Onze webcam

Cul-de-sac Cam

maandag, januari 09, 2017

Lunch in een stadje waar ik nog nooit geweest was!

Rick voelde een verkoudheid aankomen en heeft beneden in de basement geslapen om te proberen mij niet aan te steken.  Ik sliep dus met de twee honden en om zeven uur is het Cosmo, die me met gepiep wekt.

Hij wil naar buiten, maar Orion niet.  Ik laat Cosmo dus in de tuin en neem Orion nog even mee naar boven om verder te sluimeren.  Hij is zo schattig, want natuurlijk wel wakker, maar hij gaat naar buiten zitten kijken en is muisstil.  Tot Cosmo om kwart over acht begint te blaffen, maar dan wil ik eigenlijk toch al opstaan.

Rick is ook net op en voelt zich niet top.  Toch vertrekt hij naar zijn werk en ik laat de honden uit en geef ze hun ontbijt.  Dan maak ik gepocheerde eieren met kaas en koffie voor mezelf.  Saskia ligt nog te slapen.

Voor mijn personal training wil ik nog wat cardio doen (later blijkt dat maar goed ook). Ik krijg meer dan vijfduizend stappen bijeen voor Sharon me komt halen.  Ik ben mijn Simply Fit board vergeten in de auto en het is me te koud om het bezweet te gaan halen.

Geeft niet, want Sharon heeft genoeg oefeningen, die mijn spieren uitdagen.  Eigenlijk was ik na afloop van plan de rest van mijn stappen bij elkaar te krijgen, maar Saskia sms-t.  Ze voelt zich niet lekker en vraagt of ik ontbijt voor haar kan halen.

Alleen heb ik geen geld mee en moet dus eerst naar huis.  Aangezien ik ook een lunchafspraak heb vervalt de rest van mijn cardio training (niet dat ik daar erg rouwig om ben). Ik haal mijn tas thuis op en ga op pad.

Onderweg stop ik bij Rite Aid voor wat medicijnen en andere spullen. Ik koop Airborne vitamines in de hoop Ricks verkoudheid te ontlopen.  Dan rijd ik naar South Block en kom voor dichte deuren te staan.  Ik bel Saskia en die voelt zich nu goed genoeg om dan maar naar de verder wegge, wel open, South Block te gaan.

Als ik thuiskom is zij er dan ook niet.  Ik neem de honden mee naar buiten en gelukkig hebben ze zin in samen spelen in de achtertuin, want ik ben al vrijwel meteen verkleumd!  Het waait niet zo hard als gisteren, maar is nog steeds -5. 

Dan maak ik me klaar om naar Manassas te rijden.  Intussen is Saskia ook weer thuis dus zij kan op de honden passen.  Zij heeft nog veel te doen voor ze later vanmiddag naar Richmond gaat.  Haar school begint volgende week pas, maar ze moet nog een paar dagen werken voor ze haar ontslag neemt. Ze wil alvast veel spullen meenemen.
 
Mijn enig goede voornemen voor dit jaar is te zorgen meer contact te maken met de mensen in mijn omgeving.  Tot nu toe lukt dat goed, want ik heb deze hele week afspraken! Mijn eerste lunch is met Scarlett, die ik al bijna een jaar niet heb gezien!
 
Zij stelde voor in Old Town Manassas te gaan eten en laat ik daar nu nog nooit geweest zijn!  Natuurlijk nam ik dat met beide handen aan.  Het is zo'n vijfentwintig kilometer bij ons vandaan, want Scarlett woont nogal ver van ons. Het is echter een makkelijke rit zonder enig verkeer.
 
Keurig op tijd kom ik in het oude gedeelte van dit stadje aan.  Wij zijn heus wel in Manassas geweest, vooral om het Burgeroorlog slagveld wat een nationaal park is te bezoeken.  Er is ook een hoofdweg met werkelijk alle ketens, die je je maar kunt bedenken erlangs.
 
Dit oude centrumpje is echter nieuw voor mij en ik ben blij verrast.  Er is een station en ik vind een gratis parkeerplaats daar waar ik de van vier uur mag achterlaten.  Het restaurant, Okra's, is slechts een blok lopen, gelukkig, want wat is het koud!
 
