Het is nog maar steeds moeilijk om op tijd op staan. Deze jet lag duurt wel lang! Iedere dag probeer ik ietsje eerder op te staan en vandaag is het tien over half negen. Rick heeft de honden al buiten gelaten.
Hij vertrekt naar zijn werk en ik maak koffie en roerei met tomaat en kaas als ontbijt. Daarna neem ik de honden mee de tuin in en "ren" een half uurtje op de plaats. Meer tijd heb ik niet, want ik heb om tien uur afgesproken voor een voor mij ongewone rondleiding.
Net voor tienen gaat de deurbel en ik geef de honden gauw hun Kongs en doe Orion in zijn bench. Via de garage loop ik naar buiten en ontmoet M. en haar dertienjarige dochter Y. Zij zullen eind april naar dit gebied verhuizen want E., de man, heeft een baan in Tysons Corner. Al sinds november en sindsdien reist hij ieder weekend heen en weer. Dat is natuurlijk niet te doen dus zijn gezin verhuist hier ook heen.
Het is echter wel een heel iets voor ze, merk ik. Dat herinner ik me ook van vroeger toen mijn ouders, broers en zus hierheen verhuisden. Soms gaat het heel makkelijk en soms is het echt een enorme stap (voor mij ging het heel makkelijk, maar voor mijn zusje bijvoorbeeld niet). Belangrijk is om open te staan voor nieuwe dingen. Dat staan zij volgens mij echt wel.
Om tenminste Y. wat gerust te stellen over haar nieuwe school rijd ik als eerste naar Thoreau Middle School. Daar gingen onze kinderen heen en ken ik een aantal mensen. We bellen aan en ik vraag aan de receptioniste, die ik vaag herken, of we wat van de school mogen zien.
Dat kan niet maar ze geeft wel heel wat informatie. Ook overhandigt ze M. een kaartje met de persoon waar M. mee kan praten. Dat blijkt mijn vriendin Denise te zijn, ik dacht dat zij hier verpleegster was, maar kennelijk is ze van functie veranderd.
De receptioniste herkent mijn naam ook meteen als ik hem noem en vraagt Denise of ze tijd heeft om te komen praten. Na een hug voor mij geeft Denise M. en Y. allerlei antwoorden op hun vragen. Ik denk dat zij zich na afloop wat beter voelen over het beginnen op een nieuwe school in een ander land. Dat is mij twee keer in mijn leven overkomen en ik weet van beide keren nog dat het niet makkelijk was.
We rijden ook nog even naar de high school waar Y. na Thoreau heen zou gaan mochten zij in dit schoolgebied een huis vinden. Dat is duidelijk wel hun hoop maar de huurmarkt voor vrijstaande huizen is niet makkelijk in dit gebied, vooral niet met een hond, die zij ook hebben. Ik hoop dus op wat wij noemen een "lucky break" voor hen.
Madison High School maakt ook een goede indruk. Hier kun je goed zien dat sporten een deel van de high school ervaring kan zijn. Hoeft niet, want alleen Kai nam deel met Football, de meisjes hadden geen interesse.
Y. wil graag paardrijden en heeft online een manege in McLean gevonden. Ik stel mijn GPS erop in en we gaan eens kijken. Ik denk dat het voor M.vooral heel belangrijk is dat Y. ook graag hierheen verhuist.
Onderweg komen we langs Wolf Trap waar 's zomers allerlei openlucht voorstellingen worden gehouden en zien ze een aantal van de echte landgoederen hier. Jammer genoeg is de manege er niet meer. Het huis en de manege staan te koop. Het is gewoon te duur, denk ik. De andere maneges zijn allemaal een stuk verder buiten de stad.
Onze volgende stop is McLean, want die plaats staat ook op het lijstje. Dit is echter niet echt zo'n stadje als Vienna, al is er wel een "centrum" met winkels e.d. De buurten zijn hier wat ouder en ik zie niet echt enthousiasme bij de dames.
Fairfax is ook een leuk stadje dus ik neem ze daar vervolgens heen. Onderweg laat ik nog even het Vienna metrostation zien. Het oude gedeelte van Fairfax is erg leuk en ook druk. Hier komen we even in de file te staan.
Dan is het terug naar Vienna via de ijsbaan in Fairfax want Y. vindt schaatsen ook leuk. Intussen is het bij enen en hebben we wel zin in een pauze. Bij Potbelly bestellen we broodjes en smullen daar van. Ik neem weer de mushroom melt, champignons en kaas, zo lekker!
Als laatste laat ik Falls Church zien. Ook een leuk stadje maar de buurten zijn een stuk ouder en het voelt ook niet zo erg als een apart stadje als Vienna. Morgen krijgen ze nog Reston te zien via iemand anders en dan hebben ze denk ik wel een goed overzicht van wat leuk is en wat niet.
