden er ook weer.  We ontspannen even en dan gaat Rick zijn lunch halen en komt Lia om met mij te gaan lunchen.  Wij waren beiden vergeten dat de mannen vrij zouden zijn, dus die moeten voor hun eigen lunch zorgen.

Lia en haar man gaan helaas in juli ook alweer terug naar Nederland en moeten dan een tijdje in een hotel hier voor ze vertrekken.  Lia wil graag het Mosaic District beter leren kennen waar het Hyatt House is waar wij drie maanden woonden.

Daar is natuurlijk een enorme keuze aan restaurants en we kiezen na wat wikken en wegen Sisters Thai.  Dat is duidelijk zeer populair! Gelukkig kunnen we nog een tafeltje krijgen.  De atmosfeer hier is ook zo leuk met wanden vol boeken en snuisterijen.

Lia en ik bestellen beiden soep, zij de Tom Yum, die wat pittig is en ik de wonton soep.  Erg lekker vinden we ze.  Dan hebben we ook een salade, Lia met verschillende groentes en garnalen en ik de papayasalade met garnalen. 

De mijne is echter zo zuur dat ik na een aantal happen maagpijn krijg.  Ik kan hem dan ook niet helemaal op. Dat is natuurlijk wel jammer.  Ik heb het bij andere restaurants lekkerder gehad. Met de soep heb ik toch meer dan genoeg gegeten.

Na het eten lopen we nog even door het Mosaic District om Lia te laten zien wat er zoal is.  Het is dat wonen in een hotelkamer gewoon niet fijn was, maar anders hadden we het hier prima toen we hier woonden.

Lia en ik willen binnenkort weer afspreken want het is gewoon gezellig zo samen te lunchen of iets anders te ondernemen.  We missen allebei Anja met wie we de afgelopen jaren zoveel ondernamen. 

Het is hier wel altijd weer een komen en gaan van contacten.  Zelfs mijn langste vriendin hier, Claudia, wil over anderhalf jaar wegverhuizen naar Florida.  Het is dan ook telkens zaak weer nieuwe contacten te leggen.

Rick en ik ontspannen een paar uur voor we naar de bioscoop willen.  We hadden echter eerder kaartjes moeten kopen voor Hidden Figures en komen nu in de eerste rij te zitten.  Gelukkig zijn de zalen tegenwoordig groot genoeg dat die ver genoeg van het scherm is dat je geen nekpijn krijgt.

Het is werkelijk een van de beste films die ik in lange tijd heb gezien.  Wat een verhaal en nog waar gebeurd ook!  Ik ben teleurgesteld als hij afgelopen is want ik had de levens van die drie dames nog wel verder willen volgen.  Morgen ga ik er meer over lezen, want alle drie zijn bekende NASA medewerksters geweest (de hoofdpersoon leeft nog en is 97!).  Ga hem kijken, mensen, ik dring erop aan!

Het is half zeven als we de zaal uitlopen en we besluiten in de mall een hapje te gaan eten.  Bij Seasons 52 vinden we een paar stoelen aan de bar.  Ik bestel een kop soep met boerenkool en chorizo en een kreeft flatbread.  Rick heeft chili en een kip flatbread.  We smullen ervan!

Thuis merk ik op dat de linkerkant van Cosmo's snuit helemaal opgezwollen is.  Hij lijkt er niet veel last van te hebben want eet gewoon.  Morgen duidelijk tijd voor de dierenarts.  Het is of een infectie of een of andere beet, maar ik denk het eerste.

Rick vertrekt naar Pennsylvania voor vannacht dus hij neemt afscheid.  Ik ben toch een bezorgde hondenmoeder en plaats een foto van Cosmo met vraag op een Australian Shepherd Facebook groep.
Andere Aussie eigenaren raden aan hem Benadryl, een antihistamine, te geven. 

Die heb ik niet in huis, maar gelukkig de buren wel.  Wat zou ik zonder hen moeten?  Sommige hondeneigenaren vinden ook dat ik vanavond nog naar de dierenarts moet, maar ik kan niet in het donker rijden en Cosmo lijkt er verder niet veel last van te hebben. 

Duimen jullie dat het overnacht niet veel erger wordt?  Dan zou ik me zo enorm schuldig voelen, maar een Uber of taxi is met een hond geen optie en een dierenambulance kennen ze hier niet.  Ik hoop dat de Benadryl helpt.  Wordt vervolgd...