Rick staat om kwart over zeven al op en ik ben eigenlijk best wakker. Althans dat denk ik, want ik draai me nog even om en dan is het opeens een uur later. Tijd om op te staan al is dat niet makkelijk.
De koffie staat dankzij Rick al klaar en hij vertrekt naar zijn werk. Van Kai en Bea is nog niets te zien. Ik maak weer crackers met kaas en tomaat als ontbijt en wil dan eigenlijk naar de sportschool. Ik hoor Kai beneden en vraag hem op Orion te passen.
Die ondeugd kan zeker niet zonder supervisie en ik wil hem niet in zijn bench doen als Kai er is. Kai vindt het prima en ik leid Orion de basement in. Dan kom ik twintig minuten voor mij personal training bij Anytime Fitness aan. De zon schijnt maar het is koud!
Na wat cardio komt Sharon me halen. Ik heb mijn Simply Fit board weer mee en we gebruiken het bij veel van de oefeningen. Ook rekt en strekt Sharon mij goed in de hoop de pijnen iets te verminderen. Jammer genoeg blijven de trekkingen in mijn spieren en voelt het grieperig. Duidelijk komt er slecht weer aan.
Op de ARC trainer doe ik daarna nog een half uur cardio en haast me dan naar huis. Als ik de garage binnenrijd hoor ik het geluid van onze centrale stofzuiger (door het hele huis kunnen we een stofzuigerslang in de muur steken en in de garage hangt de "stofzuiger").
Binnen zie ik Bea hard aan het stofzuigen en Kai aan het stoffen. Ik val bijna om van verbazing! Kai heeft van alles op te merken op onze schoonmaaksters, die natuurlijk vrijwel nooit bovenop dingen boven hun hoofd schoonmaken of onder of achter stoelen. Ik zou dat ook niet doen, een dag is dan te kort voor dit huis.
Natuurlijk bedank ik beiden ten zeerste! Met twee langharige honden is dat zeker een paar keer per week aan te raden al moet ik toegeven dat het mijn schouders teveel pijn doet en een keer per week mijn maximum is.
We laten de honden nog even uit en vertrekken dan weer naar Tysons Corner mall. Kai heeft een nieuwe bril nodig, maar eerst gaan we lunchen bij Wasabi. Dit is een Japans restaurant waar je je gerechtjes van een lopende band haalt. Ik heb er pas een keer gegeten dus vind het ook erg leuk.
Volgens mij is het sindsdien wel verbeterd. Er komen een heel aantal originele gerechtjes voorbij. De schoteltjes hebben vijf verschillende kleuren, die allemaal een bepaalde prijs vertegenwoordigen tussen de $3 en $5. Na afloop worden je schoteltjes opgeteld.
Op weg naar Lenscrafters voor Kai's bril stoppen we bij Pandora. Daar kiest Bea een van de kersenbloesem bedels als souvenir aan Washington. Kai geeft hem haar graag. Ik zie mijn kans schoon en laat mijn ketting met Disney prinsesjurken reinigen, die is heel vies van allerlei zonnebrandolie.
Daar wordt ons eerst verteld dat onze verzekering hier niet telt. De verkoopster gaan dan meteen naar een andere klant, maar ik zie dat zij het mis had. Ik spreek met een andere verkoopster die beaamt dat ik gelijk heb. Ze belooft "over een paar minuten" te komen.
Kai heeft allang een montuur uitgekozen en we wachten en wachten, zeker een half uur. Dan zie ik een nieuwe klant de winkel inlopen en die wordt door desbetreffende verkoopster meteen geholpen. Dat is me toch te gortig en ik ga even melden dat wij allang wachten.
Vol verontschuldigen worden wij meteen geholpen. Kai's bril zal over een uur klaar zijn en Kai wil wachten en shoppen, maar ik voel me echt niet lekker en we hebben nog andere boodschappen te doen. Ook wil ik Orion niet zo heel lang in zijn bench laten.
We gaan dus op weg naar Vienna. Kai wil graag Bea een beetje van zijn jeugd laten zien en gelukkig is dat allemaal dichtbij. Via de gezellige Church Street rijd ik naar Madison High School. Daar laat ik ook het football veld zien waar Kai als "freshman" (eerste jaar high school, dus derde jaar VO in Nederland) speelde.
