Een lekker zomerse vrijdag

Rick staat rond zonsopgang op en neemt Orion mee naar beneden.  Als hij vertrekt laat hij Orion boven bij mij en het is pas zeven uur dus nog zeker niet tijd voor mij om op te staan!  De hond is helaas natuurlijk klaarwakker.

Orion begint met het stuk scheuren van de oude tijdschriften naast mijn bed, ondanks dat hij allerlei botjes in onze kamer heeft liggen. Ik heb de tijdschriften al gelezen dus laat hem maar zijn gang gaan.  Na een kwartiertje wordt het stil en eigenlijk maak ik me daar nog meer zorgen over, maar Orion is gewoon in slaap gevallen.

Dat doe ik ook en droom rare dingen.  Opeens hoor ik de klok negen uur slaan! Het is erg bewolkt en daardoor bleef het donker in onze kamer.  Misschien is die extra slaap ook wat ik nodig had.

Voor de verandering eet ik niet buiten, want het heeft vannacht geregend en alles is nat.  Ik maak een crumpet met gerookte zalm en tomaat en drink er een flinke kop koffie bij.  Dan ben ik weer genoeg van deze wereld om aan sporten te denken.

Vandaag staat er slechts cardio op mijn programma en ik neem Orion mee naar boven.  Hij slaapt, terwijl ik mijn uur interval op de elliptical doe.  Intussen zie ik de zon ook weer tevoorschijn komen.

Het is weer lekker warm en ik neem Orion mee voor zijn wandeling.  Hij vindt het leuk te springen dus we gaan weer naar het muurtje bij de kerk.  Later hoor ik van Lorraine dat Orion dat met hen ontdekte.  Ik had al het gevoel dat hij dit eerder had gedaan.

In North Carolina eind mei ontmoetten Rick en ik de schoonouders van de dochter van mijn kennis Elze.  Zij en ik hebben elkaar jaren geleden een keer ontmoet en dat was heel gezellig, maar sindsdien hebben we slechts Facebook contact gehad.

Natuurlijk vertelde ik Elze via Facebook over die toevallige ontmoeting en we besloten dat het wel weer eens tijd werd bij te praten.  We hebben afgesproken bij Four Sisters in het Mosaic District.  Ik kom als eerste aan en vraag alvast een tafeltje.  Elze volgt niet veel later.

Voor haar is het al heel lang geleden dat ze hier at.  Ik kies altijd tussen drie gerechten, die allemaal met rijstpapier worden geserveerd, zodat je er wraps van kan maken. Dit keer kies ik het visgerecht en Elze het gehakt in druivenbladeren wat ik ook altijd lekker vind.

We hebben heel wat te bepraten en het loopt al tegen tweeen als we afscheid nemen.  We beloven elkaar er niet weer jaren overheen te laten gaan, want we wonen eigenlijk vlakbij elkaar.  Het leven neemt vaak zo over waardoor ik mensen, die ik heel graag mag, veel minder zie dan ik zou willen.

Saskia vertrekt net om koffie te drinken met een vriendin als ik thuiskom.  Ik kleed me gauw in badkleding, want ik wil mijn baantjes kunnen trekken voor mogelijk onweer komt. Vandaag doe ik 56 baantjes waardoor ik deze zomer tot nu toe in totaal elf kilometer heb gezwommen.

Als ik net klaar ben pakken donkere wolken zich samen en zie ik op mijn radar app dat er regen op komst is.  Gauw loop ik terug en net als ik ons pleintje inloop begint het te spetteren.  Niet veel later zie ik een tweet van Vienna Aquatic Club dat ze donder hoorden en het zwembad drie kwartier gesloten is.  Ik heb mijn baantjes alvast maar binnen!

Wachtend op Saskia speel ik met Orion.  Hij springt erop los voor een snoepje en vindt ons trainings half uurtje altijd duidelijk leuk.  Ik wil hem binnenkort weer eens een nieuw kunstje leren.

Een hondenijsje gaat er goed in

Saskia komt thuis en wil de hele week al naar Ulta.  Om daar te komen moeten we door spitsverkeer, maar Saskia rijdt dus ik vind alles prima. Als Saskia haar spulletjes bij Ulta heeft gevonden gaan we nog even naar Target.  Zoals altijd zie ik allerlei leuks, maar we houden het netjes bij de twee dingen waarvoor we gekomen zijn.

Rick is inmiddels al thuis en zijn tien baantjes aan het trekken in het zwembad.  Als hij thuiskomt hopen we dat Saskia mee wil gaan om te eten.  We noemen een paar restaurants met veganistische gerechten, maar Saskia eet liever met Kaylee.

Dan gaan Rick en ik er samen op uit.  We hebben al jaren niet meer bij Nostos gegeten, een zeer gerenommeerd Grieks restaurant.  Zij bestaan zes jaar en we hebben een bon voor  20% korting.

Zoals altijd is er geen plaats in het restaurant zonder reservering, maar we krijgen nog een laatste tafeltje in de bar ruimte.  Dat is net zo gezellig dus prima. Volgende keer willen we zelfs liever aan de bar zitten, denk ik. Dan krijg je toch altijd de beste service.

Rick bestelt een aubergine dip met pita's en ik de spanakopita, in bladerdeeg gebakken spinazie en kaas. Daarna heeft Rick de mousaka en ik kip souvlaki.  Het smaakt allemaal heel goed!

Proost op het weekend!

Het is een gezellig en smakelijk begin van het eerste echte zomerweekend. We hebben voor de verandering absoluut geen plannen.  Ook weleens lekker, we zullen zien hoe het weekend zich invult.

Dit water ga ik niet meer drinken!