Scarlett heeft al een tafeltje en we kletsen gezellig bij.  Er zijn nogal wat dingen gebeurd in onze beider gezinnen sinds we elkaar zagen!  Dit restaurant is authentiek cajun creole, zoals in New Orleans!  Rick zou het ook heel leuk vinden.  Mijn crawfish etoufee smaakt voortreffelijk en vers, Scarlett heeft de jambalaya, die er ook heel goed uitziet.
Scarlett stelt na het eten voor naar het Manassas museum te gaan, maar helaas blijkt dat op maandag gesloten te zijn. Er is ook een plantage, maar ook die is gesloten en verder zijn er microbrouwerijen en een distillerij, maar daar hebben we nu geen zin in.
 
We besluiten dan maar door de hoofdstraat te lopen en een paar winkels te bekijken. De eerste is een aardewerk studio.  Er is veel te kopen van plaatselijke pottenbakkers en we zien een aantal ervan aan het werk.  Erg leuk!
 
Aan de overkant is er een tweedehands boekenwinkel waar we wat in rondwaren.  Het is leuk de oudere boeken te zien, maar wat zijn ze hier duur!  We verbazen ons er beiden over dat ze nog bestaan, want wij zijn de enige klanten en kopen niets.  Ik ga niet meer voor een boek betalen dan wat het oorspronkelijk kostte tenzij het een echt verzamelingsexemplaar is!
De brandkranen hier zijn zo schattig!  Een dalmatier deze
 
Het is zo koud dat Scarlett, die dichter bij heeft geparkeerd mij terugbrengt naar mijn van.  Op de terugweg ga ik eindelijk een paar te kleine laarzen, die wij aan Katja gaven, terug sturen naar Amazon.  Bij de UPS store willen ze een dollar voor extra plakband, maar dat kan ik me nog wel veroorloven. Al gauw krijg ik een email dat het geld teruggestort is.
 
Thuis is Saskia hard bezig met haar wassen en opruimen. Ik neem de honden weer mee naar buiten en die rennen lekker rond. Eigenlijk is het veel fijner om alles bevroren te hebben voor hen.  Na vandaag wordt het weer een modderboel met regen e.d. Ik heb daarvoor nu speciale hondenpoten doekjes besteld, want ons tapijt ziet er na een maand alweer verschrikkelijk uit.  Zucht!
 
Saskia heeft van alles om naar haar auto te dragen en ik help haar ermee. Zakken vol spullen, kerstcadeaus (wafelmaker en tosti ijzer) en haar schone lakens en dekbed.  Ze komt nog terug, maar toch voelt het weer langdurig.  Volgende keer gaan haar katten ook weer mee en blijven wij weer met zijn vijven over, Rick, ik, Cosmo, Orion en Snickers.
 
Terwijl Saskia op haar was wacht stofzuig ik de boomnaalden weg en zet de "family room" (we hebben twee woonkamers, maar dit is de kamer waar we de meeste tijd doorbrengen) weer zoals die voor Kerst was.  Dat betekent dat Orion ook weer lekker naar buiten kan kijken als hij in zijn bench zit.
 
Saskia vraagt nog eens of ik haar kan helpen en we laden nog wat spullen in haar auto.  Dan neemt ze afscheid.  Als ik haar een zoen geef valt me op dat ze sproetjes op haar wangen heeft getekend.  Er zijn geen rode vlechten (wel rood haar), maar opeens vind ik mijn jongste er als Pippi uitzien.  Het is zo'n leuk en interessant jong mens, ik vind het jammer dat mensen, die haar niet kennen, haar vaak be(ver?)oordelen om haar tattoos. Dat is toch allemaal maar oppervlakkig?
 
Rick komt thuis en we bestellen Thais wat binnen het kwartier wordt bezorgd, wauw.  Het smaakt ook prima, Goong Ob Woon Sen doet me een beetje aan de Chinese gerechten in Nederland denken. Het is lekker eten op zo'n koude dag. 

Het is koud, koud, koud en mijn met Kerst verkregen zeemeermindeken houdt mijn voeten warm
 
Nu het wat rustiger is kan ik Orion ook weer wat meer trainen.  Het is een beetje opnieuw beginnen al denk ik dat Kai's training ook helpt met mijn "status" als hoger dan de pup. Hij luistert al snel weer beter dus we (lees ik) moeten er echt weer aan werken. Ik heb bewondering voor mensen, die zich honderd procent inzetten voor hondentraining want het is vermoeiend!!!


