Van 27 graden twee dagen geleden naar sneeuw en kou vandaag

Vannacht kon ik goed merken dat het buiten koud was.  Ik moest diep onder de dekens kruipen om warm te blijven. Gelukkig gaat om acht uur de verwarming aan en kan ik dus in een lekker warme kamer opstaan.  Rick heeft de koffie al klaar staan, helemaal goed.

Hij heeft de honden ook al uitgelaten dus ik hoef de kou nog niet in. Ik maak mijn crackers met kaas en tomaat en rijd na het eten naar de sportschool.  Voor het eerst in tijden doe ik mijn stoelverwarming in de van weer aan.

Onderweg sta ik bij een stoplicht en zie op mijn telefoon een feestelijke Pikachu verschijnen. Ik probeer hem te vangen voor het licht op groen gaat, maar hij ontsnapt.  Ik neem me voor vanmiddag meer te gaan spelen.

Het uur op de ARC trainer gaat snel en thuis neem ik rillend de honden de tuin in. Orion weigert naar beneden te gaan tenzij ik meekom.  De heren hebben opeens een manier gevonden om weer bij de vijver te komen dus eigenlijk moet ik er ook wel bij blijven.

Lang houd ik het niet uit en ga dan boven inpakken. Morgen ga ik weer eens op reis, namelijk. Orion helpt altijd graag mee door in mijn tas te gaan liggen of dingen, die hij niet mag, te gaan pakken. Het is me het boefje wel, gelukkig is hij verder heel schattig.

Voor ik ga douchen vul ik een zak met kleding, die mij te klein is geworden.  Soms moet je de realiteit even flink onder ogen zien en je realiseren dat goed passende kleding belangrijker is dan maat. Bij de Safeway staan bakken waar oude kleding heen gebracht kan worden.

Als ik klaar ben rijd ik daarheen, onderwijl bij kletsend met mijn zus.  Ik heb ook nog een zak met oude kleding van Saskia dus nu is de van weer leeg. Ik moet echt weer eens kleding gaan kopen maar heb daar zo'n hekel aan!

Het is koud en de wind bijtend en ik heb weer zin in dumplings.  Bij District Dumplings word ik al als een oude bekende verwelkomd.  Dit keer bestel ik de shumai, gestoomde dumplings.  Drie met kipvulling, drie met varkensvleesvulling en vier met vegetarische vulling, die zo mooi gepresenteerd worden dat het bijna jammer is ze te eten!

Omdat ik meestal laat ben voor mijn lunch ben ik vaak de enige klant.  Dit keer niet en we raken met elkaar aan de praat.  Een ouder stel vindt dit restaurant voor het eerst en de Aziatische dame naast mij rijdt met liefde 45 minuten om de dumplings hier te kopen. 

Ze is opgegroeid met dumplings en vindt deze de beste in ons gebied.  Ik kan het daarmee eens zijn. Ook de shumai smaakt weer heerlijk en is vanwege het stomen ook licht.

Na het eten zie ik dat er nog een feestelijke Pikachu vlakbij is en ik ga hem gauw vangen.  Dat is de enige voor vandaag want de rest vlucht weg voor ik ze kan vangen.  Ik sta bij Target en heb het ijzig koud.  Ik bedenk me dat dit een goede gelegenheid is om weer eens wat nieuwe sportkleding te kopen.  Ik vind drie shirts, maar de capri's zijn me te strak dus die koop ik niet.

Intussen laat Katja weten dat ze een belachelijk bedrag moet betalen voor haar auto reparatie.  Eekhoorns hadden daar hun nest in gebouwd en nogal wat schade berokkend. Natuurlijk zal daar toch weer hulp van onze kant bij te pas komen.  Het is maar goed dat Rick nog werkt zodat we dat kunnen doen.

Beide dames gaan op weg naar hun ouderlijk huis.  Ik probeer de honden naar buiten te laten, maar het is het koudst dat het in twee maanden (!) is geweest en ik heb er last van met mijn spieren. Orion weigert gewoon de tuin in te gaan zonder mij.  Ik krijg hem nog net zover dat hij plast. Lief, die aanhankelijkheid, maar ook onhandig.

Mijn nieuwe tafelloper vind ik heel leuk!

Rick komt gelukkig vroeg terug uit zijn werk en ontfermt zich over de hondenkinderen. Hij stelt voor Turks te gaan eten bij Istanbul Blue vlakbij.  Daar hebben we al heel lang niet gegeten en dat lijkt me lekker eten voor een gure dag als vandaag. 

We krijgen linzensoep als voorafje en Rick bestelt ook nog falafel waarvan ik er een proef. Ons hoofdgerecht is Iskender kebab, lamsvlees met tomatensaus, yoghurt en pita. Ik vind het lekker, maar ook heel erg zout.  Ik kan het ook lang niet op en er wordt gevraagd of ik het mee naar huis wil nemen.  Dat zou ik doen als het niet zo zout was, ik ga vannacht waarschijnlijk flink dorstig zijn.

Niet lang nadat we thuiskomen komt Saskia aan met haar katten. Ik knuffel even extra met haar, want ze worstelt met haar medicijnen en bijwerkingen en doet er toch alles aan om goede cijfers te krijgen.  Het komt niet makkelijk voor haar!

Rick en Saskia gaan eten voor haar en Katja halen en ik ben dus weer hondenbabysitter.  Orion wil van alles met Saskia's spullen en ik denk Rick te bellen om te klagen.  Per ongeluk bel ik echter Christine en opeens zitten wij gezellig ongeveer een uur te kletsen.  Wat mis ik de tijd dat ze vlakbij woonden!

Kaylee komt en Orion blaft helemaal niet tegen haar.  Goed nieuws, want in de kersttijd deed hij dat de hele tijd wel. Nu is het wachten op Katja en dan heb ik tenminste mijn meisjes weer voor een nachtje onder een dak. 

Het zal voor Katja ook vreemd zijn zonder Kevin. Ik zie ernaar uit haar een aantal dagen voor mezelf te hebben. Waarschijnlijk wel de laatste keer voor haar bruiloft.