Een regenachtige zaterdag, maar gelukkig zon en droog zondag

Zaterdag

Dat het weer om zou slaan wisten we en het is dan ook donker in de kamer als Orion ons wekt.  De klok wijst echter al kwart over acht aan!  Rick neemt Orion mee naar buiten om hem zijn behoeftes te laten doen en ik kom ook langzaam op gang.

Voor ons ontbijt willen we eens wat anders.  Wel koffies van Starbucks, maar we besluiten eens te kijken wat Dunkin Donuts behalve donuts te bieden heeft.  Dat blijkt heus wat lekkers te zijn en ik bestel een dun broodje met groente eiwit en kaas en Rick de Engelse muffin met ham en kaas.  Het smaakt ons best.

Meneer wilde wat uit een prullenbak stelen, hi hi

Ondanks de regen neemt Rick Orion daarna mee voor een lange wandeling en ik ga mijn interval doen op de elliptical boven.  Het lijkt nu al alsof we in een bos wonen zo groen is mijn uitzicht.  Ik kan de achterburen al helemaal niet meer zien.

Na een uur ben ik klaar en niet veel later komen Rick en Orion ook terug.  We douchen en bedenken dan waar we willen lunchen.  We hebben beiden zin in iets warms en het wordt Potbelly.  Daar roosteren ze je broodje met beleg.  Ik neem kaas met champignons en Rick kip met kaas.  Het smaakt zeer goed, want opeens is het weer fris buiten met een graad of dertien.

Op de terugweg halen we boodschappen bij de Giant en dan hebben we een uurtje voor we naar de bioscoop gaan. We gaan naar de Smurfen en het Verloren Dorp film en zitten dus tussen de kleine kinderen.  Maar precies de leuke kleurige film voor een regenachtige dag is het.  Peyo moest eens weten dat zijn creaties zo wereldwijd beroemd zijn nu!

Nodig voor onze natuur, maar ik houd er niet van

Thuis laten we Orion weer in de regen uit en ontspannen ons dan een tijdje.  Het is helaas koud genoeg om de verwarming aan te zetten, terwijl ik gisteren nog in mijn zomerkleding buiten zat.  Dit weer is funest voor mijn lichaam en de pijnen zijn weer erg.

Voor het avondeten willen we dan ook lekker warm eten en de keuze valt op Indiaas. Bij Jaipur krijgen we meteen een tafeltje.  Ik heb me voorgenomen nu echt eens iets anders dan saag paneer (Indiase kaas met spinazie) te bestellen.

Trots op mezelf bestel ik de kip Tikka Marsala.  Die smaakt prima, maar volgende keer neem ik het spinaziegerecht weer.  Niet te zeggen dat het niet ook erg lekker is, ik ben gewoon dol op spinazie. We smullen in ieder geval en vertrekken zeer tevreden.

Thuis probeert Orion hard Snickers zo ver te krijgen met hem te spelen. Die moet daar niets van hebben en slaat gewoon een paar nagels uit.  Snickers is een vrij kleine kater maar Orion is bang van hem.  Zeer vermakelijk!  Ik hoop dat Snickers nog lang bij ons blijft, hij is tenslotte al zestien.

Zondag

Met grote opluchting zie ik blauwe lucht en zon bij het opstaan.  Het weerbericht voor vandaag was oorspronkelijk net als gisteren, maar opeens is het veranderd en maar 9% kans op regen. Helemaal goed, want een rondleiding in de regen is niet mijn favoriet.

Na Orion uitgelaten te hebben gaan we naar Starbucks om ontbijt te halen.  Een tall ijskoffie voor mij en een ham en kaas croissant.  Rick neemt een latte en hun kalkoenbacon sandwich.  In de auto eten we het op.

Rick brengt me naar de stad en zet me af voor het Smithsonian kasteel.  Ondanks de zon is het wel fris dus ik ben blij mijn donzen jasje en een sjaal aan te hebben.  Ik kijk wat rond in de Enid Haupt tuin en loop dan naar het Smithsonian station.

Niet veel later zie ik het gezin T. aan komen lopen.  Zij zijn vrienden van mijn nichtje en gezin. Mijn nichtje raadde mijn rondleiding aan hen aan, erg leuk!

Zoals altijd begin ik met een korte geschiedenis over het ontstaan van de stad. Zij komen net uit New York en de twee steden zouden niet anders kunnen zijn.  Alleen al het gebrek aan hoogbouw in Washington, maar ook de uitgestrektheid en ruimte.

We lopen naar het Washington Monument en dan naar het Tweede Wereldoorlog Monument.  Daar zien we weer een groep Honor Flight veteranen.  Zelfs nog steeds veteranen van de Tweede Wereldoorlog, die nu op zijn jongst negentig jaar oud zijn!

