Als in twee afleveringen van "Say Yes to the Dress"

Zaterdag

De wekker gaat al om zeven uur, want we gaan naar New Jersey rijden en moeten daar rond lunchtijd zijn.  Met het verkeer hier in het noordoosten weet je het nooit.  We vertrekken na Orion uitgelaten te hebben om acht uur en halen even ontbijt bij Starbucks, een ham en kaas croissant en ijskoffie voor mij.

We denken op de vroege zaterdagochtend zo door te kunnen rijden, maar al gauw blijkt dat het maar goed is dat we ruim op tijd vertrokken.  Wegens wegwerkzaamheden staan we zodra we Maryland binnenrijden vast. 

Terwijl we in die file staan horen we van de verkeersinformatie dat verderop op de I-95 een ernstig ongeluk met een vrachtwagen is gebeurd waardoor de zuidelijke banen gesloten zijn.  Nu moeten wij wel de noordelijke banen hebben, maar daar staat ook een file vanwege "rubbernecking".

Gelukkig is de Baltimore Washington Parkway een alternatief al neemt vrijwel iedereen die nu.  Echt een file wordt het niet en we komen al snel bij Baltimore aan.  Van daaruit schieten we heel goed op en via Delaware komen we in New Jersey aan.

Opeens zijn we veel vroeger dan gedacht en hebben we nog tijd om te lunchen.  Katja is gaan brunchen met haar twee vriendinnen dus we gaan op zoek naar een restaurant.  We vinden Pete & Elda's, een Italiaans restaurant.

Om de een of andere reden ben ik flink hongerig.  Ik bestel een club sandwich, een dubbeldekker boterham, tonijnsalade op het onderste gedeelte, bacon, sla en tomaat op het bovenste gedeelte.  Het smaakt me prima, maar ik kan nog niet de helft op.  Gelukkig heeft Rick nog zin in het andere deel.

Dit restaurant blijkt om de hoek van Katja en Kevins appartement te liggen.  We gaan daarheen en Katja is nog niet terug van brunch.  Toch grappig dat wij er nu vroeger zijn, terwijl zij zich zo zenuwachtig maakte dat wij haar bruidszaak afspraak zouden missen.

We kletsen wat met Kevin en dan komen de dames.  We maken kennis met Jess, Katja's Portugees-Amerikaanse vriendin, die een wervelwind van spontaniteit is, en Gabbi, Katja's Spaans-Amerikaanse vriendin, die wat rustiger is. 

Het is zo fijn voor Katja dat ze deze leuke mede toekomstige verpleegsters heeft ontmoet. Ze had vriendinnen nodig daar en deze beide dames zijn opgegroeid in New Jersey, dus zullen waarschijnlijk na de studie ook blijven.

Jess heeft allemaal grappige kaarten geprint met o.a. "She is the queen!", "OMG, so beautiful" en natuurlijk "I vote YES to that dress".  Erg leuk en ik hoop die laatste dit weekend omhoog te kunnen houden.

Om twee uur hebben we een afspraak bij de bruidszaak Castle Couture.  De mannen kunnen niet mee (Kevin natuurlijk niet en voor Rick is er geen plaats want Katja mag maar vier mensen meenemen).  Met zijn vijven rijden we er in de van heen.

Wij zijn allemaal "Say Yes to the Dress" fans en ik ben verbaasd als deze zaak precies is zoals ik me Kleinfeld in New York voorstel.  Het is een gebouw met twee verdiepingen en Katja geeft haar naam bij de receptie.  Beneden zijn de sierraden en bruidsmeisjes en moeder van de bruid(egom) jurken.

Nicoline komt Katja halen en we lopen naar boven.  Wij vieren worden op stoelen gezet en Nicoline verkondigt dat zij de jurken zal gaan halen en wij hoeven alleen maar te keuren.  Katja heeft allerlei foto's van wat ze mooi vindt op Pinterest gezet en geeft Nicoline haar telefoon om te kijken.

Alleen komt die met allerlei jurken, die niet Katja's smaak zijn.  Ze wil telkens dat Katja dingen probeert waarvan ze weet dat ze ze niet mooi gaat vinden.  Katja gaat op het strand trouwen en zware jurken met lange sleep zijn dan niet praktisch.

Een van de jurken, mooi, maar niet Katja's smaak

Gelukkig lopen er ook een paar mannen rond.  Voor de "Say Yes to the Dress" kenners hun "Randy's" en die hebben Katja veel beter door.  Een van hen komt met de enige jurk waar Katja zich wel in zou zien, vooral als hij ook nog een lint om haar middel bindt.  Toch zien wij dat die het ook net niet is.

