Heerlijk weer voor een rondleiding vandaag

Om de een of andere reden ben ik als Rick opstaat ook klaarwakker.  Ik lees wat op mijn telefoon, maar sta eerder op dan ik hoef.  Dat is al lang niet voorgekomen!

Rick heeft de koffie al aan het pruttelen en ik besmeer een paar crackers met de lekkere Vermont Creamery geitenkaas.  Ik raad die iedereen aan! Verder weer een lekker glas groentesap en ik kan er weer tegenaan voor de dag.

De deur is hooguit vijf centimeter open en toch weet Pig zich door die kier te wurmen!

Het is opeens stukken lekkerder weer dan de afgelopen week.  Nog steeds lekker warm, maar niet meer de hitte en vooral de vochtigheid. Het is "maar" 23 graden als Rick me naar de metro brengt.

Daar staat de trein klaar en ik loop zo ver mogelijk naar achteren.  Als ik de trein inloop word ik bijna gevangen door de deuren!  Gelukkig gaan ze weer open, maar er was helemaal geen "all aboard" oproep zoals gewoonlijk! Deed toch best even pijn, eigenlijk.

Maar gelukkig kan ik dus nog met deze trein mee. Iets voor half tien stap ik bij het Smithsonian station uit en speel wat Pokemon Go voor Kai straks de sim kaart van mijn Android telefoon weer inneemt.

Rond kwart voor tien loop ik terug naar de ingang van het station.  Daar is Michael ook, die ik alweer maanden niet heb gezien.  Het is me nog steeds niet helemaal duidelijk wat hij hier doet, maar hij heeft een hartoperatie gehad, vertelt hij. Vandaar dat ik hem niet zag natuurlijk.

Terwijl ik met hem praat komt er een gezin naar boven.  Michael vraagt ze of hij ze kan helpen, want hij wijst mensen de weg.  De man antwoordt dat hij op iemand wacht hier en ik vond ze er al Nederlands uitzien dus ik vraag of ze misschien op mij wachten.

Inderdaad maak ik dan kennis met het gezin A. uit Best, ouders met hun twee volwassen zonen.  Zij zijn vers uit Nederland.  Na wat vertragingen kwamen ze gisteravond laat aan. Gelukkig voor hen hebben ze dus een voor ons in juli heerlijke dag getroffen.

We lopen naar het Washington Monument en met de strakblauwe lucht is dat extra mooi.  Bij het Tweede Wereldoorlog Monument is veel te lezen en zien.  Er wordt opgemerkt dat de vrouwen er zo vaak genoemd worden en die waren ook belangrijk hier in de VS in de fabrieken en het thuisfront verzorgen terwijl de mannen weg waren.

Ondanks het lekkere briesje is er een mooie weerspiegeling van het Lincoln Memorial in de Reflecting Pool.  Bij het Vietnam Veteranen Monument is een veteraan gekleed in zijn uniform van toen.  Hij gaat met veel mensen op de foto en is duidelijk geemotioneerd hier te zijn.

Lincoln zit nog steeds stoicijns op zijn troon in zijn monument en als ik daar zo boven sta en over de stad uitkijk voel ik me zo bevoorrecht. De rondleidingen zijn inmiddels routine geworden, al is mijn gezelschap natuurlijk altijd anders en gebeuren er dingen onderweg. Ik heb mijn verhaaltjes helemaal klaar voor alles, maar de schoonheid van dit gedeelte van de stad zal nooit gewoon worden.

Via het Koreaanse oorlogsmonument lopen we naar het Tidal Basin.  Daar bekijken we het Martin Luther King Jr. Memorial en het Franklin Delano Roosevelt Memorial. Ik kan maar niet aan dat beeld van MLK wennen, hij ziet er zo ongenaakbaar uit!

Over de stoep, want het pad langs het Tidal Basin is overstroomd, lopen we naar het Jefferson Memorial.  Van daaruit gaan we naar de achterkant van het Witte Huis.  Net als we daar aan komen worden we echter weer weggejaagd want er komt een of andere stoet aan.

Van wat verder weg is het nog steeds goed te zien dus de nodige foto's worden gemaakt.  Dan zetten we onze tocht voort naar Potbelly.  Daar krijgen we nog het laatste tafeltje op hun terrasje. We gaan in groepjes eten halen.

Iedereen vindt zijn of haar keuze lekker.  Ik heb weer hun Mediterranean salade en daar heb ik zelfs geen dressing voor nodig, zo smakelijk is die.  Het is ook wel erg lekker te zitten en we moeten ons er echt toe zetten verder te lopen.

Als we de voorkant van het Witte Huis willen bekijken blijkt dat alweer afgezet te zijn. Ook hier komt weer een stoet langs en ik hoop nog dat het niet lang zal duren voor we weer door mogen.  We wachten een minuut of twintig maar als er dan nog geen beweging is gaan we verder.

