Moederdagweekend

Zaterdag

Vannacht heb ik verschrikkelijk geslapen.  Ik werd om vier uur wakker en had zoveel pijn dat ik niet weer in slaap kon komen.  Ik kon werkelijk geen manier vinden om te liggen zonder enorme pijn in mijn ledematen.  Wanhopig nam ik wat ibuprofen wat nooit afdoend helpt, maar genoeg om toch weer wat te kunnen doezelen.

Als ik om vijf voor zeven dan ook een hondenneus in mijn nek voel ben ik allerminst blij! Gelukkig laat Rick Orion uit en komt dan ook weer naar bed.  Orion is waarschijnlijk nu in Ricks werkdag ritme.  Gelukkig gaat hij ook weer rustig liggen en kunnen we nog een tijdje door snurken.

Katja en Rick zijn al beneden en de honden aan het spelen als ik om kwart voor negen naar beneden kom.  Ik voel me nog steeds allerminst lekker, veel pijn en rare rillingen.  Katja en ik eten weer beschuit met gerookte zalm en tomaat als ontbijt wat prima smaakt.

Dan is het tijd om te sporten.  Katja heeft de elliptical op haar programma staan en ik heb niet zoveel fut.  Ik besluit dus een half uur op de plaats te gaan hardlopen.  Mijn spieren hebben beweging nodig, maar dat is minder intens dan hardlopen of de elliptical.

Rick gaat een stuk hardlopen en zo zijn we allemaal, behalve Saskia, die koffie en ontbijt haalt met Kaylee, aan de fitness. De honden spelen intussen samen en maken het wat moeilijk voor mij om mijn routine af te werken.  Toch heb ik eindelijk 5000 stappen bijeen na een half uur en meer lukt me vandaag niet.

We maken ons allemaal klaar en geven de honden hun Kongs.  Bij Whole Foods halen we lekkernijen voor een picknick en rijden dan naar het westen.  Het is een mooie rit en onderweg breken de wolken ook open en zien we zowaar zon. 

Mijn opa zei altijd dat als je een broek zou kunnen maken uit de blauwe lucht het op zou klaren. Rick hoorde gisteren dat er hier net zo'n gezegde is.  In ieder geval is het droog dat is al fijn.

We gaan picknicken bij een wijngaard en kiezen daarvoor Stone Tower. Dat is een van de grotere wijngaarden in de omgeving en het is er druk!  Binnen vinden we geen tafel dus moeten uitwijken naar het terras.

Rick en de meisjes halen glazen wijn en ik zet de picknick klaar. Het uitzicht hier is prachtig, een van de mooiste uitzichten, die wij gezien hebben bij een wijngaard.  Rick en ik nemen rose, Katja heeft blanc de blancs en Saskia de viognier.

We hebben hummus met wortel en selderij, verschillende kazen, crackers, fruit en meer.  Het smaakt allemaal heel goed, alleen is Katja niet warm genoeg gekleed.  Rick gaat kijken of er binnen intussen plaats is en dat is het geval.  We luisteren nog een tijdje naar het goede bandje en gaan dan naar de tweede wijngaard vlakbij.

Deze, Zephaniah (spreek uit "Zeh-fah-naiah"), is nieuw voor ons.  Ik las erover in het Washingtonian tijdschrift.  Daarin schreef men dat deze wijngaard een andere wereld is vergeleken met Stone Tower.  Dat is inderdaad het geval, al vinden we later uit dat de eigenaresse dat niet zo kon waarderen.

Hier bevinden we ons midden in het boerenland. Deze wijngaard, vinden we later uit, is ook een Angus stieren boerderij, ze staan bekend om hun goede biefstukken.  Helemaal lang geleden begonnen ze als een melkproducten boerderij.

Wij parkeren en het lijkt een stuk minder druk dan bij Stone Tower.  Het "proeflokaal" blijkt gewoon in het woonhuis uit 1820 van de eigenaars te zijn!  Het is smaakvol ingericht met veel antiek en genoeg plek om te zitten en wijn te genieten.

De eigenaresse verwelkomt ons heel vriendelijk en we nemen plaats aan hun eettafel.  Hier gaan ze vanavond aan eten, maar voor nu krijgen wij een wijnproeverij.  Hun wijnen zijn heel goed!  Rick is de enige, die niet mee proeft, hij houdt het bij het water uit hun bron onder het huis wat ook bijzonder lekker smaakt.

De meisjes zijn vooral dol op een van de witte wijnen en ik op de rose. Katja en ik bestellen nog een glas van de witte wijn en we nemen wat flessen mee naar huis.  Ze hebben goede klanten aan ons, maar dit was dan ook zo'n leuke ervaring!  Als we vertrekken bedanken we de eigenaresse dan ook zeer, het was of we bij haar op bezoek waren.

Thuis laten Rick en Katja de honden uit.  Ik voel me intussen weer echt naar.  Ik neem nog maar weer ibuprofen en maak mijn stoel tot een bed voor een korte rusttijd.  Gelukkig helpt dat want ik vind het niet leuk nu de meisjes er zijn me zo rot te voelen!

Om zeven uur hebben we gereserveerd bij Red Galanga, een nieuw restaurant voor Katja.  Saskia is te moe om mee te gaan dus we gaan met zijn drieen.  Het is een gezellig restaurant, maar helaas is de serveerster niet zo goed.