Plotseling vindt Nicoline het na een uur kennelijk genoeg en beeindigt ze de afspraak. Katja heeft maar zes jurken aan geprobeerd en is duidelijk teleurgesteld.  Haar vriendinnen waren grote steun en Katja weet nu wel beter wat ze zeker niet wil en wat haar wel goed staat.  Al met al vond ik het toch een hele belevenis om mijn baby in een trouwjurk te zien!

Rick en Kevin zijn intussen bij de Biergarten in Asbury Park.  Daar gaan wij ook heen en zij hebben al een tafel in de bar op het dak.  Het is heerlijk weer dus goed vertoeven.  Ook is het erg gezellig, Jess en Gabbi passen helemaal in ons gezelschap en voor we het weten moeten we ons haasten om ons klaar te maken voor het avondeten.

Alsof we in een park zitten!

 

Daarvoor heeft Katja gereserveerd bij Harpoon Willy's aan de rivier.  Dat blijkt een gezellig, maar wel heel luid restaurant te zijn.  Onze tafel staat al klaar en ik zit tegenover Saskia en naast Kevin.  Saskia en ik kletsen gezellig, want het is te lawaaierig om aan de rest van het gesprek deel te nemen.  We hebben geen zin om te gaan schreeuwen. 

De bediening is goed en het eten erg lekker.  Saskia neemt de hummus met verschillende groentes en pita's.  Ik begin met een kop komkommer avocado koude soep, heerlijk!  Ook de kreeft en venkel salade met pistaches en meer eet ik tot de laatste kruimel op.   De anderen zijn duidelijk ook zeer tevreden.

Katja heeft een verrassing voor Saskia, Jess en Gabbi.  Saskia wist natuurlijk al dat ze Maid of Honor zal zijn, maar krijgt een turquoise doos met een klein flesje champagne, nagellak en een lekker ruikend kaarsje.  Ook zit er een persoonlijke brief bij die Saskia tot tranen roert. 

Jess en Gabbi krijgen ook ieder zo'n doos en zijn allebei heel enthousiast om deel van Katja's entourage te zijn. Behalve deze drie zal Katja ook Kevins zus en haar beste vriendin van vroeger, Leah, vragen haar bruidsmeisjes te zijn. 

Na het eten nemen we afscheid van Jess en Gabbi en brengen Katja, Kevin en Saskia naar het appartement.  Rick en ik hebben met moeite een (dure) kamer kunnen scoren bij het DoubleTree hotel zestien kilometer verderop. 

Daar zijn twee bruiloften gaande, waarschijnlijk de reden dat hotels dichterbij vol zaten.  Ook hier is het zeer druk, maar gelukkig blijft Booking.com betrouwbaar en krijgen wij een fijne kamer met twee queen bedden.  Het is al laat dus de lichten blijven niet lang aan.

Zondag

We hebben heerlijk geslapen!  Zoals wel vaker in hotels hebben we de gordijnen niet dicht gedaan dus het zonlicht wekt mij al vrij vroeg.  Verder doezelen is altijd lekker, maar de slaap kan ik niet meer vatten. Als Rick om kwart over acht opstaat ben ik ook meteen op. 

Een half uurtje later checken we uit en rijden naar de dichtstbijzijnde Starbucks.  Daar bestellen we koffies voor ons en Katja en rijden dan naar de "kinderen".  Die hebben besloten hun ontbijt bij Playa Bowls te halen. 

Dat restaurant ligt aan het strand en de mannen moeten er niets van hebben. Vrijwel alles is veganistisch, behalve de honing, en er staat een flinke rij.  De meisjes bestellen bowls en ik de "Endless Summer", vers wortel- en gembersap. 

De bowls van de meisjes zijn veel eerder klaar dan mijn sap!  Maar ik ben dol op wortelsap en het smaakt heel goed, al vind ik er geen gembersmaak in.  Buiten aan een picknicktafel genieten we van onze gezonde lekkernijen.

Het is nog mooi weer en mensen lopen het strand op.  Helaas moet je daar hier voor betalen dus wij lopen even over de houten boardwalk.  Niet lang, want Kevins moeder, Sue,  komt om kwart voor elf om naar onze bruidsjurken passen afspraak van vandaag te gaan.