Terug thuis neem ik afscheid en geeft M. me de gewoonlijke drie Nederlandse kussen. Ze lijken heel blij met de rondleiding, die voor mij natuurlijk heel ongewoon was. Ik hoop dat ik het wat meer aantrekkelijk heb gemaakt allemaal hier. Het is natuurlijk winter ondanks het ongewoon warme weer. Alles begint wel uit te lopen en de krokussen en sommige narcissen bloeien, maar de bomen beginnen maar net.
De honden zijn intussen zeker klaar voor de achtertuin. Ik gooi de frisbee voor Orion en ik denk dat hij die binnenkort uit de lucht kan grijpen. Ik probeer hem ook over dingen te laten springen wat hij zeker leuk vindt. Het is een zeer leergierige hond, misschien wel te leergierig (al zou ik willen dat hij ook eens leerde niet tegen vreemden of zelfs bekenden te blaffen!).
Vanavond komen er zes anderen en ik vind dat een goede opkomst. Ik denk maar zo, als er een persoon komt is het gezellig. We kletsen zo'n anderhalf uur gezellig en dan gaat de ene na de andere naar huis.
Een paar houden mij gezelschap tot Rick komt en kletsen dan ook even met hem. Ik ben zo blij dat we in zo'n gezellige buurt wonen! Iedereen bedankt me ook voor dit initiatief. Het is toch echt niet veel moeite om gewoon een berichtje te sturen en dan naar een bar te gaan. Wel leuk dat er zo'n animo voor is.
Samen met Rick bestel ik ons avondeten. Rick neemt een mixed grill, maar die ziet er niet zo lekker uit. Rick is er ook niet zo over te spreken, alles is wat te droog. Mijn groentepizza met verse mozzarella is echter heerlijk en ook licht. Andere keren kreeg ik deze pizza vol vettige kaas en de verse mozzarella maakt die veel lekkerder.
De rest van de avond schrijf ik dit blog en kijk Jeopardy. Ik vind dit quizprogramma nog altijd heel erg leuk. De honden hebben kennelijk genoeg beweging gehad vandaag en zijn erg rustig. Rick laat ze uit en ik ga het niet laat maken, meer dan vier uur in het verkeer vandaag heeft me flink moe gemaakt!
5 reacties:
Het zal wel in de lucht zitten want ik kom ook niet van mijn jetlag af. 2 weekjes Florida was wel heel lekker! In Nederland lag sneeuw en ik zat met 27 graden naast het zwembad. (het water was wel veel te koud om te zwemmen). Gisteren was weer mijn eerste werkdag na de vakantie en ik moest om 05.00uur opstaan maar ik had alleen geslapen van 23.00uur tot 23.50uur en van 03.45uur tot 04.45uur. Dat is niet echt heel fit opstaan. Vanmorgen ging het al weer een stuk beter maar helemaal bij ben ik nog steeds niet.
Het was het gelukkig allemaal wel waard.
Leuk zo'n rondleiding. Wij vonden Reston een fijne plaats om te wonen. Ik ken verschillende mensen, met opgroeiende kinderen, die met heel veel plezier in Falls Church wonen. Ben benieuwd waar ze uiteindelijk voor kiezen.
Leuk dat je die mensen een idee van de plaatsen kunt geven. Ik heb ook van school moeten veranderen, dan wel niet in een ander land maar het is niet makkelijk als puber.
Zou het toch niet het Nederlandse in jou zijn dat je zelf iets in gang zet en niet afwacht? Gelukkig is er animo voor de afspraken.
Fijne woensdag.
Het is wel erg handig, omdat jij zo bekend bent met deze omgeving, eventuele nieuwe bewoners een beetje wegwijs kan maken. Vooral voor een scholiere zal het een hele grote verandering zijn. Ik ben in mijn hele leven slechts 1 keer verhuisd.
Mijn broer heeft destijds in de Prinses Irenestraat in Leusden-Zuid gewoond.Ik nam de trein naar Amersfoort , daarna de bus, en kreeg zo ook nog eens een soort sightseeing van Amersfoort te zien. Daar woonde mijn grootouders in de Arnhemsestraat. Zij hadden een kapperszaak.
Gisteren bij de kaasboer langs geweest en tevens navraag gedaan over die beschimmelde kaas. Volgens haar moet de verpakking beschadigd zijn of er is een luchtgaatje ontstaan. Maar als je die beschimmelde laag eraf haalt is de kaas goed te eten.
Over dat laatste neem ik toch liever het zekere voor het onzekere en zou zelf de kaas weg doen.
Groetjes Wil
@Jurgen - Oei, die tijden zouden mij ook niet blij maken!
@Anja - Reston is ook leuk, maar zij zochten naar iets dichterbij Tysons Corner. Ik ben ook benieuwd waar ze uiteindelijk neerstrijken.
@Anja - Duidelijk was het ook heel belangrijk dat het meisje de overgang wat vergemakkelijkt wordt.
@Wil - Qua schimmel in kaas heb ik gelezen dat die door de hele kaas gaat zitten. Mijn opa en oma zijn er oud mee geworden, maar ik durf het toch niet aan.
Een reactie posten