Gelukkig want we lopen helemaal om en dan is alles nog steeds afgesloten.  Ook de toegang tot de pinautomaat waar A. gebruik van wil maken.  Een vriendelijke Bank of America medewerkster wijst ons rivaal Suntrust aan de overkant.  Daar lukt het A. geld te pinnen.

De volgende stop is de AAA op G Street waar A. met zijn ANWB kaart gratis kaarten voor de rest van hun reis wil halen.  De receptioniste verstaat hem volgens mij niet goed wat zegt dat we moeten wachten op een van hun medewerkers.

Intussen rapen we de kaarten en Tour Books met allerlei tips bijeen.  Alleen New York hebben ze niet meer.  De medewerker is er nog steeds niet en ik vraag eens of we daarop moeten wachten want dat hoef ik nooit als ik alleen kaarten en Tour Books wil.

Inderdaad begreep ze het niet goed en moet ze enkel de kaarten en Tour Books scannen.  A. geeft zijn ANWB kaart, maar daar kijkt ze wat moeilijk over.  Natuurlijk moet die gewoon werken, maar om alles wat sneller te doen gaan bied ik mijn AAA kaart aan.  Opgelucht neemt ze die aan en dan staan we binnen de kortste keren buiten.

We lopen naar Pennsylvania Avenue en "bewonderen" het Trump Hotel wat wel een heel mooi (vind ik) historisch gebouw is. Het FBI gebouw ziet er daarentegen niet uit en ik heb met ze te doen dat ze hier tenminste nog bijna vier jaar moeten zijn.

Bij het Capitool zijn de Senaat en het Huis van Afgevaardigden in sessie.  De senatoren stemmen of ze willen debatteren over de zeer controversiele ziektekostenverzekeringswet, die de Republikeinen naar voren schuiven.  Dat lukt helaas met een extra stem voor de meerderheid van de vice president, die de extra stem is als er een gelijk aantal stemmen is.

Als wij voor het Capitool komen zien we een groepje Democratische senatoren de mensen toespreken.  Ik herken een heel aantal en het is voor mij net als een groepje bekende acteurs zien.  Die zie je toch niet vaak zomaar.  Bovendien is het democratie in actie. 

In dit groepje herken ik senatoren van Massachusetts, New York, New Jersey, Californie en Virginia

Na wat foto's lopen we door naar de Library of Congress.  Gisteren liep ik daar zo door het poortje, vandaag piept het en moet ik mijn armband afdoen, zo raar!  De Capitol Police agent is zo vriendelijk om mijn armband even voor me vast te houden.

Dit gebouw is niet te beschrijven of te laten zien in foto's.  Ik denk wel dat het een van de mooiste gebouwen, die ik ooit gezien heb, is van binnen.  We lopen door de verschillende delen, bekijken bijbels en kaarten en dan is de rondleiding voorbij.

Het mozaiek van Minerva is een van de mooiste dingen in dit gebouw

We lopen met zijn allen naar de metro, want zij willen eerst terug naar hun hotel voor ze verder gaan. Zeer begrijpelijk, ze kwamen gisteravond pas om half elf in hun hotel en hebben nu toch de hele dag door de warme stad gelopen. 

Alleen A. wil eigenlijk verder, zie ik, hij vraagt ook welke gebouwen verlicht zullen zijn vanavond (alle monumenten, het Capitool en het Witte Huis).  Die heeft heel veel energie! Ik herken het wel, ik wil ook altijd doorgaan ondanks jet lag, terwijl de rest wil slapen.

In het Capitol South station nemen we afscheid en zij nemen de eerstvolgende trein.  Ik wacht op de volgende Oranje lijn trein en sms intussen Rick of hij me over drie kwartier op kan halen van het station.  Dat is het geval.

Op de minuut af heb ik de juiste tijd ge-smst dat ik naar buiten loop in Vienna en Rick volgt dan ook snel. Hij haalt nog wat boodschappen bij Safeway en dan gaan we huiswaarts naar onze hondenbaby.  Die is alweer heel goed verzorgd door Lorraine.  Zij zegt hem zo lief en leuk om mee te spelen te vinden.  Dat is hij ook!

Natuurlijk is Orion superblij ons weer te zien, vooral mij.  Hij is een echte knuffelhond en kruipt bijna in mij.  Wat dat betreft is hij veel aanhankelijker dan Cosmo, die zich al gauw terugtrok. Eerlijk gezegd ben ik dol op deze hond. Hij heeft zo'n uitgesproken karakter en is zo echt mijn hond. Ik had echt niet verwacht me zo over een andere hond dan Cosmo te voelen!

Als avondeten bestellen we kabobs van Friends. Voor mij de zalm en die is weer zeer smakelijk.  Mijn voeten zijn stuk na de afgelopen twee dagen dus gaan de rest van de avond omhoog. We kijken America's Got Talent en wauw, er is veel talent!