Van de lente terug naar de realiteit

Zaterdag

Rick staat al om half acht op.  Dat is mij te vroeg dus ik draai me nog eens om.  Iets later hoor ik opeens Orion piepen en zie dat die weer in onze kamer is.  Rick is nergens te bekennen dus ik neem aan dat hij op pad is.

Orion gaat gewoonlijk weer lief liggen of knauwen op een botje, maar niet vanochtend.  Hij piept en kijkt naar buiten en dan voel ik opeens een koude hondenneus in mijn nek.  Duidelijk wil hij dat ik opsta.  Dat weiger ik nog even en uit wraak steelt hij de Eeyore tsum tsum van achter mijn hoofd.  Prima, misschien houdt dat hem even bezig, bedenk ik.

Een kwartiertje later heb ik genoeg van het gezeur en sta van ellende maar op. Cosmo ligt lekker in het zonnetje op het deck en Ricks auto staat op de oprit, maar hem zie ik nergens.  Een sms laat me weten dat hij een fietstochtje aan het maken is.

Het is dan ook weer heerlijk buiten!  Ik ga in mijn hangmatstoel op Ricks terugkeer liggen wachten.  Dan rijden we naar Starbucks voor ons ontbijt.  Met deze temperaturen nemen we beiden ijskoffies. Als ontbijt kies ik de Bantam bagels.

De magnolia bloeit in de stad al en hier bijna!

We eten alles buiten op, vastbesloten zoveel mogelijk van dit bizarre warme weer te genieten. Dit is meer zoals het in april of mei kan zijn dan in februari.  Na het eten neemt Rick de honden de tuin in.

Ieder weekend is het weer een gevecht met mezelf om te gaan sporten.  Met veel moeite ga ik toch een uur op de elliptical lopen.  Als ik weer beneden kom leest Rick buiten op de stoep in de zon.  Ik ga er bij zitten en onze overbuurman Bruce komt langs.

Hij is herstellend van darmkanker en doet het heel goed.  Hij loopt met een tasje met chemotherapie erin, die via zijn borst geleidelijk over twee dagen wordt ingebracht.  Ik heb nog nooit zo'n lopende chemotherapie gezien. 

Bruce zegt dat ze hem er maandag uit zullen halen en hij zich dan een dag heel moe zal voelen. Verder valt de chemo hem erg mee. Samen met zijn vrouw legt hij ook hele fietstochten af tussen de kuren ieder weekend door.  Indrukwekkend!

De honden spelen intussen lekker buiten zolang het nog droog is. Orion blaft even later wel tegen Lorraine maar houdt daar ook gauw mee op.  Hopelijk werpt onze training heel langzaam zijn vruchten af.

Rick en ik gaan op zoek naar lunch en strijken neer bij Sweet Leaf waar ze ook een terrasje hebben. Jammer genoeg hebben ze mijn favoriete zalm sandwich niet meer. Ik kies dan maar de caprese met tomaat en spinazie.  Die is ook best lekker, maar ik zal hier toch minder komen zonder die zalm.

We genieten buiten van ons eten en zien de wolken zich samenpakken.  Thuis ga ik nog even met de honden de tuin in en de lucht wordt steeds dreigender.  Rick gaat naar de kapper en net als hij thuiskomt begint het te regenen.

Rick neemt de honden gauw mee voor een korte wandeling en is net voor het noodweer losbarst terug.  Nu valt het hier meestal wel mee en trekken de zware onweersbuien rond ons heen, maar toch zien we een flinke bui met donder en bliksem.  Hoogst ongewoon voor februari, meestal met januari de koudste maand hier.  Arme Cosmo vindt het maar niets!

Mijn ramen zijn niet vies, ze staan vol hondenkunst

Ons tapijt ziet er langzamerhand bruin uit in plaats van zilvergrijs.  Rick haalt onze tapijtreiniger uit de basement en voor het eerst proberen we die eens uit. Het water is donkerbruin na afloop en het tapijt ziet er wat beter uit, maar zal zeker nog een extra een of twee behandelingen nodig hebben.

Tegen de tijd dat we gaan eten is het droog en ook scherp kouder, maar een graad of tien met een koude wind.  We rijden naar Herndon naar de Stone's Cove Kitbar.  Daar krijgen we stoelen aan de bar en bestellen voorafjes, Rick de meatloaf cupcakes en ik de tonijn sashimi.  Ik eet ook wat van de meatloaf mee.

