Onze webcam

Cul-de-sac Cam

zondag, mei 28, 2017

Dag 2 Outer Banks: Wat Outer Banks geschiedenis in Manteo

We hebben goed geslapen al ligt onze slaapkamer ook hier op het oosten en word ik al om zes uur wakker van het zonlicht.  Ik probeer nog wat door te doezelen en dat lukt me tot een uur of acht.  Dan lees ik wat op mijn telefoon tot Rick ook wakker wordt, of althans op wil staan want ook hij had last van de lichte kamer.

Voor ons ontbijt gaan we naar Duck Donuts, dit is hun originele locatie.  We vinden nog net een parkeerplaats, maar er staat een lange rij!  Ik heb geen zin om te wachten want dat lange staan doet me alleen maar pijn.  Rick zegt dat hij wel wacht terwijl ik een picknicktafel bezet houd voor ons.

Dit schattige schildpadje zagen we ook, zo ongeveer loopt de rij voor de donuts!

Het duurt meer dan een half uur voor Rick tenminste besteld heeft en met ijskoffies terugkomt.  De donuts zijn niet veel later klaar.  Misschien verbeeld ik het me, maar ik vind ze hier lekkerder dan bij het filiaal vlakbij ons.  De maple icing met bacon blijft mijn favoriet.

Dan rijden we naar Corolla om daar op het strand waar de wilde paarden soms komen te gaan lopen.  Hier mogen alleen auto's met vierwielaandrijving rijden.  Wij parkeren de van dan ook een stukje voor het begin van het strand. 

Het is wat bewolkt en maar een graad of 24, dus er is geen paard te zien.  Die komen op hete dagen verkoeling zoeken en dat is het vandaag niet. Het is wel grappig de gestage stoet met Jeeps en trucks met allerlei vlaggen te zien.  Het is bijna een parade.

Jammer genoeg hebben de donuts mij brandend maagzuur gegeven en ik voel me niet lekker genoeg om ver te wandelen.  Gelukkig vind ik in de van nog een rolletje Rolaids wat me meteen beter doet voelen. 

Het weer is niet zo goed als we hadden gehoopt.  Niet lekker genoeg om op het strand te gaan zitten. We veranderen onze plannen dus enigszins en besluiten naar Manteo te gaan.  Dat plaatsje hebben we nog nooit bezocht en ligt op Roanoke Island waar de eerste groep Engelse kolonisten landden.

Onderweg gaan we lunchen bij het Outer Banks Brewing Station.  Rick is benieuwd naar hun bieren en neemt een "flight", een proeverij van vier van hun bieren.  Ik houd het bij een mimosa.  Als eten heeft Rick de bison burger en ik de tonijn "toren".  Wat een heerlijke salade is dat!!!

Wij zetten onze tocht naar Roanoke Island voort en moeten daarvoor over een lange brug over de Roanoke Sound.  De Roanoke waren een van de grotere (voor het gemak zal ik ze zo noemen) indianenstammen in deze omgeving.  Die naam komt ook in Virginia voor, een stadje daar heet zo.

Manteo blijkt een gezellig plaatsje met winkeltjes en restaurants te zijn. We zien een een houten wandelpad langs het water en in de verte een replica van een oud schip.  Daar zijn we natuurlijk in geinteresseerd en lopen de brug over erheen.

Dit blijkt een soort openlucht museum te zijn.  We betalen $10 en zien dan hoe de Indianen hier woonden.  Geen wigwams, maar ronde met huiden bedekte tenten is waar men in leefde.

Het schip is een perfecte kopie van de Elizabeth I, die de eerste kolonisten hierheen bracht.  Het is interessant te zien hoe vijftig (!) mensen op zo'n boot, want dat is het eigenlijk, helemaal de oceaan over voeren!  Er zijn twee mannen aanwezig, die interessant vertellen hoe het leven meer dan vierhonderd jaar geleden voor die mensen aan boord was.

Geschiedenis, het zal de regelmatige lezer niet ontgaan zijn, is altijd mijn ding.  Ik kan wel uren luisteren naar hoe het "toen" was. We lopen nog door een opgezet dorpje van de Engelsen, anderhalve week na hun aankomst, en leren dat ze oesterschelpen gebruikten om hun huizen te bouwen.

Om drie uur begint de film en die is erg onverwacht. Geen documentaire over de omgeving maar het verhaal van de Indiaan Skyco en zijn vrienden Manteo en Wanchese.  Het is een mooi verhaal, Manteo was de Indiaanse gids van de Engelsen, terwijl Wanchese de Engelsen niet kon velen en Skyco bevond zich in het midden. 

Grappig genoeg liggen de plaatsjes op Roanoke Island net zo.  Manteo is in het noorden, Skyco in het midden en Wanchese in het zuiden. We weten nu dus waar de namen vandaan komen.  Als we naar buiten lopen zien we allerlei bliksemschichten ten noorden van ons en we besluiten het eiland nog even af te rijden en Skyco en Wanchese te bekijken.

Die twee plaatsjes stellen niets voor, Manteo is duidelijk het leukst.  Op de radar zie ik dat het in Kitty Hawk en Kill Devil Hills nog flink aan het onweren is.  Toch rijden we terug en het blijft droog, ondanks zeer dreigende luchten voor ons.

We stoppen bij Kitty Hawk Kites waar we een paar vrolijke shotglaasjes, een nieuwe bij voor het deck en een klein eendje voor mijn verzameling kopen.  Dit is zo'n leuke zaak dat we er nog een tijdje rondkijken, want buiten dondert het zo hard dat het gebouw schudt!

