Dag 1 Orlando: De heenreis en Universal Studios

Al hoeft hij vandaag niet naar zijn werk toch staat Rick om kwart over zeven op. Orion gaat graag met hem mee naar beneden en ik blijf nog even door doezelen.  Om kwart over acht zijn ze terug en ben ik ook wel klaarwakker.

Beneden staat de koffie al klaar en ik maak een paar crackers met kaas en tomaat.  Dan ga ik me boven klaarmaken en inpakken.  Ik ga een paar dagen mee met Rick naar Orlando.  Hij moet werken en ik ga me in Universal Studios vermaken.

Het is hier koel en regenachtig dus ik zie er helemaal naar uit de warmte en zon op te zoeken.  Na Orion nog een keer uitgelaten te hebben doe ik hem met een knietje in zijn bench en gaan we op weg naar het vliegveld.  De buurtjes zullen weer goed voor Orion zorgen.

De rit naar Dulles verloopt zonder oponthoud en Rick parkeert in de dichtstbijzijnde garage.  Dat is nog een flinke afstand naar de United balie.  Tegen de tijd dat we daar aankomen heb ik al meer dan 3000 stappen gelopen!

Rick heeft Premier en we kunnen dus daar inchecken.  Alleen geeft de medewerker mij geen Priority sticker voor mijn tas.  Ik merk op (heel goed wetend dat ik op dezelfde reservering zou moeten staan, maar ja, brutalen hebben de halve wereld) dat ik met Rick reis.  De man mompelt wat over zelfde reservering maar doet toch een Priority sticker aan mijn tas.

TSA Pre lijkt een lange rij te hebben, maar we zijn er zo doorheen.  Hier hoeven we onze schoenen niet uit te doen en niets uit onze tas te halen, heel fijn.  Binnen het halve uur zijn we ingecheckt en door de veiligheidscontrole.

Met de trein gaan we naar de C gates.  Daar kijken we wat we als lunch mee aan boord kunnen nemen. Er is niet heel veel en uiteindelijk kies ik een ham en kaas broodje van Au Bon Pain.  Rick neemt een of andere wrap.

Gelukkig kunnen we met groep twee aan boord, want we zitten dit keer helemaal achterin het vliegtuig en zo hebben we nog plaats om onze tassen weg te bergen.  Ik heb zelfs de allerlaatste rij maar gelukkig wel gangpad wat iets minder claustrofobisch voelt.

Behalve veel flinke turbulentie vooral tijdens de landing verloopt de vlucht goed. Voor op schema landen we bijna twee uur later in Orlando.  Het duurt natuurlijk even voor we van boord kunnen.  De schoonmaakmensen zijn er al meteen!

Voordeel is wel dat onze bagage er al is en we zo naar Avis kunnen lopen.  Daar krijgt Rick een Chevrolet Malibu, mooie auto en lekker ruim.  Binnen het uur rijden we weg naar ons hotel.

Dat is het Cabana Bay Beach Resort van Universal Studios.  Met onze hotel sleutel mogen we een uur vroeger het park in.  Onze kamer ligt op de zevende verdieping en heeft uitzicht op het zwembad.  Dit hotel is een van zeker vijf inmiddels die bij Universal Studios horen.

We frissen ons wat op en kopen dan toegangskaartjes voor de parken in de lobby.  Rick neemt er alleen een voor vandaag (hoewel het park maar tot zes uur open is en het is al tien voor half vijf).  Ik koop drie dagen. 

Het is drie dagen voor de prijs van twee dus helemaal goed.  Even overweeg ik nog een kaartje waar ik beide parken op een dag kan bezoeken maar dat is $60 duurder en het me niet waard.  Dan koop ik liever een "front of the line" pas waarmee ik zo de attracties in kan.  Het lange in de rij staan maakt altijd dat ik me niet lekker voel.

We lopen via de Garden Walk naar Universal Studios. Daar is een nieuw Harry Potter gedeelte wat wij nog niet gezien hebben.  We lopen er meteen naar toe en gaan naar de attractie in Gringotts bank. Om minder tijd te verliezen kiezen we de single riders rij. 

 

 

Binnen het kwartier zitten we in een karretje. Het is een leuk 3D ritje en goed gedaan, maar ik vind die in Islands of Adventure leuker.  Daarentegen is het dorpje met winkeltjes veel "echter" dan in Islands of Adventure.  Je waant je serieus in een Harry Potter film in Engeland.  Morgen of overmorgen hoop ik hier meer rond te kijken.

Er is nog een nieuwe attractie hier, een rit met Jimmy Fallon door New York.  Ook daar is er geen heel lange wachttijd.  Het is grappig gedaan en we zien de hoogtepunten van New York maar ook de maan. 

Als we weer buiten staan is het zeven minuten voor zes. Rick wil nog wat in de winkel kijken en dan lopen we naar het Hard Rock Cafe.  Daar wil Rick wat drinken en kijken naar hun computersysteem om af te rekenen. 

Hard Rock is van de Seminole Indianen en Ricks groep heeft die als klanten. Ricks taak is het om te zien hoe zij de verkoopcomputers kunnen verbeteren.  Het is de reden dat Rick hier is, woensdag gaat hij naar het Hard Rock hoofdkantoor.

Terwijl Rick de barkeeper ondervraagt genieten we van een drankje en een flink bord nachos dat we natuurlijk allerminst op kunnen. Als Rick zijn informatie heeft en de drankjes op zijn gaan we verder City Walk op.

Aan de bar van Emeril's kijken we wat hun voorafjes zijn.  Het is er echter doodsaai dus we besluiten naar een ander restaurant te gaan.  We zijn beiden wel benieuwd naar The Cowfish, een restaurant met sushi en burgers!

Daar is de sfeer stukken gezelliger en we nemen plaats aan de bar. Ik bestel een heerlijke sushi rol met kreeft en kimchi, heel bijzonder en hapje voor hapje een feestje.  Rick neemt een burger waar hij ook goed over te spreken is.

Zin om terug naar het hotel te lopen hebben we niet dus we nemen de boot naar het hotel aan de overkant.  Alleen kunnen we de weg terug naar ons hotel niet zo gauw vinden en lopen daardoor volgens mij veel meer dan nodig.

Uiteindelijk vinden we het toch en kopen nog wat waters voor op de kamer.  Rick gaat al gauw slapen, want hij moet erg vroeg op.  Ik wil ook wel op tijd eruit om gebruik te maken van een uur eerder in de parken te kunnen zijn.  Zodra ik dit blog post ga ik dus ook plat!