Dag 3 Maui: Walvissen spotten en een Luau

Alweer ben ik om kwart over acht klaarwakker.  Het helpt ook niet dat de mensen boven of rondom mij rond half acht met de deuren beginnen te gooien.  Ik verdenk de schoonmaaksters ervan, die de eerste dag idioot vroeg langskwamen en iedere dag als een soort gieren al vroeg van kamer tot kamer lopen.

Het valt me dan ook op dat de meeste mensen hun "Do not disturb" bordje aan de deur hebben hangen.  Ik ook, tot ik echt voor de dag wegga. Vandaag ga ik beneden even een ijs Americano halen. We hebben om half elf afgesproken voor een brunch dus ik neem niets te eten. Dom!!!

Boven doe ik zo'n drie kwartier op de pas lopen, als ik 6500 stappen bijeen heb is het genoeg. Ik maak me klaar en loop naar beneden . Daar is iedereen al verzameld om te gaan brunchen. Annette en ik volgen Ingrid en Dan en we parkeren waar we tot 16 uur maar $3 hoeven te betalen.  Alleen zullen zij na 16 uur terug zijn. Niemand behalve Annette en ik lijkt er ongerust over dus we laten het maar gaan.

Met zijn allen lopen we naar Cheeseburger in Paradise en krijgen boven een tafel. Sottie neemt alle bestellingen op. Annette en ik nemen beiden de BLT, die erg goed smaakt.  Er worden foto's gemaakt en dan worden we verrast als we willen betalen.

Dan's stiefvader heeft de rekening op zich genomen! Heel fijn, want ik wil niet zeuren, maar het is hier superduur overal! We bedanken hem dan ook uitbundig!

Met zijn allen lopen we de gezellige, maar ook wel erg toeristische hoofdstraat van Lahaina af. Zoals altijd met grotere groepen splitsen we op. Ingrid, Annette en ik lopen naar de Pacific Whale Foundation om in te checken voor de whale watch tour. Dat gaat van een leien dakje en met ons instapkaartjes vertrekken we weer.

Klein probleempje is dat er iets met de boot is waardoor we een half uur later zullen vertrekken dan gewoonlijk.  Niet getreurd, Annette weet een leuk Zwitsers cafetje om iets te gaan drinken. Het is er heel roze, erg leuk!

Na een uurtje wordt het tijd om ons naar de boot te begeven. Gelukkig vertrekken we nu keurig om half drie anders zou onze luau tijd in het gedrang komen.  We hebben nog geen tien minuten gevaren of we zien de eerste groep walvissen al.

Dit is een groep van vijf, waarschijnlijk vechtende mannetjes volgens de naturaliste aan boord, die erg interessant vertelt. We volgen de groep een tijd en een paar komen op een gegeven moment vlakbij de boot. 

Er zijn minuten dat we het zeevlak afspeuren naar meer walvissen, maar dat duurt nooit lang.  In de verte zien we een walvis een paar keer uit het water springen (breach, heet dat in het Engels, ik weet niet of er een Nederlands woord voor is).  Gelukkig krijg ik er een paar goede foto's van voor de boot de andere kant opvaart.

De twee uur vliegen om en ik ben dolblij dat ik anti-zeeziek pillen heb meegenomen.  De golven zijn nogal hoog en de boot schommelt zo dat het zaak is je goed vast te houden als je wil lopen.  We vallen dan ook regelmatig tegen elkaar aan maar niemand vindt dat erg.

Eenmaal weer aan wal nemen Annette en ik afscheid van de anderen en lopen zo snel mogelijk terug naar de auto.  Onderweg naar het hotel bekijk ik mijn foto's vast en ik ben zeer tevreden moet ik zeggen! Het was weer een geweldige gewaarwording.  Ik zou best zo'n vakantie willen boeken en dan enkel en alleen iedere dag zo'n walvistochtje plannen!

In het hotel hebben we nog een half uurtje en bel ik Rick even om hem goedenacht te wensen. Alles gaat thuis goed en ik mis hem en de hondjes. Hoe heerlijk het hier ook is, laat me dit soort reisjes wel goed beseffen dat ik niet wekenlang alleen in de warmte wil gaan zitten, hoeveel beter het me ook doet voelen.

Om kwart voor zes lopen Annette en ik naar beneden naar de Luau ingang.  Wij hebben VIP kaartjes en kunnen zo naar binnen.  We krijgen hiermee zitplaatsen dicht bij het podium waar de show zal worden gehouden en mogen als een van de eersten van het buffet gaan opscheppen.

Welkomstdrankje is natuurlijk een Mai Tai

De avond begint met de ceremonie om het varken uit de grond te halen waar het in bereid wordt.  Dit varken zal voor morgenavond zijn, want er is natuurlijk geen tijd het beest op te snijden voor wij aan ons maal beginnen.

Dit is mijn derde luau en ik moet zeggen dat ik het eten hier erg lekker vind.  Ik herinner me het eten van de anderen niet maar ze hebben hier lekkere salades, vlees en andere bijgerechten.  Natuurlijk is er ook de traditionele poi, een soort dikke saus van taro wortels gemaakt. 

Het is een specialiteit van de eilanden, die hoegenaamd geen smaak heeft.  Ik moet er van mezelf wel een beetje van eten, het hoort er nu eenmaal bij. Volgens mij vindt Annette het minder erg dan ik, maar ik kan het mis hebben.

Na het eten begint de show met allerlei Hawaiiaanse en Polynesische dansen.  De mythes van Maui (zoals de luau ook heet) worden verteld en als laatste is er een spectaculaire vuurdans.  We zijn het erover eens dat het een zeer onderhoudende avond was.

Annette gaat nog kijken waar de anderen zijn, maar ik ben werkelijk doodop.  Het lukt me dan ook niet dit blog te schrijven, want mijn ogen vallen toe.  Vrijwelmeteen val ik dan ook in slaap.

Walvisfoto's staan hier