Daarna rijd ik naar Mosby's Landing en we bekijken het huis waar Kai als baby tot twee jaar woonde. Als ik het zo zie word ik ook weer even nostalgisch. In dit huisje hebben we heel wat meegemaakt waaronder Kai's hoofdoperatie als baby om zijn schedel te corrigeren.
Als laatste halen we (niet als enigen!) wat boodschappen bij de Safeway. Kai en Bea nemen wat lekkernijen mee en we halen spullen voor de lunch en meer. Gelukkig helpen Kai en Bea de boodschappen wegleggen want ik ben intussen op.
Kai neemt de van dan terug naar de mall om zijn bril op te halen. Na de honden nog even rillend in de tuin te hebben gelaten ga ik in mijn stoel liggen. Tot mijn verbazing komt Rick vroeg thuis. Hij wil de houtsnippers nog verder verspreiden in de achtertuin.
Gelukkig neemt hij de honden ook mee naar buiten en ik zie Orion lekker rennen met Mia van de achterburen. Rick schiet lekker op, maar komt binnen als het begint te sneeuwen. Onvoorstelbaar, een warme winter en dan nu sneeuw op 13 maart!
Van Kai en Bea is er nog geen teken en ik voel me steeds slechter. We besluiten vast naar Taco Bamba te gaan en laten hen weten ons daar te ontmoeten. Rick en ik bestellen vast een taco en zien dan Kai en Bea aankomen.
Kai bestelt een enorme "torta" wat eigenlijk een gigantisch broodje is. Dat hij het op kan! Ik neem nog een "lengua" (tong) taco en Rick en Bea ook een aantal taco's. Het is leeg in het restaurant, heel ongewoon! Het smaakt ons allemaal prima en intussen komt de sneeuw inderdaad flink naar beneden.
We zullen het morgenochtend zien. In ieder geval neemt Rick een sneeuwdag en dat vind ik al leuk. We hoeven niet vroeg wakker te worden, hoera!
6 reacties:
Wat lief, dat Kai de plekken die belangrijk waren in zijn jeugd aan Bea laat zíen. Zitten ze ook al in oude fotoalbums te bladeren?
Altijd fijn om een nieuwe bril te hebben, voor Kai nu dan. (dan hebben de bomen weer blaadjes enzo)
Sterkte met de sneeuw, jouw persoonlijke barometer had het al gevoeld...hoopdat het te doen zal zijn voor jullie! Lekker,dat Rick vrij heeft.
Wat leuk voor Bea om al die plekken te zien. De bedel vind ik geweldig!
Op jullie webcam kan ik nu zien dat er een lekker laagje sneeuw ligt. Ik hoop dat er niet te veel valt en dat de bloesems niet kapot vriezen.
Aaah, de bedel van de kersenbloesem. Zo mooi! Als ik eens in Washington kom, weet ik al
welke bedel ik wil:).
Grappig dat je het stofzuigersysteem noemt. Toen wij hier lang geleden kwamen wonen, konden we dat ook als optie nemen. Sindsdien nooit meer iets over gehoord. Ik kan je overigens een robotstofzuiger van harte aanbevelen. Bij de keuze moet je wel goed opletten of hij stil is en ook op kleden kan. Het maakt ook nog uit of hij in hoekjes en onder dingen door kan. En of hij niet tegen meubels botst. Mijn jongste heeft een heel goede en het is werkelijk ideaal!
Nou je lichaam had weer gelijk, ik zie een flink pak sneeuw liggen.
Sterkte vandaag.
Groet, Bea
@Nina - Geen fotoalbums, maar wel oude filmpjes met Kai erop.
@Anja - Men denkt dat 90 procent van de bloesems stuk gaan vriezen :(
@Marion - Ja, zo'n Roomba heb ik ook al over gedacht. Is alleen niet zo handig met tapijt.
@Bea - En koud dat het is :(. Ik houd me maar voor dat dit niet lang meer kan duren.
Wat heeft u een leuke blog! Ik ben nu op zoek naar een centraal stofzuigsysteem. Maar vraag me nu wel af hoeveel geluid het dan wel niet maakt? Hoort u het bijvoorbeeld als u zelf boven bent en niet in de garage? Is het hetzelfde als een normale stofzuiger? Het lijkt me gewooon ideaal, zonder al die slangen etc!
Een reactie posten