Dit keer gaat Rick ook mee en blijft alleen Kevin achter.  De winkel ligt drie kwartier rijden weg, maar heeft ontwerpers waarvan Katja de jurken mooi vindt.  We zijn er keurig op tijd en de eerste klanten.

Cynthia helpt Katja en is een leuk enthousiast iemand van ik schat mijn leeftijd.  Zij moedigt ons aan rond te kijken en jurken aan te dragen. Hoe anders dan gisteren!  Zij vraagt Katja van alles en komt ook met haar suggesties.

Alle jurken, die Katja aanpast, zijn meer haar smaak dan die van gisteren.  Iedere keer als we haar vragen wat ze denkt zegt Katja echter: "I like it".  Het echte enthousiasme is er nog niet.  Tot Rick en Saskia een jurk op een poster zien, die echt heel anders is dan de anderen. 

Mooi, maar niet "het". Voor de echte jurk zullen jullie nog een jaartje moeten wachten

Niet zozeer qua pasvorm, maar qua ontwerp. Die staat Katja prachtig!  Ik zie dat Sue een traantje moet wegpinken en ik voel me nu ook wel emotioneel.  Deze jurk is werkelijk de jurk.  Wij zijn het erover eens, maar is Katja dat ook? 

Ze doet er even om te beslissen en Cynthia doet een sluier op Katja's haar wat haar helemaal als een bruidje eruit doet zien.  Slik!  Dit is werkelijk de uniekste jurk, die we hebben gezien, uitermate geschikt voor het strand en precies wat Katja zocht. 

Katja is vooral bang dat er nog een mooiere jurk ergens te vinden is, maar Cynthia, die duidelijk jaren ervaring heeft, waarschuwt dat het een frustrerend iets kan worden en dan kom je toch terug naar die eerste jurk, die je echt trof.  En dan doet Katja wat ik zo hoopte, ze uit de woorden: "I say YES to this dress!"

Cynthia is de eerste die haar omhelst en feliciteert en ik moet toegeven dat ik even flink moet slikken als ik mijn toekomstige bruid dochter een knuffel geef.  Ik had niet gedacht dat het zo emotioneel zou zijn.  Rick en Saskia en Sue volgen en ook Kevins moeder is emotioneel.  Zij is ook echt dol op Katja weet ik.

Katja moet zes tot acht maanden (!) wachten op haar jurk en alle aanpassingen zijn gratis dus dat is ook fijn.  Terwijl we de winkel verlaten zien Sue en ik nog een aantal mooie jurken voor ons.  Als een bruidsjurk zo lang duurt moet ik waarschijnlijk ook snel gaan zoeken naar mijn jurk! 

Sue kan helaas niet mee voor onze heel late lunch dus we nemen afscheid bij het appartement.  Katja wil graag naar de Langosta Lounge en we rijden naar Asbury Park.  Daar is een Pride Festival gaande dus het is heel druk. 

Rick kan geen parkeerplaats vinden en zet ons bij het restaurant af.  Daar is het druk, zelfs om drie uur nog, maar we krijgen een tafeltje met zicht op zee. Rick volgt niet veel later en ook hier is de bediening weer heel goed en het eten ook.

Katja en ik hebben weer eens hetzelfde, een sushi rol en de tonijn wrap, zeer smakelijk.  Iedereen geniet weer van zijn of haar eten, zelfs Saskia, die een kerrie met groentes heeft waarvan ze de helft mee naar huis neemt.

Over de boardwalk lopen we terug naar de van.  Het weer is intussen bewolkt en koel met een graad of twintig. We zetten Katja en Kevin bij hun appartement af en nemen weer afscheid.  Ik ben zo blij dat wij erbij waren toen Katja haar bruidsjurk vond! Nog een jaartje wachten voor jullie weten welke het is.

En dan missen we Kai zo en hij ons, maar het was bijzonder dat wij alle drie er waren toen Katja haar jurk vond!

De terugweg naar huis heeft ook weer een paar files, maar niet te ernstig en tegen half negen zijn we terug in Vienna.  We halen wat Griekse soep en voorafjes op als avondeten en zetten Saskia af bij Kaylee.

Orion is heel blij ons weer te zien.  Het is hier maar liefst tien graden warmer! We laten Orion uit en eten ons meegebrachte diner.  Wat een mooi weekend en wat een stralende bruid zal Katja zijn.  Heel bijzonder om mee te maken, de jurk is toch een van de emotioneelste beslissingen.