Het begin van Saskia's grote avontuur!

Het is alweer heel warm als we opstaan.  Ik ben blij deze week niet meer rondleidingen te hebben want de vooruitzichten worden steeds heter met zelfs 36 graden met een gevoelstemperatuur van 40 graden op vrijdag!

Rick vertrekt voor een halve dag naar zijn werk en ik maak weer crackers met geitenkaas en tomaat als ontbijt.  Saskia ligt nog te slapen als ik naar de sportschool vertrek. 

31 Graden om negen uur, echt!

Daar doe ik wat cardio en dan komt Sharon me halen voor een half uur gewichtentraining. Haar jongste en enige dochter gaat in augustus in Kentucky naar college en daar heeft ze het moeilijk mee.  Haar zonen daarentegen blijven maar thuis hangen en ze is (terecht) eindelijk uitgevallen tegen de vriendin van een van hen, die onbeschoft tegen Sharon is in haar eigen huis.

Tot ik 7500 stappen bijeen heb blijf ik nog op de ARC Trainer "rennen".  Dan haast ik me naar huis waar Saskia haar ontbijt net aan het eten is.  Zij maakt zich klaar en dan gaan we naar de mall.

Daar koopt Saskia bij Sephora nog wat make up en een lekkere hoodie bij Urban Outfitters.  Bij Currency Exchange wissel ik een aantal dollars voor Australische dollars.  Alleen hebben ze de dirhams voor de Verenigde Arabische Emiraten niet, dus die gaan we op het vliegveld proberen te vinden.

Saskia's katten gaan haar missen!

Via het centrum van Vienna rijden we terug.  Saskia haalt een recept van Rite Aid, zodat ze tenminste extra van een van haar medicijnen heeft.  Aan de overkant bestel ik een gerookte zalm met cream cheese dunne bagel van Manhattan Bagel.

Terwijl ik mijn lunch eet gaat Saskia naar Caffe Amouri met een vriend voor haar middageten.  Rick komt thuis en moedigt mij aan naar het zwembad te gaan.  Ik moet toegeven dat ik het altijd heel vervelend vind om te wachten op een afscheid dus neem het dankbaar aan.

Al heel gauw heb ik het zo warm dat ik het water opzoek.  Daar trek ik mijn veertig baantjes weer, heerlijk!  Ik meen in de verte donder te horen, maar gelukkig horen de lifeguards die niet.  Het is dan ook gewoon zonnig.

Als ik klaar ben komt Chris aanlopen.  Zij is net terug uit IJsland en Zweden en vertelt over haar reis.  Net als zij wil gaan zwemmen horen we overduidelijke donder.  Ik zie wel dat de lifeguards eindelijk eens overleggen of het echt zo is, maar een tweede en derde gerommel maakt een einde aan de twijfel.

Voor mij wel goed, want Saskia, Kaylee en Rick worstelen met het gewicht van Saskia's bagage.  Haar grote koffer weegt maar een paar ons minder dan 23 kilo en ze moet echt een tweede mee.  Haar handbagage wegen we niet en dat blijkt later een grote fout te zijn. 

Orion heeft zijn maandelijkse BarkBox ontvangen, zo leuk!

Uiteindelijk zit alles (naar we hopen) erin en Kaylee en Saskia vertrekken naar Whole Foods om daar te eten.  Rick en ik besluiten naar Pazzo Pomodoro te gaan.  Daar is het nog happy hour en ik bestel een lekkere sauvignon blanc.

Rick en ik nemen beiden een pizza.  Die van mij een quattro stagioni, hier wordt die authentiek geserveerd en hij is al sinds mijn kindertijd mijn favoriet.  Rick heeft ook een lekkere, dit restaurant is eigenlijk het enige Italiaanse restaurant hier dat ik echt vind zoals ik het me uit Europa herinner.

Thuis laden we Saskia's bagage in de van.  Saskia rijdt met Kaylee mee naar het vliegveld en Rick en ik gaan samen in de van.  Ik ben Kaylee wel dankbaar, want Saskia lijkt vanavond een stuk rustiger dan gisteravond.

Zonder oponthoud komen we bij Dulles aan.  Daar parkeren we en helpen Saskia met haar bagage.  Zij vliegt met Etihad via Abu Dhabi naar Perth. Bij Etihad lijkt een lange rij te staan, maar die blijkt voor het wegen van de cabine bagage.  Die mag per stuk maar zeven kilo wegen en Saskia's beide tassen zijn zwaarder.

Het lukt ons genoeg uit haar rugzak te krijgen om die mee te kunnen nemen, maar het andere kleine koffertje moet ingecheckt worden.  Dat kost maar liefst $320!  De eerste twee koffers zijn gratis maar daarna... Ik baal enorm, want het koffertje is maar anderhalve kilo te zwaar, maar die kunnen we echt nergens meer kwijt.

Gelukkig zal Saskia veel van de meegenomen dingen opgebruiken, dus hopelijk hoeven we dat voor de terugweg niet weer te betalen. Misschien ook wel fijn voor haar om tijdens haar lange overstap in Abu Dhabi maar een tas te hebben.

Dan is het tijd om afscheid te nemen.  De meisjes zullen elkaar enorm missen en omhelzen elkaar lange tijd. Rick en ik geven Saskia een knuffel, maar ik kan niet zo goed tegen lang afscheid nemen.  Saskia ook niet, want zodra ze naar de veiligheidscontrole loopt kijkt ze niet meer op of om.

Wij zeggen ook gedag tegen Kaylee tot zij ergens in augustus Saskia's katten op zal komen halen. Dan rijden we terug naar huis en ik heb het gevoel dat Rick het moeilijker heeft met Saskia's vertrek dan ik. Ik kan alleen niet wachten tot ze veilig daar is en dan zal het allemaal wel voor elkaar komen.

Mooie luchten na onweersbuien

We kijken tv en houden in de gaten wanneer Saskia's vlucht vertrekt. Die is een half uurtje vertraagd maar om tien over half elf zie ik op Flight Aware dat ze opgestegen zijn.  De vlucht duurt bijna dertien uur dus pas laat morgenochtend onze tijd zal ze in Abu Dhabi aankomen.