Als hoofdgerecht nemen we beiden salades, want die voorafjes waren best vullend. We zijn minder gecharmeerd van dit restaurant dan we waren.  We vonden het beiden moeilijk iets van het beperkte menu te kiezen.  Dat moet veranderd zijn, want de vorige keren vonden we het erg lekker.

Thuis is het voeten omhoog en tv kijken en dan zoeken we op tijd ons bed op.

Zondag

Alweer is Rick er eerder uit dan ik en weg als ik beneden kom.  Orion is dit keer in zijn bench zodat ik verder kon slapen. Rick blijkt koffies gehaald te hebben. De wind huilt om het huis en het is maar net boven het vriespunt, een grote verandering na gisteren!

Voor ons ontbijt gaan we naar Crepe Amour en daar is het druk.  Bijna nemen wij onze crepes mee naar huis, maar dan opent er net een tafeltje.  Ik heb de Atlantico met zalm, spinazie en cream cheese en Rick eentje met kip. Het smaakt weer prima.

Alweer is het een gevecht met mezelf om te gaan sporten. Ik besluit een half uur te gaan doen zodat ik het gevoel heb "iets" gedaan te hebben. Ik klets op Facebook gezellig met Katja, die nu weet waar ze gaat trouwen en de datum, 29 juni volgend jaar.  Toch wel erg spannend!

Opeens is er een uur voorbij en heb ik toch mijn tienduizend stappen bijeen.  Rick is intussen in de tuin bezig ondanks dat het opeen zoveel kouder is.  We zouden naar het nieuwe MGM casino gaan vanmiddag, maar Saskia heeft opeens besloten naar huis te komen en haar zien we veel liever natuurlijk.

Net voor lunchtijd komt Sas binnenlopen en knuffelt eerst de honden en Snickers en dan ons.  Het is zo fijn haar weer te zien ongeveer een maand.  Het gaat goed met haar hoewel ze zich aan haar huisgenootje ergert.  Toch blijven ze het komende jaar in dit appartement wonen.  Daar ben ik stiekem opgelucht over, want dat verhuizen vind ik maar niets.

We gaan lunch halen, Saskia haar favoriete acai bowl bij South Block en Rick en ik van de Libanese zaak Farooj Beik.  Hij neemt een wrap en ik de linzensoep.  Thuis eten we gezellig met zijn drieen.  De linzensoep is niet zoals die ik eerder van dit restaurant at, dit is meer een linzenpuree, maar het smaakt goed.

Ondanks de koudere temperatuur wordt er hier toch verwacht dat de lente twee tot drie weken eerder zal komen dan gemiddeld. Deze bloesems zijn dus al uit en de kersenbloesems volgen meestal snel.

Dan gaan Rick en Saskia Saskia's vakantie naar Orlando met Laura volgende week uitwerken. Zij gaan er met zijn tweeen een in een dag heenrijden en willen Disney en Universal Studios bezoeken. Laura en Saskia zijn al sinds ze zes waren vriendinnen, heel bijzonder dus.

Rick heeft een presentatie voor te bereiden en Saskia moeilijk huiswerk.  Ik lees intussen het Viva forum over Boer Zoekt Vrouw en een paar van de grappige blogs erover.  En dan kijk ik de aflevering van vandaag.  Het blijft een leuke serie.

Voor we gaan eten halen Rick en ik de tapijtreiniger nog eens over het tapijt.  Het water is weer donkerbruin en het tapijt heeft nog steeds een beige toon.  Ik zal dit morgen nog eens moeten doen, maar het ziet er tenminste niet meer zo verschrikkelijk uit.

Samen met Saskia gaan we sushi en sashimi eten bij Sushi Yoshi.  Daar zijn we al oude bekenden.  We krijgen drie stoelen aan de sushi bar. Ik bestel weer voornamelijk sashimi en daarmee komen ook gefrituurde garnalenkopjes en een gefrituurd visskelet als "dessert".  Saskia griezelt er natuurlijk van, maar ik vind het heerlijk.

Saskia vertelt ons van alles, altijd beter dan het oppervlakkige internetgeklets.  Jammer genoeg moet zij vanavond ook weer terug.  Zodra ze thuiskomt neemt ze dan ook weer afscheid.  Het was heel fijn mijn jongste weer even geknuffeld te hebben.

Wij kijken vanavond naar de Oscars.  Tot nu toe is het verschijnen van Katherine Johnson, de 98-jarige NASA geniale wiskundige waar de fantastische film Hidden Figures over gaat, en het zingen van een lied uit Moana door een zestienjarige het hoogtepunt.

Het was weer een gezellig weekend en ging te snel voorbij!