Wie had gedacht dat ik zo'n waterrat zou worden?

Kennelijk is het af en toe toch wel goed om wat minder druk te sporten, want ik voel me vanochtend weer een stuk beter.  Toch heb ik mezelf erbij neergelegd dat ik ook in de zomer tegenwoordig heel wat pijn heb.  Balen, maar het is niet anders.

Om acht uur heb ik genoeg van mijn bed en kleed me in bikini en mijn strandjurk.  Rick en Orion begroeten me beneden en hebben de achterdeur al open staan. Ook de koffie staat weer klaar en ik bak een paar eieren met kaas en tomaat als ontbijt.

Vandaag is het drie jaar geleden dat Katja en Kevin verkering kregen en het is precies een jaar tot hun bruiloft.  Ik zoek een leuk Blond Amsterdam plaatje en feliciteer ze op Facebook.  Ik word bijna nerveus van de gedachte dat het nu nog maar een jaar is om alles voor te bereiden (kun je nagaan hoe Katja zich voelt!), maar dat is toch nog veel tijd!

Tegelijkertijd met Rick vertrek ik.  Hij naar zijn werk en ik naar Lifetime Fitness.  Daar zie ik in het zwembad de dames waar ik al kennis mee heb gemaakt, maar die zijn diep in gesprek.  Een aantal anderen knikken ook vriendelijk ter begroeting. 

Met mijn noedel en gewichten ga ik het water in.  Ik zie dat de temperatuur dertig graden is en toch voelt het koel aan.  Zo gauw went je lichaam aan warm weer! Een paar minuten later gaat de muziek aan en wordt het weer een heel leuk, maar ook best intensief uur springen en gewichten in het water.

Halverwege komt Jan op me af en verontschuldigt zich dat het vaste groepje mij niet bij hun gesprek betrok.  Ze hadden het over politiek legt ze uit.  Ik vind het heel aardig van haar en zeg dat het prima is.  Daarna vraag ik me af wat hun politieke affiliaties zijn, want onze verschrikkelijke president heeft zich weer eens belachelijk gemaakt op Twitter!

Het uur vliegt voorbij en ik vind het jammer dat dit zwembad volgende week gesloten zal zijn.  Ben ik net in een routine moet die weer even op pauze.  Ik ga proberen zo'n uur met noedel en gewichten in ons zwembad te doen (of tenminste een half uur).  De gewichten en noedel heb ik tenslotte ook.

Thuis loop ik tot ik vijfduizend stappen bijeen heb op het deck en lijn dan Orion aan voor een flinke wandeling.  Gedeeltelijk wordt die langer omdat er zoveel mensen buiten zijn!  Ik moet constant de andere kant op om die te mijden (opdracht van de dierenarts). 

Het gaat allemaal goed tot er een hond in een tuin is waar Orion weer heel hard om trekt.  Hij is sterker dan Cosmo of ik ben minder sterk, maar ik heb moeite hem in toom te houden.  Met de snoepjes lukt het beter.  Niet veel later heeft een man zijn hond los en ik roep hem toe dat Orion niet goed is met andere honden.  Gelukkig heeft hij zijn hond goed onder controle.

Dat laatste zou ik ook zo graag bereiken en wie weet lukt het ooit.  Ik zie wel echt dat Orion heel erg op mij let en met de snoepjes negeert hij andere mensen om zich heen compleet.  Er is dus hoop. 
 
Helemaal buiten adem (Orion) en bezweet (ik) komen we weer thuis.  Ik neem een snelle douche om me wat op te frissen en ga dan lunch halen.  Ik kan het niet helpen, het wordt weer de Melrose grain bowl van Chopt.  Waarschijnlijk is die morgen voor het laatst beschikbaar en als hij nog een maand blijft zal ik heel blij zijn, zo lekker!!!

Na op het deck van de salade genoten te hebben maak ik me klaar voor het zwembad.  Orion gaat gedwee in zijn bench, hij heeft het duidelijk warm en vindt het fijn in de airco te zijn.  Dat zal de komende dagen erger worden, want er komt een hittegolf.

Het zwembad water is iets koeler dan het was door de koelere nachten de afgelopen week. De luchttemperatuur is 31 graden dus het is lekker verfrissend.  Ik ben eerst van plan meer dan een kilometer te doen, maar voel teveel rare pijnen en wil mijn lichaam niet overbelasten. 

Veertig baantjes zijn dus weer genoeg voor vandaag.  Dit seizoen heb ik dus vijftien kilometer gezwommen tot dusver en dat is meer dan de afgelopen jaren! Ik vind het heerlijk en hoop dat ik geen blessures krijg waardoor ik niet verder kan.

In de schaduw lees ik nog een beetje en ga dan weer huiswaarts waar mijn trouwe viervoeter zelfs nog ligt in zijn bench.  Gewoonlijk zit hij al enthousiast te kijken.  Zodra hij Mia buiten ziet is zijn energie helemaal terug en ze rennen lekker langs het hek.

Mijn hangmatstoel lonkt weer en daar lees ik verder in mijn boek.  Als Rick thuiskomt stelt hij voor pizza te bestellen, want hij weet dat ik al de hele dag hoofdpijn heb.  Ik heb echter meer zin om even ergens heen te gaan.

Dat wordt Ledo Pizza en daar zien we onze buren nota bene aan een tafeltje.  Dat niet alleen, maar niet veel later komen andere kennissen binnenlopen.  Dit restaurant is er nog niet lang, maar duidelijk in trek ondanks de vele pizza concurrentie.

Als voorgerechtje bestel ik de knapperige ravioli en dan een mini pizza met feta, kip en groentes.  Die pizza's zijn schattig en lekker, al krijg ik hem niet helemaal op, hoe klein hij ook is.  Alleen heeft Rick zijn pizza nog steeds niet!

De manager komt zich enorm verontschuldigen. Ricks pizza is op de grond gevallen.  Hij biedt Rick een voorafje of een salade aan, maar die heeft daar geen zin in.  Eigenlijk vind ik dat hij die pizza voor de halve prijs had moeten geven, maar goed.

Als Ricks pizza eindelijk komt ben ik klaar, want anders zou mijn pizza koud zijn geworden.  Rick besluit het meeste van zijn pizza mee naar huis te nemen. De verontschuldigingen waren aardig maar het maakte al met al onze maaltijd een stuk minder leuk. 

Wij laten het ons niet deren en thuis gaan mijn voeten omhoog en de tv aan. Saskia is intussen veilig in New Hampshire aangekomen, gelukkig.  Zij verraste Mo op diens verjaardag en dat werd goed ontvangen.  Altijd goed als alle drie de kinderen happy zijn!

Snickers lijkt Flapjack te vragen wat hij over dat hondenbeest denkt.  Beiden hebben nog nooit zoveel geblazen als tegen arme Orion, die enkel wil spelen.

Als je te moe bent om op je botje te knauwen