Wekkers hoef je in dit hotel niet te zetten. Alweer ben ik rond acht uur klaarwakker van het geklap met deuren en geklop op deuren van de schoonmaaksters. Ik heb zelfs mijn fan app aan en nog word ik er wakker door. Je zou denken dat ze niet iedere ochtend op iedere verdieping zo vroeg beginnen, maar kennelijk wel.
Afijn, ik vind het wel best en ga me dan maar aankleden. Rick belt en maakt zijn verontschuldigingen want het boeket bloemen dat hij voor Valentijnsdag voor mij besteld had is niet aangekomen. Ik had absoluut geen boeket bloemen verwacht! Zo lief van hem! Hij baalt er enorm van dat het nu aan zal komen als ik al weg ben. Hopelijk krijgt hij zijn geld terug.
Boven pak ik alles in en ga dan op het balkon zitten. Dat verveelt echter al gauw. Dit is echt zo wachten tot ik weg kan. Ik besluit naar het zwembad te lopen en neem daar een stoel aan de rand van het strand. Zo zie ik de rustgevende golven en ook de walvissen in de verte.
Dat is even lekker ontspannen en ik blijf er tot kwart voor elf zitten. Dan haal ik mijn spullen op en check uit. Mijn bestelde taxi is er ook al, maar ik wil eerst nog afscheid van Annette nemen. De anderen zijn al vertrokken voor een vliegtochtje dus daar heb ik gisteren afscheid van genomen.
Annette heeft een nachtvlucht vanavond dus zal nog de hele dag hier doorbrengen. We geven elkaar een hug en dan stap ik in de taxi. De chauffeur is een aardige en nieuwsgierige geboren en getogen Maui bewoner. Hij vraagt me de oren van het hoofd waardoor we plotseling bij het vliegveld zijn (onderweg heb ik nog de laatste walvissen zien springen, ik zou ze mee willen nemen!).
Volgens mij is dit mijn duurste taxirit ooit met $100 (inclusief fooi). Ik had een Uber kunnen nemen, maar durfde dat toch niet aan. Ik denk dat ik het in San Francisco wel ga doen, want daar is het moeilijk om aan taxi's te komen.
Binnen een paar minuten is mijn tas ingecheckt en kan ik door naar TSA Pre. Ook dat neemt een paar minuten en dan heb ik zomaar meer dan twee uur voor vertrek. Mijn maag rommelt wat en er blijkt een restaurant schuin tegenover de gate te zijn.
De bar daar heeft stopcontacten en die heb ik nodig om mijn telefoon op te laden. Ik bestel een wijntje en een ahi poke, die opperbest smaakt. Al gauw is het tijd om naar mijn gate te gaan.
Daar duurt het even voor we aan boord kunnen, maar wat ik gehoopt had gebeurt, er zit niemand in het midden in onze rij. Heerlijk, zoveel plaats!
Op de heenweg waren de films gratis, maar nu moeten we ervoor betalen. Ik wil dolgraag Queen of Katwe zien en betaal dus maar. Ik krijg er geen spijt van! Wat een goede film is dat! Ik zou graag weten hoe het verder met haar ging, maar ik kan online maar tot 2014 vinden.
Een bijzonder iets, de schaduw van ons vliegtuig in een prisma
Daarna kijk ik Miss Peregrine's Home for Peculiar Children voor de tweede keer en aan het einde daarvan zetten we de landing in. De vrouwelijke first officer kondigt aan dat we hopelijk ver voor op schema om kwart voor negen zullen landen.
Dat lijkt ook het geval en de landingsbaan is al in zicht (landen vind ik het engste deel van een vlucht). We zijn er bijna als het vliegtuig weer optrekt. Niet veel later kondigt de first officer aan dat er verkeer was op de landingsbaan en er een tweede poging komt.
De landing is niet bepaald zacht en ik ben erg blij weer op vaste bodem te zijn! We taxieen even en dan is het zoeken naar de baggage claim. Tot mijn verbazing komt mijn tas vrij snel op de band, want ik checkte al erg vroeg in.
Nu is het zoeken naar een taxi en die vind ik al gauw. Zoals altijd op vliegvelden is er iemand die iedereen naar hun taxi's dirigeert. "Mijn" chauffeur is niet bepaald de aardigste. Hij laat mij zelf mijn tassen inladen en reageert geergerd als ik mijn bestemming opgeef.
Eenmaal bij het Hyatt Centric Fishermans Wharf snauwt hij dat we er zijn en laat mij weer mijn tassen uit de auto laden. Ik geef hem dan ook maar tien procent fooi. Meer heeft hij echt niet verdiend en ik hoop een Uber terug naar het vliegveld te nemen.
In het hotel ben ik zo ingecheckt en wordt mijn bagage alvast naar boven gebracht. Prima, want ik wil in het restaurant nog even wat eten. Ik bestel de krab en clam chowder in sourdough brood (waar San Francisco beroemd om is) en het smaakt me prima.
3 reacties:
Oh, SFO is zo leuk! Veel plezier! Groetjes, Linda
@Linda - Ja, ik heb weer genoten vandaag!
ik vind dat fooien systeem in Amerika toch zo ingewikkeld. Waarom zou je die chauffeur nog 10% geven terwijl hij zo onaardig is? Ik dacht dat je de fooi juist geeft voor goede service, maar jou zelf de tassen laten sjouwen is toch geen service? Mocht je niet dan gewoon geen fooi geven? En wat gebeurt er als je dat niet had gedaan? Is vind het zo lastig te begrijpen.
Een reactie posten