Rick neemt de nasi goreng, die er lekker uitziet, maar het is Maleis, niet Indonesisch. Katja en ik nemen sashimi en sushi.  Het smaakt allemaal best, maar ik zou dit restaurant zoveel beter willen vinden. Alles kost ook extra, zoals miso soep bij de sushi.  Bij andere restaurants krijg je die gratis.  Maar ze hebben gerechten, die niet direct Japans zijn wat Rick aantrekt.

Thuis gaan de dames en Rick naar een film kijken.  Ik voel me er niet goed genoeg voor dus hang in mijn luie stoel.  Ik hoop me morgen echt beter te voelen!

Zondag

Gelukkig heb ik stukken beter geslapen en word om zeven uur gewekt door een keiharde hondenpoot op mijn hoofd. Au!  Ik gil kennelijk zo hard dat Orion van schrik weer gaat liggen en nog een uurtje doorslaapt.

We staan op en tot mijn grote vreugde zie ik een prachtig zonnige dag als ik de lamellen opentrek.  De rare rillingen van gisteren zijn gelukkig weg, maar de pijnen nog niet.  In ieder geval heb ik zo meer energie.

Katja, Rick en ik halen koffies van Starbucks.  Ik heb besloten eens gewone ijskoffie te proberen in plaats van een Americano en dat bevalt me goed. Dan rijden we door de drive thru van Peet's Coffee en halen daar onze kipworst met ei en kaas broodje.  Ik weet niet goed hoe ik die kipworst moet beschrijven, maar het is erg lekker.

Snickers geniet ook van de zon

Buiten op het deck eten we en dan besluit ik weer wat op de plaats te gaan hardlopen.  Ik moet bewegen, maar ik heb absoluut geen zin om op een machine te gaan staan.  In plaats daarvan spring ik maar weer eens op de plaats op het deck, luisterend naar de vogels en kijkend naar de bloemen. Wat een verschil maakt zonneschijn toch!

Na een half uurtje komen Rick, Katja en Saskia naar buiten met kaarten en cadeautjes.  Katja zegt dat haar aanwezigheid mijn cadeautje is, maar ze heeft me ook al een boeket bloemen gegeven en inderdaad is haar aanwezigheid een grote gift.

Saskia heeft een lieve kaart voor me, een zakje met salted caramel truffels en een paar leuke oorbellen.  Rick verrast me met een schattig kettinkje met "I love you to the moon and back" ingegraveerd.  Alle drie lieten ze ook lieve berichtjes achter op Facebook en Kai en Bea maakten een heel leuke kaart.  Kortom, ik ben weer eens heel goed verwend!

Klik voor de grotere versie

Dan lijnen we de honden aan voor een wandeling door de buurt. Het is nog steeds onvoorstelbaar hoe goed Orion en Django nu samen zijn.  Af en toe haalt Django nog uit naar Orion, maar over het algemeen hebben ze het prima samen.

Rick en Katja krijgen opeens zin om te gaan hardlopen.  Samen gaan ze er een half uurtje op uit.  Ik zou graag meegaan, maar echt hardlopen doet me teveel pijn.  Ik ga dus nog even wat verder "hippen" op het deck. Gelukkig is het zo groen om ons heen dat bijna niemand me kan zien.

We kleden ons allemaal netjes aan.  De meisjes hebben heel leuke jurkjes aan, die erg op elkaar lijken.  Meestal hebben ze heel andere smaken dus dat is wel grappig.  Ik heb een maxi rok en topje aan en Rick een overhemd en jasje.

Rick heeft namelijk bij Muze in het Mandarin Oriental hotel in Washington gereserveerd.  We komen natuurlijk in de file te staan, want het is heel druk in de stad. Ik bel het restaurant dat we wat later komen en dat is geen probleem.

We lopen langs de brunch als we naar ons tafeltje gebracht worden en dat ziet er allemaal voortreffelijk uit! Er is sushi en sashimi, allerlei schaaldieren, kleine hapjes, warme gerechten, omeletten en meer.  En de desserts zien er te mooi uit om te eten!

We bestellen allemaal een mimosa en gaan dan eten halen.  Katja en ik eten bijna dezelfde dingen, Saskia houdt het voornamelijk bij fruit, want er is verder maar bar weinig wat zij kan eten.  Dat is wel jammer, maar Saskia lijkt het helemaal niet erg te vinden.

De desserts zijn net zo lekker als ze eruit zien!  Een ziet eruit als een citroen en is gevuld met citroenmousse en is heerlijk luchtig.  De andere is gevuld met chocolade mousse.  Ze zijn nogal groot dus helaas heb ik geen plaats meer voor de andere bijzondere toetjes.

Het is schitterend weer en we nemen nog wat foto's buiten in hun mooie tuin.  We missen Kai allemaal wel in het plaatje.  Kai belt precies als we weer thuis zijn en we kletsen gezellig bij.  Hij praat ook even met de anderen en zo is het toch of hij er een beetje bij is.

Katja neemt weer afscheid en begint aan de lange rit terug naar huis, want er is veel verkeer. Wat zijn de afgelopen dagen weer voorbij gevlogen!  Haar vier dagen hier hebben leek zo lang, maar ze zijn omgevlogen!  Gelukkig blijft Saskia nog wel even.

De rest van de middag genieten we van het schitterende weer buiten op het deck.  Veel trek hebben we niet dus Rick haalt wat soep en dumplings van de Chinees voor mij en wat Libanese wraps voor hemzelf.  Het smaakt goed, maar haalt niet bij die heerlijke brunch vanmiddag.

Hij mist zijn vriendje Django nu weer

Zo eindigt weer een heel gezellig weekend.  Gelukkig krijgen we de komende week heerlijke temperaturen.  Dat geeft me altijd een vakantiegevoel.