Afscheid na drie intensieve weken

Gelukkig is Kai vanochtend een stuk beter en Bea ook. Misschien dus maar goed dat ze nog een nachtje bleven, ook voor Bea's verkoudheid.  Zij gaan ontbijt halen bij Safeway, maar ik maak gewoon weer een paar crackers met kaas en tomaat voor mezelf.  Met een kop koffie gaat het er goed in.

Tulpen, ze brengen de lente in huis

Met Orion doe ik wat trainingsoefeningen en zodra Kai en Bea terug zijn haast ik me naar de sportschool. Voor Sharon me komt halen doe ik wat cardio en dan werken we een half uur hard aan mijn spieren versterken.  Alle spiergroepen komen aan bod en dan doe ik nog een half uur cardio.

Thuis zijn Kai en Bea hard aan het inpakken.  Ze hebben over het hele huis dingen liggen dus ik raad ze aan dubbelgoed te kijken of ze alles hebben.  Ze hebben ook een extra koffer nodig en ik geef Kai een van onze oude koffers. 

Het is lekker weer en we kletsen een tijdje op het deck, terwijl Orion met zijn vriendin Mia heen en weer rent bij het hek .  Het is werkelijk schattig hoe hij zelfs naar buiten wil als zij slechts naar buiten kijkt bij hun achterdeur. 

Rick komt thuis om met zijn allen te gaan lunchen en dat wordt Panera.  Ik kan merken aan Bea dat ze het heel jammer vindt dat deze vakantie voorbij is.  Kai vertelde me vanochtend al dat ze zo genoten heeft hier.  Natuurlijk heel fijn om te weten, ik heb het ook leuk gevonden en ben blij Bea een stuk beter te hebben leren kennen als een erg lieve jonge vrouw, die heel goed is voor Kai.

Kai en Bea hebben weinig trek na een groot ontbijt en bestellen een kop kippensoep.  Ik heb een halve tonijnboterham met groentes en ook een kopje kippensoep.  Rick de flatbreads, die ook erg lekker zijn weet ik. Het is gewoon gezellig om nog even met zijn allen te kunnen lunchen.

Thuis nemen Kai en Bea Orion mee voor een laatste wandeling door de buurt. Rick heeft een conference call en ik loop door het huis om zeker te zijn dat Kai en Bea niets vergeten.

Dan laden we hun bagage in de van en doen Orion in zijn bench.  Ik rijd naar het vliegveld want Rick moet nog een con call doen.  Zonder oponthoud komen we bij Dulles Airport aan. Het is erg druk en het duurt even voor ik een parkeerplek vind.

Rick lette niet op en vraagt waarom ik zo ver weg parkeer.  Tja, als er geen plaats is moet dat wel. We moeten dus even lopen naar de United balies.  Daar zijn Kai en Bea zo ingecheckt en geven hun tassen af. Ze zitten naast elkaar gelukkig, want Bea is duidelijk nerveus.  Ik heb gisteren valeriaan voor haar gekocht, hopelijk helpt dat wat.

Er zijn twee veiligheidscontroles hier en de meest dichtstbijzijnde heeft een wachttijd van 17 minuten, terwijl de verdere maar vier minuten heeft.  Daar lopen we dus heen en nemen afscheid.  Het is moeilijk, maar we houden het allemaal droog.

Het helpt mij te weten na deze drie weken hoe goed deze twee met elkaar zijn. Kai was lief toen Bea zich niet lekker voelde en Bea toen hij ziek was. Dat is toch erg belangrijk, in goede tijden, maar ook in slechte tijden er voor elkaar zijn.  Niemand weet wat de toekomst zal brengen, maar ik hoop dat ze bij elkaar blijven.

Na het afscheid beseffen Rick en ik dat het nu ons tweeen, Orion en Snickers zal zijn. Ik vind het wel fijn nu echt tijd te krijgen om Orion te trainen.  Het gaat al veel beter, maar veel tijd met hem zal hopelijk echt zijn vruchten afwerpen.

Vanavond heb ik ook mijn maandelijkse "happy hour" met de dames uit Vienna.  Rick rijdt me erheen en zal over anderhalf uur komen om te eten. De groep bevat 43 dames, maar kennelijk zijn zij allemaal heel druk 's avonds, want er komen maar twee vriendinnen.  Dat is ook erg gezellig en voor ik het weet is het zeven uur en nemen die dames afscheid en bestellen Rick en ik eten.

We nemen beiden een pizza en nemen de helft mee naar huis.  Voor mij een simpele margherita, die mij aan mijn jeugd doet denken, echt Italiaans. Het smaakt dan ook prima.

Orion wacht geduldig in zijn bench. Ik ben van plan dingen uit mijn "Brain Games for Dogs" boek te gaan doen de komende weken.  Kai heeft hem al een aantal handige dingen geleerd, maar dat boek zegt terecht dat honden altijd blijven leren. 

Cosmo had dat minder nodig of althans toonde dat minder, maar Orion is een heel ander dier. Misschien is dat ook maar goed ook, ik vergelijk hem zo niet constant met Cosmo. Enige vergelijking is onvermijdelijk.

Laat ga ik het vanavond niet maken. De afgelopen weken waren een en al drukte en ik kan wel wat rustiger gebruiken. Morgen wordt het slecht weer en dat voel ik ook.  Ik heb al een plan om die pijndag door te gaan brengen.