Weer even in het gareel komen

Rick slaapt ook een stuk langer uit dan gewoonlijk en ik nog meer.  Orion gedraagt zich voorbeeldig al gaf hij vannacht wel opeens over. Verder lijkt hij helemaal prima dus geen idee waarom.

Met moeite kom ik om half negen ook uit bed. Ik pak mijn tassen uit, maar hoef niet alles uit te pakken want over een paar weken heb ik die kleding weer nodig. Rick heeft de koffie al gezet en vertrekt naar zijn werk.

Na mijn United Mileage Plus gecheckt te hebben, zie ik nog steeds niet de 3000+ mijlen, die ik in december aan de Mileage Plus credit card betaalde.  Ik bel eerst Mileage Plus, maar die sturen me door naar de bank, Chase. Daar wordt me verteld dat United er allerlei methodes op nahoudt en mijn $3000 niet automatisch ook 3000 mijlen betekenen.

Het is een ingewikkelde uitleg, maar ik begrijp eruit dat ik een deel van dat bedrag nog niet gebruikt heb.  Als je een vliegticket koopt betaal je daar van tevoren voor, maar het "telt" pas als je ook gevlogen hebt.  Zo irritant!!! Nu ben ik dus voor het eerst in jaren niet Premier bij United dit jaar.  Ach, er zijn ergere dingen, het zal vooral meer kosten voor beenruimte e.d.

Gauw laat ik Orion uit en dan haal ik ontbijt bij Starbucks, de eiwit "bites" met paprika vind ik zo lekker! Onderweg naar de sportschool eet ik het op. Bij Anytime Fitness doe ik een uur op de ARC trainer.  Hard nodig na al het lekkers dit weekend!

Thuis laat ik Orion dan ook weer uit en train ook met hem.  Ik wil dat hij mij echt als roedelleider gaat zien en dat vergt veel werk, duidelijk.  Hij wil heel graag, maar heeft echt een consequente hand nodig. Hij is zo schattig in zijn enthousiasme!

Voor de lunch heb ik met Rick afgesproken en ik ontmoet hem in de lobby van zijn kantoor.  Daar zie ik ook Shadi, die ik alweer lang niet heb gesproken en we kletsen even bij tot Rick komt.

Rick en ik lopen door het gure weer het Reston Town Center in. We bestellen lunch bij Panera en Rick probeert mijn Windows Phone email aan de praat te krijgen. Intussen probeer ik mijn Samsung Galaxy S5 te vinden.  Die is in het vliegtuig uit mijn tas gevallen en tot nu toe niet gevonden, helaas.

Na de lunch lopen we daarom naar de AT&T winkel en krijgen een nieuw sim kaart voor Kai's telefoonnummer.  Dan neem ik weer afscheid van Rick en rijd naar Dulles.  Bij United tref ik een heel vriendelijke dame, maar mijn Samsung is hier niet gevonden.  Die lag op de grond dus waarschijnlijk wordt hij op zijn best bij de eindbestemming gevonden.

Op de terugweg haal ik Cosmo op uit de kennel.  Bij thuiskomst was er een berichtje op ons antwoordapparaat van de dierenarts.  Cosmo stapte in iets tijdens een wandeling en moest een hechtin aan zijn poot.  Het doet hem verder geen pijn, zegt zij, en dat hoop ik dan maar.

Inderdaad krijg ik een heel blije hond terug.  Hij heeft net een bad gehad en duidelijk moet hij gekamd worden.  Dat gaat morgen lukken hopelijk, want de plukken haar haal ik eruit. Onderweg stop ik nog even bij Safeway om wijn te halen.

Dan is het tijd om emails te beantwoorden.  Ik heb alweer een paar aanvragen voor rondleidingen voor dit jaar. Hopelijk wordt het net zo'n goed jaar als de afgelopen paar. Dit wordt alweer het achtste jaar dat ik het doe! Het zal wel een ander gevoel zijn bij het Witte Huis met deze president aan het roer.

Als Rick thuiskomt bestellen we Thais eten.  Dat wordt binnen het halve uur bezorgd en dat is iets wat we als naar elders zouden verhuizen zouden missen. Zo weet ik weer dat ik hier echt wel op mijn plaats ben en gelukkig hebben we de gelegenheid te reizen.

Een mooie zonsondergang

Met alles wat er in dit land gaande is realiseer ik me steeds meer (niet dat ik daar altijd blind voor was) hoe goed we het hebben.  Enkel en alleen omdat we blank en heteroseksueel zijn al, zoveel mensen zijn nu terecht bang voor hun rechten. En dat is niet ver van ons bed zonder in details te treden. Ik ben echt bang voor de toekomst.

Zo eindigt er weer een drukke dag.  Allemaal duimen dat mijn telefoon wordt gevonden, maar ik heb er een hard hoofd in. Ik zie niet uit naar morgen met een tandartsafspraak, ondanks alles heb ik daar nog altijd een fobie voor.