9 reacties:

Anoniem zei

Vind het wel leuk dat Saskia zo eigenzinnig en sterk is qua bv vegan-diet. Ben zelf ook vegan en weet van de beperkingen met bv uit eten, of bij andere mensen eten. Knap hoor om dat zo vol te houden op die leeftijd!
Tattoos vind ik jammer op die leeftijd, zeker als ze nog zoekende is, en wat mentale uitdagingen heeft. De eerste indruk is toch de buitenkant, dus vooroordelen zijn moeilijk te vermijden.
Je schrijft een leuk blog. Bewonderenswaardige discipline om dat dagelijks te doen!
Gr, Encinitas

Tineke zei

Ik heb zaterdag met mijn kleindochter de kerst spullen opgeruimd; veel gezelliger zo met z'n tweeën. De buitenlichtjes laten we nog tot eind januari hangen; leuk gezicht als het vroeg donker is. De kerstboom poten we in de tuin en kijken of hij aan gaat slaan.
Hier voorspellen ze later in de week sneeuw, morgen gaan we kijken voor 2 sleetjes, verderop is een heuveltje en daar is zo leuk af te sleeën.
Over 2 weken wordt ons nieuwe kleinzoontje verwacht dus telefoon mee naar bed, spannende tijden.

Unknown zei

Soms wel leuk om even rond te neuzen en toeristje te spelen in een plaats dichtbij. Dat opent je blik weer.

En jullie Saskia zit vaak in mijn gedachte als ik wat zie of lees over vegan. Ze is de enige vegan die ik "ken". Het lijkt wel of vegan steeds normaler wordt en de nieuwe trend na de superfoods- en low-carbhypes. Tattoos zijn niet mijn ding en het lijkt toch bij bepaalde typeringen te horen. En Saskia's verdere stijl en levenswijze zijn ook alternatief, niets mis mee maar wel anders. En dat ze er op beoordeeld en veroordeeld zou worden, dat is niet verbazingwekkend. Alleen ik hoop dat ze, gezien haar verleden en aandoening, daar tegen opgewassen is.

Marion2 zei

Dat heeft mijn dochter ook: beoordeeld worden op haar (alternatieve) uiterlijk. In het
bijzonder op vervelende wijze door een bepaalde groep allochtonen hier. Je weet dat ze niet wijzer zijn, maar toch is het rot. In Amerika vond ik het leuk dat ze ook complimentjes kreeg van mensen. Dat zou hier nou nooit gebeuren.

Leuk zo'n oud stadje. Ik ben er dol op!

Becs zei

Jammer dat mensen oordelen op iemands uiterlijk. Dat zegt meer over die mensen dan over Saskia :) Leuk voornemen overigens.

Anoniem zei

Leuk een stukje ontdekken waar je nog nooit bent geweest en zo dichtbij.
Fijn dat Orion weer snel de training oppakt.
Groet, Bea

Sandrah zei

Ha, ik ben het helemaal met Becs eens. Ook al ziet iemand er anders uit dan jij of doet diegene andere dingen dan jij: so what?! Live and let live! Net als dat eeuwige ge-emmer van veel Nederlanders van "doe maar normaal dan ben je al gek genoeg". Het is toch fijn dat we niet allemaal hetzelfde zijn. En persoonlijk hou ik wel van eigenzinnige mensen die lekker hun eigen weg gaan.

Wat een leuk voornemen! En dan kom je nog op een nieuw plekje ook.

Sandra

Petra zei

@Encinitas - Dank voor het compliment! Gelukkig zijn tattoos hier een stuk meer geaccepteerd volgens mij dan in Nederland. Het commentaar komt althans meestal uit die hoek.

@Tineke - Leuk, weer een kleinkindje!

@Jolanda - Gelukkig gebeurt dat oordelen meestal door mensen, die haar zelfs nog nooit ontmoet hebben, dus het loopt wel los.

@Marion - Ja, ik heb zeker het gevoel dat het hier veel normaler is dan in Nederland. Saskia kreeg in Nederland ook nare opmerkingen van vreemdelingen, hier eigenlijk nooit, eerder complimenten inderdaad

@Becs - Ik ben het helemaal met je eens!

@Bea - Hij is me wel een deugniet, hoor! Maar ja, het blijft een pup

@Sandra - Ook met jou ben ik het grondig eens. Het past misschien niet bij mij, maar ik vind het wel bij Saskia passen, bijvoorbeeld.

Petr@ zei

Saskia is zeker een leuk mens! Zo heel erg hoe ze zelf wil zijn en niet hoe ze 'moet' zijn. Die tattoos zijn Juist geweldig (en in Nederland ook heel populair momenteel maar misschien afhankelijk van de kring waar je je in beweegt). Iemand daarop be (ver) oordelen vind ik nogal kortzichtig.