 

Langs de Reflecting Pool lopen we naar het Vietnam Veteranen Monument.  Die zwarte muur maakt in zijn eenvoud iedere keer weer veel indruk.  Er ligt vandaag veel aan brieven en bloemen wat ook telkens bijdraagt aan de sfeer.

Bij het Lincoln Memorial is het zoals gewoonlijk heel druk. Het uitzicht naar het Washington Monument is erg mooi met het prille lentegroen.  Lincoln zit hier natuurlijk nog altijd, hoeveel mensen heeft hij al langs zien komen?

Het Koreaans Oorlogsmonument met zijn negentien soldaten spreekt erg tot de verbeelding.  Als later de vraag wordt gesteld welk monument ze het mooiste vinden komt dit monument ook naar voren.  Ik ben het daarmee eens. Ik vind het nog steeds prachtig.

 

We steken over naar het Tidal Basin waar ongenaakbare Martin Luther King Jr.  in zijn memorial staat.  Dit beeld is ontworpen door een Chinese kunstenaar en ik hoor een andere gids zeggen dat hij het op Mao vindt lijken.  Ik ben dus niet de enige, die er niet zo van is gecharmeerd.

Onder de kersenboompjes, die een aantal weken helemaal in bloei stonden, lopen we langs het Tidal Basin naar het Franklin Delano Roosevelt Memorial.  Dit is weer zo'n heel ander monument met zijn vier kamers. Grappig is dat we later het hondje Fala hier in een filmpje in het White House Visitor Center terugzien.

Als laatste voor de lunch bezoeken we het Jefferson Memorial.  Dan lopen we langs het Bureau of Engraving and Printing waar de dollar wordt gedrukt terug naar het Washington Monument. Nog een heuvel op en we komen bij de Old Ebbitt Grill aan.

Daar is het zoals altijd een drukte van jewelste en we moeten even op een tafel wachten.  In een van de zijzalen krijgen we die.  We weten al gauw wat we willen bestellen.  De meisjes gaan voor burgers, F. neemt de clam chowder en S. een salade.  Ik neem een bowl chili, die erg lekker is.

We vragen ook om een foto zodat we mijn nichtje kunnen laten zien dat we elkaar echt ontmoet hebben. Na nog wat lekker sterke koffie zetten we onze tocht voort.

Via de voor- en achterkant van het Witte Huis lopen we naar Pennsylvania Avenue.  Daar gaan we binnen bij het White House Visitor Center en leren van alles over het Witte Huis.  Als de Library of Congress op zondag dicht is, is dit altijd een goed alternatief.

We lopen verder langs o.a. het FBI gebouw en de Nationale Archieven.  Bij het Newseum bekijken we de voorpagina's van kranten uit alle vijftig staten. Als laatste gaan we naar het Capitool.  Daar zien we Rick ook, die er al is om mij op te halen.

Na mijn verhaal over het opzetten van de democratie van de Verenigde Staten en de geschiedenis van het Capitool lopen we Capitol Hill op om het gebouw van voren te zien.  Op zondag is de Library of Congress jammer genoeg gesloten dus dat gebouw en het Hooggerechtshof zien ze alleen van buiten.

Dan help ik bedenken hoe ze de rest van hun dag in Washington kunnen besteden. Morgenvroeg gaan ze terug naar New York. Ik vertel hoe ze naar Chinatown kunnen gaan voor een drankje of nog naar Arlington National Cemetery. 

Ze gaan er op een bankje over praten.  Ik ben wel benieuwd wat de uitkomst was.  Ze logeren in Alexandria wat natuurlijk ook heel gezellig is om in rond te lopen.  Wij nemen afscheid na weer een leuke, gelukkig droge, dag.  Het is altijd heel fijn te zien dat de rondleiding ook echt in de smaak is gevallen.

Rick staat nog te wachten op de parkeerplaats voor het Capitool.  Zonder problemen rijden we huiswaarts.  Rick heeft niet stilgezeten. Hij heeft de elektrische grasmaaier geprobeerd te maken, maar helaas is dat niet gelukt. 

Hij heeft die nodig voor de randen van het gazon, de rest doet hij in zijn rijdende maaier en dat is zo gedaan. Die elektrische maaier is vijfentwintig jaar oud dus wie weet heeft hij de geest gegeven. Zou zomaar kunnen.

Ook Orion heeft een drukke dag gehad en is heel rustig.  Fijn, want nu ben ik klaar om mijn voeten omhoog te doen.  We bestellen makkelijk Chinees als avondeten en dan vermaken we ons met onze eigen shows.  Ik kijk de laatste aflevering van Boer Zoekt Vrouw.  Wel bijzonder dat alle vijf al dan niet via het programma de liefde (althans voorlopig) gevonden hebben.  Ik ben benieuwd of het allemaal blijvend is.

Weekends vliegen altijd voorbij, maar voor de verandering zie ik zeer uit naar de komende dagen. Wordt vervolgd.