Tegen de tijd dat we weer buiten zijn is het even droog en precies op tijd halen we het naar de van.  Dan plenst het weer met de dikste regendruppels, die ik me kan bedenken.  Rick en ik bedenken wat we nu willen doen.  Rick heeft het perfecte idee!

De rage tegenwoordig is Speakeasy bars.  Tijdens de Prohibition in de jaren twintig in dit land was alcohol verboden.  Clandestine bars waren er natuurlijk toch en werden speakeasies genoemd.  De bars waren meestal ergens achter in een winkel en men moest een paswoord hebben om binnen te komen.

Wij rijden naar Grandstaff & Stein, Booksellers.  Daardoor denk je naar een boekhandel te gaan.  Als we er binnenlopen staat de hostess inderdaad in een wat een boekenwinkel lijkt. Ze begroet ons vriendelijk en de bartender staat er ook.

Als we aangeven dat we een drankje willen komen drinken vragen ze om het paswoord.  Dat weten we niet, maar gelukkig maakt dat niet uit.  Er zijn speakeasies waar je niet binnen komt tenzij je het paswoord weet, dus we slaken een zucht van opluchting.

Josh, de bartender, is begonnen met deze speakeasy in Richmond waar Saskia studeert. Daar is het een enorm succes, hier moet het duidelijk nog van de grond komen, want wij zijn de enige klanten.  Josh vertelt ons van alles en de cocktails zijn ook ontzettend lekker!  Deze willen we in Richmond ook weleens proberen.

Op weg naar ons restaurant voor vanavond stoppen we nog even in het appartement.  Daar verkleedt Rick zich snel en dan gaan we op weg naar Corolla voor het avondeten.

We hebben een reservering bij Oceanfront Grille waar we gisteren drankjes en een voorafje hadden.  We krijgen weer Brandy als serveerster en vriendelijker kan het niet.  Het is wel koel met een frisse wind en ik ben blij met mijn jasje en zelfs mijn servet helpt wel wat op mijn blote benen.

Zoals ik had gehoopt hebben ze soft shell krabben op het menu. Die hebben een kort seizoen en gisteren hadden ze hem net niet meer tot mijn teleurstelling.  Hier krijg ik twee heerlijke kort gefrituurde krabbetjes.  Rick vindt zijn maal ook voortreffelijk.

Brandy maakt het af, want zij is zo vriendelijk. We beloven volgend jaar zeker terug te komen (als we dan weer deze kant opkomen althans, maar dat denk ik wel).  Brandy weet dat zij er zal zijn.  Haar poging tot een "echte" baan bij een bank mislukte, zij miste de vrolijke mensen.  Ik kan me daar wel in verplaatsen als gids van toeristen.

Op de terugweg stoppen we nog even bij de OBX winkel.  Daar zag ik vanochtend caramel en chocolade Mentos en die kreeg ik niet uit mijn gedachten. Rick koopt een rol en ik eet er meteen een. Vroeger deelden we tijdens de Internationale Avonden van de kinderen Mentos uit als Nederlands snoepje. Dat is het jammer genoeg niet meer, volgens mij.

In het appartement gaan de voeten omhoog en de tv aan, lekker gedachten op nul. Hoewel mijn gedachten dat nooit zijn.  We hebben weer een heerlijke dag achter de rug!

6 reacties:

Yvonne en Rob zei

Wat een leuke plaatsen hebben jullie vandaag weer bezocht. Interessant om te horen hoe het in het verleden allemaal is ontstaan.
Die donuts!!!! Mmm, btw al het eten ziet er zeer smakelijk uit!
Een heerlijke dag weer.

Jurgen de Bruin zei

Wat een lekker tripje weer. Hoe eet je nou zo'n krab? Is alles eetbaar doordat het softshell is?

Anoniem zei

Leuk om die geschiedenis te lezen via jouw blog.
Mijn nichtje woont in Ierland en daar hadden ze vorige week op school een internationale dag. Ze hadden veel succes met hun zelf gemaakte appelmoes!
Fijne maandag!
Anja L.

Anoniem zei

Wat een heerlijke mini vakantie. Zo heb je nog wat aan zo'n timeshare.
Jammer dat er geen paarden op het strand waren, maar wel dolfijnen in zee. Daar word ik ook altijd heel blij van.
Geniet er nog van, Bea

Marion2 zei

Ik zou wel eens een kijkje in het verleden willen nemen: zo intrigerend
dat die mensen met zo'n eenvoudige boot die enorme oceaan overstaken en
vervolgens in the middle of nowhere, zonder ook maar iets aan middelen,
aan een geheel nieuw leven begonnen. Wat zal het Spartaans zijn geweest!
Leuk om te lezen over de herkomst van de naam Roanoke.
Ik vind het altijd erg leuk om die oude stadjes en huizen te zien in de VS,
zo sfeervol.

Ik dacht dat Mentos gewoon een Nederlands snoepje was. Ik vind die met
caramel smaak het lekkerst, maar die zie je niet zoveel (misschien
maar beter ook ;)>

Petra zei

@Yvonne - Misschien iets voor jullie hier in plaats van Florida? Het is hier allemaal echt heel Amerikaans! Authentieker kan het niet.

@Anja - We hebben ook weleens Goudse kaas meegenomen. Je kent mij, koken of bakken is niet mijn ding.

@Bea - Ja, het is hier altijd weer erg leuk.

@Marion - Nou, ik ook, ik zeg altijd dat de VS misschien een korte (niet Indianen) geschiedenis, maar die is ook heel explosief en onvoorstelbaar hoe ze al die ontberingen hebben overwonnen. De Indiaanse geschiedenis interesseert me ook heel erg, maar daar is minder over te vinden.